Chrystus to Ten, kto czegoś od ciebie oczekuje, to, w pierwszej kolejności, Wola, która objawia nam siebie. Wierzyć i kochać Chrystusa – znaczy kochać to, czego On pragnie, przyjmować Jego wolę. Tylko przyjęcie woli Chrystusa, potwierdzone przez nasz wybór przy wypróbowaniu wiary, przynosi światło duchowe i prawdziwą radość, których nikt nam nie zabierze.
    Istnieją dwa sposoby poznania Bożej woli dla konkretnej sytuacji. Musicie być pewni, że tego, o co prosicie albo zamierzacie zrobić, nie zabrania Biblia, a także, że będzie ono chwalić Boga i pomoże wzrastać duchowo. Jeśli te dwa warunki się spełniają, a Bóg jednak nie daje tego, o co prosicie, niewykluczone, że wówczas nie ma na to Bożej woli lub należy jeszcze zaczekać. Czasem ciężko rozpoznać Bożą wolę. Ludzie chcą, aby Bóg powiedział im, jak mają postąpić: gdzie pracować, gdzie mieszkać, z kim się ożenić itd. Św. Paweł Apostoł w Liście do Rzymian mówi: „Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe” (Rz 12, 2). †

Benedykt XVI

   
   
    Dziękuję wam za waszą miłość i wsparcie. Obyście zawsze mogli doświadczać radości, która pochodzi z postawienia Chrystusa w centrum waszego życia.
   
   
   
    Ostatni wpis Papieża Benedykta XVI na Twitterze, 28.02.2013 †

Okres Wielkiego Postu to czas dobrych uczynków, czas, aby nieść Chrystusa potrzebującym, aby wyciągnąć rękę, czas na dobre słowo, na wsparcie duchowe. Jak dużo możemy uczynić w życiu codziennym. O kolejnym dobrym uczynku i zaangażowaniu katolików w dobrej sprawie dowiedzieliśmy się w rozmowie z ks. Jerzym Sańką, dyrektorem Misji „Czyste serce”.

Księże Jerzy, Misja działa na terytorium Archidiecezji Mińsko-Mohylewskiej. Jakie ma cele? Młodzieżowa Misja „Czyste serce” to młoda katolicka organizacja charytatywna. Założona 1 listopada 2011 r. Jest jednym z oddziałów Kurii Archidiecezji Mińsko-Mohylewskiej, co wyznaczyło terytorium działalności Misji. Naszym podstawowym celem jest charytatywna działalność społeczna wśród osób najbardziej potrzebujących. Pracujemy z ludźmi, którzy się znaleźli w ciężkich sytuacjach życiowych. Nie uwzględniamy ich poglądów religijnych, ale poprzez naszą posługę chcemy pokazać, że Kościół w dobroczynności jest otwarty dla wszystkich.
    Zrozumiałe, celów jest dużo, lecz staramy się rozwijać stopniowo, dlatego stanowczo poznajemy problemy oraz to, jak możemy je rozwiązać lub, chociażby, pomóc w rozwiązaniu. Zaznaczę raz jeszcze, że jesteśmy młodą organizacją, dlatego jeszcze dużo czego musimy się nauczyć, aby nasza posługa przynosiła dobre plony. †

3 marca na Białorusi przeżywaliśmy Krajowy Dzień Caritas. Na najbardziej interesujące pytania naszych Czytelników poprosiliśmy odpowiedzieć dyrektora Caritas Diecezji Grodzieńskiej ks. Witalija Dobrołowicza.

