Św. Teresa nauczy nas kochać Kościół: ten nasz kościół z kamienia, do którego podążamy co niedzielę, oraz ten Kościół żywy, w którym spotykamy się ze sobą nawzajem i dzielimy naszą wiarą.

   1 czerwca relikwie św. Teresy od Dzieciątka Jezus przybyły na ziemię białoruską i rozpoczęły swoją peregrynację. Św. Teresa już gościła u naszych sąsiadów na Ukrainie, w Rosji, Polsce i Litwie, a teraz odwiedza ziemię, gdzie też jest czczona przez wielu ludzi. Szczególnym kultem w swojej pracy duszpasterskiej ją otaczają karmelici. Już za kilka dni parafie naszej diecezji, rozpoczynając od Wojstomia, będą trwały na adoracji i modlitwie czuwania przed jej relikwiami. Przez cały miesiąc relikwie świętej będą odwiedzać naszą diecezję. Co powinno zostać w sercu każdego z nas po nawiedzeniu relikwii? Czego św. Teresa chce nas nauczyć? Oto podstawowe pytania, które musi zadać sobie każdy człowiek wierzący, aby ta duchowa pielgrzymka relikwii świętej przyniosła duchowy pożytek w życiu zwykłego człowieka. †

Zapoznawszy się z życiorysem św. Teresy, zauważamy, jak bardzo mocno ona kochała Kościół i żyła Kościołem. Przeżywając w czasie pasterki Bożego Narodzenia „całkowite nawrócenie”, postanowiła oddać się Jezusowi i zupełnie zapomnieć o sobie. Od tej chwili rozpoczęła się jej wielka droga ku świętości. Zaraz po wejściu do klasztoru zrobiła postanowienie: „Chcę być świętą”. W Stanach Zjednoczonych na ekranach kin ukazał się film „Therese” o życiu św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Lindsay Younce, aktorka, grająca główną rolę, uznała nawrócenie na wiarę katolicką za największą łaskę, która ją spotkała podczas kręcenia filmu. Zapytajmy dzisiaj każdego z nas o naszą drogę do świętości, o to, gdzie i kiedy ona się rozpoczęła, czy jesteśmy do tej pory na tej drodze, czy łatwo nam jest odmówić się od przyjemności tego czasu? Dając sobie odpowiedzi na powyższe pytania, zauważymy na ile my kochamy Kościół. Św. Teresa nauczy nas kochać Kościół: ten nasz kościół z kamienia, do którego podążamy co niedzielę, oraz ten Kościół żywy, w którym spotykamy się ze sobą nawzajem i dzielimy naszą wiarą. Każdy z nas może wejść na tę małą ścieżkę, którą przygotował dla nas Bóg, a która prowadzi do Kościoła. Na tej drodze, mimo trudności i różnych doświadczeń, będziemy szczęśliwi, bo będziemy na swoim miejscu, tam gdzie Bóg chce nas widzieć. W epoce nowej ewangelizacji na naszych ziemiach nam jest potrzebne właśnie to. Duszpasterstwo oraz praca parafialna potrzebuje dzisiaj zaangażowania świeckich ludzi, ofiary ze strony tych, którzy mogą poświęcić czas i swoje siły dla budowania Królestwa Niebieskiego na ziemi.
    Ta droga św. Teresy do świętości, do Kościoła staje się dzisiaj naszą drogą do Boga. Powiedzmy sobie w sercu, czy kochamy Kościół Chrystusowy i czujemy się w nim szczęśliwe, tak jak św. Teresa czuła się szczęśliwa. Przecież ona wiele nie robiła, ona po prostu żyła miłością, czuła to powołanie do miłości, bowiem tego chce od nas Bóg. Cała tajemnica naszego życia jest ukryta w miłości do Boga, do Kościoła oraz do innego człowieka. Starajmy się znaleźć własną drogę do świętości, do Kościoła. Niech św. Teresa od Dzieciątka Jezus podbije nasze serca, naszą ziemię i naród.
    Na stronach naszej gazety jeszcze nie jeden raz będziemy Was, Drodzy Czytelnicy, zapoznawać z owocami peregrynacji relikwii św. Teresy od Dzieciątka Jezus, a może ktoś z Was pokocha Kościół jeszcze bardziej i zechce podzielić się tym z innymi. Zapraszam Was do dzielenia się wiarą przez swoje własne świadectwo, przez dobre słowo i uśmiech, miłując siebie nawzajem.