Гісторыя - Парафіі і святыні

Сёння населенага пункта Ябланова няма на карце Гродзеншчыны. Маёнтак Ябланова і старая капліца каля яго засталіся толькі на старых даваенных планах. Ад капліцы, праўда, засталіся яшчэ і сцены. Яна пабудавана ў тым жа стылі, што і нядаўна адноўлены касцёл у Воўчыне Камянецкага раёна Брэсцкай вобласці. Капліца мае цалкам такі ж цэнтрычны квадратны план і будаўнічы аб’ём, тую ж яруснасць ваконных праёмаў на аднолькавых фасадах, тую ж таўшчыню сцен і такія самыя прыёмы цаглянай кладкі. Асабліва цікавы прыём дэкарыравання тынкоўкі фасадаў: плоскасці паміж пілястрамі запоўненыя маленькімі ямачкамі-кропачкамі, што стварае цікавы эфект вылучэння пілястраў пры іх адносна невялікай таўшчыні. Дах некалі меў прыгожы ліхтар з каронай. Унутры ў чатырох кутах былі ложы з балконамі на двух паверхах.

Чытаць цалкам: Ябланова. Святыня над Нёманам

Актуальна - Варта ведаць

   † Мексіка.  “Пан падарыў нам 7 дыяканаў і 70 святароў”, – напісаў кардынал Франсіска Роблес Артэга, біскуп архідыяцэзіі Гвадалахара, які ўдзяліў пасвячэнне. Гэтая падзея была прызнана гістарычнымі святарскімі пасвячэннямі. Як паведамілі ў архідыяцэзіі, урачыстасці доўжыліся тры дні. “Я ўзначаліў эўхарыстычную літургію ў санктуарыі Мексіканскіх Мучанікаў і ў межах біскупскай паслугі высвяціў новых святароў, намасціўшы іх далоні і ўсклаўшы рукі на кожнага з іх”, – адзначыў іерарх.

Чытаць цалкам: Паўсюдны Касцёл (42)

Актуальна - Інтэрв'ю

Тэма г. зв. work-life balance (балансу працажыццё) займае адно з цэнтральных месцаў у штодзённасці сучаснага чалавека. Разам з будаваннем кар’еры і самаразвіццём людзі імкнуцца не згубіць сябе, свае патрэбы і адносіны з блізкімі. З Ірынай Шмак, псіхолагам са шматгадовым досведам, разбіраемся, як не выгараць на працы, любіць сябе і іншых, а таксама эфектыўна дзейнічаць на працягу доўгага часу.

Чытаць цалкам: Практыкуючы псіхолаг: “Трэба адказна ставіцца да адпачынку”

Зваротная сувязь - Задай пытанне

У асобе святара мы сустракаем не проста чалавека з тэарэтычнымі ведамі, але асобу са шчырым жаданнем служыць.

У першую чаргу, варта памятаць, што святар – гэта асоба, заданне якой выказваць не прыватныя меркаванні, але дзяліцца з вернікамі вучэннем і досведам Касцёла (ККК, 1551–1553). Ніякая зямная арганізацыя не мае столькі назапашаных ведаў і такога вопыту, колькі Каталіцкі Касцёл за дзве тысячы гадоў нястомнага служэння збаўленню сужэнства і сям’і. Па-другое, быць святаром не прафесія, а пакліканне, як і да сям’і (KKK, 1603; Ян Павел ІІ, Pastores dabo vobis, 41; Familiaris Consortio, 11), таму святар – гэта не халасцяк на часовай працы. Гэта асоба, якая абсалютна ўсяго сябе навечна прысвяціла нястомнаму і неабмежаванаму служэнню Богу і збаўленню людзей, кіруючыся звышнатуральнай матывацыяй. Заўважым, што жаданне кагосьці стаць святаром Касцёл не задавольвае адразу, бо спачатку правярае чалавека на яго альтруізм і звышнатуральную матываванасць. Далей арганізоўвае для такой асобы глыбокую фармацыю (выхаванне) на ўсіх узроўнях, дае грунтоўныя веды з розных сфер жыцця, вучыць чэрпаць з бяздоннай крыніцы Божага Аб’яўлення, дваццаці стагоддзяў ведаў і вопыту Касцёла, а таксама з асабістага досведу кантакту з Богам. І гэта не ўсё. У момант прыняцця святарства кандыдат прымае яго не як прызначэнне на працу, але як сакрамант. Гэта значыць, што сам Бог намашчвае і напаўняе выбранага ўсімі неабходнымі дарамі, каб ён быў здольным выконваць святарскую місію (ККК, 1564). У выніку ў асобе святара мы сустракаем не проста чалавека з тэарэтычнымі ведамі, але асобу са шчырым жаданнем служыць, скіраваную Богам і Касцёлам да рэалізацыі місіі Хрыста ў гэтым свеце, дзе фундаментальнае месца займае сям’я (Ян Павел ІІ, Familiaris Consortio, 15).

Чытаць цалкам: Ці можа святар быць дарадчыкам у сямейных справах?

Актуальна - З жыцця Касцёла

У смаргонскай парафіі св. Міхала Арханёла ўрачыста адзначылі 60-годдзе святарства і 70-ую гадавіну манаскага жыцця ксяндза ка- ноніка Здзіслава Вэдэра SDB..

