dekanat Grodno-Zachód

W 1522 r. marszałek Wielkiego Księstwa Litewskiego Jan Dowojna ufundował w Indurze pierwszy kościół drewniany pw. Trójcy Najświętszej, a w 1546 r. ponownie ofiarował środki na odnowienie i zabezpieczenie świątyni. Po prawie trzech stuleciach w 1815 r. proboszcz parafii w Indurze ks. Radziewicz wraz z parafianami pobudował w centrum miasteczka nowy kościół murowany, który zastąpił drewnianą świątynię. W 1854 r. kościół pod historycznym wezwaniem Trójcy Najświętszej uroczyście konsekrował biskup Żyliński.
    Na początku XX w. dzięki staraniom ks. Napoleona Sobolewskiego i parafian kościół w dużej części zrekonstruowano w stylu eklektycznym z cechami neobaroku i neoklasycyzmu według projektu głównego architekta guberni grodzieńskiej Sroki. Do ściany wschodniej (ołtarzowej) dobudowano ogromny transept z niedużą półokrągłą apsydą, otoczoną dwiema niedużymi zakrystiami. Od strony południowej do fasady głównej dobudowano kaplicę neobarokową (obecnie jest wykorzystywana jako magazyn). Strona północna ma trzypoziomową, czworokątną i również neobarokową wieżę-dzwonnicę. Główna fasada wyróżnia się potężnym 4-kolumnowym portykiem z wysokim poddaszem i ogromną arką nad oknem chórów, a w niszach fasad są ustawione drewniane figury świętych.†

21 kwietnia br. - uroczyste rozpoczęcie obchodów 20-lecia Diecezji Grodzieńskiej. W bazylice katedralnej w Grodnie podczas Mszy św. Krzyżma o godz. 10.00 w obecności kapłanów i wiernych diecezji ks. bp Aleksander Kaszkiewicz poświęci obraz Pana Jezusa Miłosiernego. 1 maja, w dzień beatyfikacji Jana Pawła II, rozpocznie się peregrynacja tego obrazu w diecezji grodzieńskiej. Podczas peregrynacji w każdym kościele naszej diecezji będziemy czynnie przeżywać bieżący rok duszpasterski, który w Kościele na Białorusi przebiega pod hasłem: "Boże Miłosierdzie - jedyną nadzieją świata". †

Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr [czyli Skała], i na tej Skale zbuduję kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. Mt 16, 18

W hiszpańskiej Granadzie, znanym i bogatym swoją starożytną historią mieście, można zobaczyć bardzo dziwne budynki. Zwracają one na siebie uwagę niezwykłym stylem swojej budowy. Ten, kto zna się na architekturze, ze zdumieniem może stwierdzić, że tu przeplatają się w dziwnym kłębku i starożytne budynki rzymskie, i piękne domy arabskie, i potężne świątynie epoki chrześcijańskiej. O burzliwych dziejach tej ziemi można się dowiedzieć nie z podręczników czy monografii naukowych, lecz spacerując ulicami i uliczkami tego miasta i jego okolic. One bardzo wyraźnie i pięknie opowiedzą, kto rządził w tych lub innych czasach, w jakim języku rozmawiano i modlono się, jakie dramaty tu się odbywały. †

"Pościsz? Udowodnij to uczynkami. – Pisze Jan Złotousty. – Zapytasz, jakimi? Kiedy widzisz potrzebującego – zlituj się nad nim, spotkasz wroga – pojednaj się z nim, spotkasz przyjaciela, który robi coś dobrego – nie zazdrość mu".

Кażdy z nas samodzielnie określa dla siebie rolę, sens i wartość postu w życiu. Zapytaliśmy grodzieńską młodzież o to, jak ona rozumie i przeżywa Wielki Post.
    Od razu zaznaczymy, że wśród respondentów, a było ich około trzydziestu, były osoby, które w ogóle nie przestrzegają postu albo sprowadzają go wyłącznie do ograniczenia w spożywaniu mięsa w piątki. Mało prawdopodobnie, że ich zdanie zainteresuje praktykujących katolików.
    Warto skierować uwagę na tych, kto podczas Wielkiego Postu zwrócił się bardziej do sfery duchowej niż materialnej. †

Benedykt XVI
    W dzisiejszej Ewangelii, która opowiada o historii wskrzeszenia Łazarza, słyszymy głos wiary z ust Marty, siostry Łazarza. Jezus mówi do niej: "Brat twój zmartwychwstanie", ona odpowiada: "Wiem, że zmartwychwstanie w czasie zmartwychwstania w dniu ostatecznym" (Jn 11, 23-24). Lecz Jezus mówi: "Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie (Jn 11, 25-26). Oto prawdziwa nowina, która wdziera się i łamie wszystkie bariery! Chrystus rozbija ścianę śmierci i w Nim mieszka cała pełnia Boga, która jest życiem, życiem wiecznym. Dlatego śmierć nie miała nad Nim władzy, a wskrzeszenie Łazarza jest znakiem Jego całkowitego panowania nad śmiercią fizyczną, która dla Boga jest czymś na wzór snu (por. Jn 11,11).

