Witajcie ponownie, drodzy czytelnicy „Słowa Życia”.

Już wiemy, że od 11 października br. cały Katolicki Kościół wkroczył w przeżywanie Roku Wiary. Na łamach „Słowa Życia” będziemy regularnie rozważać fundamenty naszej wiary oraz szukać odpowiedzi na pytania, co robić, aby nasza wiara była żywa, by wzmacniała naszą więź z Kościołem, z parafią, by odmieniała nas całych: nasze uczucia, serce, inteligencję, emocje, a co najważniejsze, by była inspiracją do dawania czynnego świadectwa w życiu codziennym. Szukając odpowiedzi na wyżej postawione pytania udajmy się do tekstu katechezy środowej, którą Papież 17 października br. rozpoczął nowy cykl katechez poświęconych wierze, tym samym przerywając na ten czas cykl poświęcony szkole modlitwy. †

Myśł Chrześcijańska

Andrzej Mikołajew-Paszkiewicz,

facebook „Katolicy Białorusi”
Zgodzić się, aby Bóg wszedł do twego życia nigdy nie było łatwe. W świecie, który samo człowieczeństwo zrobiło okrutnym i bezlitosnym, my, chrześcijanie, jeśli powinniśmy się wykazać jakąś władzą, to tylko taką, którą ja określam „władzą serca”, współczuciem. Bóg jest naszym Ojcem, i, w rzeczywistości, Maryja dała Jezusowi dwie rzeczy, których nie mógł dać Ojciec: uśmiech i łzy.

    

S. Renata, nazaretanka
Wiarę trzeba umacniać i pogłębiać, bo ten, kto nie idzie naprzód, cofa się. Z człowiekiem wierzącym jest podobnie, jak z piłkarzem czy skrzypkiem: jeśli przez rok czy dwa nie ćwiczy, zapomina bardzo wiele i wychodzi z wprawy, tak że potem trudno mu nadrobić zaległości. Tak jest i z wiarą. Jeśli jej nie pogłębiamy, nie umacniamy i nie poszerzamy, stajemy się z czasem półanalfabetami religijnymi. A takich wśród dzisiejszych wiernych jest niestety wielu.

2010 rok

---

   13 czerwca W Odelsku odbyło się uroczyste nabożeństwo z okazji 520. rocznicy kościoła parafialnego. Na centralnej ulicy dzięki staraniom ks. Walerego Bykowskiego i parafian został ustanowiony pomnik św. Antoniego.
13 czerwca Ks. bp Aleksander Kaszkiewicz wprowadził relikwie św. Antoniego do parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Klasówce.
14 czerwca Rozpoczęła się II Parafiada Dzieci i Młodzieży Diecezji Grodzieńskiej. †

Benedykt XVI

Z tych dwóch pięknie połączonych fragmentów Pisma Świętego (rozważanie do niedzielnej Ewangelii) możemy wyciągnąć cenną naukę o wierze. Jest ona podobna do wewnętrznego zachowania tych, kto życie swe buduje na Bogu, na Jego słowie i całkowicie Mu ufa. Życie wdowy w starożytności mijało samo w sobie w skrajnym ubóstwie. Dlatego w Biblii wdowy i sieroty były tymi osobami, o których Bóg troszczył się w sposób szczególny: pozbyły się one wsparcia na ziemi, lecz Bóg pozostaje dla nich Narzeczonym i Ojcem. Pismo Święte mówi jednak, że obiektywne warunki ubóstwa, w tym wypadku bycie wdową, nie wystarczą: Bóg zawsze potrzebuje naszego wolnego przyjęcia wiary, która przejawia się w miłości do Niego i naszych bliskich. Nikt nie jest ubogi na tyle, aby nie móc chociaż coś zaoferować.
   
    Według białoruskiej sekcji Radio Vaticano, 11.11.2012 †

„Moc w słabości”
Maria Sztuka

   45/2012
 

Wyobraź sobie, że nie masz w ogóle kończyn. Urodziłeś się pozbawiony rąk i nóg. Co czujesz? Jak myślisz, w jaki sposób twoje kalectwo zostałoby odebrane przez innych, zwłaszcza kolegów? Jak wyobrażasz sobie życie i jakikolwiek rozwój osobisty przy tak poważnym ograniczeniu? Autor artykułu odpowiada na powyższe pytania przedstawiając sylwetkę Nicholasa James Vujicic, który mieszka w Kalifornii. Jego rodzice przeżyli szok, gdy zobaczyli go pierwszy raz. Niepełnosprawny, który nawet nie mógł chodzić do szkoły, dzisiaj jest znanym na całym świecie mówcą motywacyjnym, prowadzącym wykłady na temat niepełnosprawności, motywacji i wiary w Boga. Jest doskonałym przykładem człowieka, którego mocą jest Bóg i otwarcie o Nim mówi. Wzbudza podziw ludzi siłą ducha, zahartowanego w trudnych warunkach, odwagą i zaufaniem ludzi. Często powtarza: „Najgorszym kalectwem jest strach. Nie ma sensu być kompletnym na zewnątrz, kiedy jesteś rozbity w środku”.†

Od 30 października do 7 listopada na portalu Catholic.by można było zostawić swoje pytanie na konferencję online na temat „Zniewolenie przez złego ducha. Egzorcyzmy”. Na pytania użytkowników portalu odpowiada egzorcysta Diecezji Grodzieńskiej ks. Czesław Pawlukiewicz.

