Po podpisaniu Unii Krewskiej w 1385 r. parafia w Krewie była jedną z pierwszych parafii powstałych na terenach obecnej Białorusi. W ubiegłym roku obchodzono jej 625-lecie istnienia. Pierwszy kościół - św. Jana Chrzciciela - powstał już w 1387 r. na wzgórzu, naprzeciwko zamku. W ciągu kilkuset lat historii świątynia była zamykana, niszczona pożarem i wojną, przeżywała inne trudności. W 1995 r. przy szpitalu, dzięki staraniom ówczesnego proboszcza ks. Henryka Boguszewskiego oraz parafian, powstała nowa murowana świątynia pod tytułem Przemienienia Pańskiego. Jest to duży dwuwieżowy neobarokowy kościół, który wznosi się na wzgórzu. †

Papież zadzwonił
do walczących rodziców
    Pomimo ogromu obowiązków, Papież Franciszek znajduje czas na bezpośredni kontakt z ludźmi, zwłaszcza z tymi, którzy dzielą się z nim swoimi problemami. Włoskie media informują o telefonie od Papieża do rodziców małych dzieci, które chorują na rdzeniowy zanik mięśni.
    Kilka miesięcy temu w jednym z włoskich szpitali rozpoczęto terapię z wykorzystaniem dojrzałych komórek macierzystych, a zatem niebudzącą kontrowersji etycznych. Zdaniem rodziców i niektórych lekarzy, terapia dawała pozytywne rezultaty. Ministerstwo zdrowia zakazało jednak leczenia tą metodą, ponieważ nie została ona sprawdzona i może się okazać szkodliwa.
    Zrozpaczeni rodzice protestują, między innymi przed parlamentem w Rzymie. Niektórzy napisali do Papieża. Franciszek do nich zadzwonił. Rozmawiał z nimi kilkanaście minut. Obiecał modlitwę i interwencję w ministerstwie. †

Widocznie taki był zamiar Boży, byśmy ustawicznie pragnęli więcej.

Wzrost intelektualny, duchowy, zawodowy, materialny – to są takie aspekty życia, z którymi mamy do czynienia codziennie. Z mojego punktu widzenia nie jest całkiem dobrze, gdy owe zagadnienia przestają człowieka interesować. Zupełnie co innego, gdy któraś z tych sfer absorbuje nas najbardziej i przede wszystkim.
    Nie podlega dyskusji fakt, że dla chrześcijanina na pierwszym miejscu powinien być wzrost duchowy. Jednak nie jest łatwo myśleć o rzeczach duchowych, gdy brakuje pieniędzy na zwykłe codzienne wydatki, gdy wiszą niespłacone kredyty, do tegoż trzeba ukończyć remont i uzbierać niebagatelną kwotę na opłacenie studiów... W ten oto sposób kwestie materialne zaczynają zajmować pierwsze miejsce, ponieważ, jak się mówi, trudno myśleć o pokoju w świecie, gdy nie ma czego do garnka włożyć. †

12 października w rektoralnym kościele pw. Najświętszej Maryi Panny w Grodnie odbyło się wspólne spotkanie modlitewne, zorganizowane przez duszpasterstwo grodzieńskiej młodzieży akademickiej „OPEN”. Hasłem przewodnim owego spotkania były słowa „Niech niepokalane Serce Maryi zatryumfuje”.

Niezwykłe spotkanie zebrało w kościele Pobrygidzkim ok. 80 młodych wiernych z różnych parafii Grodna na wspólną modlitwę przez Skype. Dołączyła też młodzież z Brzostowscy, Iwia, Lidy oraz Ostrowca.
    Podczas modlitwy przez Internet młodzież modliła się za Ojca Świętego Franciszka, we wszystkich intencjach Kościoła oraz we własnych. Na początku kolejnej tajemnicy młodzi mówili o tym, czym w ich życiu jest modlitwa różańcowa, rozważali nie tylko życie Maryi i Jezusa, lecz także i swoje. †

Czym są rekolekcje charyzmatyczne?
    Podczas danych rekolekcji staramy się na nowo odkryć w swym życiu Ducha Świętego, którego otrzymaliśmy podczas sakramentów Chrztu św. oraz Bierzmowania. Jest to otwarcie własnego serca oraz całego naszego życia na Ducha Świętego. Przebywając w nas On chce działać, zmieniać nas i oświecać. Bez Niego nie sposób być prawdziwym chrześcijaninem i żyć zgodnie z Ewangelią. Ojciec Święty Jan Paweł II w encyklice „Tertio Millennio Adveniente” mówi o tym, że powinniśmy na nowo odkryć Ducha Świętego.
   