    Podczas modlitwy Anioł Pański, 10.04.2011 †

Liturgia Wigilii Paschalnej jest najważniejszą celebracją w Roku Liturgicznym. Zgodnie z dawną tradycją, noc poprzedzająca Niedzielę Zmartwychwstania powinna być czuwaniem na cześć Pana (Wj 12, 42). Wierni, posłuszni upomnieniu Ewangelii (Łk 12, 35), trzymają w rękach zapalone świece. Wszystkie obrzędy Wigilii Paschalnej odbywają się w nocy: nie wolno ich rozpocząć, zanim nie zapadnie noc, a zakończyć je należy w niedzielę przed świtem. Kapłani ubierają się w szaty mszalne białego koloru.

W moim życiu Wielkanoc zajmuje szczególne miejsce. Święto Bożego Narodzenia obchodzimy w gronie rodziny, natomiast radością Zmartwychwstania dzielimy się ze znajomymi i przyjaciółmi. Nieraz słyszałem, jak do mojego dziadka telefonują jego znajomi prawosławni, żeby złożyć życzenia świąteczne. Jeszcze większe wzruszenie wywołuje wspólne obchodzenie Zmartwychwstania z braćmi prawosławnymi. Wielki Post jest czasem duchowego samokształcenia, dlatego na ten okres zawsze przyjmuję postanowienia. Uważam, że poprzez ćwiczenia wytrwałości, posłuszeństwa i dobroci człowiek może przybliżyć się ku zbawieniu, stać się godnym ofiary Chrystusa na krzyżu. †

Chrystus Zmartwychwstał! Prawdziwie Zmartwychwstał!

Droga redakcjo i Czytelnicy gazety „Słowo Życia”!
W zbawczą i radosną Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego witam Was słowami tego wielkanocnego pozdrowienia, które w tym roku, kiedy wszyscy chrześcijanie jednocześnie obchodzą to święto nad świętami, brzmi ze szczególną mocą. Ono wzywa nas do wspólnego chrześcijańskiego świadectwa i obrony wartości duchowych w celu podniesienia współczesnego człowieka z grobu grzechu do życia w łasce.
Wierna chrześcijańskiej tradycji i nauczaniu Kościoła, gazeta „Słowo Życia” niestrudzenie głosi Słowo Boże, które, jak naucza Ojciec Święty Benedykt XVI, jest źródłem wszelkiego odrodzenia. To Słowo prowadzi nas do pustego grobu Zbawiciela jako świadka Zmartwychwstania, do którego codziennie śpieszą tysiące ludzi, aby umocnić swoją wiarę i odnaleźć zagubioną nadzieję.
Niech więc Zmartwychwstały Chrystus szczodrze darzy Was wszystkich swoimi darami i łaskami, aby poprzez przekazywanie nauczania Kościoła i jego odbiór gazeta „Słowo Życia” prowadziła współczesnego zagubionego człowieka do duchowego zmartwychwstania.

"Płodność małżeństwa", zanotowała Irena Bogdanowicz, 3/2011
    Ginekolog Obwodowego Szpitala Porodowego w Mińsku Antonina Szmak pracuje w położnictwie i ginekologii od 1965 roku. Ona uważa, że póki całe społeczeństwo nie powróci do zachowywania szóstego przykazania, póki niewinność nie stanie się główną zasadą zachowywania się dziewczyny, dotychczas nie będzie możliwe powtórzenie się w ciele szczodrości i obfitości Stwórcy. Tylko zdrowi rodzice mogą zapewnić zdrowe potomstwo. W ciągu sześciu lat studiów na uczelni medycznej Antonina Szmak badała tylko jeden wypadek kiły III-rzędowej, a w 2010 r. w jednym z oddziałów szpitala porodowego, w którym ona pracuje, spośród 1413 położnic kiłę stwierdzono u 27 kobiet, 5 były zakażone wirusem HIV. Jakie dziecko może urodzić taka kobieta? A przecież każda matka chce urodzić zdrowe dziecko. Ale skąd je wziąć, jeżeli 12-letnia dziewczyna już nie jest dziewczyną, jeśli młoda kobieta ma już za sobą aborcje, papierosy, alkohol i wielu partnerów seksualnych? Człowiek sam powinien dbać o cnotliwość, żeby zobaczyć płodność swojego małżeństwa. †

Pochwalony Jezus Chrystus!
    Przyszły takie czasy, kiedy młodzież cały czas „ciągną za kołnierz”. Uważa ona bowiem, że wiele rzeczy nie ma sensu. Uporczywie broni swego punktu widzenia, nie próbując dociekać prawdy. A po co? Łatwiej jest się pogodzić ze stereotypem i tak kroczyć przez życie. Ale być może, nie jest to do końca słuszne. Niektórzy widzą w tym problem.

