Dekanat Grodno-Wschód

Drewniany kościół pw. Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia został założony w 1750 r. przez jezuitów grodzieńskich, którzy rozpoczęli tu swoją misję. Z czasem wokół kościoła powstał cmentarz. W XIX w., kiedy wieś należała do rodu Bogatków, świątynia miała status kaplicy od parafii Jeziory. Obraz Matki Bożej Śnieżnej w ołtarzu głównym uważano za cudowny, istniał on jeszcze w 1939 r., lecz do naszych dni nie przetrwał.  
Wtenczas liczba parafian wynosiła ponad 1500 wiernych, do parafii należała kaplica w Skidlu. W 1962 r. władze radzieckie zamknęły kościół, z biegiem lat pozostały tylko jego ruiny. Budynek byłej plebanii przystosowano do domu mieszkalnego. W 1989 r. kościół wreszcie zwrócono wiernym, rozpoczęto jego restaurację, a po kilku latach ponownie poświęcono pw. Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia.
W ostatnich latach parafia liczy ponad 100 wiernych. W 2009 r. parafianie wraz ze swoim proboszczem ks. Piotrem Morcińcem CMF rozpoczęli remont świątyni. †

Benedykt XVI

    Bóg stworzył istotę ludzką jako mężczyznę i kobietę, równych w godności, ale także z właściwymi sobie i dopełniającymi się cechami, aby dwoje było darem jedno dla drugiego, aby wzajemnie się doceniali i tworzyli wspólnotę życia i miłości. Miłość jest tym, co czyni osobę ludzką autentycznym obrazem Boga. Rodzina, praca, święto: trzy dary Boże, trzy wymiary naszej egzystencji, które powinny znaleźć zgodną równowagę. Zharmonizowanie czasu pracy, wymogów rodziny, życia zawodowego i macierzyństwa, pracy i święta jest ważne dla budowania społeczeństwa o ludzkim obliczu.
   
    Fragment homilii, Mediolan 03.06.2012, według wiara.pl †

 Czterech diakonów Wyższego Seminarium Duchownego w Grodnie przyjęło 26 maja, w wigilię Zesłania Ducha Świętego, święcenia kapłańskie. Święceń udzielił ks. bp Aleksander Kaszkiewicz. Od tego momentu nowo wyświęceni kapłani będą pełnić najróżniejsze obowiązki: głosić słowo Boże, udzielać sakramentów świętych i opiekować się powierzonym im ludem Bożym. Biorąc pod uwagę to, że na Białorusi ciągle brakuje kapłanów, dla całej wspólnoty katolickiej, nie tylko diecezji, ale i państwa, te święcenia są rzeczywiście radosnym wydarzeniem.

a samym początku Mszy św. w katedrze grodzieńskiej kandydaci w białych przepasanych albach, zostali przedstawieni biskupowi: Witalij Bielenik, Henryk Jabłoński, Walery Spirydon i Jan Romanowski. Ta piękna liturgia, podczas której ksiądz biskup przez nałożenie rąk i modlitwę udziela kandydatom święceń kapłańskich, jest wynikiem ogromnej duchowej i intelektualnej pracy młodych osób podczas całej nauki w seminarium. Pięciodniowe rekolekcje przed święceniami pod kierownictwem ojca duchownego seminarium ks. Tadeusza Krisztopika powinny były pomóc diakonom ostatecznie uświadomić sobie charakter swego powołania. †

 Półtora tysiąca dzieci zebrał II Diecezjalny Dzień Dziecka, który organizowały młode rodziny na czele z ks. Jerzym Martinowiczem w parafii Niepokalanego Poczęcia NMP. Dzieci przyjeżdżały pełnymi autobusami z bliskich i dalekich miejscowości: Lidy, Nowogródka, Dziatłowa, Iwja, Gieranion, a także z Mołodeczna, Wilejki i Witebska. Parafia w Południowym przygotowywała się do tego święta przez pół roku: w wyniku program okazał się niezwykle nasycony i bogaty. Jednak znaczne zmiany do święta dzieci wniosła pogoda: deszcz skasował te punkty programu, które miały się odbyć pod gołym niebem. Ale ks. Jerzy w takiej sytuacji powiedział prosto: „Dzięki Bogu i za tę pogodę”. A dzieci, które umieją się cieszyć ze wszystkiego przy każdej pogodzie całkowicie się skupiły na tym, co odbywało się w tym dniu. Rozważmy i my w ten sposób: nim wyliczać, czego nie udało się pokazać z powodu deszczu, przypomnijmy lepiej te jaskrawe i wzruszające momenty, których na II Diecezjalnym Dniu Dziecka było wystarczająco.

