Wielu współczesnych chrześcijan ma dookoła siebie różne antychrześcijańskie bądź wprost szatańskie symbole, nawet nie wiedząc o tym. Wielu wiernych nie uświadamia, że przyjmują Komunię św. z symbolem np. "cerkwi diabła" na podkoszulku. Młodzież się dziwi, kiedy tłumaczysz, że te czy inne modne znaczki są symbolem walki z Chrystusem i Kościołem, znakiem czci diabłu. Biorąc pod uwagę brak wiedzy w tej dziedzinie i odpowiadając na liczne prośby, spróbujemy przypomnieć niektóre najbardziej rozpowszechnione we współczesnej kulturze masowej symbole i zorientować się w ich znaczeniu.

Symbol pogardy do Boga i nauki chrześcijańskiej. Krzyż Chrystusa zostaje wydrwiony w klasyczny sposób: przez jego odwrócenie. Poprzez to sataniści odrzucają Chrystusa i Jego zbawczą krew. Pochodzenie tego krzyża jest prawdopodobnie związane z pogaństwem. Jednakże sataniści zapożyczyli go od znanej w XVIII wieku grupy Hell-Fire-Club, szydzącej z jakichkolwiek zasad moralnych. Symbol ten często noszony jest przez satanistów. Można go ujrzeć również na szyjach niektórych muzyków rockowych (np. Madonna, Mick Jagger, Ozzy Osborne, Danzid) oraz na okładkach płyt heavymetalowych.
    Symbol ten jest absolutnie niezgodny z wiarą chrześcijanina, dla którego znak Krzyża z krucyfiksem jest pamiątką i wyznaniem wiary w Chrystusa jako jedynego Zbawcę i Odkupiciela. †

Jest to starochiński symbol oznaczający metafizyczny (wieczny) dualizm rzeczywistości. Rozdwojenie na czarną i białą część podzielone odwróconą literą "S" oznacza przeciwstawienie podstawowych elementów wszechświata, które się różnią, ale jednocześnie się uzupełniają, dążąc do jedności. W filozofii taoistycznej barwa czarna oznacza ying - żeńskość, pasywny aspekt rzeczywistości, barwa biała zaś to jang - męskość, aspekt dominujący. Ying i Yang są uważane za dwie energie, które krążą dookoła dwóch biegunów, przeistaczając się jedno w drugie. W tej zmienności przeciwstawnych elementów wszechświata dostrzega się nieskończone źródło ruchu, życia, płodności, zmian.
    Dualizm elementów przyrody był znany wielu starożytnym kultom, sprzyjał rozwojowi zarówno medycyny i fizyki, jak i ezoteryzmu. Nauka o dualizmie wszechświata jest jedną z fundamentalnych zasad ruchu New Age. Jego wyznawcy twierdzą, iż wzajemne uzupełnienie przeciwstawnych elementów rozpościera się od najzwyklejszych elementów aż po najwyższe sfery, gdzie wszystko jest jednością, gdzie wszystko się stapia we Wszystkim (tzw. holizm). New Age, dążąc do syntezy (przemieszania w jedno) wszystkich religii, uczy, iż Bóg i Lucyfer uzupełniają się, gdyż są działaniem tej samej osobowości boskiej. Dobro i zło to tylko wibracje tegoż samego pola. Nauka ta jest dobrze znana w historii jako neoplatonizm i jego odgałęzienia. Jeszcze w czasach starożytnych chrześcijan powstało dużo literatury, która zarówno ze strony teologicznej, jak i filozoficznej odrzucała tę naukę. Jednak w naszych czasach z powodu teologicznego analfabetyzmu ludzi oraz irracjonalnego podejścia do wiary ten punkt widzenia znajduje wielu zwolenników.
