Drogi Mały Przyjacielu! Pewnie wiesz, że modlitwa jest rozmową z Bogiem. Ona nie powinna ograniczać się do odmówienia pacierza i uczestniczenia we Mszy Świętej w niedzielę i święta. Prawdziwa modlitwa jest także czymś większym od patrzenia na obrazy i banalnego powtórzenia wyuczonych formuł. Życie chrześcijanina powinno być pełne Boga, powinniśmy z Nim rozmawiać codziennie jak z Kimś, Kto nas bardzo lubi i wysłucha w każdej chwili.
    Więc podamy Ci, nasz Czytelniku, przykład bardzo prostej relacji z Panem. Zastanów się, a może odnajdziesz swój szczególny, ni do kogo nie podobny sposób komunikować z Twoim najlepszym Przyjacielem.

Codziennie w południe pewien młody człowiek zjawiał się przy drzwiach kościoła i po kilku minutach odchodził. Nosił kraciastą koszulę i podarte dżinsy, tak jak wszyscy chłopcy w jego wieku. Miał w ręku papierową torebkę z bułkami na obiad. †

Proboszcz, trochę nieufny zapytał go kiedyś, po co tu przychodzi. Wiadomo, że w obecnych czasach istnieją ludzie, którzy okradają również kościoły.
    – Przychodzę pomodlić się – odpowiedział chłopak.
    – Pomodlić się? Jak możesz modlić się tak szybko?
    – Och... codziennie zjawiam się w tym kościele w południe i mówię tylko: „Jezu, przyszedł Jaś”, potem odchodzę. To maleńka modlitwa, ale jestem pewien, że On słucha.
    W kilka dni pózniej, w wyniku wypadku przy pracy, chłopak został przewieziony do szpitala z bardzo bolesnymi złamaniami. Umieszczono go w pokoju razem z innymi chorymi.
    Przybycie chłopca zmieniło cały oddział. Po kilku dniach jego pokój stał się miejscem spotkań pacjentów z tego samego korytarza. Młodzi i starzy spotykali się przy jego łóżku, a on miał uśmiech i słowo otuchy dla każdego z nich.
    Przyszedł odwiedzić go również proboszcz i w towarzystwie pielęgniarki stanął przy łóżku chłopaka.
    – Powiedziano mi, że jesteś cały pokiereszowany, ale pomimo to wszystkim dodajesz otuchy. Jak to robisz?
    – To dzięki Komuś, Kto przychodzi odwiedzić mnie w południe.
    Pielęgniarka przerwała mu:
    – Tu nikt nie przychodzi w południe, to nie jest pora odwiedzin.
    – O, tak! Przychodzi tu codziennie i stając w drzwiach mówi: „Jasiu, to Ja, Jezus”.
    I odchodzi...