Całe terytorium przykościelne było upiększone i dobrze dostosowane do święta dzieci. Kilka słów warto powiedzieć o scenie: w tym roku dzięki sponsorom specjalnie na Dzień Dziecka udało się zorganizować pełny sprzęt sceny, który posłuży na wszystkie kolejne Diecezjalne Dni Dziecka. †

Zielone światło na drodze do marzeń
Monika Burczaniuk
29/05/2012

Autorka zastanawia się, dlaczego w rozmowie ze znajomymi na pytanie: „Jak się masz?” zawsze znajdziemy na co ponarzekać. Skąd bierze się w nas ten pesymizm życiowy, gorycz i niezadowolenie życiem osobistym? Na ten temat pani Monika rozmawia z psychologiem z Towarzystwa Psychologów Chrześcijańskich Emilianem Walendzikiem.†

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Kolejne spotkanie na skrzyżowaniu. Jak żyć? Co zmienić? Na co zwrócić uwagę tym razem? Podpowiedź zainteresowanym: odpowiedzi szukajcie w dzisiejszym wydaniu młodzieżowej rubryki „NA SKRZYŻOWANIU”. Rozważamy nad wymaganiami w stosunku do siebie, świata, krewnych, bliskich. Pracujemy nad niedoskonałościami, wsłuchując się w homilię kapłana. Bóg przemawia do każdego z nas osobiście. Ostateczny cel – wsłuchać się w kazanie i zrozumieć je.  
Z nadejściem lata, długo oczekiwanego odpoczynku, nie zapominamy o Bogu. Od Niego nie można odpoczywać, należy odpoczywać razem z Nim. Bóg czeka na Ciebie. Czeka w świątyni, gdzie latem pięknie pachną kwiaty przy ołtarzu, czeka w pielgrzymce do świętych miejsc, czeka na modlitwie dniem i wieczorem.
Ruszamy do przodu i tylko z Bogiem.   

Cytat z Pisma Świętego: „Zabiorę się i pójDĘ DO MEGO OJCA” (Łk 15,18).
On przebaczy. I weźmie w swe ramiona.
Przypowieść o synu marnotrawnym jest przykładem Bożego miłosierdzia. Wystarczy wyciągnąć ręce i schylić głowę dla błogosławieństwa – i je otrzymasz. Jeśli czegoś chcesz i szczerze o to się modlisz, możesz być pewny, że Bóg Cię usłyszy.
Dzisiaj porozważamy o drogach, którymi można przyjść do Ojca. †

Piątkowy post jest jednym ze sposobów uszanowania Męki Jezusa Chrystusa, a także formą skruchy i modlitwy. Zgodnie z prawem kanonicznym, na terytorium Białorusi post piątkowy koniecznie powinien polegać na powstrzymaniu się od spożycia pokarmów mięsnych. Ta forma obowiązuje każdego katolika w wieku od 14 do 60 lat, który znajduje się na terytorium naszego kraju, a jego stan fizyczny pozwala na post.
Piątkowy post od mięsa nie obowiązuje, jeśli: 1) w tym tygodniu przypada wielka uroczystość kościelna (ogólna lub lokalna), 2) przypada czas oktawy świątecznej (tygodnia po Bożym Narodzeniu i Wielkanocy), 3) osoba (lub grupa) otrzymała specjalne zwalniające od postu pozwolenie od władzy kościelnej (przyczyna musi być bardzo ważna), 4) medycznie zakazano pościć w ten sposób, 5) nie obowiązuje do tego wiek (do 14 lat i po 60 latach), 6) osoba jest w dalekiej podróży, 7) osoba wykonująca bardzo ciężką pracę fizyczną, 8) osoba w żaden sposób nie może znaleźć postnych artykułów żywnościowych (spożycie mięsa – jedyny środek, aby nie umrzeć z głodu), 9) osoba znajduje się na terytorium państwa, gdzie post mięsny zastępuje inna praktyka duchowa. †