Proszę Księdza Dyrektora, jak wygląda sytuacją z udzielaniem pomocy? Jak dużo osób ubiega się o pomoc? W jaki sposób potrzebujący może ją otrzymać?
    Biorąc pod uwagę liczbę zgłaszających się osób i nasze możliwości materialne, należy zaznaczyć, że trudno pomóc każdemu potrzebującemu człowiekowi. Jednak w ciągu całego roku pomoc otrzymuje ponad 5000 osób. To są ci, którzy zwracają się indywidualnie. Dużą pomoc okazujemy także różnym centrom socjalnym, Domom starców, więzieniom i innym jednostkom społecznym.
    Żeby otrzymać pomoc w Caritas, należy złożyć następujące dokumenty: zaświadczenie o składzie rodziny, zaświadczenia o dochodach każdego pełnoletniego członka rodziny, paszport oraz prośbę z motywacją przyczyny ubiegania się o pomoc.†

(fragmenty)

[...] W naszym kraju obok przeróżnych organizacji rządowych, których zadaniem jest pomoc najbardziej potrzebującym, istnieje również kościelna Caritas. Czym jest organizacja Caritas? Caritas to katolicka organizacja charytatywna działająca zarówno na Białorusi, jak i na całym świecie. I choć jest to organizacja charytatywna, to pierwszym jej zadaniem jest niesienie Chrystusa tam, gdzie jeszcze Go nie znają. Bo pierwszym Lekarzem samotności, choroby jest Chrystus i Jego Ewangelia. Ale przecież „wiara bez uczynków jest martwa”, pisze św. Jakub. Dlatego też organizacja podejmuje zadania związane z niesieniem pomocy najbardziej potrzebującym, czyli chorym, starszym, bezdomnym, dzieciom z rodzin ubogich. Na Białorusi istnieje Caritas Krajowa, która koordynuje pracę Caritas w poszczególnych czterech diecezjach Kościoła katolickiego na terenie naszego kraju. W każdej z diecezji istnieje odrębna jednostka Caritas, która podejmuje zadania wynikające ze statusów organizacji. Są także Caritas parafialne, czyli ten najniższy szczebel struktury. Parafialne Caritas mają najwięcej możliwości dotarcia do tych, którzy potrzebują pomocy. †

„Wybory pod kluczem”
Jacek Dziedzina,
09/2013
Tematem numeru jest wybór nowego papieża. Autor artykułu opowiada o tym, jak będą przebiegały wybory nowego papieża. Kaplica Sykstyńska, 117 uprawnionych do wyboru kardynałów, i pytanie Jezusa do Piotra: „Czy miłujesz mnie więcej aniżeli ci?”, „Ty jesteś Piotr, [czyli Skała], i na tej skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie” (Mt 16,18b-19). Listę pierwszych po św. Piotrze papieży zawdzięczamy św. Ireneuszowi. Znamy ją m.in. z kanonu rzymskiego: Linus, Klet, Klemens, Sykstus... O tym gronie pierwszych czterech następców mówi się, że współpracowali jeszcze z samym św. Piotrem i św. Pawłem. Nie jest natomiast łatwo ustalić, jak w pierwszych trzech, czterech wiekach dokładnie przebiegały wybory następców św. Piotra. Nawet jeśli istniało jakieś archiwum papieskie, to zostało ono zniszczone w czasie prześladowań chrześcijan za rządów Dioklecjana na początku IV wieku. †

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
   Witam czytelników rubryki „NA SKRZYŻOWANIU”. Z okazji początku wiosny składam wszystkim najlepsze życzenia. Życzę dobrego nastroju, harmonii wewnętrznej oraz pogody ducha. W takim stanie my, odważni i rzeźwi, często czerpiemy natchnienie na dobre uczynki. A tego akurat od nas oczekują tam, wysoko na niebie.
    Cóż, z Bogiem do przodu! †

Pontyfikat Benedykta XVI się skończył. Świat dyskutuje zarówno o byłym Ojcu Świętym, jak i o jego następcy. Tym czasem młodzież Grodzieńszczyzny bierze udział w przygotowaniu do wyborów nowego Papieża – w wirtualnej i duchowej przestrzeni. Młodzież świata założyła niezwykły portal аdoptacardinal.org w celu modlitewnego wsparcia kardynałów, którzy wezmą udział w wyborach kierownika Kościoła katolickiego. Każda chętna młoda osoba może wybrać jednego konkretnego kardynała. Celem tej grupy jest opieka duchowa nad każdym ze 117 elektorów, aby Duch Święty pomógł im w dokonaniu słusznego wyboru. Aby dołączyć się do modlitwy, należy wejść na stronę internetową i wypełnić wniosek (imię, nazwisko i e-mail). Do skrzynki użytkownika zostanie dosłany portret i życiorys jednego z kardynałów, za którego ochotnik będzie się modlił w okresie pracy konklawe. Do inicjatywy młodzieży dołączyło się ponad 170 tys. osób z całego świata, wśród nich – młodzież grodzieńska.
    Korespondent „Twego Stylu” zapytał grodzieńskich członków owej grupy, dlaczego oni dołączyli do światowej aktywności modlitewnej. †

