„Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami” (J 1, 14).

Setki lat przed narodzeniem Chrystusa w Pismie Świętym były zapisane słowa proroków Izraela, zapowiadających Jego przyjście. W Starym Testamencie, który się pisał przez wielu ludzi w ciągu 1500 lat, umieszczonych jest ponad 300 proroctw tego wydarzenia. Pierwsze z nich zostało wypowiedziane w wyroku, wyniesionym wężowi. Był to plan ratowania człowieka grzesznego i powtórnego odzyskania przez niego nieśmiertelności: „Wprowadzam nieprzyjaźń pomiędzy ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę” (Rdz 3, 15).
    Kiedy Maryja była już brzemienna, wyszło rozporządzenie Cezara rzymskiego Augusta: każdy powinien dać się zapisać w tym mieście, gdzie żyli jego przodkowie. Józef i Maryja wywodzili się z rodu króla Dawida, dlatego więc powinni byli przyjść do Betlejem. Droga od Nazaretu do Betlejem wynosiła ponad 200 kilometrów. Taka podróż w tamtych czasach wymagała kilka dni przez górzystą Samarię. Kiedy brzemienna Maryja zdołała dotrzeć do miejsca, wszystkie domy były już zajęte przez ludzi przybyłych na spis. Wolna była jedynie stajenka, dokąd zapędzano owce podczas niepogody. Tutaj, w stajni, gdzie zamiast mebel był tylko żłóbek ze słomą, narodził się Zbawiciel. Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami. Bóg stał się człowiekiem. †

Bóg przemawiał do człowieka wiele razy na różne sposoby. Teraz przemówił do nas poprzez swojego Syna. Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.
    Dzień Bożego Narodzenia od IV wieku – czasu ustanowienia tego święta – stał się dniem szczególnie uroczystym w świecie chrześcijańskim. Wydarzenie narodzin Jezusa Chrystusa jest bardzo skąpo opisane w Ewangeliach Mateusza (1, 18–25) i Łukasza (2, 1–7). Pobożność ludzka wymagała bardziej szczegółowego opisu narodzenia Bożego. Doprowadziło to do licznych sprób odzwierciedlenia tego tematu w różnych formach sztuki, zaczynając od średniowiecza do czasów współczesnych. Liczne utwory zostały wzorem dla wielu znaczków pocztowych, wydawanych niemal we wszystkich krainach świata. Na znaczkach można zobaczyć odzwierciedlenie dzieł Rafaela i Giotto, Dürera i Leonardo da Vinci, Michelangelo i Tycjana, Botticelli’ego i Rubensa, Bernini’ego i Poussina, Rembrandta i Caravaggio...
    W pierwszej połowie XV wieku szczególne cechy odzyskała scena narodzenia Chrystusa, która otrzymała nazwę „Uszanowanie Dzieciątka”. Została ona jedną z najważniejszych ilustracji tematu przyjścia Jezusa na świat. Pierwszy znaczek, poświęcony Bożemu Narodzeniu, ukazał się 7 grudnia 1898 roku. Poczta Kanady wydała znaczek (Mi. 74), na którym była odzwierciedlona mapa świata z napisem CHRISTMAS. Znaczek ten dał początek nowemu tematowi w filatelistyce. Z tamtego czasu ilość znaczków poświęconych Bożemu Narodzeniu wyrosła do tysięcy, są one wydawane przez poczte wszystkich krajów świata. Ze względu na niemożliwość opisu takiej ilości znaczków, proponujemy jedynie kilka przykładów.
    W 1986 roku poczta Niemiec wydała znaczek i kartę maksimum (kartka pocztowa z naklejonym znaczkiem na stronie z grafiką, które mają ten sam motyw, kasowana stemplem pocztowym tegoż motywu) przedstawiające Ołtarz w Ortenbergu (Ortenberger Altar) z 1430 roku. Przepiękny wizerunek klęczącej Maryi w cichym uszanowaniu i modlitwie przed leżącym malutkim Dzieciątkiem. Maryja Go urodziła i jako pierwsza oddała Mu cześć i pokłon, według słów Pisma Świętego: „Którego urodziła i uszanowała...”. Dzieciątko, leżąc w żłóbku z prawą ręką w geście błogosławieństwa, symbolizuje Boskość i pełnię rozumu od chwili swojego narodzenia. Pokazana dalej bardzo uboga stajenka symbolizuje ruiny domu Dawidowego, który kiedyś był królem, oraz nadejście nowej epoki. Bo się urodził Ten, czyje królestwo będzie „utwierdzone na wieki”, który zbuduje „nowy dom”.
    Niemal lustrzane odbicie rysunku ze znaczka Niemiec widzimy na wydanym w 1998 roku znaczku Polski. Ilustracja wzięta jest z Ołtarza Grudziądzkiego (około 1390 r.), który się przechowuje w Muzeum Narodowym w Warszawie. Obraz, malowany przez Antonio Karezha (1489–1534) ponad sto lat później, całkowicie zachowuje poprzednią symbolikę. Obraz jest odzwierciedlony na jednym z największych bloków (173 х 235 mm), wydanym przez pocztę Korei w 1983 roku.
    Pierwszy znaczek białoruski, poświęcony narodzeniu Jezusa Chrystusa, został nadrukowany 23 grudnia 1997 roku. Jest na nim odzwierciedlony zwyczaj kolędowania na święta Bożego Narodzenia, gdy kolędnicy w specjalnych strojach z Gwiazdą Betlejemską chodzą po domach wiernych i śpiewają kolędy.
    Święty okres Bożego Narodzenia łączy nasze myśli i serca, łączy nas mocą miłości Boga do człowieka i człowieka do Boga, napełnia radosną wdzięcznością, którą przynosimy Ojcu za Jego bezgraniczną miłość do ludzi, którą objawił w swoim Synie.