ГРОДНА
Панядзелак,
09 снежня
2024 года
 

Св. Імша падзякі за дар жыцця і паклікання светлай памяці сястры Францішкі

З жыцця Касцёла

С. Францішка ў сваім пакоі  ў кляштарыСястра Францішка запом­ніцца ўсім нам як радасная і адкрытая асоба, якая праз усё жыццё аддана служыла Богу і бліжняму. Пахавальная св. Імша светлай памяці сястры Францішкі з супольнасці сясцёр назарэтанак у Пабрыгіцкім касцёле была і сумнай, бо блізкія страцілі дарагога чалавека, і поўнай шчырай падзякі за дар жыцця с. Францішкі (Марыі Занеўскай), за дар яе цярпення, малітвы і ахвяравання жыцця цалкам для Бога.
    На св. Імшы прысутнічалі кс. біскуп Аляксандр Кашкевіч, кс. бп Антоній Дзям’янка, святары з Мінска-Магілёўскай архідэяцэзіі, з Маскоўскай архідыяцэзіі, святары з Гродзенскай дыяцэзіі, сёстры з супольнасці назарэтанак, а таксама шматлікія вернікі.
    – Сёння нас сабрала, паклікала ў гэтую святыню і запрасіла на супольную малітву ўжо светлай памяці сястра Францішка, – прамовіў на пачатку літургіі кс. бп Аляксандр. – Нас так шмат сабралася каля яе труны, але наш погляд не затрымліваецца на труне, а скіроўваецца на крыж, які з’яўляецца знакам як смерці, так і перамогі. С. Францішка служыла Касцёлу асаблівым спосабам, захоўваючы евангелічныя парады, бо сам Хрыстос паклікаў яе да больш дасканалага жыцця, чым звыклае свецкае жыццё, яна шмат гадоў пражыла ў супольнасці. Напэўна, кожны з нас хоча яе памятаць такой, якой яна была ў жыцці – радаснай. Сястра Францішка служыла з вялікай радасцю кожнаму чалавеку, якога сустракала. Тым самым яна служыла Хрысту ў Яго Касцёле. Гэта вялікі дар, за які мы хочам дзякаваць добраму Богу. Дарагая Сястра, мы хочам быць разам з Табой у малітве, выпрошваючы, каб анёлы правялі Цябе ў рай, бо Ты служыла Касцёлу з вялікай адданасцю, з вялікай ахвярнасцю і сапраўднай хрысціянскай радасцю.
А. Юзаф Макарчык у сваёй гаміліі прыгадаў жыццё с. Францішкі. Яна нарадзілася ў шматдзетнай сям’і, што ў тыя часы было традыцыйным. З маленства яна цікавілася жыццём Касцёла, хадзіла на ўрокі катэхезы. Зусім дзяўчынкай прыйшла ў супольнасць сясцёр назарэтанак. Сястра настаяцельніца тады сказала маленькай Марысі пачакаць яшчэ і набрацца сіл да жыцця ў супольнасці. Але каб дзяўчынка перачакала той час з карысцю і не сышла з дарогі паклікання, сястра настаяцельніца дала ёй павучанне, як жыць, каб не страціць паклікання. Калі прыйшоў час, дзяўчына была прынята ў супольнасць сясцёр назарэтанак і атрымала імя Францішка ад Святога Духа.
    – Затрымаемся трошкі над асобай с. Францішкі. Варта спачатку сказаць, што яна моцна любіла сваю сям’ю. Калі яна ўступіла ў манаскую супольнасць, то атрымала ўжо новую сям’ю, але не страціла старой, – распавядаў а. Юзаф. – Яна вельмі моцна перажывала кожную справу, якая адбывалася ў яе сям’і з роднымі. Можна сказаць, яна была сумленнем сям’і. Пакуль яшчэ магла хадзіць, яна ездзіла паўсюль, дзе магла сказаць, што мусіць быць так, а не інакш: “Як вы жывеце? Трэба змяніцца!” – і родныя прыслухоўваліся. Бо сястра гаварыла ад сэрца, іначай і не магла. Яна была простым Божым чалавекам. Яна плакала, калі ў сям’і было дрэнна. Тады яна ішла ў капліцу і малілася за сям’ю. І шчыра радавалася, калі ў сям’і ўсё было добра. За дабро ад Бога яна ўмела дзякаваць. Многія сёстры прыходзілі да яе ў часы сумненняў ці праблем: сястра Францішка ўмела выслухаць, параіць і памаліцца, нікога не адштурхоўваючы. Яна была ўзорам таго, як перажыць сваё пакліканне ў еднасці з Панам Богам.
    Сястру заўсёды і ўсюды можна было ўбачыць з ружанцам, бо яна мела, за каго маліцца. Сястра добра ўмела перажываць любыя клопаты.
    – Калісьці яна мяне пытала: “Ксёндз Юзаф, як гэта будзе перажыць смерць?” А калі я быў у яе апошні раз, с. Францішка сказала мне: “Я ўжо магу памерці, я ўжо гатова, я падрыхтавана: я ўжо старая, мне шмат гадоў, я многае ў сваім жыцці ўбачыла, зрабіла, пражыла жыццё добра, з Панам Богам заўсёды, давяраючы, верачы ў Езуса Хрыста, які для мяне быў заўсёды на першым месцы...”
   Малітва пры труне напрыканцы св. Імшы Напрыканцы св. Імшы прамовіла сястра Нэрэуша, настаяцельніца назарэтанскай супольнасці:
    – Ад імя ўсёй нашай супольнасці сясцёр назарэтанак, ад імя светлай памяці сястры Францішкі, я хачу выразіць вялікую падзяку ксяндзу біскупу Аляксандру, ксяндзу біскупу Антонію і ўсім прысутным за дар св. Імшы, за яднанне з намі ў гэтым балючым досведзе, бо нам будзе не хапаць сястры Францішкі. Дзякуй таксама за сям’ю, якая, нягледзячы на клопаты, знаходзіцца тут разам з намі. Кожны будзе памятаць сястру як асобу радасную, адкрытую, гасцінную, бо кожная сустрэча з іншым чалавекам была для яе вялікай радасцю. І я ведаю напэўна, што яна сёння радуецца, бо столькі любячых і адданых сэрцаў моліцца ў яе інтэнцыі. Мы глыбока верым, што яна ўжо ў небе будзе заступацца за нас перад Панам Богам. Пахавалі с. Францішку на старых пабернардынскіх могілках.
    Вечны адпачынак дай ёй, Пане!

Актуальны нумар

 

Каляндар 2022

Каляндар
«Слова Жыцця»
на 2022 год

Літургічны каляндар

violet
Адзначаем імяніны:
Сёння ўспамінаем памерлых святароў:
Да канца года засталося дзён:  23

Чакаем Вашай падтрымкі

skarbonkaДарагія Чытачы!
Просім Вас аб дапамозе ў абвяшчэнні Добрай Навіны. Мы чакаем Вашых лістоў, артыкулаў, здымкаў і падтрымкі ў фінансаванні газеты. Як адна сям’я “Слова Жыцця” мы прагнем несці Божае слова, гаварыць аб Хрысце і Касцёле ўсё большай колькасці людзей у Беларусі і па-за яе межамі.