Benedykt XVI

    Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych mówi nam, że tylko ten, kto w śmierci może rozpoznać wielką nadzieję, może także żyć życiem wypływającym z nadziei. Jeśli sprowadzamy człowieka wyłącznie do jego wymiaru horyzontalnego, do tego, co można dostrzec eksperymentalnie, samo życie traci swój głęboki sens. Człowiek potrzebuje wieczności, a wszelka inna nadzieja jest dla niego zbyt krótka i ograniczona. Człowieka można zrozumieć tylko wtedy, gdy istnieje Miłość, przekraczająca wszelką izolację, także izolację śmierci, w całości, która wykracza również poza przestrzeń i czas. Człowieka można zrozumieć w najgłębszym sensie jedynie wówczas, gdy jest Bóg. Wiemy, że Bóg wyszedł ze swego oddalenia i stał się bliski, wkroczył w nasze życie i powiedział: "Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki".

    Białoruska sekcja Radio Vaticano, 02.11.2011 †

 
 Kardynał Donald Wuerl
   Nowa ewangelizacja – to nie program, a sposób myślenia, widzenia, działalności, jest to szkło powiększające, przez które możemy zobaczyć możliwości, dane nam po to, aby ponownie głosić Ewangelię, a także pozwalające nam odkryć, że Duch Święty wciąż działa w Kościele.
   

    Rosyjska sekcja Radio Vaticano 05.11.2011

 

---

  Ks. abp Tadeusz Kondrusiewicz
   Jasne, że Chrystus powołuje tylu, ilu jest potrzeba. Jednak, z innej strony, trzeba obudzić młodych ludzi, aby usłyszeli głos wołającego Jezusa. W tej sprawie Kościół powinien być bardziej aktywny, dotyczy to nie tylko kapłanów bądź osób konsekrowanych, lecz wszystkich wiernych, szczególnie rodziny.

    Podczas wywiadu dla białoruskiej sekcji Radio Vaticano, 04.11.2011

 

---

  Bp Stanisław Stefanek
   W Jezusie Chrystusie doświadczamy radości poranka Wielkanocnego, w Jego zmartwychwstaniu widzimy perspektywę nie tylko naszą, ale i wszystkich zmarłych. To ona sięga do dnia ostatecznego, do powtórnego przyjścia Chrystusa. Będziemy z Panem. Ta wiadomość nie tylko prowadzi nas przez cmentarze sercem wypełnionym nadzieją i pomaga nam przeżyć śmierć najbliższych, ale usprawnia nas do tego, byśmy byli zdolni podnosić na duchu wszystkich, którym cierpienie i śmierć skróciły możliwość odpowiedniego widzenia życia. Mamy się pocieszać wzajemnie świadectwem zmartwychwstania Chrystusa. Ten wymiar, to spojrzenie na nasze życie uposaża nas w niezwykłą sprawność rozsądnego, spokojnego i radosnego przyjęcia najtrudniejszych nawet doświadczeń.
   Lampy nasze nie zgasną nigdy, gdy zaopatrzymy się w oliwę przylgnięcia do Chrystusa zmartwychwstałego. Wtedy zawsze będziemy z Panem.

    Według www.episkopat.pl, 06.11.2011