„A o co chodzi??? Czy tak nie można???” Ile razy z tymi pytaniami spotykają się duszpasterze, kiedy próbują zwrócić uwagę na to, jak należy się ubierać, wybierając się do świątyni Bożej. Próbujemy się tłumaczyć na różne sposoby: nie uczono nas, nie wiemy itd. Jednakże, “nieznajomość prawa nie zwalnia od odpowiedzialności”. Mówimy, że nie mamy zielonego pojęcia, jak ubrać się do kościoła, a jednocześnie uważamy za konieczne odpowiednio się ubrać do innych miejsc i sytuacji.
    Szukając odpowiedzi na pytanie, jak ubrać się do kościoła, przede wszystkim muszę odpowiedzieć na bardzo proste, a jednocześnie fundamentalne pytanie: „Dokąd, w jakim celu i do Kogo idę, wybierając się do kościoła?” Ponieważ poprzez ubranie wyraża się mój stosunek do miejsca i wydarzenia, w którym biorę udział. Interesujący jest fakt, że, na przykład, we Włoszech przed świątyniami stoi „warta kościelna”, która przypomina o przystojnym ubraniu tych, kto przychodzi do świętych miejsc. Sprawa dotyczy nie tylko kobiet, chociaż ich przede wszystkim, i nie kończy się z końcem lata, ponieważ właśnie w tym okresie powstaje najwięcej nieporozumień. .†

Dawno, dawno temu w pewnej wsi w dużym domu obok lasu wraz ze swoimi rodzicami mieszkała dziewczynka Stasia. Była to najzwyklejsza dziewczynka, dobra i piękna. Lecz od innych dzieci różniła się tym, że nie chciała nic robić za tak. Jeśli odrabiała lekcje, to obowiązkowo w zamian za cukierki, jeśli pomagała w domu, to tylko za jakąkolwiek nową zabawkę. W szkole przyjaźniła się z dziećmi, aby wytargować u nich coś korzystnego i potrzebnego dla siebie.
    Szkoła, gdzie uczyła się Stasia, znajdowała się w innej wsi, i iść do niej trzeba było bardzo wąską leśną ścieżynką. †

Minie miesiąc i ponad miliard katolików całego świata zawoła: „Mamy Papieża”. Chociaż poprawniej by to brzmiało: „Mamy Papieży”. Jak to brzmi po łacinie?

Sytuacja w Kościele katolickim nie jest unikalna, lecz niezwykła. Podobne wydarzenie miało miejsce sześć stuleci temu. Katolicy wolą, aby wszystko było jasne rozłożone po półkach, dlatego też dokumenty kościelne przewidują wszystko, nawet rezygnację Papieża. Chyba że na razie bez odpowiedzi pozostaje pytanie, jakiego koloru będą szaty liturgiczne „Papieża na odpoczynku” – właśnie tak, ze słów o. Federico Lombardiego, rzecznika prasowego Stolicy Apostolskiej, będzie tytułowany Benedykt XVI po rezygnacji. Lecz z tym na Watykanie poradzą sobie. Jednak zaskoczeni są praktycznie wszyscy. †

LIST PASTERSKI KS. BISKUPA ALEKSANDRA KASZKIEWICZA NA WIELKI POST 2013 R.