    Dla chrześcijanina wiara w całkowity dualizm rzeczywistości jest nie do przyjęcia. Jest tylko jeden absolutny (konieczny) element – Bóg, zaś szatan to tylko i wyłącznie stworzenie, element drugiego planu, nieobowiązkowy. Nauka o dualizmie ma wiele praktycznych paradoksów sprzecznych z chrześcijaństwem i moralnością w ogóle. Na przykład, z dualizmu wywodzą się zgoda co do absolutnej konieczności zła (!), wiecznej wojny, przyjęcie przeznaczenia, dostrzeganie celu nie w dobru, lecz w kompromisie (syntezie) itd. Dramatyczne wydarzenia i wojny XX wieku były próbą praktycznej realizacji w świecie ideologii dualizmu (faszyzm, komunizm), skutkiem czego było straszne ludobójstwo. Dla chrześcijanina dualizm jest absolutnie nie do przyjęcia, ponieważ jest sprzeczny z wiarą w jedyny początek, jedynego Boga, Jedynego Zbawcę – Jezusa Chrystusa. Pentagram, pentagrammon (gr. penta - pięć, gramma - litera, znak) jest ważnym symbolem magiczno-okultystycznym, a także satanistycznym. Jest to pięcioramienna gwiazda, wpisana w okrąg. Punkt szczytowy jest odpowiednikiem ducha skierowanego do nieba (góry) albo piekła (dół). Inne punkty symbolizują to, że człowiek znajduje się ponad światem przyrody. Cztery końce gwiazdy to cztery podstawowe żywioły - wiatr, ogień, ziemia i woda. Cała gwiazda symbolizuje ludzkość balansującą pomiędzy niebem (punkt szczytowy) a ziemią-przyrodą (pozostałe 4 końce). Niektórzy w pięcioramiennej gwieździe dostrzegają postać człowieka (4 końce gwiazdy – to jego ręce i nogi, zaś punkt szczytowy – głowa). Okrąg dookoła gwiazdy jest tłumaczony jako mistyczna ochronna błona człowieka.
    Jest to najbardziej rozpowszechniony symbol w historii ludzkości. Najstarsze pentagramy, datowane 3500 r. przed naszą erą, odnaleziono w starożytnym mieście Ur, centrum cywilizacji mezopotamskiej. Badacze uważają, iż symbol ten był wykorzystywany jako pieczęć królewska. Pięcioramienną gwiazdę można odnaleźć również w innych symbolikach: pogańskiej, starohebrajskiej, starochrześcijańskiej. W naszych czasach jest szeroko wykorzystywana w magii, naukach okultycznych, satanizmie.
    Wśród starożytnych pogan ten symbol był znany jako znak bogini Kory. Jabłko - owoc tej bogini – podzielone na pół, mieści w swym środku "pentagram". Cyganie nazywali ten "pentagram" w jabłku "gwiazdą wiedzy". Starożytni Pitagorejczycy uważali pentagram za symbol doskonałości, podziwiając jego proporcje. Wykorzystywali ten symbol jako swój znak rozpoznawczy. Starożytni Celtowie uważali pentagram za znak bogini podziemia – Morgany. Symbolika cyfry "5" dość mocno była wpisana w kulturę Celtów, a później Irlandczyków.
    Wśród starożytnych chrześcijan pięcioramienna gwiazda była znana jako symbol prawdy i mistycyzmu. Symbol ten często się kojarzył z Gwiazdą Betlejemską bądź Gwiazdą Trzech Króli. Inni zaś chrześcijanie dostrzegali w gwieździe symbol pięciu ran Chrystusa (na rękach, nogach i boku). Niektórzy badacze mówią o tym, że z pentagramu jako zbroi na złych duchów korzystał Salomon ze Starego Testamentu. Uważa się również, że ten symbol wykorzystywał także imperator Konstanty jako pieczęć i znak ochronny od złych duchów. Zaś średniowieczni rycerze dostrzegali w gwieździe symbol pięciu cnót rycerskich: wielkoduszności, odwagi, czystości, męstwa oraz pobożności.
    Badacze twierdzą, iż stosunek chrześcijan do pentagramu zaczął się zmieniać pod wpływem inkwizycji. Ten symbol był uważany za znak templariuszy, którzy, według inkwizytorów, wykorzystywali pentagram jako znak demona Baphometa (szczegóły niżej). W Rennes de Chateu (Francja) jest jedna z najbardziej znanych budowli templariuszy mająca kształt gigantycznego pentagramu.
