Wszyscy jesteśmy stworzeni zgodnie z wolą Bożą. W zasadzie my, ludzie, w tym bezkresnym przestworze mamy tylko jedno prawo – prawo wyboru.

Po to właśnie żyjemy, by z wolną wolą, samodzielnie, w mnóstwa istniejących wariantów wybrać ten jeden właściwy. Ale jak to często bywa - owa bezgraniczność otumania, oślepia biednego człowieka. Wtedy się wydaje, że wszystko można, iż nie trzeba niczyjej pomocy, człowiek sam jest w stanie decydować o wszystkim, co posiada. I to jest właśnie pycha.
    W Pierwszym Liście do Koryntian mówi się: „Cóż masz, czegobyś nie otrzymał? A jeśliś otrzymał, to czemu się chełpisz, tak jakbyś nie otrzymał?” (1 Kor 4, 7). O co w tym chodzi? O nasze talenty, możliwości i wszystko to dobre, czym Pan Bóg nas obdarza w ciągu całego życia. Tak, Bóg nas właśnie OBDARZA. Zapomnieć o tym byłoby zbytnią pewnością siebie. †

Będą wydane nieznane
teksty Karola Wojtyły
    Nieznane jak dotąd teksty ukażą się nakładem wydawnictwa WAM. Są to teksty nabożeństw przygotowywanych przez młodego duszpasterza parafii św. Floriana w Krakowie.
    «Bardzo się ucieszyłem, że ten tekst został odnaleziony. Byłem tym bardzo zaskoczony. Uderzyło mnie, że już wtedy Karol Wojtyła jako ksiądz i duszpasterz akademicki, tak wyprzedzał całą reformę liturgiczną. Można by powiedzieć, że wyprzedzał Sobór» - mówi kardynał Stanisław Dziwisz, dawna prawa ręka Karola Wojtyły i Jana Pawła II. «W tych trudnych czasach, okresie prześladowań Kościoła, Wojtyła się na tym nie zatrzymywał. Widział większe sprawy, na których można budować przyszłość» - dodał kardynał.
    «W tych osobistych komentarzach i zachętach wplecionych w teksty biblijne i liturgiczne autor, czyli ks. Wojtyła, daje nam przedsmak tego, czym karmił nas jako papież» - mówi o. Jacek Siepsiak, redaktor naczelny Wydawnictwa WAM. «Można powiedzieć, że te dotąd nieznane myśli młodego duszpasterza pozwalają zobaczyć, jak się zapowiadał, czym się fascynował za młodu, jak łączył modlitwę, liturgię czy para-liturgię z techniką teatralną, z recytacją i śpiewem». †

W sobotę, 26 października 2013r., w przypadającą w tym dniu 100. rocznicę śmierci bł. Matki Celiny Borzęckiej, odbędą się uroczystości ku jej czci w Parafii p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP w Kwasówce.

Obchody w kościele, w którym przed laty modliła się Celina Borzęcka, rozpocznie nabożeństwo różańcowe o godz. 11.00, połączone z prośbami i podziękowaniami za łaski otrzymane za wstawiennictwem bł. Celiny. Uroczystej Eucharystii o godz. 12.00 będzie przewodniczył ks. biskup Aleksander Kaszkiewicz, Ordynariusz Diecezji Grodzieńskiej. Po Mszy św. odbędzie się uczczenie relikwii bł. Celiny, a następnie prezentacja książeczki: „Śladami bł. Matki Celiny i Matki Jadwigi Borzęckich na Białorusi”, wydanej w wydawnictwie naszej diecezji. Serdecznie zapraszamy w dniu 26 października do Parafii w Kwasówce na powyższe uroczystości ku czci bł. Celiny, która przed laty żyła na Ziemi Grodzieńskiej. †

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
   Zapewne zimnymi palcami przewracacie strony gazety, aby odszukać rubrykę „Na skrzyżowaniu”. Jesienny nastrój? Wiecie, właśnie tak wyszło w dzisiejszym numerze. Z opadającym liściem i deszczem przychodzi czas na rozmyślanie. Jesień to dobry czas na to, aby porozmyślać, „wyładować się” i wyciągnąć pewne wnioski.
    Dzisiaj rubryka „Na skrzyżowaniu” proponuje Wam dowiedzieć się o tym, jak żyć z problemami, aby nie utracić smaku radości; o tym, w jaki sposób gromadzi się doświadczenie i czy można przeżyć całe życie w miłości.
   Owocnego spędzania czasu. Z Bogiem! †

W dn. 28 -29 września w Słonimiu odbył się IX Turniej w Halowej Piłce Nożnej pamięci bł. Jana Pawła II. Jego organizatorami byli odpowiedzialny za sprawy sportu i wychowania fizycznego młodzieży Diecezji Grodzeińskiej ks. Artur Małafiej, główny selekcjoner klubu piłkarskiego „Słonim” Aleksy Szubianek oraz trener dziecięcej szkoły KP „Słonim” Aleksander Gusar.

