Każdy z nas z przyjemnością wspomina różne miłe wydarzenia ze swojego życia, a także pobyty w miejscach, które kiedyś miał możliwość odwiedzić. Kto kiedykolwiek w swoim życiu był w Wilnie, lecz nie odwiedził jednego z najważniejszych miejsc w tym mieście, jakim jest Ostra Brama, wiele stracił. To jest miejsce, które pozostaje w sercu człowieka wierzącego na zawsze. Raczej nie da się wytłumaczyć, dlaczego tak jest, trzeba po prostu tam pojechać i zobaczyć.
    Trudno by było policzyć, ilu ludzi różnych narodowości w ciągu ostatnich stuleci stało na kolanach przed obrazem Matki Bożej Ostrobramskiej z różnymi myślami w głowie i intencjami w sercu. Od wieków to miejsce przyciąga do siebie swoją niezwykłością. Tak się złożyło, że Ostra Brama jest bardzo ważnym miejscem w historii katolików trzech narodów: polskiego, białoruskiego i litewskiego. †

Historia tego niezwykłego miejsca pamięta różne wydarzenia, jednak przede wszystkim to, jakim szacunkiem było i jest ono otaczane. Ilu ludzi z różnych zakątków dawnej Archidiecezji Wileńskiej udawało się w pielgrzymki do sanktuarium i do cudownego wizerunku Matki Bożej, czasem pieszo pokonując spore odległości. Dlaczego tam szli? Przede wszystkim dlatego, że mocno wierzyli w pomoc Najświętszej Panienki i do Niej nieśli wszystkie swoje radości życiowe, aby podziękować. Jak również wszelkie problemy i trudności, z którymi się borykali w codzienności. To miejsce było dla wielu czymś w rodzaju oazy, gdzie przychodzili czerpać siły duchowe lub po prostu znaleźć się tam, bo samo przebywanie tu daje wiele.
    Sanktuarium Matki Bożej Ostrobramskiej szczególnie często odwiedzane było w czasach niespokojnych i wojennych, kiedy człowiek nie będąc pewien swojej przyszłości wszystko chciał powierzyć w ręce Matki Najświętszej w tym cudownym obrazie. Potwierdzeniem cudowności i niezwykłości tego miejsca były i pozostają wota, wyrażające wdzięczność za cuda dokonane za wstawiennictwem Maryi z Ostrej Bramy. W tym miejscu ludzie dziękowali za wszystko: za uzdrowienie, ocalenie bliskiej osoby, ale także i za pomoc w podjęciu trudnych decyzji, za nawrócenie bliskiej osoby itd.
    Obraz Matki Bożej Miłosierdzia jest czczony także i w naszej diecezji, większa część której należała niegdyś do Archidiecezji Wileńskiej. Wiele osób nadal otacza czcią wizerunek Matki Najświętszej Ostrobramskiej, dlatego można spotkać licznych pielgrzymów i wiernych z naszych terenów, którzy przyjeżdżają do Matki Miłosierdzia, powierzając Jej swoje potrzeby i prośby. W wielu domach i mieszkaniach można zobaczyć ten cudowny wizerunek Maryi.
    Kto chociażby raz w swoim życiu odwiedził Ostrą Bramę i wpatrywał się w wizerunek Matki Bożej Miłosierdzia, ten zawsze będzie pragnął, aby tu wracać i odczuwać Jej obecność. Nieważne, że może dzisiaj ktoś nie ma takiej możliwości, aby znów tam wrócić. Ona, będąc nawet tam, zna i rozumie wszystkie ludzkie potrzeby i trudności. Prosić u Matki Miłosierdzia o pomoc można w każdym miejscu, bowiem jest ona kochającą Matką, która nie zostawi swoich czcicieli i dzieci, a ich potrzeby zaniesie przed tron Boży. Tylko trzeba mocno w to wierzyć i mieć nadzieję.
    Maryjo, Matko Miłosierdzia, módl się za nami!