Чытаць цалкам: Юбілей старэйшага салезіяніна ў Беларусі

Літургія - Хрысціянскія традыцыі

Святыя Пётр і Павел – дзве розныя гісторыі паклікання і жыцця для місіі аднаго Касцёла.

Чытаць цалкам: Паверылі і прынялі Бога

Актуальна - Інтэрв'ю

Гродзенская семiнарыйная супольнасць падчас заканчэння 2021–2022 навучальнага года

Толькі ў Гродзенскай дыяцэзіі функцыянуе 16 дэканатаў, у якія ўваходзіць каля 170-ці парафій. Вядома, што частку вясковых парафій ахоплівае адзін ксёндз. Тым не менш, святароў, якія выпускаюцца з дыяцэзіяльных і манаскіх семінарый, нашмат менш. Чэрвень жа ў нашай дыяцэзіі быў аб’яўлены месяцам малітвы аб новых пакліканнях да паслугі ў Касцёле на Гродзеншчыне.
    Аб праблематыцы колькасці пакліканняў у Беларусі і свеце, прычынах крызісу пакліканняў і магчымых шляхах змены сітуацыі мы пагаварылі з а. Аляксандрам Жарнасекам MIC, прапаведнікам і рэкалекцыяністам з ордэна айцоў марыянаў.

Чытаць цалкам: Крызіс пакліканняў: разважаючы і аналізуючы

Актуальна - Слова рэдактара

Чытаць цалкам: Варты адпачынак у сустрэчы з Езусам

Зваротная сувязь - Задай пытанне

Паводле каталіцкай традыцыі, асвечаная вада належыць да сакраманталіяў. Чым з’яўляюцца сакраманталіі? Як кажа нам Катэхізіс Каталіцкага Касцёла, гэта прадметы або дзеянні, якія, дзякуючы малітве Касцёла, указваюць на духоўныя даброты і асвячаюць штодзённае жыццё веруючага чалавека, рыхтуючы яго да больш глыбокага прыняцця і перажывання канкрэтнага сакраманту.

Чытаць цалкам: Што можна рабіць з асвечанай вадой?

Роздум - Дапамагчы добрай радай

Думаю, што адназначнага адказу на гэтае пытанне мы не пачуем, бо колькі людзей, столькі і меркаванняў. Са свайго боку, я хацеў бы нагадаць, наколькі, усё ж, цікаўнасць можа дапамагчы нам у жыцці. Адзін вялікі мысліцель аднойчы сказаў: “Калі б не мая цікаўнасць, я б не быў тым, хто я ёсць. Я ёй многім абавязаны”. Як паказваюць даследаванні, цікаўнасць дапамагае нам прыняць самыя важныя рашэнні, пераадолець страх, даведацца, што будзе далей.
    Гэта толькі некалькі пераваг цікаўнасці, але пра ўсё па чарзе.

Чытаць цалкам: Цікаўнасць: добра гэта ці дрэнна?

Зваротная сувязь - Лісты чытачоў

Ананімнае сведчанне пасля перажытых рэкалекцый “Унутранае аздараўленне”, якія праходзілі ў лютым бягучага года ў Навагрудку

Восем гадоў таму пасля пэўных падзей у мяне адкрылiся дзiцячыя раны, якiх дагэтуль нiякiм чынам не адчувала. У асноўным траўмы былi нанесены мамай. Бацька кiнуў сям’ю амаль адразу пасля майго нараджэння.
    За згаданы перыяд я перажыла шмат чаго: ад невыноснага ўнутранага болю, з-за якога хацелася бiцца галавой аб сцяну, каб хоць неяк суцішыць яго, да дэпрэсii i дакучлiвых думак аб самагубстве. Гэта была сапраўдная барацьба за жыццё. Трымацца дапамагала штодзённая св. Камунiя, адарацыя, малiтва, доўгi працэс прабачэння мамы. Усё гэта праходзiла сам на сам з Езусам – я нiкому свой боль не адкрывала. Час iшоў, але штосьцi працягвала няволіць мяне: я па-ранейшаму не прымала Божую любоў, сябе, жыццё, часта сумавала без прычыны, хоць, дзякуй Богу, адносiны з мамай сталi наладжвацца.

Чытаць цалкам: Варта давяраць, варта чакаць, варта малiцца!

Актуальна - Варта ведаць

   † Германія.  Цудатворны абраз Багародзіцы Развязвальніцы Вузлоў, які знаходзіцца ў касцёле св. Пятра ў нямецкім Аўгсбургу, атрымаў у падарунак ад папы Францішка карону. Святы Айцец вельмі цэніць вобраз Марыі, які ўпершыню сустрэў у 1980-ых гадах падчас візіту ў Аўгсбург. Ён прывёз копію іконы ў Аргентыну і як арцыбіскуп Буэнас-Айрэса папулярызаваў яе ў мясцовым Касцёле. Абраз Багародзіцы Развязвальніцы Вузлоў быў выкананы каля 1700 года ў стылі барока, верагодна, Ёганам Георгам Мельхіёрам Шмітнэрам. Маці Божая на ім развязвае вузлы белага пояса, які трымаюць два анёлы.

Чытаць цалкам: Паўсюдны Касцёл (41)