2 lutego - Dzień Życia Konsekrowanego

W drodze do świętości

Nasz dobry przykład, nasza zdecydowana postawa, nasza mądrość życiowa i odwaga w bronieniu prawdy i naszej tradycji, powinny być światłem dla świata.

Ubogacenie życia

(Instytuty Zakonne Żeńskie. Instytuty świeckie)

Dążeniem sióstr ze zgromadzenia jest trwać w głębokiej relacji z Bogiem, nieść Miłość Boga do ludzi z apostolską gorliwością o zbawienie ich dusz; służyć najbiedniejszym braciom i siostrom potrzebującym duchowej i materialnej pomocy przez czynną posługę: opiekę nad bezrobotnymi, biednymi, sierotami i chorymi.

---

Zgromadzenie opiera swą duchowość na duchowości franciszkańskiej. Serafitki, zgodnie ze swoim powołaniem, niosą pomoc starszym i ubogim, prowadzą placówki oświatowe, czyli świetlice i przedszkola. Zajmują się przede wszystkim ludźmi nieuleczalnie chorymi, osobami starszymi, ubogimi i samotnymi. Szczególną uwagę poświęcają dzieciom upośledzonym oraz tym pozbawionym opieki rodzicielskiej. Dokładają starań, aby umożliwić dzieciom i młodzieży poznanie i umiłowanie Boga.

---

Siostry michalitki realizują swój charyzmat poprzez prowadzenie domów wychowawczych, przedszkoli oraz świetlic, tzw. oratoriów dla dzieci ze środowisk zaniedbanych, katechizują i podejmują różne formy pracy parafialnej wśród dzieci, młodzieży, pomagają rodzinom ubogim i wielodzietnym, osobom chorym i samotnym. Organizują także rekolekcje i dni skupienia dla dziewcząt.

---

Współcześnie głównym kierunkiem ich działania jest nauczanie i wychowywanie ludzi porzuconych i z marginesu społecznego. Misja dzielenia się wiarą i pojednania wypływa z przekonania o sile Eucharystii. Siostry prowadzą też akcję Shalom (pokój), której celem jest między innymi: przeciwstawianie się niesprawiedliwościom i przemocy, współpraca ze środkami masowego przekazu, nauczanie i wychowywanie służące wyzwoleniu narodów, działania na rzecz potrzeb lokalnych i globalnych.

---

Jest to jedna ze wspólnot Międzynarodowego Ruchu Szensztackiego, celem którego jest pomoc współczesnym chrześcijanom w życiu w zlaicyzowanym świecie zgodnie z zasadami Ewangelii poprzez prowadzenie aktywnej działalności misyjnej. Najważniejsze elementy duchowości sióstr szensztackich to głęboka maryjność, wiara w Opatrzność Bożą i codzienne praktykowanie świętości. Swoje powołanie realizują w diecezjach wielu krajów świata poprzez różne dziedziny pracy apostolskiej i wychowawczej z dziećmi, z młodzieżą, z rodzinami.

---

Zadaniem tej wspólnoty zakonnej, która ma swój Dom Generalny w Grodnie, jest uwielbienie, cześć i szerzenie Miłosierdzia Bożego. Charyzmatem zgromadzenia jest również szerzenie kultu NMP Matki Miłosierdzia oraz praca nad odnowieniem w duchu Chrystusa całego życia religijnego i społecznego. Istotą działalności zgromadzenia jest także opieka nad ludźmi starszymi, samotnymi, chorymi oraz pomoc w wychowaniu dzieci z domów dziecka.

---

Charyzmatem zgromadzenia jest szerzenie Królestwa Bożej Miłości wśród wiernych przez naśladowanie Jezusa, Maryi i Józefa, których życie było skoncentrowane na miłości Boga i miłości wzajemnej poprzez dawanie świadectwa tej miłości w oddaniu się służbie Kościoła. Angażują się w różne rodzaje apostolstwa w trosce przede wszystkim o religijne i moralne odrodzenie rodziny. Swoją misję realizują, wspomagając chorych, biednych oraz wszystkich potrzebujących pomocy.

---

Zgromadzenie zostało założone, by umacniać wiarę i „budować skrawek umiłowanej Ojczyzny” poprzez szerzenie kultu Eucharystii, katechizację, pielęgnowanie polskiej kultury, tradycji i języka wśród Polaków poza granicami Polski. Siostry angażują się w posługę chorym, pracę w zakrystiach i mediach. Ponadto stanowią duchowe zaplecze modlitewne Polaków poza granicami Polski oraz pracujących wśród nich sióstr i księży.

---

Szczególnym zadaniem zgromadzenia jest pomoc dziewczętom i kobietom nieprzystosowanym społecznie. Swoim działaniem obejmuje ono również dzieci oraz inne osoby potrzebujące moralnego wsparcia i chrześcijańskiego miłosierdzia, bez względu na wiek i płeć. Siostry szerzą kult Miłosierdzia Bożego również poprzez głoszenie katechez i prelekcji, udział w sympozjach i kongresach organizowanych przez inne wspólnoty, udział w nabożeństwach parafialnych przez specjalne pieśni i modlitwy, kolportaż książek, modlitewników, obrazów Jezusa Miłosiernego oraz korespondencję z czcicielami Miłosierdzia Bożego.

