7 września br. o godz. 12.00 została odprawiona dziękczynna Msza święta z okazji 20-lecia istnienia parafii pw. Najświętszego Odkupiciela w Grodnie na Dziewiatówce. Przewodniczył jej biskup pomocniczy Diecezji Grodzieńskiej Józef Staniewski.

Znamiennym jest fakt, że dziękczynna Msza święta odbyła się w miejscu, gdzie wszystko się zaczęło. Na początku Eucharystii o. Józef Gęza przedstawił historię powstania parafii.
    „Koniec lat osiemdziesiątych XX wieku jest czasem przemian politycznych w Europie, które mają ogromny wpływ na życie religijne. Po latach prześladowań Kościoły i wyznania religijne odzyskują możliwość swobodnego głoszenia Ewangelii. Odradzające się życie religijne cierpi jednak na brak świątyń i kapłanów. Dotyczy to także Białorusi. Z pomocą przychodzą kapłani z innych krajów, przede wszystkim z Polski, a wśród nich redemptoryści, którzy przeprowadzają w Diecezji Grodzieńskiej misje parafialne. Ksiądz Biskup Aleksander Kaszkiewicz powierza redemptorystom duszpasterstwo w kilku parafiach, a wśród nich nową parafię w Grodnie na Dziewiatówce, utworzoną dekretem z dnia 27 sierpnia 1994 roku. †

Pierwszym proboszczem został o. Jan Zubel, rodem z Grodzieńszczyzny, którego rodzina wyemigrowała w 1957 r. do Gliwic. Ojciec Jan, dzięki życzliwości sióstr Nazaretanek, zamieszkał przy kościele pobrygidzkim i rozpoczął organizowanie parafii. Było to możliwe dzięki ofiarnej pomocy grona osób nowopowstałej wspólnoty parafialnej.
    W dniu 28 sierpnia 1994 r. ks. bp Aleksander Kaszkiewicz poświęcił tymczasową kaplicę pod wezwaniem Najświętszego Odkupiciela. To tu, przy tym ołtarzu, przy którym się zgromadziliśmy, parafia wzrastała liczebnie i duchowo przez wiele lat, budując kościół i zaplecze duszpasterskie. Autorami projektu kaplicy, jak i wybudowanej w następnych latach świątyni oraz ośrodka duszpasterskiego, są inżynier Henryk Zubel - brat o. Jana - i jego współpracownicy. W pracach projektowych uczestniczyli inżynierowie z „Grażdanprojektu” w Grodnie. Dla inżyniera Henryka Zubla możność projektowania kościoła w ojczystych stronach była szczególną radością i dumą.
    W czerwcu 1995 r. do pomocy o. Janowi przyjechał o. Waldemar Słota, który po wyjeździe o. Jana w lutym 1996 r. przejął duszpasterzowanie w parafii i budowę kościoła. W tymże 1995 r. zbudowano sale katechetyczne i mieszkania dla duszpasterzy.
    24 grudnia 1995 r. został wprowadzony do kaplicy obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy i odprawione pierwsze nabożeństwo Nieustannej Nowenny. W następnym roku: 22 i 23 czerwca 1997 r. parafię nawiedziła figura Matki Bożej Fatimskiej, wędrująca po wszystkich parafiach Białorusi. W tym samym roku Radio Maryja z Torunia ofiarowało naszej wspólnocie figurę Matki Bożej Fatimskiej, w którym to wizerunku Maryja odbiera nadal cześć w naszym kościele.
    Szczególnie doniosłym momentem w życiu parafii jest data 14 listopada 1997 roku. W tym dniu rozpoczęto prace przy budowie kościoła. Po trzech latach, w dniu 7 października 2000 roku ks. bp Antoni Dziemianko dokonał wmurowania i poświęcenia kamienia węgielnego. Kamień ten pochodzi z Bazyliki św. Piotra w Rzymie, został podarowany i pobłogosławiony przez Papieża Jana Pawła II. Poświęcenie kamienia węgielnego poprzedziło odnowienie pierwszych misji, przeprowadzonych przed rokiem w dn. 7-14 listopada 1999.
    Bardzo ważnym i radosnym wydarzeniem dla polskich redemptorystów, pracujących nie tylko w Grodnie, ale w ogóle na Białorusi, były święcenia kapłańskie i prymicja w dniu 21 czerwca 1998 roku pierwszego redemptorysty z Białorusi. Był nim o. Stanisław Staniewski, który od 26 czerwca 2008 r. do 20 sierpnia 2012 r. pełnił funkcję proboszcza naszej parafii i doprowadził do poświęcenia kościoła, którego dokonał 15 października 2011 roku ks. bp Aleksander Kaszkiewicz.