Wieloletnim spon­­­sorem turnieju był Bolesław Iwaszko (OAO WIBOTORG). Jako partnerzy turnieju wystąpili Juryj Biessonow, dyrektor OAO „Beltransgaz” m. Słonim, ks. Witalij Dobrołowicz, dyrektor „Caritas” Diecezji Grodzieńskiej oraz Centrum Duszpasterskie przy Konferencji Katolickich Biskupów Białorusi. †

Człowiek, powołany przez Boga do życia, otrzymał zadanie rozmnażania się. Przekazując życie, zarówno mężczyzna jak i kobieta współpracują z Panem Bogiem w tej twórczej sprawie. Od stosunków seksualnych wstrzymują się przede wszystkim ci, którzy wzorem Jezusa Chrystusa pragną zachować czystość dla Królestwa Niebieskiego – mnisi i kapłani, czasem też małżeństwa świadomie wstrzymują się od aktu małżeńskiego. Aby lepiej zrozumieć, po co to robią, należy przypomnieć naukę Kościoła odnośnie godności osoby ludzkiej, która całkiem się bazuje na Prawie Bożym, wpisanym w naturę ludzką i opisanym w Piśmie Świętym.
    Kościół katolicki uczy, iż małżeń­ski akt seksualny przedstawia sobą wyraz jedności mężczyzny i kobiety, którzy dzięki sakramentalnym więziom miłości realizują dobrowolne oddanie się i przyjęcie innej osoby. Przebiega to na poziomie duchowo-cielesnym w wierności i otwartości na narodzenie potomstwa. Miłość małżeńska ma szczególny charakter: jest to miłość osoby, która przejawia przez impuls cielesny siłę uczuć i pragnienia ducha i woli. Głęboka jedność w małżeństwie nie ogranicza się jedynie do połączenia cielesnego, lecz polega na jedności serca i duszy, co z kolei jest realizowane w wierności, stabilności małżeństwa i otwartości na stworzenie komunii osób: najpierw samych małżonków, później zaś całej rodziny. †

Spotkały się pewnego razu na wsi obok płotu kulawy pies, kot z dużym spuchniętym nosem, mysz bez ogona i ubrudzona czymś czarnym świnia. Zaczęły rozmawiać i narzekać jeden drugiemu na swoje nieszczęścia.
    – Co się stało z twoją nogą, dlaczego kulejesz? – pyta kot psa.
    – Goniłem samochód i łapa trafiła pod koło – smutnie powiedział pies.
    – Po co ganiasz za samochodami? – spytała świnia.
    – Sam nie rozumiem, po co to robię – odpowiedział pies, – po prostu chce mi się biegać za samochodami i szczekać na nie, mam takie złe przyzwyczajenie. A ty dlaczego masz taki duży spuchnięty nos? – zapytał pies kota.
    – Lubię łapać muchy – powiedział kot. – Pewnego razu nie zauważyłem trzmiela, siedzącego na szybie, on ugryzł mnie w nos.
    – Smakują ci muchy? – zdziwiła się mysz.
    – Wcale nie jem much – powiedział kot. †

W sobotę 14 września uroczyście zainaugurowano nowy rok akademicki w WSD w Grodnie. 24. z kolei inauguracja rozpoczęła się tradycyjnie Mszą św. w południe, której przewodniczył Jego Ekscelencja ks. bp Aleksander Kaszkiewicz.

Podczas Mszy św., odprawianej w kaplicy seminaryjnej, kazanie wygłosił znany polski kaznodzieja o. Józef Augustyn SJ, który skupił się na ukazaniu sensu służenia i wielkości bycia kapłanem. Jak zaznaczył kaznodzieja, owe cechy powinny być utożsamiane z krzyżem Zbawiciela. Podczas Eucharystii czterech alumnów III roku po raz pierwszy założyli sutanny, poświęcone przedtem przez księdza biskupa.
    Druga część uroczystości inauguracyjnych przebiegała w auli im. bł. Jana Pawła II. Ks. bp Aleksander Kaszkiewicz zachęcał alumnów seminarium do uświadomienia sobie sensu tej drogi, którą wybrali: „(...) Kapłan nie tylko odprawia Mszę św., przede wszystkim występuje jako «In Persona Christi» - w imieniu Chrystusa. (...) Jedynie w osobie Jezusa Chrystusa kapłan może rozpoznać swoje oblicze...”. †

Serdecznie witam Was, Czytelnicy „Słowa Życia”!