    Ostateczny podział pentagramów na «dobre i złe» wprowadził w XIX wieku znany okultysta i kabalista Eliphas Levi (Alphonse Louis Constans). "Dobrym" był pentagram skierowany wierzchołkiem ku górze, a "złym" – ku dołowi. "Zły" wariant pentagramu został wykorzystany przez Antoniego Szandora LaVeya (autora "biblii Szatana") podczas tworzenia kultu współczesnego szatańskiego kościoła. Wykorzystał on odwrócony pentagram (gwiazdę Baphometa), z którym obecnie są kojarzone satanizm oraz czarna magia.
    W symbolice magii i okultyzmu pentagram ma bogatą treść. Gwiazda bez okrągu oznacza rozłam wewnętrzny, konflikt, walkę. Pięć końców gwiazdy to symbole: a) pięciu uczuć cielesnych człowieka; b) pięciu światów (fizyczny, estetyczny, astralny, mentalny oraz duchowy); c) pięciu żywiołów chińskich (4 żywioły przyrody i duch, który nimi kieruje). W kultach neopogańskich Wicca (w języku gaelickim - «czarownica») - religii feministycznej, czczącej bożki lub wprost siłę (często pojmowaną zamiennie z płodnością) - szczególnie w jej gardneriańskiej tradycji, odwrócony pentagram w okrągu jest uważany za znak wysokiego stopnia wtajemniczenia. Jest to jeden z najważniejszych magicznych symboli, uosobienie ziemi, materii, jak również wrót do świata astralnego (okno demonów). Gwiazda w tym ostatnim znaczeniu jest wykorzystywana przez różnych "bioenergoterapeutów", ekstrasensów, czarnoksiężników itd.
    Pentagram jest jednym z ważniejszych symboli masonerii. Według masońskich poglądów, pięcioramienna gwiazda symbolizuje człowieka (adam-eve), który się odradza, ubóstwia (symbol pogańskiego humanizmu inicjatycznego). Niektórzy nazywają zwykły pentagram symbolem "dobrego Lucyfera", a odwrócony (baphomet) – symbolem "złego szatana" (samael-lilith). Przejście z jednej formy pentagramu w drugą można uzyskać poprzez jego obrót o 33 stopnie, zaś liczba 33 ma podstawowe znaczenie w symbolice masońskiej - między innymi wiąże się ona z ilością stopni wtajemniczenia w niektórych obrzędach masońskich. Pentagram był i jest wykorzystywany w symbolice masonerii okultystycznej, magii ceremonialnej i kabalistyce oraz jako symbol socjalnej walki (komunistyczna gwiazda). Leiva Trocki-Bronstein, członek loży masońskiej Wielki Wschód, który zdawał sobie sprawę z ezoterycznego sensu pięcioramiennej gwiazdy, zaproponował ją jako symbol komunizmu. Współcześni masoni często wiążą symbol pentagramu z symboliką monogramu "G" ( bardziej szczegółowo – w rubryce "symbole masonerii").
    Symbol ten jest także często wykorzystywany przez wykonawców rockowych i zespoły (Motley Crue, Danzig, Morbid Angel itd.), na okładkach ich płyt, w grach komputerowych, jak również w filmach tendencyjnych i show.
    Według chrześcijaństwa, pięcioramienna gwiazda sama w sobie nie niesie ujemnego symbolizmu. Warto jednak rozgraniczyć symbol pięcioramiennej gwiazdy i graficzne (liniowe) kreślenie pentagramu. W związku z tym, że we współczesnym świecie pentagram staje się niemal identyfikacyjnym symbolem magii, satanizmu i masonerii, warto unikać jego wykorzystywania. Szczególnie należy zrezygnować z korzystania z pentagramu wpisanego w koło lub odwróconego, ponieważ takie formy tego symbolu jednoznacznie niosą we współczesny świat szatańskie przesłanki.