ГРОДНА
Субота,
12 ліпеня 2025 года |
Чаму занятак ёгай лічыцца грахом?

Прыхільнікі ўсходніх відаў медытацыі нярэдка спрабуюць прыраўняць духоўную практыку хрысціянства да містыкі ўсходу: маўляў, і тут і там захоўваюцца тыя самыя прынцыпы: ачышчэнне, асвячэнне і паяднанне, якіх нібыта можна дасягнуць уласнымі сіламі праз пэўныя практыкаванні. Аднак хрысціянства, заахвочваючы чалавека да супрацоўніцтва з Богам у справе ўласнага дасканалення і збаўлення, на першае месца ставіць моц і дзейснасць таго Божага дару, які мы называем ласкай. Менавіта яна, будучы прынятай чалавекам, ачышчае, асвячае і яднае яго са сваім Стварыцелем. І пры гэтым, што таксама вельмі важна, не руйнуе, не размывае нашай індывідуальнасці, нашага ўласнага “я”. Абагаўляе, але не чыніць нас роўнымі Богу. Ніколі ніхто з хрысціянскіх містыкаў, дасягнуўшы ўжо тут, на зямлі, высокай ступені паяднання з Богам, не спрабаваў параўнаць сябе з Ім або прыпісаць сабе Ягоныя якасці.
Інакш выглядае справа з практыкай усходняй медытацыі, у тым ліку і ёгі. Ачышчэнне і асвячэнне чалавека з дапамогай практыкаванняў павінна прывесці яго да такога ўнутранага стану, што практычна выглядае як спыненне ўсялякага працэсу мыслення, так званае “ачышчэнне розуму”. У гэтым і дапамагае адпаведна ўсталяваны рытм дыхання і няспынны паўтор мантраў (малітваў). Насамрэч, такім чынам дасягаецца стан пэўнай духоўнай пустэчы, што, вядома, стварае пачуццё псіхічнага спакою, расслаблення. Нарэшце, канчатковым этапам такой медытатыўнай практыкі з’яўляецца “растварэнне ў космасе”, атаясамленне сябе з навакольным светам. Страціўшы сваё ўласнае “я”, чалавек становіцца нібыта ўсюдыісным, часткай прыроды, нарэшце становіцца часткай самога бога, праяўленнем якога, паводле філасофіі будызму, і з’яўляецца гэты свет. Адзін з індыйскіх гуру калісьці сказаў такія словы: “Ёга з’яўляецца карысным дарам для разумнага чалавека – яна дапаможа яму стаць мудрым. Мудрага ж яна ўчыніць богам”.
А гэта ўжо, як бачым, вельмі выразнае рэха той прапановы, якую зрабіў чалавеку злы дух у Райскім садзе – стаць падобным Богу і самому вырашаць аб тых прынцыпах, на якіх ён хоча будаваць сваё жыццё. Вынік згоды на гэтую прапанову нам добра вядомы. Чалавек не толькі не стаў Богам, але і страціў тое, што меў – прыязную сувязь са сваім Стварыцелем, уменне жыць у згодзе з сабой і сабе падобнымі, навакольным светам, і, нарэшце, вечнае жыццё. А разам з усім гэтым, патрапіўшы праз грэх пад уладу злога духа, чалавек страціў яшчэ і свабоду. Гэта менавіта той дар, які адным з першых вярнуў нам Езус Хрытус праз сваю смерць на крыжы: знішчыў уладу злога духа над чалавекам: “Каб мы былі вольныя, вызваліў нас Хрыстос, (...) таму не трапляйце зноў пад ярмо няволі”, – кажа апостал Павел у пасланні да Галатаў (5, 1). Такіх пастак, расстаўленых сёння злым духам на чалавека, вельмі шмат. Усялякая практыка акультызму, карыстанне гараскопамі, наведванне знахараў, варажба і, як бачым, практыкаванне ёгі і іншых усходніх медытацый, а нават прагляд ці чытанне “з цікаўнасці” акультнай літаратуры ці перадач і фільмаў (такіх як “Гары Потэр” ці “Бітва экстрасэнсаў”) крые ў сабе сапраўды вельмі сур’ёзную небяспеку. Таму будзьма разважлівымі і крытычнымі ў тым, што нам сёння прапануе свет, каб захаваць той каштоўны дар, якім ёсць свабода ў Езусе Хрысце. Бо толькі Ён – той сапраўдны Бог, які хоча, каб мы мелі жыццё, мелі яго ў поўні, як тут на зямлі, так і ў вечнасці.