Przeżywając Rok Wiary, chcę Was zachęcić po raz kolejny zastanowić się nad tym, czym jest dar wiary. Wydaje się, że dawniej życie było mniej skomplikowane, łatwiej też było określić, kto przyjaciel, a kto wróg, kto człowiek wierzący, a kto ateista. W dzisiejszym świecie, choć nikt nam nie przeszkadza w praktykowaniu wiary i nauczaniu dzieci religii, człowiek wierzący czuje się być może bardziej zagrożony niż kiedyś. Czasami jest wyśmiewany, krytykowany z zewnątrz przez zlaicyzowany świat, który żyje i działa tak, jakby Boga nie było, a w związku z tym takie pojęcia jak wiara, Bóg, Kościół, przykazania, prawda w żaden sposób nie wpływają na jego życiowe decyzje czy moralne wybory. Niestety, świat zewnętrzny wpływa na wiarę także poprzez rozmaite pokusy i sugestie, z którymi nie zawsze jesteśmy w stanie poradzić sobie. Wątpliwości, płynące ze strony zlaicyzowanego świata, bzyczą wierzącemu człowiekowi jak komar przy uchu i towarzyszą jego poszukiwaniom, budząc wątpliwości typu: a jeśli to, czego uczy Kościół, nie jest prawdą? †

Dekanat Nowogródek

Za pierwszą fun­dację na korzyść dominikanów w Nowogródku uważa się fundusz wielkiego księcia WKL Giedymina, za drugą zaś – ofiara Samuela Ciechanowskiego. Przy Giedyminie, to znaczy w pierwszej połowie XIV w., kościół filialny nowogródzkiego klasztoru działał w Lubczy. W 1468 r. podczas kapituły zakonu zdecydowano wysłać do Nowogródka braci kaznodziejów. Jednak w źródłach historycznych XVI w. dotychczas nie znaleziono informacji potwierdzającej działalność dominikanów w danym mieście.
    Klasztor zakonu w Nowogródku, który ufundował w 1624 r. koniuszy WKL Krzysztof Chodkiewicz, pobudowano na nabytej przez niego ziemi we wschodniej części placu rynkowego, na rogu ul. Słonimskiej (względem głównej fasady kościoła, dziś ul. Mickiewicza) i Żydowskiej (dziś – Sowiecka).†

Z portalu teologia.pl
    W autentycznej wierze można wyróżnić dwa ważne aspekty: przylgnięcie do Boga jako Osoby oraz przyjęcie objawionej przez Niego prawdy (por. Deklaracja Dominus Iesus 7). Wiara jest zatem przyjęciem osobowego Boga, zaufaniem Mu, zawierzeniem, uznaniem Go za najwyższy autorytet w swoim życiu. To przylgnięcie do osobowego Boga-Miłości ujawnia się między innymi w modlitewnym obcowaniu z Nim. Wierzący człowiek ufa Ojcu niebieskiemu, zachowuje Jego przykazania, wypełnia Jego wolę, przekonany, że Pan pragnie tylko jego szczęścia.
   

15 września odbyła się piesza pielgrzymka dzieci i młodzieży z miasta nad Niemnem i jego okolic do sanktuarium Matki Bożej Jasnogórskiej na Wzgórzu Nadziei, znajdującym się w Kopciówce. Pielgrzymka przeszła pod hasłem „Z Maryją w nowy rok szkolny”.

Droga zajęła jeden dzień i rozpoczęła się poranną Eucharystią, którą celebrował biskup grodzieński Aleksander Kaszkiewicz w kościele Matki Bożej Anielskiej (kościół franciszkański). - Wsiąkajcie wszystko to, co pomaga wam być rozumnymi ludźmi, którzy troszczą się o dobro innego człowieka – zachęcił zebranych biskup Kaszkiewicz. – Nie dajcie się okłamać złu oraz złudzeniom tego świata. Przez udział w systematycznej katechizacji starajcie się dosięgnąć jedności z Panem Bogiem i waszymi rówieśnikami. Z radością w sercu poznawajcie Boże prawdy i tajemnice w czasie zajęć z religii i katechezy. Im więcej poznajecie Pana, tym mądrzejszymi i radośniejszymi ludźmi się staniecie – powiedział hierarcha.
    Biskup grodzieński podziękował wszystkim nauczycielom, katechetom, wychowawcom i rodzinom za wychowanie dzieci w wierze katolickiej, za przekazanie wiedzy i mądrości życiowej. Hierarcha życzył, aby nowy rok szkolny i katechetyczny był bogaty w nowe wrażenia, jak również stał się wzrastaniem w mądrości i wierze. †

