Nawet i takie coś może w życiu się wydarzyć: śliska zielona żaba może stać się piękna, a elegancki pies – brzydki, bo prawdziwe piękno znajduje się nie na zewnątrz, a w sercu. Pewnego razu pies myśliwski biegł wzdłuż brzegu i szukał kaczki, którą postrzelił jego gospodarz. Pies wąchał powietrze, krzaki i trawę w poszukiwaniu zranionego ptaka i niespodziewanie natknął się na żabę, siedzącą w zaroślach trzciny.
    - Żabo, czy nie widziałaś rannej kaczki? – zapytał pies.
    Żaba widziała kaczkę. Wiedziała też, że kaczka zostawiła 7 maleńkich kacząt, dlatego pokazała jej jedno spokojne miejsce, gdzie można czasowo uchronić się przed myśliwym i jego psem. Dlatego, kiedy żaba zobaczyła psa, nic mu nie powiedziała.†

- Dlaczego milczysz, kiedy cię o coś pytają? – ze złością burknął pies.
    Żaba na wszelki wypadek skoczyła do wody dalej od psa i powiedziała, że poszukiwanie rannej kaczki, aby ją zagryźć jest bardzo złym i okrutnym uczynkiem dla sytego myśliwego psa, który u swego gospodarza ma zawsze zapewniony pokarm.
    Pies się zdziwił, że żaba jest taka odważna, ale nie przestał się złościć:
    - Póki mój gospodarz mnie karmi, muszę wykonywać każdą pracę, nawet niedobrą i okrutną, w innym przypadku znajdę się na ulicy i będę głodny.
    - Ach tak! To znaczy, że myślisz tylko o sobie? – rozczarowanie zapytała żaba. – Ty tak bardzo lubisz swego gospodarza, że dla niego jesteś gotów na wszystko?
    - Kto mnie karmi, temu służę – złośliwie szczekał pies, - nie życzę sobie mówić o moim zachowaniu.
   - A ja – powiedziała żaba – nigdy bym nie służyła temu, kto proponuje mi robić to, co jest złe, nawet gdyby mi za to każdego dnia dawali tysiąc smacznych komarów.
    - Za komarów i ja bym nie służył, a za kawałek kiełbasy lub mięsa jestem gotów każdemu gardło przegryźć.
    - Szkoda, że ocenę życia przyrównujesz do kawałka kiełbasy. Nie mam więcej o czym z tobą gadać – z ohydą powiedziała żaba i skoczyła do jeziora.
    Niebawem pies znalazł się na ulicy i był zmuszony szukać jedzenia na śmietniku, ponieważ jego gospodarz wyjechał za granicę, gdzie mu płacili dużo pieniędzy. A dla rubla gospodarz gotów był zachować się po świńsku wobec każdego.