  

Natalia, 33 lata, Połock
Czy w razie potrzeby egzorcysta może przyjechać do domu opętanego?
Oczywiście, jeśli zachodzi taka potrzeba. Przy tym, w obrzędzie egzorcyzmu jest egzorcyzm miejsca, ponieważ zdarza się opętanie nie tylko człowieka, ale też miejsca.

Swietłana, 24 lata, Mińsk
W jaki sposób można odróżnić opętanie od choroby psychicznej?
Temu tematowi poświęcone są liczne konferencje i spotkania egzorcystów. Rzeczywiście, granica między chorobą i opętaniem może być bardzo znikoma, dlatego bardzo trudno je odróżnić. Ponieważ przejawy opętania mogą być takie same, jak symptomy choroby. Wielu egzorcystów uważa, że jeśli człowiek jest chory, to także można się modlić o jego uzdrowienie. †

Ołtarz św. Michała Archanioła w lewej nawie kościoła Farnego jest starszy od samego kościoła. Jak powiedział ks. Jan Kuczyński, proboszcz katedry, podczas restauracji ołtarzowi zostanie nadany jego początkowy styl, ozdobiony zachowaną oryginalną rzeźbą, zostanie jednak zmieniony koloryt ołtarza.

Według źródeł historycznych ołtarz pochodzi z 1664 r. Zbudowany został w drewnianym kościele Świętych Piotra i Pawła Apostołów, a później przeniesiony do kościoła św. Franciszka Ksawerego (do katedry). Źródła te podają też, że w kościele Farnym ołtarz ten służył jako ołtarz Matki Bożej Kongregackiej oraz to, że był to główny ołtarz. Potem przeniesiono go do kaplicy św. Michała Archanioła znajdującej się w lewej nawie. †

Obserwuję, jak za oknem opadają ostatnie liście i uświadamiam sobie, że niebawem dobiegnie końca sezon ślubów.

Ciekawie, że w okresie zima – jesień 2012 r. tylko w grodzieńskim kościele farnym około 180 młodych par postanowiło rozpocząć drogę wspólnego życia z Bożą pomocą. Podobne liczby były też rok temu. Fakt ten nie może nie cieszyć, ale jaki w rzeczywistości jest stosunek młodych ludzi do sakramentu małżeństwa, co dla nich znaczy to wydarzenie w nowym, wspólnym życiu? Aby znaleźć odpowiedź na te pytania, o pomoc zwróciłam się do kilku znajomych par, które zamierzają zawrzeć związek małżeński. Należy zaznaczyć, że młodzi ludzie mieli bardzo poważny stosunek do moich pytań i z rozwagą i wnikliwością dali ciekawe odpowiedzi. †

I Mistrzostwa Białorusi Księży w Halowej Piłce Nożnej odbędą się w Lidzie. 26 listopada w Kompleksie Sportowym „Olimpia” rozegrają mecz drużyny księży z Grodna, Mińska i Witebska, reprezentacyjna drużyna zakonników, a także drużyny kleryków z Pińska i Grodna. Program przewiduje konkursy dla kibiców oraz koncert zespołów muzycznych.

Organizatorzy ig­rzysk podkreś­lają, że przede wszystkim cały ten turniej zorga­nizowany został na rzecz powołań. Zaproszeni zostali wszyscy mieszkańcy Lidy, a szczególnie ministranci, aby każdy z nich mógł zobaczyć, kim jest kapłan, że jest to człowiek modlitwy, duszpasterz, ale także ten, który, na przykład, lubi sport itd. Swój udział w Mistrzostwach już zgłosił ks. abp Tadeusz Kondrusiewicz, który, jak wszyscy wiemy, bardzo lubi i uprawia sport. Ks. Paweł Sołobuda, organizator igrzysk, powiedział, że „turniej będzie regularnie się odbywał w ostatnim tygodniu roku liturgicznego i każdego roku w innej diecezji”. †

Aby odpowiedzieć na to pytanie, należy przypomnieć definicję grzechu: grzech jest to dobrowolne i świadome łamanie przykazań Bożych lub kościelnych. Co się odbywa podczas ściągania? Osoba korzystająca z takiej „metody”, chce otrzymać jak najlepszy wynik za najmniejszą pracę (jeśli można to nazwać pracą). Jakbyśmy nie chcieli usprawiedliwić ściąganie, jest ono jednym z rodzajów kłamstwa. Ponieważ, gdy ściągam, udaję, że praca, której nie wykonałem, jest moim „dziełem” (lub że mam wiedzę, której w rzeczywistości nie mam). Jedno z przykazań Bożych brzmi: „Nie miej fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu”. Inaczej mówiąc, nie kłam, mów prawdę o sobie i o innych. Właśnie jak kłamstwo jest łamaniem przykazania Bożego, tak ściąganie jest grzechem. Rzecz inna, jaki jest stopień tego wykroczenia. Należy zadać sobie pytanie: a dlaczego, w jakim celu ściągam (lub pozwalam na ściąganie)? „Ponieważ nie potrafiłem się nauczyć!” – bardzo często brzmi odpowiedź. †

