Chrystus to Ten, kto czegoś od ciebie oczekuje, to, w pierwszej kolejności, Wola, która objawia nam siebie. Wierzyć i kochać Chrystusa – znaczy kochać to, czego On pragnie, przyjmować Jego wolę. Tylko przyjęcie woli Chrystusa, potwierdzone przez nasz wybór przy wypróbowaniu wiary, przynosi światło duchowe i prawdziwą radość, których nikt nam nie zabierze.
    Istnieją dwa sposoby poznania Bożej woli dla konkretnej sytuacji. Musicie być pewni, że tego, o co prosicie albo zamierzacie zrobić, nie zabrania Biblia, a także, że będzie ono chwalić Boga i pomoże wzrastać duchowo. Jeśli te dwa warunki się spełniają, a Bóg jednak nie daje tego, o co prosicie, niewykluczone, że wówczas nie ma na to Bożej woli lub należy jeszcze zaczekać. Czasem ciężko rozpoznać Bożą wolę. Ludzie chcą, aby Bóg powiedział im, jak mają postąpić: gdzie pracować, gdzie mieszkać, z kim się ożenić itd. Św. Paweł Apostoł w Liście do Rzymian mówi: „Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe” (Rz 12, 2). †

Bóg rzadko daje nam oczywistą i konkretną informację. Pozwala On dokonywać wyboru odnośnie pewnych rzeczy. Jedyne, czego Bóg nie chce – abyśmy się zdecydowali na grzech lub sprzeciwiali się Jego woli. Bóg chce, aby nasze decyzje odpowiadały Jego woli. W jaki sposób się dowiesz, jaka jest wola Boża względem ciebie? Jeśli będziesz wiernie kroczyć za Bogiem i rzeczywiście pragnąć wypełniać Jego wolę w swoim życiu, wówczas Bóg włoży swoje pragnienia do twego serca. Sens polega na tym, aby szukać Bożego, a nie swego. „Raduj się w Panu, a On spełni pragnienia twego serca” (Psalm 36, 4). Jeśli Biblia tego nie zabrania, i jeśli to rzeczywiście przyniesie pożytek duchowy, wtedy otrzymasz „zezwolenie” na podjęcie decyzji i pójście za głosem swego serca. Dzięki Bożej miłości człowiek ma siłę, która pomaga mu żyć z Bogiem i łączyć się z Jego nieskończoną doskonałością. Tą siłą jest łaska uświęcająca. Mianowicie ona rozwija w człowieku życie Boże.
    Łaska Boża jest niewidzialna, ale Pan Bóg w swojej mądrości mocno połączył ją z widzialnymi znakami, aby dać człowiekowi jej materialne dowody. Te ustanowione przez Jezusa Chrystusa widzialne znaki, dzięki którym otrzymujemy łaskę uświęcającą, nazywają się sakramentami. Zgodnie z wolą Zbawcy, jest ich siedem: chrzest, bierzmowanie, Eucharystia, pokuta (spowiedź), namaszczenie chorych, kapłaństwo i małżeństwo. Poprzez chrzest po raz pierwszy otrzymujemy łaskę uświęcającą; spowiedź przywraca nam łaskę straconą z powodu grzechu. Te dwa sakramenty dają nam życie Boże, którego nie mieliśmy do momentu ich przyjęcia. Inne sakramenty pomnażają w nas już otrzymaną łaskę uświęcającą. Każdy sakrament powinniśmy przyjmować godnie, z odpowiednim przygotowaniem duchowym. Trzy sakramenty: chrzest, bierzmowanie i kapłaństwo możemy przyjmować tylko jeden raz w życiu, ponieważ każdy z nich pozostawia w duszy niezniszczalny znak sakramentalny. Z udzieleniem sakramentów Kościół połączył pewne modlitwy i czyny, które nazywają się obrzędami sakramentalnymi. Obrzędy te ukazują nam, jakie łaski otrzymujemy w sakramentach świętych i zachęcają nas do pobożności.