Poznacie ich po ich owocach. (Mt 7, 16)

Rodzice wybrali dla syna najlepszą, jak im się wydawało, szkołę. Było w niej dobre wyposażenie, wysokokwalifikowani nauczyciele, dzieci z rodzin uprzywilejowanych... Rankiem dziadek zabrał wnuka do szkoły. Kiedy weszli na dziedziniec, podbiegły do nich inne dzieci.
    – Jaki śmieszny i brzydki dziadek – śmiał się jeden chłopak.
    – Hej, grubasie – krzyknął drugi.
    Dzieci krzyczały i skakały wokół dziadka z wnukiem. Poczuł się dzwonek, który ogłosił początek lekcji, więc dzieci pobiegły do klasy. Dziadek stanowczo wziął wnuka za rękę i wyszedł.
    – Hura, nie pójdę do szkoły! – ucieszył się chłopczyk.
    – Pójdziesz, ale nie do tej – odpowiedział dziadek. – Sam wybiorę ci szkołę.
    Dziadek przyprowadził wnuka do domu, oddał go pod opiekę babci i poszedł szukać lepszej szkoły. Gdy tylko widział jakąś szkołę, wchodził na podwórko i czekał, aż zacznie się przerwa.
    W niektórych szkołach dzieci nie zwracały uwagi na staruszka, zaś w innych szydziły z niego.
    Tak dziadek szedł dalej i dalej, mijając jedną szkolę po drugiej. Wreszcie przyszedł do małej szkółki i zmęczony przytulił się do ogrodzenia. †

Po dzwonku dzieci wybiegły na podwórko.
    – Dziadku, źle się czujesz? Może przynieść wody? – zabrzmiał głos.
    – Na dziedzińcu mamy ławeczkę, proszę usiąść – zaproponował jeden chłopczyk.
    – Może poprosić nauczyciela? – zapytała dziewczynka.
    Wkrótce na podwórko wyszedł młody nauczyciel. Dziadek przywitał się z nim i powiedział:
    – Wreszcie znalazłem najlepszą szkołę dla mojego wnuka.
    – Pan się myli, nasza szkoła nie jest najlepsza. Ona jest mała i ciasna.
    Dziadek nie przeczył. O wszystkim domówił się z nauczycielem i wrócił do domu.
    Wieczorem rodzice chłopca zapytali dziadka:
    – Nie umiesz pisać, nie chodziłeś do szkoły i nic nie rozumiesz we współczesnym systemie edukacyjnym. Dlaczego myślisz, że znalazłeś najlepszego nauczyciela?
    – Po uczniach poznają nauczyciela – odpowiedział dziadek.