Dzisiaj wielu ludzi, w tym także tych, którzy uważają siebie za wierzących, korzystając z usług miejskiego transportu nie kupuje albo nie kasuje biletów. Potrafią oni znaleźć różne wymówki, typu: nie kupuję biletu, bo wielu tak robi; na razie nie zarabiam pieniędzy, a więc nie mam na bilet; nikomu nie wyrządzam krzywdy oraz jeszcze wiele innych argumentów. Dla niektórych to jest jak zabawa: czy złapią mnie; czy zdążę uciec, jeżeli będzie taka potrzeba? A jak powinno być w rzeczywistości?
    Co dotyczy pozycji Kościoła Katolickiego, to Kościół oficjalnie na ten temat nie wypowiedział się i nie wydał żadnej deklaracji. Jednak trzeba powiedzieć, że dla człowieka wierzącego, chrześcijanina, takie zachowanie jest grzeszne. Dlaczego? Przede wszystkim dlatego, że w tej sytuacji chodzi o kłamstwo i kradzież. Przede wszystkim okłamuję i okradam kierowcę, gdyż korzystam z jego usług. A ta sytuacja jest podobna do takiej, gdy na przykład, przyszedłem do restauracji, najadłem się i nie zapłaciłem. †

W uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny o godz. 12.00 w katedrze grodzieńskiej ks. bp Aleksander Kaszkiewicz udzielił święceń prezbiteratu dk. Pawłowi Oleskiewiczowi z par. Matki Bożej Miłosierdzia w Grodnie oraz święceń diakonatu klerykom: Jerzemu Jasiewiczowi z par. św. Jana Chrzciciela w Bieniakoniach, Pawłowi Ejsmontowi z par. Miłosierdzia Bożego w Grodnie oraz Janowi Kuziukowi z par. Naświętszej Trójcy w Bierdówce. Wszyscy nowo wyświeceni są wychowankami Wyższego Seminarium Duchownego w Grodnie.

Przed przyjęciem święceń kandydaci uczestniczyli w rekolekcjach, podczas których ojciec duchowny seminarium ks. Walery Bykowski, wyjaśniał i przybliżał im istotę posługi diakońskiej i kapłańskiej, a także obowiązki wynikające z przyjęcia tych święceń. †

Дарагія Чытачы газеты “Слова Жыцця”
   Сын Божы нарадзіўся – узрадавалася ўсё стварэнне, неба і зямля. Анёлы заспявалі: “Хвала на вышынях Богу, а на зямлі супа­кой людзям добрай волі”. Успамінаючы гэтую ўрачыс­тую хвіліну, калі святло Бэтлеемскай зоркі асвяціла цемру ночы і неба ў прадказаным Богам горадзе Бэтлееме злучылася з зямлёю, дазвольце павіншаваць Вас, узлюбленыя Вернікі, з радасным святам Божага Нараджэння! Дарагі Браце і дарагая Сястра! Кожны чалавек: дарослы і маленькі, здаровы і хворы, той, хто шукае праўду і спаўненне жыцця, і той, хто гэта ўжо знайшоў, – узвесяліся ў сваім сэрцы і падзякуй Найвышэйшаму Богу за таямніцу Яго любові, пранікніся гэтай гістарычнай падзеяй, якая перамяніла зямное існаванне. Бог нарадзіўся чалавекам. І няважна, што кажуць тыя, хто ў Яго не верыць ці сумняваецца ў Ягонай моцы. Вы майце моцную веру! Сёння, у гэтае радаснае свята Божага Нараджэння, калі разам з усім каталіцкім Касцёлам мы перажываем Год веры, я хачу заклікаць Вас, дарагія Вернікі, да падзякі Богу за ласку веры. Дарагія Браты і Сёстры, шануйце сваю веру, сцеражыце яе, штодня давайце сведчанне аб ёй, каб і іншыя маглі атрымаць ласку веры. Штодня маліцеся аб памнажэнні веры ў Вашых сем’ях, у душах дзяцей і моладзі, праяўляйце духоўную падтрымку тым, каму сёння не хапае веры або хто яе страціў. Пан Езус у чарговы раз збірае нас на ўспамін свайго Нараджэння, даверцеся Яму і моцна верце ў Ягоную моц! Малюся за кожнага з Вас перад нованароджаным Збаўцам і прашу, каб Бог усім Вам паблаславіў. У імя Айца, і Сына, і Духа Святога. Амэн.

