GRODNO
Sobota,
12 października 2024 roku |
XXVIII Niedziela zwykła
Z Ewangelii św. Łukasza
Jezus zmierzając do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: „Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami”. Na ich widok rzekł do nich: „Idźcie, pokażcie się kapłanom”. A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: „Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec”. Do niego zaś rzekł: Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła”.†
Łk 17, 11-19
Radość wdzięczności
Dwie istotne sprawy wynikają z powyższego fragmentu Ewangelii. Pierwszą jest wiara i jej uzdrawiająca moc. Drugą – konieczność wdzięczności.
Wiemy, że wiara jest łaską otrzymaną na Chrzcie świętym, że trzeba dbać o nią, głosić i przekazywać innym ludziom. I że trzeba według zasad wyznawanej wiary kształtować swoje życie. Najczęściej pomija się najważniejszy bodaj aspekt z nią związany: wiara nas zbawia! Ona jest tą mocą, dzięki której dostępujemy przebaczenia grzechów, ona nas jednoczy z Bogiem, czyni dziećmi Bożymi, ona jest kluczem do wieczności. „Sprawiedliwy z wiary żyć będzie” - powie św. Paweł. Chodzi o wiarę określoną w naszym katolickim Credo, gdzie punktem centralnym jest Jezus Chrystus – Syn Boży, który stał się człowiekiem, który umarł i zmartwychwstał dla nas.
Wdzięczność – cecha u ludzi tak bardzo ceniona, jak niestety – zapominana. Okazać radość z otrzymanego daru to uznać w innym swego dobroczyńcę, zauważyć własne podporządkowanie, wyższość drugiej strony. Być wdzięcznym to przeżywać nieustanną radość z faktu bycia obdarowanym. „Cóż masz, czego byś nie otrzymał?” - dopytuje się Apostoł Paweł. I ma rację!
Dwie istotne sprawy wynikają z powyższego fragmentu Ewangelii. Pierwszą jest wiara i jej uzdrawiająca moc. Drugą – konieczność wdzięczności.
Wiemy, że wiara jest łaską otrzymaną na Chrzcie świętym, że trzeba dbać o nią, głosić i przekazywać innym ludziom. I że trzeba według zasad wyznawanej wiary kształtować swoje życie. Najczęściej pomija się najważniejszy bodaj aspekt z nią związany: wiara nas zbawia! Ona jest tą mocą, dzięki której dostępujemy przebaczenia grzechów, ona nas jednoczy z Bogiem, czyni dziećmi Bożymi, ona jest kluczem do wieczności. „Sprawiedliwy z wiary żyć będzie” - powie św. Paweł. Chodzi o wiarę określoną w naszym katolickim Credo, gdzie punktem centralnym jest Jezus Chrystus – Syn Boży, który stał się człowiekiem, który umarł i zmartwychwstał dla nas.
Wdzięczność – cecha u ludzi tak bardzo ceniona, jak niestety – zapominana. Okazać radość z otrzymanego daru to uznać w innym swego dobroczyńcę, zauważyć własne podporządkowanie, wyższość drugiej strony. Być wdzięcznym to przeżywać nieustanną radość z faktu bycia obdarowanym. „Cóż masz, czego byś nie otrzymał?” - dopytuje się Apostoł Paweł. I ma rację!
< Poprzednia | Następna > |
---|
Kalendarz liturgiczny
Obchodzimy imieniny: | |
Do końca roku pozostało dni: 81 |
Czekamy na Wasze wsparcie
Drodzy Czytelnicy!
Prosimy Was o pomoc w głoszeniu Dobrej Nowiny. Czekamy na Wasze listy, artykuły, zdjęcia i wsparcie finansowe gazety. Jako jedna rodzina "Słowo Życia" pragniemy nieść słowo Boże, mówić o Chrystusie i Kościele co raz większemu gronu ludzi na Białorusi oraz poza jej granicami.
Prosimy Was o pomoc w głoszeniu Dobrej Nowiny. Czekamy na Wasze listy, artykuły, zdjęcia i wsparcie finansowe gazety. Jako jedna rodzina "Słowo Życia" pragniemy nieść słowo Boże, mówić o Chrystusie i Kościele co raz większemu gronu ludzi na Białorusi oraz poza jej granicami.