W dniach od 13 do 20 maja w parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Makarowcach miały miejsce Misje Święte. Przez cały rok przygotowywaliśmy do tego wydarzenia poprzez modlitwę (po każdej Mszy św. modliliśmy się specjalną modlitwą o łaski misyjne. Tej modlitwy nauczyliśmy się na pamięć).

13 maja przybyli misjonarze: o. Andrzej Jodkowski i o. Walery Maziuk, redemptoryści. Nabożeństwa misyjne odbywały się o godz. 10.00 i 20.00, aby wszystkim chętnym umożliwić w nich swój udział. Pomimo ciągłego braku czasu (prace w polu, ogrodzie) świątynia każdego dnia była wypełniona.
   Misje Święte to czas, w którym przez posługę Ojców Misjonarzy Bóg przypomina nam o swojej miłości, o tym, że nie chce człowieka potępić, ale zbawić. Jest to czas poszukiwania i poznawania Boga, odkrywania Jego miłości, otwierania serca na Jego wołanie i zgadzania się z Jego wolą. To czas naprawiania błędów, przebaczenia i pojednania. Każdy dzień rozpoczynał się od wezwania Ducha Świętego i ukazania Chrystusa jako światłości świata. W niedzielę ks. Paweł, proboszcz naszej parafii przekazał misjonarzom klucze od kościoła i stułę – znaki władzy misyjnej i kapłańskiej. W poniedziałek rozważaliśmy o grzechu, a we wtorek miało miejsce nabożeństwo pokutno-pojednawcze, podczas którego przepraszaliśmy za grzechy Boga i siebie nawzajem. Kapłani z naszego dekanatu jednali nas z Bogiem w sakramencie pokuty. Ludzi zebrało się jak na Wielkanoc. To naprawdę był dzień wzruszenia i łez. Wszyscy pragnący odbyć spowiedź, bez tłoku i popychania, ustępując miejsca osobom starszym, przystąpili do sakramentu pojednania. Do domu wróciliśmy po godz. 23.00. †

W środę po Mszy św. rozważaliśmy stacje Drogi Krzyżowej. Planowaliśmy przejść ulicami Makarowiec, lecz z powodu deszczu przeżywaliśmy je w kościele. Przygotowany krzyż przy rozważaniu poszczególnych stacji trzymały poszczególne grupy: Rada parafialna, dyrekcja kołchozu, przedstawiciele szkoły, służby zdrowia, opieki społecznej, a także ojcowie, matki, wdowy i wdowcy, młodzież, ministranci, księża. Następnego dnia mieliśmy adorację krzyża. Całując krzyż, wyznawaliśmy w duchu swoją wiarę i wybieraliśmy Jezusa Chrystusa, jako PANA SWOJEGO ŻYCIA.
   W piątek swoje święto miały rodziny, które odnowiły przyrzeczenia małżeńskie, złożone w dniu zawarcia związku małżeńskiego. Całymi rodzinami podchodziliśmy do misjonarzy, aby otrzymać błogosławieństwo krzyżem misyjnym. A w sobotę błogosławieństwo i sakrament namaszczenia otrzymały osoby chore. Niektórych do kościoła wnoszono na krzesłach, dla innych zaś schody prowadzące do kościoła były prawdziwą drogą krzyżową. Całą naszą parafię zawierzyliśmy opiece Matki Najświętszej.
   Sobotni wieczór i niedziela stanowiły kulminację naszych misji. O 19.30 spotkaliśmy obraz Jezusa Miłosiernego, który przybył z Brzostowicy Małej. Drogą usłaną kwiatami w uroczystej procesji wprowadziliśmy obraz do kościoła i ustawiliśmy na przygotowanym tronie. Setki otwartych serc pragnących Miłosierdzia Bożego i z nadzieją wołających: "JEZU, UFAM TOBIE". Po zakończeniu Mszy św. aż do późnych godzin wieczornych adorowaliśmy przy obrazie Jezusa Miłosiernego. W dowolnym czasie można było przyjść do kościoła, aby porozmawiać z Jezusem, porozmyślać o codzienności i wieczności, zatrzymać się w biegu, by poszukać tego, co w życiu jest najważniejsze.
   Zakończenie Misji Świętych miało miejsce w niedzielę. O godz. 12.00 przybył Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Aleksander Kaszkiewicz. Po przywitaniu naszego Pasterza, udaliśmy się przed kościół, gdzie leżał wykonany z dębu krzyż misyjny. Przeszliśmy za krzyżem w procesji dookoła kościoła. Kiedy krzyż ustawiono, ks. biskup go poświęcił i ucałował. Na uroczystości obecni byli także ks. Roman Kotlimowski i ks. Paweł Sołobuda. Następnie udaliśmy się do kościoła, gdzie w czasie Mszy Świętej grupa wiernych przyjęła sakrament bierzmowania. Podnosząc w górę przyniesione z domu krzyże, wyznawaliśmy naszą wiarę. Zakończenie uroczystości też nie zaoszczędziło łez. Dziękował nasz proboszcz, dziękowały dzieci, słowa wdzięczności przekazały osoby młodsze i starsze, przynosząc wiązanki kwiatów. Dziękowaliśmy Bogu za dar Misji Świętych, misjonarzom za wygłoszone słowo Boże, a księdzu biskupowi za obecność i posługę. Nie mogę znaleźć odpowiednich słów, aby opisać ten moment rozstania.
   Bogu niech będą dzięki za ten czas spędzony z Bogiem!