Uczeń zapytał nauczyciela: „Dlaczego bywa tak, że ten, kto zbliża się do Boga, czasem odczuwa niebezpieczeństwo i oddalenie?” Nauczyciel odpowiedział: „Kiedy ojciec uczy swego małego syna chodzić, staje przed nim, rozpościera ręce po obie strony od niego, żeby dziecko nie upadło, i chłopczyk próbuje iść. Jego podtrzymują ręce ojca. Kiedy dziecko podchodzi bardzo blisko, ojciec odchodzi od niego i chowa ręce. I tak czyni kilka razy. Tylko w ten sposób dziecko może nauczyć się chodzić”.