Do kościoła na deskorolce

Obecnie nawet niektórzy kapłani w sposób niestandardowy próbują przyciągnąć uwagę młodzieży do kościoła, bowiem młodzież uważa: „Najważniejsze, że Bóg mieszka w sercu”.

Na przykład, węgierski kapłan Zoltan Lendvay jeździł na deskorolce i po homilii chętnie pokazywał zainteresowanym wiernym niektóre techniki tego sportu. Przez to chciał udowodnić, że kapłani, jak i wszyscy ludzie, także mają swoje zainteresowania. Mogą mieć podobne zainteresowania, które ich jednoczą.

Zresztą, ten film można dzisiaj obejrzeć na youtube.com. Kapłan na deskorolce został sfotografowany na komórkę i przedstawiony światu w sieci globalnej. Na dzisiaj ten film obejrzano ponad 100 tysięcy razy!†

Kochani młodzi przyjaciele, którzy zaplanowaliście spędzić sierpień razem z młodzieżą całego świata w Madrycie, i wszyscy młodzi ludzie naszej diecezji!

Przez papieża Benedykta XVI zostaliście zaproszeni do udziału w Duchowej Pielgrzymce na Święto Młodych w Madrycie: „Przez nadchodzący rok przygotujcie się starannie do spotkania w Madrycie wraz z waszymi biskupami, waszymi księżmi odpowiedzialnymi za duszpasterstwo młodzieży w diecezjach, we wspólnotach parafialnych, stowarzyszeniach i ruchach”. Pozostało nam około czterech miesięcy, zanim staniemy się uczestnikami i świadkami kolejnego ukazania wobec świata tego, że młodzież potrzebuje Chrystusa i dąży być razem w Jego Kościele.

Im bliżej jest wyjazd, tym większe są nasze zmartwienia w związku z trudem przejazdu, znalezieniem środków i zaplanowaniem czasu. Tutaj sprawdza się nasze zaufanie Jezusowi i intencja wyjazdu. Zastanówcie się nad tym, że jeżeli zaczniemy się martwić o to, stracimy niepowtarzalną szansę zaufać naszemu Panu. Nasz papież Benedykt XVI w orędziu na Światowe Dni Młodzieży wyjaśnił, na czym powinno polegać nasze przygotowanie do Madrytu: „Jakość naszego spotkania będzie zależeć przede wszystkim od przygotowania duchowego, modlitwy, wspólnego słuchania Słowa Bożego i wzajemnego wsparcia”.†

W Niedzielę Palmową wszyscy udajemy się do świątyni, trzymając w rękach palmę. Czasem jeszcze można usłyszeć, że Niedziela Palmowa bywa też nazywana „niedzielą kwietnia” albo „wierzbową”. W tym dniu rozpoczynamy obchody Wielkiego Tygodnia. W tym dniu Chrystus przybywa do Jerozolimy. Należy podkreślić, że o tym piszą wszyscy ewangeliści: tryumfalny wjazd naszego Zbawiciela dla dokonania swego paschalnego misterium. Jest to zapowiedź owego „niebieskiego Jeruzalem”, do którego wprowadzi nas Chrystus, kiedy „z mocą i w majestacie” przyjdzie w chwale na końcu świata. Symbolizuje to procesja z palmami, w której idziemy za Chrystusem Królem. Palma jest symbolem odradzającego się życia. Jest to także symbol czci, hołdu i pokoju. Palma w Biblii jest symbolem wszystkiego, co wyniosłe i szlachetne. W czasach pokoju palma była dla chrześcijanina symbolem zwycięstwa i nagrody otrzymywanej po śmierci (por. 2 Tym 4,7). †

Orędzie na Wielki Post 2011 Papieża Benedykta XVI

Drodzy bracia i siostry!

