Wycieczkę rozpoczęliśmy od kapłańskiego błogosławieństwa na zakończenie porannej Mszy św., po czym wyruszyliśmy w drogę. Pierwszym przystankiem był kościół w Żołudku, gdzie zobaczyliśmy cudowną szopkę z maleńkim Jezusem i oddaliśmy Mu cześć w modlitwie. Drugim przystankiem był Nowogródek, gdzie odbyło nasze pierwsze spotkanie z siostrami nazaretankami, których historię już dobrze znaliśmy. Po pysznym obiedzie, przygotowanym przez siostry, udaliśmy się do „perły” Białorusi – nad jezioro Świteź. Jest to prawdziwy cud przyrody! Znajduje się tu rezerwat krajobrazowy o powierzchni 1039 ha. Ponad trzysta gatunków roślin, z których większość zaliczono do Czerwonej Księgi. Na południowym brzegu – wiekowe dęby, na południowo-zachodnim – starożytne kurhany. Właśnie tu, pod dębem, Adam Mickiewicz pisał swą znakomitą „Świteziankę”.
Wracając ze Świtezi, zatrzymaliśmy się w miejscu męczeńskiej śmierci sióstr nazaretanek. Jest to szczególne miejsce, wzruszające serce każdego człowieka i zasługujące na szacunek. Tam uświadomiliśmy sobie, jak bardzo siostry nazaretanki kochały Boga i bliźniego, skoro oddały swe życie, ratując życie innych ludzi. Przy krzyżu, w miejscu rozstrzelania sióstr nazaretanek, pomodliliśmy się o wstawiennictwo błogosławionych Męczennic w intencji naszych rodzin.
Następnie zwiedziliśmy Zamek Nowogródzki. Podczas pieszej wycieczki po Nowogródku wstąpiliśmy do kościoła św. Michała Archanioła. Po powrocie do klasztoru sióstr nazaretanek, zjedliśmy kolację i rozważaliśmy o tym, co najbardziej wzruszyło nasze serca. To pozostanie w naszej pamięci na całe życie.  
Kolejny dzień rozpoczęliśmy od Mszy św. w nowogródzkiej Farze. Mieliśmy szczęście być w kościele i widzieć, jak siostry nazaretanki odnawiają śluby wieczyste. To było cudowne i zachwycające!
Następnym punktem naszej wycieczki był zamek w Mirze, gdzie sercem dotknęliśmy przeszłości swojej Ojczyzny i oddaliśmy pokłon prochowi ostatnich właścicieli zamku książąt Światopełk-Mirskich. Zwiedziliśmy także kościół św. Mikołaja, gdzie pracuje dobrze nam znany ks. Aleksander Sewastianowicz. Tam zobaczyliśmy cudownie odnowiony ołtarz oraz spotkaliśmy bardzo życzliwych ludzi. Należy wspomnieć także o tym, że ks. Aleksander przygotował nam bardzo dobry obiad, a na dalszą drogę otrzymaliśmy słodkie prezenty od św. Mikołaja.
Po południu udaliśmy się do Nieświeżu. To miasto jest rzeczywiście cudownym pomnikiem historycznym naszego kraju z bardzo pięknym kościołem pw. Bożego Ciała. Zadziwiło nas piękno fresków na ścianach tej świątyni, a także potęga grobowców książąt Radziwiłłów. Oprócz tego zwiedziliśmy także Nieświeżski zamek, który zaczarował nas swoim pięknem.
Z podróży przywieźliśmy dużo zdjęć i wrażeń. Podzieliśmy się nimi z rodzicami i przyjaciółmi. Serdecznie dziękujemy naszym księżom, a w sposób szczególny ks. Andrzejowi Radziewiczowi, za tak cudowną wycieczkę, która wzbogaciła nas duchowo i natchnęła do kontynuowania poznawania swojej historii oraz przyczyniła się do powstania w nas dumy za swoją Ojczyznę i jej duchowe bogactwo. Serdecznie dziękujemy!