 

 

 

Dekanat Oszmiana

Kościół pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła ufundowany został w połowie XVI w. (wzmianka o nim z 1550 r. mówi o nim jako o czynnym) przez Henryka Dukszę i Dowgirda. Pod koniec XVI w. został przekształcony w zbór kalwiński, jednak w 1646 r. dzięki staraniom kanonika ks. Pawła Klanczkowskiego świątynia ponownie została kościołem (katolicy pobudowali nową świątynię, a zbutwiały budynek kalwińskiego zboru stał jeszcze w 1716 r.). Podczas "najazdu" wojska moskiewskie zniszczyły kościół. Nową świątynię odbudowano w 1692 r. ze środków córki Bogusława Radziwiłła.
    Początkowo świątynie były drewniane, a czynny także dzisiaj kościół neogotycki z czerwonej cegły zewnętrznej został pobudowany w latach 1854-1875 ze środków ówczesnego właściciela majątku i dziedzica Nowosiołek hrabiego Adama Gutten-Czapskiego i jego syna, również Adama, dzięki pomocy parafian. Pierwsze nabożeństwo odbyło się 12 grudnia 1875 r. (obok do 1884 r. stała jeszcze czasowa kaplica drewniana, potem została rozebrana ona dla ogrodzenia kościoła). †

Myśl czrześcijańska

Z forum dyskusyjnego
    Wiara to zaufanie do Boga, do Jego Słowa! Bóg nie kłamie, ON jest Prawdą i Miłością! Wszyscy mogą nas okłamać, zranić lub opuścić - tylko nie Bóg!
    Nauczyłem się budować swoją wiarę na czymś konkretnym - na Jego Słowie, na Piśmie Świętym! Potrzebuję pomocy lub rady. Proszę Ducha Świętego o radę, pomoc, o Jego Słowo. Następnie otwieram Biblię i czytam jakiś fragment.

11 października 2012 r. Ojciec Święty Benedykt XVI uroczyście ogłosił w Kościele ROK WIARY. Papież zachęca wszystkich wierzących, ludzi starszych, dorosłych, młodzież, a szczególnie dzieci do owocnego przeżywania tego okresu. Dzieci są przyszłością Kościoła, dlatego ważną rzeczą jest rozwój i wzmocnienie wiary człowieka już od samego dzieciństwa. W tym celu pragnę zwrócić się do dzieci i dorosłych, aby wspólnie rozważyć to ważne zagadnienie, którym jest WIARA.

Drogi mały Czytelniku!
    Mam nadzieję, że lubisz odkrywać sekrety, nowe tajemnice, coś dla ciebie nieznanego i fascynującego. Chyba wiesz, że czymś wspaniałym jest poznawać świat i zdobywać kolejne doświadczenia. Dlatego zapraszam ciebie, mały Przyjacielu, do przeżycia PRZYGODY OTWIERANIA DRZWI, używając wyjątkowego klucza. Razem z tobą będziemy poznawać Pana Jezusa i postaramy się wzmocnić naszą wiarę. Na pomoc nam przychodzi papież Benedykt XVI. Jest to szczególny czas, w którym za pomocą "klucza" możemy otwierać kolejne drzwi prowadzące do Jezusa. Pewnie zastanawiasz się, co jest tym kluczem. A jest nim … WIARA.†

Rekolekcje adwentowe

Czas Adwentu ma swoje symbole, z którymi codziennie się spotykamy. Tylko niestety nie zawsze do końca wiemy co ten lub inny symbol oznacza i dlaczego jest używany. Nawet człowiek, który tak wiele wie na temat swej wiary, nie zawsze do końca potrafi wyjaśnić, np. symbole różnych okresów liturgicznych. W czasie przygotowania do świąt Bożego Narodzenia spotykamy się z takimi symbolami, jak świeca roratnia, wieniec adwentowy, figura Matki Bożej, przekazywana różnym osobom, lampion adwentowy oraz adwentowy kalendarz. Więc postarajmy się wyjaśnić i zrozumieć, czym są i co oznaczają symbole, z którymi spotykamy się w Adwencie.

1. Świeca roratnia - roratka
    Świeca jest symbolem chrześcijanina. Wosk symbolizuje ciało, knot - duszę, a płomień - światło Ducha Świętego płonące w duszy człowieka. Świeca roratnia jest dodatkową świecą, zapalaną podczas rorat. W kościele umieszczana jest na ołtarzu i zapalana w czasie roratnich Mszy Świętych. Zazwyczaj jest to wysoka biała świeca, przepasana białą wstążką i udekorowana zielenią. Zapala się ją dopiero podczas uroczystego hymnu «Chwała na wysokości Bogu». Także w niektórych domach roratkę umieszcza się na ołtarzyku domowym, bardzo często obok figurki lub obrazu Matki Bożej. Zapalana jest w czasie modlitw rodzinnych. Świeca roratnia symbolizuje Maryję, która w mroczny czas adwentowy niesie światu Chrystusa - Światłość Prawdziwą.†

2010 rok

---

   26 – 27 listopada  -  W Słonimiu odbył się VI Turniej Piłki Nożnej.
   6 – 8 снежня  - Ks. kard. Zenon Grocholewski odwiedził Grodno.
   8 grudnia  -  Ks. kardynał Grocholewski w katedrze grodzieńskiej udzielił święceń diakonatu 3 alumnom grodzieńskiego WSD. †

"Boże Narodzenie nie jest bajką dla dzieci, lecz odpowiedzią Boga na dramat ludzkości poszukującej prawdziwego pokoju" - przypomniał Benedykt XVI ("Anioł Pański", 20.12.2009).