Drodzy przyjaciele! Cierpliwości brakuje wielu z nas. Często wyniki wydają się bardzo nieistotne, a posuwanie się do przodu idzie na tyle wolno, że w porównaniu z nim żółw wydaje się być bolidem Formuły 1. Jednak długa i żmudna praca w jednym kierunku to klucz do powodzenia.
Dlatego chcę opowiedzieć wam dwie nieduże przypowieści, które mogą pomóc w zrozumieniu, na czym polega mądrość cierpliwości.

Cierpliwy garncarz

Dawno, dawno temu żył na świecie garncarz. Jego marzeniem było odnowić zapomnianą technologię wyrobu starożytnej glazurowanej porcelany, przelewającej się wszystkimi kolorami tęczy. †

Bierzmowanie jest drugim z siedmiu sakramentów świętych. W sakramencie chrztu człowiek po raz pierwszy otrzymuje Ducha Świętego. W sakramencie bierzmowania każdy kandydat otrzymuje pełnię Jego darów, dzięki którym zostaje umocniony w wierze i w sposób bardziej doskonały będzie świadczył o Bogu w swoim środowisku. Chrzest wprowadza małe dziecko do rodziny Bożej. Dziecko dojrzewa i po pewnym czasie uczy się samodzielnego kierowania swoim życiem. Zmienia się też jego życie religijne. Przychodzi chwila, kiedy co raz bardziej zaczyna rozumieć wyznawaną wiarę, kiedy samodzielnie dokonuje wyboru między dobrem i złem, a czasem jest zmuszone nawet do obrony swoich przekonań. Na tym złożonym etapie życia duchowego Bóg ponownie przychodzi do człowieka z pomocą w sakramencie bierzmowania. Katechizm tłumaczy, że bierzmowanie jest to sakrament poprzez który Duch Święty umacnia chrześcijanina, aby mężnie wyznawał i bronił swojej wiary, a także żył zgodnie z nią. Wyraz "confirmatio" z języka łacińskiego oznacza "umocnienie". Często nawet osoby dorosłe zadają dużo pytań dotyczących tego sakramentu. Spróbujmy wyjaśnić niektóre z nich. †

Z o. Leonem Witkiem OMI, proboszczem parafii Narodzenia NMP w Zareczance (dekanat Sopoćkinie) i spowiednikiem alumnów WSD w Grodnie, z okazji jubileuszu 50-lecia kapłaństwa rozmawiał ks. Paweł Sołobuda.
 

   Ojciec Leon Witek OMI
- Ur. 23.03. 1934 r. w Zdunach k/Krotoszyna w Kaliskiem.
- Ukończył WSD w Obrze k/Wolsztyna.
- Święcenia kapłańskie przyjął 18.03.1962 r. w Obrze z rąk ks. bpa A. Baraniaka.

   - Praca duszpasterska:
- Od 1962 r. jako misjonarz Zgromadzenia Oblatów Maryi Niepokalanej pełni funkcję pasterską w różnych parafiach przynależących do tego zgromadzenia.
- W 1995 r. został przydzielony do Grodna.
- Pełni rolę spowiednika kleryków. †