W dżungli każdemu może się przydarzyć jakieś nieszczęście. Samemu, bez czyjejś pomocy ciężko tam mieszkać. Rozumiały to wszystkie zwierzęta, tylko słoń myślał inaczej. Jasne, był duży i mógłby pomagać słabym i bezbronnym, czyniąc dobro, ale nie robił tego. O nikim nie myślał i dbał tylko o siebie. Słoń uważał, że on, wielki i silny, wcale nie potrzebuje niczyjej pomocy.
    Pewnego razu do słonia podleciał mały ptaszek i zaczął go prosić:
    – Słoniu, proszę cię, pomóż mi podnieść drzewo, żeby moje pisklęta mogły się wydostać spod niego.
    – A co się stało? – zapytał słoń.
    – Silny wiatr w nocy powalił drzewo wraz z moim gniazdem, zostało ono przyciśnięte gałęziami. Moje pisklęta piszczą, boję się, że w każdej chwili mogą je odnaleźć szakale. †

W liturgiczne wspomnienie bł. Jana Pawła II 22 października w Trokielach pod przewodnictwem Nuncjusza Apostolskiego ks. abpa Claudia Gugerottiego do kościoła zostały wniesione relikwie bł. Papieża Jana Pawła II, a po południu w Iwju księża biskupi Aleksander Kaszkiewicz i Antoni Dziemianko poświęcili figurę Jana Pawła II. Diecezja Grodzieńska przeżyła szczególny Dzień Papieski.

13 kwietnia 1991 r. Jan Paweł II erygował Diecezję Grodzieńską, "żeby w Związku Republik Radzieckich był odnowiony Kościół Katolicki". Następnie ten sam Papież mianował pierwszego biskupa dla nowo utworzonej diecezji. Został nim ks. bp Aleksander Kaszkiewicz. Lecz niestety, za swoje życie na ziemi Ojciec Święty tak i nie odwiedził Białorusi. Pomimo tego, iż był dobrze zorientowany, gzie się znajduje jezioro Świteź, co się dzieje w Nowogródku i Grodnie – jego noga nigdy nie stanęła na Grodzieńskiej ziemi. A tak bardzo tego pragnął...†

Dekanat Oszmiana

W źródłach kronikarskich wzmianka o tej wsi pochodzi z XIII w. Kościół pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła założony został około 1495 r. lub nieco później – w XVI w. W 1503 r. Mikołaj Butrym, właściciel majątku, ozdobił wnętrze świątyni. W 1510 r. pani Jadwiga, córka szlachcica Jerzego Juchnowicza, powiększyła fundusz początkowy. A Barbara Butrym, wdowa po Mikołaju, w 1518 r. "za zgodą króla Zygmunta I podniosła Graużyszki do statusu miasteczka". W 1547 r. fundusz kościelny powiększyła Jadwiga Zienowicz. W 1650 r. na środki Eustachego Kierdeja, których ród był właścicielem Graużyszek od 1641 r., powstał nowy kościół. Jednak, ze zdjęć pochodzących z XX w. wynika, że świątynia ta zmieniała swój wygląd zewnętrzny także później – w wiekach XVIII, XIX, XX. W I poł. XIX w. przy kościele czynna była szkoła parafialna. †

"Apostołowie prosili Pana: Przymnóż nam wiary" (Łk 17,5). Prośba uczniów Chrystusa odnosi się dzisiaj do wszystkich wierzących na całym świecie, do mnie i do Ciebie. Wiele się dzisiaj mówi o kryzysie gospodarczym. Jednak mało kto zwraca uwagę na to, że za szyldem kryzysu ekonomicznego kryje się jeszcze większy i groźniejszy problem – kryzys wiary i moralności chrześcijan XXI wieku. Biskupi Katoliccy Białorusi zauważają: "Z powodu małej i niestałej wiary w wielu krajach o wieloletniej historii chrześcijaństwa, ludzie trwają w religijnej i moralnej bylejakości, daleko od Bożego słowa, życia sakramentalnego i praktyk chrześcijańskich. Żyją tak, jakby Bóg w ogóle nie istniał, stają się nawet niewierzącymi. W niektórych miejscach, w tym wypadku na Białorusi, po entuzjazmie lat 90. minionego stulecia, pojawia się zmęczenie i strach przed obliczem złożonych wyzwań współczesności". †

2009 rok

---

   Styczeń  -  Ukazała się nowa płyta seminaryjnego zespołu AVE "Bóg się rodzi".
       24 stycznia  -  W rejonowym Domu Kultury w Iwju odbył się VII Dekanalny Konkurs Kolęd i Pastorałek.

2010 rok

---

   14 lutego  -  Ks. bp Aleksander poświęcił Dom Zakonny i kościół w Grodnie na Dziewiatówce. W modlitwie wziął udział o. prowincjał Ryszard Bożek.†