Drodzy Czytelnicy "Słowa Życia". W Adwencie musimy na nowo odkryć wartość Bożego Narodzenia. Widzimy co się dzieje w mediach: pokazują przepiękne kolorowe bombki, sterty prezentów, uginające się pod ciężarem zabawek choinki, szał przedświątecznych zakupów, reklamy różnych ofert itd. To wszystko określa się mianem Bożego Narodzenia. Widząc to wszystko, pytam siebie każdego roku: gdzie jest tutaj miejsce na Jezusa Chrystusa, bo są Jego Narodziny? Dlaczego wszyscy mówią o Bożym Narodzeniu (przynajmniej w mediach), a o samym Solenizancie wolą milczeć? †

Benedykt XVI

    W przeżywanym obecnie Roku Wiary pragnę podkreślić, że Maryja jest Niepokalana dzięki bezinteresownemu darowi łaski Bożej, która znalazła w Niej doskonałą dyspozycyjność i współpracę. W tym sensie jest ona "błogosławiona", ponieważ "uwierzyła", ponieważ miała niezachwianą wiarę w Boga. Maryja jest uosobieniem "reszty Izraela", świętego korzenia, o którym mówili prorocy. W Niej przyjęte zostały obietnice dawnego Przymierza. W Maryi Słowo Boże zostaje wysłuchane, przyjęte i otrzymuje odpowiedź owe "tak", które pozwala Mu stać się ciałem i zamieszkać pośród nas. W Maryi ludzkość, historia otwierają się rzeczywiście na Boga, przyjmują Jego łaskę, są gotowe wypełnić Jego wolę.
   
    Fragment rozważań w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Matki Bożej, według polskiej sekcji Radio Vaticano †

"Skauci do ateizacji"
2012/12/05
W kolejnym numerze "Gościa Niedzielnego" pojawiła się informacja o tym, że władze brytyjskich skautów pragną zreformować organizację, oczyszczając ją ze wszystkiego, co ma odniesienie do religii. Przyczyną takiej decyzji jest skarga 11-letniego chłopca, który zarzucił organizacji nietolerancję i dyskryminację jego ateistycznych poglądów.
    Założyciel skautingu Baden-Powellowi jako fundamentalne cele organizacji wybrał: wychowanie dojrzałych chrześcijan oraz wierność Ojczyźnie. W jednej ze swoich książek pisze, że ateizmu należy unikać tak samo, jak i hazardu lub nadmiernego picia alkoholu czy palenia. Jednym z celów skautingu jest także wprowadzenie zasad chrześcijańskiego życia w praktykę. W opinii założyciela religia ma stanowić "podstawowy czynnik, stanowiący podstawę skautingu i guidingu". †

Cicha noc. Na ziemię po woli opuszczają się lekkie piórka niby anielskich skrzydeł... i okrywają wszystko dookoła miękką białą kołdrą, która nieco skrzypi pod nogami tak, iż wydaje się, jakby ktoś śpiewał niemalże niesłyszalną kołysankę, życząc wszystkim słodkich snów. Na niebie ani chmurki, tylko gwiazdki migają, malując w wyobraźni dziwne marzenia ze świata bajek, i księżyc hojnie leje swoje światło na śpiącą ziemię. Miękki przyjemny mrozek również śpiewa swoją piosenkę na różne głosy: nad lustrzanym jeziorem – jedną, obok dźwięcznego niepodwładnego mu źródełka – inną, w zaśnieżonym lesie – zupełnie inną. Cudowna noc – jakby bajka... Być może, mianowicie taka, pełna bajkowych cudów, była ona ponad dwa tysiące lat temu. Oczywiste jest jedno – owa noc była pełna lekkiego blasku zwyczajnej świętości. W ubogiej stajence w Betlejem narodziło się Dziecię – Boży Syn. †

