Biskup łomżyński Stanisław Kostka Łukomski dekretem nr 78 z dnia 31 marca 1927 r. powołał do istnienia samodzielną parafię Balla Kościelna. Na mocy dekretu parafia istniała od dnia 1 kwietnia 1927 r. Na proboszcza nowoutworzonej parafii został powołany dotychczasowy proboszcz parafii w Rygałowce ks. Mieczysław Piaszczyński. Mszy św. były odprawiane przy tymczasowej kaplicy. Świątynię rzymsko-katolicką w Balli rozpoczęto budować w roku 1927, kiedy to Balla stała się centrum parafii. W 1931 r. został mianowany proboszczem ks. Błażej Pszczółkowski. Po niespełna trzech latach jego pracy nastąpiła kolejna zmiana proboszcza. Te zmiany wskazują na trudności, których doświadczali duszpasterze nowoutworzonej parafii z powodu braku środków na budowę świątyni. W 1934 r. proboszczem parafii został ks. Antoni Barszczewski. W 1935 r. ks. Barszczewski rozpoczął założenie fundamentu i budowę nowego, pierwszego rzymskokatolickiego kościoła w pobliżu drewnianej kapliczki, niedaleko tego miejsca, gdzie kiedyś była świątynia prawosławna. Kościół był budowany z ofiar parafian, ręcznie, bez użycia maszyn. Po upływie dwóch trudnych lat powstała nowa świątynia. †

Kościół został wybudowany w stylu neogotyki, murowany, tynkowany, malowany na biało, na kamiennej podmurówce. Założony został na planie prostokąta, z wieżą na rzucie kwadratu i kruchtą, dostawionymi do fasady. Po obu jego stronach znajdują się niskie, założone na planie kwadratu zakrystia i skarbczyk.
   W 1937 r. kościół został poświęcony pod tytułem Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Na kościele przy głównych drzwiach ustawiono figurę Matki Najświętszej, przywiezioną z Wilna. W Warszawie zamówiono ołtarz główny do kościoła, jednak wybuch II wojny światowej uniemożliwił zrealizowanie zamówienia. W każdym oknie założono witraże (na ofiary parafian). Jeden z witraży w prezbiterium, przedstawiający wizerunek Matki Bożej Różańcowej, został ofiarowany przez członków Kółka Różańcowego. Drugi witraż, również w prezbiterium, przedstawiał Serce Pana Jezusa. Ponadto, w prezbiterium znajdował się pięknie przyozdobiony ołtarz ręcznej roboty. Z lewej strony od ołtarza, na ścianie wisiał duży obraz świętych Apostołów Piotra i Pawła, a z prawej - obraz Matki Bożej Ostrobramskiej, Matki Miłosierdzia.
    W czasie II wojny światowej kościół nie ucierpiał, natomiast jego proboszcz przeżył prześladowania. W 1947 r. w wyniku repatriacji wyjechał do Polski. Do kościoła dojeżdżali księża z Adamowicz i Łabna. W roku 1962 kościół został zamknięty przez władze państwowe. W miarę swoich możliwości wierni zabrali sprzęt kościelny do swoich domów. W 1989 r., po otwarciu kościoła, część sprzętu kościelnego powróciła do kościoła, a reszta zaginęła (niektóre rzeczy wywieziono, a inne, np. chorągwie, podarto i rozrzucono). Po zamknięciu kościoła wierni gromadzili się przy świątyni na wspólną modlitwę. Po jakimś czasie wiernym pozwolono wchodzić do kościoła, lecz przy tym zobowiązano do płacenia podatku.
    4 lutego 1989 r. parafianie otworzyli świątynię, zaczął się remont. Władze dały zgodę na działalność religijną. Uroczystość otwarcia kościoła miała miejsce 13 września 1989 r. Pierwszą Mszę św. odprawił i poświęcenia wyremontowanej świątyni dokonał ks. bp Tadeusz Kondrusiewicz.
    4 лютага 1989 г. парафіяне адкрылі касцёл, пачаўся рамонт. Улады згадзіліся на рэлігійную дзейнасць вернікаў. 13 верасня 1989 г. адбылася ўрачыстасць адкрыцця касцёла. Ксёндз біскуп Тадэвуш Кандрусевіч цэлебраваў першую св. Імшу і асвяціў адрамантаваную святыню.
    Proboszczem parafii został ks. Aleksander Szemet z Adamowicz. Po kilku latach do Balli Kościelnej zaczął dojeżdżać o. Kazimierz Jędrzejczak OMI, również z Adamowicz. Rozpoczął się remont odzyskanej plebanii, w której niegdyś mieściła się szkoła. W 1996 r. do parafii przybył o. Leon Witek OMI, który do dziś pełni tam posługę proboszcza.
    У 1996 г. у парафію прыбыў а. Леон Вітак, які да сённяшняга дня выконвае там паслугу пробашча.
    W 1999 roku zostały wykonane dębowe ołtarze: główny i boczne. Ołtarz główny ufundowała rodzina Balińskich z Grodna, których rodzice pochodzili z Łojek.