Dekanat Grodno-Wschód

Wiadomo, że już w 1669 r. we wsi Jeziory czynna była świątynia rzymskokatolicka – był to kościół filialny od grodzieńskiej parafii. Samodzielna parafia została założona tu w 1676 r. Kościół pod wezwaniem Matki Bożej Różańcowej został pobudowany w 1679 r. ze środków parafian. Wówczas świątynia stała prawie pośrodku placu rynkowego.
    Wzmianka o nowym drewnianym kościele trzywieżowym pochodzi z 1745 r., w głównym ołtarzu znajduje się obraz Najświętszej Maryi Panny. W 1779 r. świątynia była odnowiona dzięki środkom ostatniego króla Rzeczypospolitej Stanisława Augusta Poniatowskiego. Lecz w końcu XIX w. stan świątyni uchodził za "ubogi", a od 1897 r. do 1904 r. wierni zwracali się do władzy z prośbą o pozwolenie na budowę kościoła murowanego, lecz bez skutku.
   Drewniany kościół w klasycystycznym stylu miał formę podłużonej świątyni z pięciościenną apsydą i jedną zakrystią (po prawej stronie). Fasadę główną wieńczyła czworokątna dwupoziomowa wieża-dzwonnica pod czterospadowym dachem. Kościół przykryty był dwuspadowym gontem z walmami nad apsydą. Wnętrze świątyni, przykryte lustrzanym drewnianym sklepieniem, ozdabiały trzy dwupoziomowe ołtarze, uwieńczone koryncką kolumnadą w postaci figur świętych. †

2007 rok

---

  Październik - Ukazało się pismo o problematyce naukowo – teologicznej pt. „Studia Theologica Grodnensia” (Grodzieńskie Studia Teologiczne) pod patronatem ks. bp. Aleksandra Kaszkiewicza.
27 października - W Rzymie odbyła się beatyfikacja s. Celiny Borzęckiej. Około 250 wiernych wraz z kapłanami z Białorusi na czele z ks. bp. Aleksandrem wzięło udział we Mszy św. beatyfikacyjnej.
16 listopada - Podczas uroczystej Mszy św. ks. bp Aleksander Kaszkiewicz udzielił święceń diakonatu pięciu klerykom WSD w Grodnie.  †

Benedyct XVI

    Wniebowstąpienie mówi nam, że w Chrystusie nasze człowieczeństwo zostaje wyniesione do wysokości Boga; w ten sposób za każdym razem, gdy się modlimy, ziemia łączy się z Niebem. I tak jak kadzidło, spalając się, unosi w górę dym o miłym zapachu, tak samo, gdy zanosimy do Pana swoją gorącą i ufną modlitwę w Chrystusie, przenika ona niebiosa i dociera przed Tron Boga, On ją przyjmuje i wysłuchuje jej. W słynnym dziele św. Jana od Krzyża „Droga na Górę Karmel” czytamy, że aby „zobaczyć spełnione pragnienia naszego serca, najlepiej jest zwrócić siły swej modlitwy do tego celu, który Bogu jest najmilszy”.
   
    Fragment rozważania podczas modlitwy Regina Caeli, 20.05.2012 †

Każdy nasz dobry uczynek może wychwalać Boga: bądź to piosenka, bądź to taniec, bądź gra w badmintona. Jako dar od Boga otrzymaliśmy rozum, który pozwala nam poznawać świat, mamy swoje ciało, które możemy nauczyć pięknych ruchów, mamy duszę, która poznaje Boga. Jeśli będziemy rozwijać w sobie te dary, to będziemy rosnąć całkowicie harmonijnymi osobami. Organizatorzy Parafiady stawiają sobie właśnie takie cele - wychowywanie dzieci i młodzieży w pełnej harmonii duszy, ciała i rozumu.
W Diecezji Grodzieńskiej zawody w ramkach triady „Świątynia – Teatr - Stadion” organizowane są już od czterech lat. Główny organizator Parafiady ks. Artur Małafiej uważa, że jest ona duchowym fenomenem w życiu Kościoła Diecezji Grodzieńskiej. Dlatego coraz więcej dzieci i młodzieży przyjeżdża na Parafiadę, aby wziąć udział w różnych konkursach, śpiewach, tańcach i wspólnym wysławianiu Boga w nabożeństwach.
W dniach 12-15 czerwca parafie Grodno-Południowy i Grodno-Dziewiatówka będą przyjmować młodych wiernych z całej diecezji w ramkach konkursów „Świątynia-Teatr”, a zawody sportowe odbędą się na głównym stadionie miejskim.
O tym, jak trwają przygotowania do tegorocznej Parafiady, zapytaliśmy ks. Artura Małafieja. †