На гэтае пытанне нельга адказаць адным словам: “так” альбо “не”. Гэта было магчыма зрабіць да нядаўняга часу, калі сярод Касцёльных наказаў існаваў такі: “У перыяд пакаяння забаронена ўдзельнічаць у забавах”. Усё было зразумела. Касцёльныя наказы былі дапоўнены, і гэты наказ прадпісвае, што ў перыяд пакаяння трэба стрымлівацца ад удзелу ў забавах.
    Каб даць адказ на гэтае пытанне, неабходна ведаць, адкуль з’явілася забарона ўдзельнічаць у забавах у перыяды пакаяння. Калі Езус жыў на зямлі, фарысеі абвінавачвалі яго вучняў, што яны не посцяць. Тады Езус адказаў: “Ці могуць засмучацца сыны харомаў шлюбных, пакуль з імі малады? Але прыйдуць дні, калі адымецца ў іх малады, і тады будуць пасціцца” (Мц 9, 15). Езус прызываў да чування і малітвы, каб не прапусціць Яго прыйсця (пар.: Мц 24, 42-44), бо суровую кару панясуць тыя, хто выбірае “выкарыстанне жыцця” замест таго, каб чакаць вяртання Хрыста (пар.: Мц 24, 45-51). Так, пост і малітва былі неад’емнай часткай веры маладога Касцёла, і гэта засталося па сённяшні дзень. Хрысціяне – гэта людзі, якія крочаць да дому Айца і чакаюць вяртання Збаўцы. †

Dekanat Oszmiana

Kościół pw. św. Jana Chrzciciela w Holszanach został założony w XV w. przez księcia Algimuntowicza Holszańskiego. Niektóre źródła podają, że w XVI w. nowi właściciele Holszan, protestanci Sapiedzy, zamienili kościół na zbór kalwiński, jednak w 1550 r. świątynia katolicka znowu weszła w skład diecezji wileńskiej. W końcu XVI w. drewniana świątynia w centrum miasteczka została zamieniona na kamienny kościół, który w 1596 r. biskup wileński Eustachy Wołowicz konsekrował pod historycznym wezwaniem. Była to świątynia trzynawowa z dwiema wieżami z rozwiniętym transeptem i półokrągłą apsydą orientowaną na wschód. Podłoga była wysłana cegłą, dach pokrywała płaska dachówka.
    W 1618 r. Paweł Sapieha, stajenny WKL i starosta oszmiański (od 1623 r. podkanclerz WKL), ówczesny właściciel zamku i miasteczka, zaprosił do Holszan ojców franciszkanów konwentualnych, dla których przy kościele założył klasztor. Kościół został całkowicie przebudowany i poświęcony 6 sierpnia tegoż roku. W 1637 r. było tu 15 zakonników, w studium zakonnym 6 uczniów uczyło się retoryki i logiki. Początkowo klasztor należał do polskiej prowincji zakonu, a po 1686 r. – do litewskiej. W 1687 r. konwent należał do kustodii oszmiańskiej. W Holszanach w latach 1742, 1787 i 1829 odbywały się kapituły prowincji. Franciszkanie holszańscy mieli rezydencję przy kościele w Bogdanowie (do 1792 r.), w XVIII w. przy klasztorze czynna była szkoła parafialna. Parafia w Holszanach zawsze wchodziła w skład dekanatu oszmiańskiego. †

Fragment listu pasterskiego na Adwent 2012

Kochani Diecezjanie!
   W dniu dzisiejszym rozpoczynamy w Kościele nowy okres liturgiczny zwany Adwentem. Jest to czas szczególnego oczekiwania na przyjście Chrystusa – to liturgiczne, w tajemnicy Bożego Narodzenia, i to najważniejsze – na końcu czasów. Powodem przyjścia na świat Syna Bożego było to, aby ludzie uwierzyli i dzięki temu mieli życie wieczne (por. 1J 1, 2).Adwent powinien więc stać się w naszych parafiach czasem modlitwy wyrosłej z głębokiej wiary. Ogłaszając Rok Wiary, Ojciec Święty Benedykt XVI napisał, że "jest [on] zachętą do autentycznego i nowego nawrócenia do Pana, jedynego Zbawiciela świata" (Porta Fidei, 5) i ma się przyczynić do tego, aby wszyscy wierni lepiej zrozumieli, że fundamentem wiary chrześcijańskiej jest spotkanie z nieustannie przychodzącym do nas Jezusem Chrystusem. Wychodząc naprzeciw tym oczekiwaniom, chcemy w tym okresie Adwentu jeszcze głębiej przeanalizować swoją wiarę, a także poprzez modlitwę, pobożne praktyki religijne i przykład chrześcijańskiego życia włączyć się w godne i owocne przeżycie Roku Wiary. Wiara jest wielką łaską pochodzącą od samego Boga. Bóg otwiera człowiekowi "podwoje" wiary (por. Dz 14, 27), wszczepiając go przez sakrament chrztu św. w swoje Mistyczne Ciało, którym jest Kościół.

<< Pełną wersję można przeczytać tu >>