    Czy potrzebujemy udziału w rekolekcjach charyzmatycznych?
    W I Liście do Koryntian św. Pawła Apostoła (12, 1 - 11) możemy przeczytać, iż każdy chrześcijanin otrzymuje Ducha Świętego. Dlatego te rekolekcje są przeznaczone nie dla jakiejś wybranej grupy ludzi, lecz dla każdego z nas, byśmy mogli odnowić, rozpalić, zaktywizować dary Ducha Świętego, które w nas już są, lecz z jakichś tam powodów nie działają. †

“Kto kocha czystych sercem, kto ma wdzięk na wargach - przyjacielem króla” (Prz 22, 11)
    “Ш“Błogosławieni czystego serca, albowiem oni miłosierdzia dostąpią” (Mt 5, 8)

W lesie spod ziemi biło mało źródełko czystej wody. Było radosne i beztroskie, lubiło śpiewać piosenki wesołe. Pewnego razu źródełko się zasmuciło, postanowiło biec byle gdzie, byle nie stać w miejscu.
    Biegnąc równiną, źródło spotkało ludzi. Ludzie się ucieszyli z jej przeźroczystej wody, całymi wiadrami czerpali wodę i nosili ją do domu, zmęczone zaś żniwiarki prosto ze źródła piły wodę.
    Zauważył deszcz, że źródło jest takie żwawe i swobodne, że jego woda wszystkim smakuje i się podoba, zaproponował towarzyszyć mu. Źródełko się zgodziło, nic dziwnego: we dwoje raźniej i weselej jest, niż samemu, więc razem hucznie pobiegły. Nikt nie wiedział, dlaczego w pobliżu źródła często padają krople deszczu.
    Za jakiś czas woda źródlana wymieszała się z deszczową, już nikt nie pił ze źródła, jedynie przychodzili ręce umyć czy też pranie wypłukać. †

Setki wiernych zgromadziły się w dniu 29 września w bazylice katedralnej, obchodząc uroczystość świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała. W tym dniu został odsłonięty po restauracji najstarszy ołtarz świątyni – ołtarz św. Michała Archanioła. Dzięki staraniom proboszcza ks. Jana Kuczyńskiego, pracy rąk ludzkich i ofiarności dobroczyńców, ołtarz odzyskał swój styl.

29 września został wybrany nieprzypadkowo na datę odsłonięcia ołtarza, gdyż właśnie w tym dniu Kościół wspomina trzech znanych nam z imienia Archaniołów: Michała, Gabriela i Rafała, którzy „wchodzą przed majestat Pański”.
    Na początku Mszy św. dokonano uroczystego odsłonięcia ołtarza, następnie ks. bp Aleksander Kaszkiewicz poświęcił ołtarz św. Michała Archanioła, który zachwycił przybyłych na nabożeństwo wiernych swoim blaskiem.
    Wygłaszając homilię hierarcha podkreślił, że prawda o aniołach pozostaje nie do końca odkrytą tajemnicą, gdyż z Pisma Św. wiemy, iż aniołowie niechętnie ujawniają swoje imiona, aby swą tożsamością nie odwracać uwagi człowieka od czci dla Imienia Bożego.
    - O tej sferze duchów niebieskich moglibyśmy powiedzieć: „Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć”. Wszystko, co wiemy o aniołach, zawdzięczamy wyłącznie objawieniu Bożemu. Pan Bóg w swojej nieskończonej dobroci i mądrości uchyla przed nami rąbka tajemnicy i pozwala częściowo poznać tamten świat nadprzyrodzony. †

Kanonizacja Jana Pawła II i Jana XXIII odbędzie się 27 kwietnia przyszłego roku - ogłosił Papież Franciszek podczas konsystorza w Watykanie.