Інакш выглядае справа з практыкай усходняй медытацыі, у тым ліку і ёгі. Ачышчэнне і асвячэнне чалавека з дапамогай практыкаванняў павінна прывесці яго да такога ўнутранага стану, што практычна выглядае як спыненне ўсялякага працэсу мыслення, так званае “ачышчэнне розуму”. У гэтым і дапамагае адпаведна ўсталяваны рытм дыхання і няспынны паўтор мантраў (малітваў). Насамрэч, такім чынам дасягаецца стан пэўнай духоўнай пустэчы, што, вядома, стварае пачуццё псіхічнага спакою, расслаблення. Нарэшце, канчатковым этапам такой медытатыўнай практыкі з’яўляецца “растварэнне ў космасе”, атаясамленне сябе з навакольным светам. Страціўшы сваё ўласнае “я”, чалавек становіцца нібыта ўсюдыісным, часткай прыроды, нарэшце становіцца часткай самога бога, праяўленнем якога, паводле філасофіі будызму, і з’яўляецца гэты свет. Адзін з індыйскіх гуру калісьці сказаў такія словы: “Ёга з’яўляецца карысным дарам для разумнага чалавека – яна дапаможа яму стаць мудрым. Мудрага ж яна ўчыніць богам”.
А гэта ўжо, як бачым, вельмі выразнае рэха той прапановы, якую зрабіў чалавеку злы дух у Райскім садзе – стаць падобным Богу і самому вырашаць аб тых прынцыпах, на якіх ён хоча будаваць сваё жыццё. Вынік згоды на гэтую прапанову нам добра вядомы. Чалавек не толькі не стаў Богам, але і страціў тое, што меў – прыязную сувязь са сваім Стварыцелем, уменне жыць у згодзе з сабой і сабе падобнымі, навакольным светам, і, нарэшце, вечнае жыццё. А разам з усім гэтым, патрапіўшы праз грэх пад уладу злога духа, чалавек страціў яшчэ і свабоду. Гэта менавіта той дар, які адным з першых вярнуў нам Езус Хрытус праз сваю смерць на крыжы: знішчыў уладу злога духа над чалавекам: “Каб мы былі вольныя, вызваліў нас Хрыстос, (...) таму не трапляйце зноў пад ярмо няволі”, – кажа апостал Павел у пасланні да Галатаў (5, 1). Такіх пастак, расстаўленых сёння злым духам на чалавека, вельмі шмат. Усялякая практыка акультызму, карыстанне гараскопамі, наведванне знахараў, варажба і, як бачым, практыкаванне ёгі і іншых усходніх медытацый, а нават прагляд ці чытанне “з цікаўнасці” акультнай літаратуры ці перадач і фільмаў (такіх як “Гары Потэр” ці “Бітва экстрасэнсаў”) крые ў сабе сапраўды вельмі сур’ёзную небяспеку. Таму будзьма разважлівымі і крытычнымі ў тым, што нам сёння прапануе свет, каб захаваць той каштоўны дар, якім ёсць свабода ў Езусе Хрысце. Бо толькі Ён – той сапраўдны Бог, які хоча, каб мы мелі жыццё, мелі яго ў поўні, як тут на зямлі, так і ў вечнасці.
Паводле catholicnews.by
< Папярэдняя | Наступная > |
---|
Літургічны каляндар
![]() | |
Адзначаем
імяніны: | |
Да канца года засталося дзён: 173 |
Чакаем Вашай падтрымкі

Просім Вас аб дапамозе ў абвяшчэнні Добрай Навіны. Мы чакаем Вашых лістоў, артыкулаў, здымкаў і падтрымкі ў фінансаванні газеты. Як адна сям’я “Слова Жыцця” мы прагнем несці Божае слова, гаварыць аб Хрысце і Касцёле ўсё большай колькасці людзей у Беларусі і па-за яе межамі.