GRODNO
Wtorek,
05 grudnia 2023 roku |
ІI Niedziela Adwentu

Z Ew. Św. Łukasza
Było to w piętnastym roku rządów Tyberiusza Cezara. Gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, brat jego Filip tetrarchą Iturei i kraju Trachonu, Lizaniasz tetrarchą Abileny; za najwyższych kapłanów Annasza i Kajfasza skierowane zostało słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni.
Obchodził więc całą okolicę nad Jordanem i głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów, jak jest napisane w księdze mów proroka Izajasza: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego!
Każda dolina niech będzie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte niech się staną prostymi, a wyboiste drogami gładkimi!
I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże. †
Obchodził więc całą okolicę nad Jordanem i głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów, jak jest napisane w księdze mów proroka Izajasza: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego!
Każda dolina niech będzie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte niech się staną prostymi, a wyboiste drogami gładkimi!
I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże. †
Łk 3 , 1-6
Jeden z bohaterów Adwentu

Początek działalności św. Jana jest opisany przez Ewangelistę z podobną kronikarską drobiazgowością, z jaką przedstawił nam przyjście na świat Zbawiciela. „Było to w piętnastym roku rządów Tyberiusza Cezara. Gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, brat jego Filip tetrarchą Iturei i kraju Trachonu, Lizaniasz tetrarchą Abileny; za najwyższych kapłanów Annasza i Kajfasza” – tylu szczegółów odnoszących się do własnej historii nie powstydziłby się niejeden z wielkich ludzi starożytnego świata. Wspominane osoby cesarza Rzymu, namiestnika Judei, władców Iturei, Trachonu, wielcy kapłani Annasz i Kajfasz paradoksalnie przeszły do historii także dzięki św. Janowi! Owszem, cesarz Tyberiusz i tak miałby swoją stronę w księgach historii, podobnie jak Piłat i obaj kapłani zamieszani w proces Jezusa. Ale któżby dziś wspominał Filipa czy Lizjasza? Kim był zatem Jan Chrzciciel, że samo wspomnienie o nim wywołuje z głębi historii tak wiele szczegółów i „ożywia” tak wiele postaci? Pan Jezus powie o nim, że z niewiasty nie narodził się większy od Jana Chrzciciela. Na czym polega jego wielkość? Z tą odpowiedzią nie ma problemów: zapowiadał rychłe przyjście Zbawiciela świata. A kiedy Go spotkał, nie miał wątpliwości i powiedział o Nim: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzechy świata”.
Pozostaje jeszcze zapytać: w jaki sposób wypełniał swoją misję? Jan był „głosem wołającego na pustyni”. Nie miał żadnej gazety, nie nagłaśniało go radio, dla swojej idei nie dysponował żadnym kanałem telewizyjnym. A jego głos słyszeli ludzie i decydowali się przyjąć chrzest nawrócenia, przygotowując ścieżki Bożemu zbawieniu. Potrafimy usłyszeć i dziś ten głos?..
Ks. Jarosław Hrynaszkiewicz
< Poprzednia | Następna > |
---|
Kalendarz liturgiczny
![]() | |
Obchodzimy imieniny: | |
Do końca roku pozostało dni: 27 |
Czekamy na Wasze wsparcie

Prosimy Was o pomoc w głoszeniu Dobrej Nowiny. Czekamy na Wasze listy, artykuły, zdjęcia i wsparcie finansowe gazety. Jako jedna rodzina "Słowo Życia" pragniemy nieść słowo Boże, mówić o Chrystusie i Kościele co raz większemu gronu ludzi na Białorusi oraz poza jej granicami.