---

Główny cel redemptorystów to niesienie pomocy religijnej ludziom ubogim duchowo i materialnie, m.in. przez nauczanie, gotowość do udzielania rad, obchodzenie świąt liturgicznych i sprawowanie Sakramentów, odwiedziny chorych, pomoc społeczną i rekolekcje. Realizują ten cel w wielu krajach świata. Priorytetem działalności zgromadzenia jest Duszpasterstwo Młodzieżowe, czyli pomoc młodym w rozpoznaniu swego własnego życiowego powołania.

---

Jest to zakon opierający swoją duchowość na przykładzie życia proroka Eliasza i Dziewicy Maryi. Charyzmatem karmelitów bosych jako gałęzi rodziny karmelitańskiej jest życie kontemplacyjne, braterstwo, działalność apostolska oraz naśladowanie i kult Najświętszej Maryi Panny. Bracia starają się prowadzić ludzi do poznania i praktyki ścisłego zjednoczenia z Bogiem poprzez rekolekcje, konferencje i wydawnictwa. Angażują się również w ewangelizację krajów misyjnych, co jest jednym z podstawowych składników charyzmatu Karmelu.

---

Ten papieski zakon apostolski Kościoła rzymskokatolickiego został założony, by bronić i rozszerzać wiarę oraz naukę Kościoła rzymskokatolickiego przede wszystkim przez publiczne nauczanie, ćwiczenia duchowne, edukację i udzielanie sakramentów. Jezuici są nastawieni na czynne uczestnictwo w życiu, by świat stawał się, zgodnie z nauką Chrystusową, bardziej ludzki. Jezuici wraz ze świeckimi współpracują na polu wychowawczym, edukacyjnym, artystycznym i charytatywnym.

---

Działalność, którą prowadzą bracia, to przede wszystkim prowadzenie parafii, opieka nad sanktuariami i kościołami. Praca ta polega na sprawowaniu sakramentów, katechizacji, opiece nad różnego rodzaju wspólnotami świeckimi, takimi jak: Rycerstwo Niepokalanej, Ruch Światło – Życie, Franciszkański Zakon Świeckich i wieloma innymi. Bracia pracują też jako kapelani szpitali i więzień, prowadzą liczne rekolekcje. Bardzo ważną działalnością zakonu są misje obejmujące wiele krajów świata.

---

Salezjanie, obdarzeni przez Ducha Świętego szczególnym charyzmatem wrażliwości na ludzkie cierpienie, powodowane najczęściej przez materialne ubóstwo, opiekują się ludźmi opuszczonymi, samotnymi i biednymi. Z zaangażowaniem poświęcają się pracy z młodzieżą w szkołach, świetlicach, domach poprawczych, prowadzą parafie i wyjeżdżają na misje do wielu krajów świata. Rodzinę Salezjańską tworzą wspólnoty, instytuty zakonne i świeckie oraz grupy apostolskie, które podejmują w różnych zakresach to samo posłannictwo młodzieżowe, zobowiązują się do wzajemnej współpracy i współdziałania.

---

Celem działalności zgromadzenia w Kościele jest misja, wyrastająca z duchowości, czyli modlitwy i kontemplacji Serca Jezusowego. Należy do niej adoracja eucharystyczna jako służba dla Kościoła oraz posługa dla potrzebujących. Duży nacisk położony jest na posługę formacyjną dla kapłanów i zakonników. Charyzmat mistyczny wyraża się głębokim nabożeństwem do Serca Jezusowego, z podkreśleniem potrzeby wynagrodzenia za grzechy oziębłości, obojętności i niewdzięczności wielu ludzi jak świeckich, tak i duchownych. Charyzmat społeczny – to praca nad budowaniem królestwa Bożego Serca wśród poszkodowanych, cierpiących i potrzebujących duchowego wsparcia.

---

Zakon ma charakter czynny. Jego głównym celem jest nauczanie i wychowywanie dzieci i młodzieży oraz kształtowanie człowieka we wszystkich jego wymiarach, a przez to służenie Kościołowi i całej rodzinie ludzkiej poprzez prowadzenie szkół wszystkich stopni i świetlic opiekuńczych dla dzieci, katechizację, działalność duszpasterską w parafiach, formację nauczycieli i rodziców. Pijarzy prowadzą również działalność wydawniczą, rekolekcyjną i inną służącą szczególnie dzieciom i młodzieży. By móc nauczać innych Prawdy, zadaniem braci jest najpierw poznawać ją poprzez kontemplację.

Osobiście wyrażam wdzięczność każdemu Ojcu i Bratu zakonnemu oraz każdej Siostrze zakonnej za ofiarną i bezinteresowną posługę pośród wiernych w Kościele Grodzieńskim. Ta posługa jest bardzo ważna, ponieważ na każdym wymiarze pracy dotyczy ona zbawienia duszy ludzkiej. Bardzo proszę, abyśmy w tej posłudze stanowili i budowali jedność, o którą modlił się Chrystus Pan przed odejściem do Ojca w niebie.