Drodzy Bracia i Siostry!  Uczmy się bardziej przebywać przed Bogiem, który objawia się w Jezusie Chrystusie. Modlitwa pozostaje zawsze pierwszym i podstawowym warunkiem zbliżenia się do Boga. Stąd zachęcam Was, aby w tym świętym czasie poświęcić więcej czasu na modlitwę. Gdyż ona sprawi, że wydobędziemy się z obojętności życia i staniemy się wrażliwymi na sprawy Boga i naszej duszy. Dobra modlitwa też jest pomocą w odsłanianiu przed Bogiem swoich zakamarków serca. Dlatego Kościół w tym okresie szczególnie przypomina o nieodzownej konieczności dobrze przygotowanej spowiedzi sakramentalnej, abyśmy mogli przeżywać Zmartwychwstanie Chrystusa nie tylko w liturgii, lecz przede wszystkim w naszej własnej duszy.

Więcej: LIST PASTERSKI NA WIELKI POST 2013 R

„Zaraz też duch wyprowadził Go na pustynię. Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. Żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś usługiwali Mu. Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: «Czas się wypełnił i blisko jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię»” (Mk 1, 12-15).

Pewien żart mówi o tym, że ilość chrześcijan zmniejsza się podczas Wielkiego Postu i zwiększa się przed Wielkanocą. Rzeczywiście, już z dzieciństwa u niektórych pozostały nie bardzo przyjemne wspomnienia z okresu przygotowań do najważniejszego święta chrześcijańskiego. Fioletowy kolor ubrania księdza, smutek, brak hucznych zabaw i lęk przed tym, że na spowiedzi trzeba będzie się przyznawać do swoich grzechów – te i wiele innych faktów mogą spowodować, że nieodpowiednio wykorzystamy czas Wielkiego Postu.
    Wezwanie Wielkiego Postu można streścić w jednym zdaniu: pragniemy prawdziwej przemiany wewnętrznej i nawrócenia się do Boga poprzez odnowienie łaski chrztu. Te dwa akcenty – pokutę i chrzest – Wielki post otrzymał jeszcze w chrześcijaństwie starożytnym. †

Myśl chrześcjańska

Ks. Tadeusz Dajczer
   Bóg, stawiając człowieka w sytuacjach trudnych, prowokuje go do aktu wiary. Sytuacje takie poprzez uświadomienie nam naszej niemocy mogą pogłębiać naszą tęsknotę za Bogiem. Bóg nie chce przychodzić do nas nie proszony. Miłość chce być oczekiwana, jeżeli nie jest oczekiwana, jest miłością wzgardzoną. W tym sensie wiara jest oczekiwaniem. Stopień oczekiwania na Pana jest świadectwem wiary w Jego moc i Jego miłość. Nigdy nie dość naszego oczekiwania na Boga. †

Ojciec Święty Benedykt XVI

    Najdrożsi Bracia, zawezwałem was na ten Konsystorz nie tylko z powodu trzech kanonizacji, ale także, aby zakomunikować wam decyzję o wielkiej wadze dla życia Kościoła. Rozważywszy po wielokroć rzecz w sumieniu przed Bogiem, zyskałem pewność, że z powodu podeszłego wieku moje siły nie są już wystarczające, aby w sposób należyty sprawować posługę Piotrową. Jestem w pełni świadom, że ta posługa, w jej duchowej istocie powinna być spełniana nie tylko przez czyny i słowa, ale w nie mniejszym stopniu także przez cierpienie i modlitwę. Tym niemniej, aby kierować łodzią św. Piotra i głosić Ewangelię w dzisiejszym świecie, podlegającym szybkim przemianom i wzburzanym przez kwestie o wielkim znaczeniu dla życia wiary, niezbędna jest siła zarówno ciała, jak i ducha, która w ostatnich miesiącach osłabła we mnie na tyle, że muszę uznać moją niezdolność do dobrego wykonywania powierzonej mi posługi. Dlatego, w pełni świadom powagi tego aktu, z pełną wolnością, oświadczam, że rezygnuję z posługi Biskupa Rzymu, Następcy Piotra, powierzonej mi przez Kardynałów 19 kwietnia 2005 roku, tak, że od 28 lutego 2013 roku, od godziny 20.00, rzymska stolica, Stolica św. Piotra, będzie zwolniona (sede vacante) i będzie konieczne, aby ci, którzy do tego posiadają kompetencje, zwołali konklawe dla wyboru nowego Papieża. †