Wielki Post, który prowadzi nas do świętowania Wielkiej Nocy, jest dla Kościoła drogocennym i ważnym okresem liturgicznym, dlatego z radością kieruję do was słowo, aby był on przeżywany z należnym zaangażowaniem. Wspólnota Kościoła, gorliwie trwająca w modlitwie i w czynnej miłości, wypatruje ostatecznego spotkania ze swym Oblubieńcem, gdy nadejdzie czas wiekuistej Paschy, intensyfikuje swoją drogę oczyszczenia w Duchu, aby z większą obfitością dostąpić w tajemnicy odkupienia nowego życia w Chrystusie Panu (por. I Prefacja Wielkopostna). †

dekanat Grodno-Zachód

Początki parafii wiążą się z datą 2 lutego 1626 roku. W tym dniu litewski marszałek nadworny Krzysztof Wiesiołowski, zarządzający dobrami stołowymi na Grodzieńszczyźnie, wydał dokument fundacyjny na budowę w Kwasówce kościoła parafialnego pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.
    Do parafii, oprócz fary w Kwasówce, należał przez pewien czas kościół filialny w miejscowości Poniemuń nad Niemnem. Ufundował go w roku 1717 podczaszy czernihowski Józef Gródecki. Była to nieduża drewniana świątynia pod tytułem Wniebowstąpienia Pańskiego. Filia poniemuńska istniała do 1868 roku. †

Wielki Post jest czasem przygotowania do ogromnej ofiary Syna Bożego – znieważenia i śmierci na krzyżu za grzechy człowieczeństwa. Jest również czasem oczekiwania tryumfu Jezusa Chrystusa nad śmiercią – Zmartwychwstania. "Post, jałmużna i modlitwa niech nam pomagają otwierać serca na owoce paschalnego dzieła Chrystusa" – mówi Benedykt XVI w rozważaniach na okres Wielkiego Postu. Wśród tych wielkopostnych zaleceń zwróćmy szczególną uwagę na modlitwę. Modlitwy zawsze brakuje. Często łatwiej jest dotrzymać postu, a nawet zrobić dobry uczynek w stosunku do ludzi potrzebujących, niż pomodlić się. Nasza modlitwa często przybiera wygląd mechanicznego i bezmyślnego powtarzania pacierzy, fizycznego trwania na modlitwie, ale nieobecności duchowej. Czasami sakramenty święte też nie przyciągają należnej uwagi ludzi. Chrzest, bierzmowanie, zawarcie związku małżeńskiego stają się tradycją, pozbawioną znaczenia dla jej uczestników.
    Modlitwę możemy umocnić i pogłębić przez znajomość Słowa Bożego. Człowiek, który wie, że prawda jest taka, a nie inna, będzie mocno się trzymał swego zdania. Pismo Święte zawiera wiele cennych wskazówek. Czytanie Pisma Świętego jest możliwością zastanowienia się nad własnym życiem. Dlatego znajomość nauki Bożej, zawartej w Piśmie Świętym, pomoże nam dotrzeć do Boga. Biblia nauczy nas modlitwy do Boga prawdziwego. †

W Ewangelii świętego Łukasza czytamy, że "gdy dopełniły się dni wzięcia [Jezusa] z tego świata, postanowił udać się do Jeruzalem" ( Łk 9, 51). Dalsza część tej Ewangelii to już opis podróży do Jerozolimy. Podróż ta zakończyła się męką, śmiercią i zmartwychwstaniem. Chrystusowa droga do Świętego Miasta to symbol losu każdego człowieka. Każdy z nas od chwili narodzin nieustannie zmierza na spotkanie z Bogiem po przejściu tajemniczej, a przez to groźnej bramy śmierci. Wierzymy jednak, że śmierć nie jest dla nas końcem naszej egzystencji, ale że czeka nas zmartwychwstanie do nowego, innego życia. O tym, jakie ono będzie, decydujemy sami poprzez nasze czyny i wybory dokonywane w wędrówce przez życie.

Przeżywany okres Wielkiego Postu, zakończony przeżyciami Wielkiego Czwartku, Piątku, Soboty i poranka Wielkanocnego, jest każdorazowym przypomnieniem tej właśnie prawdy. Nasz Zbawiciel zadbał jednak o to, byśmy nie tylko przypominali sobie wydarzenia sprzed prawie dwu tysięcy lat, gdy On oddawał za nas życie na Golgocie. On chce, by wszyscy ludzie wszystkich czasów, wszystkich kultur i języków, żyjący pod każdą długością i szerokością geograficzną, mogli nie tylko wspominać Jego mękę, śmierć i zmartwychwstanie, ale aktywnie uczestniczyć w tych wydarzeniach. Jedynie Boża Mądrość mogła wybrać odpowiedni sposób. Jedynie Boża wszechmoc mogła sprawić, że każdy człowiek może stać się uczestnikiem Mszy świętej, w czasie której Jezus Chrystus prawdziwie jest wśród nas obecny w swoim Ciele "za nas wydanym" i w swojej Krwi "wylanej dla naszego zbawienia". Człowiek nie potrafiłby wymyśleć takiego sposobu. Ludzka wyobraźnia jest za mała, by przewidzieć to, że "Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego" jest rzeczywiście wśród nas. A te same wydarzenia, które miały miejsce przed wiekami na kalwaryjskim wzgórzu, dokonują się w sposób bezkrwawy. †