    Aby ten akt mógł się dokonać, w roku 2009 ułożono granitowe płytki w nawie kościoła i marmurowe w prezbiterium. W tym momencie trzeba z wdzięcznością zauważyć, że jest to dar redemptorystów z Włoch i Niemiec. Podobną pomocą służyli nam redemptoryści z USA, Polski, a także inni wierni. Tabernakulum np. ufundowała nam pani Helena Dołęgowska z Warszawy. W roku 2010 zbudowano ołtarz i umieszczono tabernakulum. W dniu 13 marca tego samego roku rozpoczął swoją działalność chór parafialny. W roku konsekracji kościoła parafianie ufundowali figurę Pana Jezusa, żyrandole i Drogę Krzyżową.
    Po pewnej przerwie, szczególnie w obecnym roku, prowadzone są prace przy wykańczaniu pomieszczeń pod kościołem, jak np. sala, nazywana potocznie teatralną. Rozpoczęto prace przy ogrodzeniu kościoła.
    Wyliczając niektóre wydarzenia z życia parafii, nie wolno zapominać o tym, co najważniejsze - duchowym życiu parafii, którego nie da się ująć w daty. Przez cały okres dwudziestu lat trwała katechizacja, były sprawowane Msze św., nabożeństwa i Sakrament Pokuty. Dla ilustracji: w roku 2013 ochrzczono 250 dzieci, 130 osób przystąpiło do Sakramentu Bierzmowania, 125 par zawarło Sakrament Małżeństwa. Do Pierwszej Komunii św. przystąpiło 180 osób. W parafii istnieje kilkanaście wspólnot modlitewno-formacyjnych, ubogacają nas dziecięco-młodzieżowy teatr imienia św. Jana Pawła II i zespół dziecięco-młodzieżowy.
    Dokonując tego krótkiego i niekompletnego podsumowania istnienia parafii Najświętszego Odkupiciela w Grodnie, winniśmy wdzięczność przede wszystkim Bogu, ale także wszystkim ludziom, dzięki którym parafia zaistniała i nadal się rozwija. W tym celu zgromadziliśmy się na miejscu kaplicy, w miejscu początku naszej parafii, przy ołtarzu, który nas jednoczył i umacniał.
    Wdzięczni za wszelkie dobro, za ludzi, którzy obdarowali nas swoją modlitwą, pomocą materialną oraz pracą, prośmy o błogosławieństwo dla nich i o łaskę wzrastania dla nas. Dla zmarłych, szczególnie dla inżyniera Olega Lewczuka, który kierował budową kościoła, prośmy o radość wieczną”.
    Swoją obecnością na Mszy św. zaszczycili: konsul generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Grodnie Andrzej Chodkiewicz wraz z pracownikami placówki dyplomatycznej, prezes Fundacji „Kresy w Potrzebie – Polacy Polakom” Cezary Andrzej Jurkiewicz wraz z przedstawicielami Fundacji – Wiesławem Leszką i Arturem Wolterem.
    W służbie liturgicznej podczas Mszy św. udział wzięli ministranci, bielanki, kolejarze, skauci. Eucharystię uświetniły swoim śpiewem chór „Vox Domini” (kier. Olga Markiewicz ) oraz dziecięco-młodzieżowy zespół „Liberamente” (kier. Natalia Łojko).
    Po Mszy św. w sali teatralnej pod kościołem odbył się artystyczny pokaz Weroniki Popławskiej, która poprzez sztukę rysowania piaskiem pokazała niektóre momenty z historii naszej parafii.
    Na zakończenie uroczystości prezes Fundacji „Kresy w Potrzebie – Polacy Polakom” Cezary Andrzej Jurkiewicz życzył parafii dalszego wzrastania oraz rozwoju duchowego i z myślą o tym złożył na ręce proboszcza parafii o. Dmitrija Łabkowa album dla prowadzenia kroniki parafialnej w następnych 20 latach.
    Wiele wydarzyło się w parafii w ciągu tych dwudziestu lat. Było więc co wspominać. Nie zatrzymujmy się jednak. Mając w pamięci to, co było, idźmy z nadzieją naprzód, w następne dwudziestolecie!