Papież Franciszek
    Dzisiaj raz jesz­cze wracam do obrazu Kościoła jako matki. Bardzo mi się podoba ten obraz, gdyż wydaje mi się, że mówi nam nie tylko to tym, jaki jest Kościół, ale także, jakie oblicze ten nasz Kościół powinien coraz bardziej przybierać. Zastanawiam się: co czyni matka?
    Nade wszystko naucza nas podążania w życiu, uczy, by dobrze przejść przez życie, umie ukierunkowywać dzieci, stara się zawsze wskazywać właściwą drogę życiową, żebyśmy się rozwijali i stawali dorosłymi. Czyni to czule, z uczuciem, z miłością, zawsze, także wówczas, gdy stara się wyprostować naszą drogę, bo się nieco w życiu gubimy, czy obieramy drogi prowadzące w stronę urwiska. Matka wie, co jest ważne, aby dziecko dobrze przeszło przez życie i nie nauczyła się tego z książek, ale ze swojego serca. Cały świat matek, to ich serce. Tam uczą się, jak prowadzić dzieci. To piękne.
    Kościół czyni to samo: ukierunkowuje nasze życie, daje nam nauczanie, by dobrze podążać. Pomyślmy o dziesięciorgu przykazaniach: wskazują nam drogę, jaką trzeba przemierzyć, żeby dojrzeć, aby mieć pewne punkty w naszym sposobie zachowania.
Fragment wypowiedzi podczas audiencji ogólnej na placu św. Piotra, według papież.wiara.pl †

Kilka dni temu naszą diecezję odwiedził polski jezuita, znany kaznodzieja, autor wielu książek i publikacji o wychowaniu chrześcijańskim – o. Józef Augustyn. W ciągu kilku dni szanowny gość prowadził rekolekcje dla kleryków oraz kapłanów. Ojciec Józef zgodził się też opowiedzieć nam o tym, czym jest intymność w stosunku do Jezusa Chrystusa, o współczesnych problemach w kwestii wychowania, o celibacie oraz innych rzeczach.

- Proszę Ojca, w jaki sposób Ojciec trafił na Białoruś?
   - Na Białorusi jestem po raz pierwszy. Zaprosili mnie wykładowcy grodzieńskiego seminarium, bym poprowadził rekolekcje na początku roku akademickiego dla ich wychowanków. Oprócz tego poproszono o przeprowadzenie rekolekcji dla kapłanów diecezji. †

Jestem przy Jezusie, bo mnie przywołał – tak odebrało swoje powołanie 36 alumnów Wyższego Seminarium Duchownego w Grodnie, którzy rozpoczęli kolejny rok akademicki. O przygotowaniu alumnów do posługi apostolskiej oraz dojrzewaniu do daru kapłaństwa w rozmowie z Ks. Prałatem Józefem Staniewskim, rektorem WSD w Grodnie.

- Proszę Księdza Rektora, jacy są młodzi ludzie, którzy przychodzą obecnie do seminarium, i jakie zadanie stawi przed sobą WSD w Grodnie w związku z tym, że obecni klerycy, to tak zwane pokolenie on-line?
   - Dzisiejszy człowiek jest dzieckiem danej społeczności, danej kultury, ponieważ cały świat nie stoi w miejscu, idzie do przodu. Jacy są dzisiejsi alumni? Oczywiście, są dziećmi swego pokolenia. Jak wszyscy młodzi ludzie są oni zaangażowani, pełni nadziei, radości, planów, chcą być wyjątkowi, a w związku z tym są ludźmi poszukującymi, ale jednocześnie otwartymi na świat, szczerymi, pełnymi entuzjazmu. Naszym zadaniem jest tę siłę, energię, zdolności, młodzieńcze plany i pragnienia ukierunkować. Jeżeli młodzi zaakceptują plan, który Stwórca ma wobec nich, jeżeli uda im się ustawić na jednym torze zarówno Boże, jak i ludzkie pragnienia, to w przyszłości będą dobrymi kapłanami i duszpasterzami. †