У Касцёле – Целе Хрыста, не ўсе яго члены выконваюць аднолькавыя функцыі. Знешне гэтая разнароднасць функцый у ажыццяўленні культу ілюструецца існаваннем рознага літургічнага адзення. Давайце нагадаем сёння пра некаторае з іх:

Комжа з’яўляецца ўкарочанай альбай, таму і сімволіка яе ідэнтычна апошняй: адзначае чысціню душы, стан асвячальнай ласкі. З самага пачатку яна ўжывалася ў хоры падчас ажыццяўлення Літургіі гадзінаў, а пачаўшы з XIV ст. - для іншых літургічных функцый. Яе апранаюць таксама святары, якія не цэлебруюць св. Імшу, але прымаюць у ёй удзел (напрыклад: удзяляюць св. Камунію ці збіраюць ахвяры). Комжа з’яўляецца асноўным адзеннем міністрантаў. †

Вэлюм – пакрыццё дыякана ці святара, які нясе ці благаславіць Божы люд Найсвяцейшым Сакрамэнтам. Міністрант падае яго і апранае на плечы дыякану ці святару. Той зашпільвае вэлюм дзвюма спражкамі, якія да яго прышыты. У вэлюме знаходзіцца з унутранага боку невялікія “рукавы”, у якія дыякан ці святар укладвае далоні, каб падчас нясення Найсвяцейшага Сакрамэнту непасрэдна не дакранацца да манстранцыі. Пасля таго, як святар здыме гумерал з сябе, то ён павінен быць старанна складзены і ляжаць у адпаведным месцы.