Podczas konferencji prasowej w samolocie w drodze powrotnej z Światowych Dni Młodzieży w Rio de Janeiro do Rzymu Franciszek uznał za najbardziej prawdopodobną datę kanonizacji Niedzielę Miłosierdzia Bożego 27 kwietnia 2014 r. Papież Franciszek mówiąc o Janie Pawle II wskazał, że był to wielki misjonarz Kościoła, który niósł ogień Ewangelii podobnie jak św. Paweł.
    5 lipca br. za zgodą Papieża Franciszka Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych wydała dekret, uznający cud przypisywany wstawiennictwu bł. Jana Pawła II. Zdarzył się on na Kostaryce 1 maja 2011 r. w dniu beatyfikacji papieża Polaka. Młoda kobieta, która cierpiała na tętniaka mózgu, modliła się o wstawiennictwo Jana Pawła II i włączyła się za pośrednictwem telewizji w modlitwę całego Kościoła za niego. Pod koniec ceremonii beatyfikacji zasnęła i gdy się obudziła następnego dnia, poczuła, że zanikły symptomy choroby. Wewnętrzny głos powiedział jej: «Wstań, nie lękaj się, weź swe życie na nowo».
    Jan Paweł II został beatyfikowany 1 maja 2011 r. przez Benedykta XVI. Razem z Papieżem Polakiem odbędzie się kanonizacja papieża Jana XXIII, który zwołał II Sobór Watykański.

Myśl chrześcijańska

Z portalu teologia.pl
    Dzięki wierze zdobywamy Bożą mądrość, która pozwala nam właściwie widzieć i oceniać otaczającą nasz rzeczywistość. Wierząca osoba w świetle Bożej prawdy – jak przez barwne okulary – widzi otaczający ją świat, wydarzenia, życie i śmierć. Mikroskop umożliwia zobaczenie przedmiotów bardzo małych, których nasze oko nie dostrzega. Teleskopy natomiast pozwalają nam dostrzec bardzo odległe ciała niebieskie, których nie da się zauważyć gołym okiem. Podobnie wiara umożliwia nam dostrzeżenie w otaczającym nas świecie, w wydarzeniach i w nas samych tego, czego ani zmysłami, ani samym rozumem nie potrafimy zobaczyć i zrozumieć.
   

Dekanat Nowogródek

Miejscowy kościół jest nie tylko reprezentantem prawdziwego gotyku w naszym kraju, ale i najstarszym przykładem tego stylu na obecnych ziemiach Białorusi. Około roku 1413 świątynię ufundował Jan Niemira, koniuszy Wielkiego Księcia Witolda, namiestnik połocki, właściciel dóbr Wsielub (właśnie na warunkach przyjęcia katolicyzmu Jan Niemira jako jeden z pierwszych bojarów litewskich otrzymał własny herb podczas sejmu w Grodnie w 1413r.). Według innych źródeł, świątynię zbudował jego syn Andrzej Niemira w 1433 r. (data ta jest uważana za oficjalną datę powstania kościoła, ten rok podaje również inwentarz z 1867 r.). Polski historyk Ochmański za datę powstania świątyni podaje rok 1471, a jego fundatorem – Mikołaja Niemirowicza, namiestnika witebskiego i smoleńskiego.
    Tak czy inaczej, murowany kościół został tu wzniesiony w pierwszej połowie XV w. i poświęcony pt. św. Jan Chrzciciela. Niestety, w swym pierwotnym wyglądzie świątynia się nie zachowała. Na początku raczej była prostokątną niepodzielną salą z pięciobryłową absydą, skierowana na wschód, z jedną zakrystią z północnej strony. Ściany, wyłożone z zewnątrz z cegły techniką gotyckiego murowania, posiadały wzmocnione kontrforsy. Nad całym wnętrzem górowały gwiaździste sklepienia, oparte na kolumnie w centrum kościoła. W głębi ścian południowo-zachodniego kąta zrobiono schody, które do końca XVIII wieku były drewniane, następnie już murowane, prowadzące na chory i dalej na poddasze. W poł. XVI w. ówczesny właściciel Wsielubia (od roku1540) wojewoda połocki Stanisław Dawojna ufundował ołtarze boczne – Przenajświętszej Trójcy (w 1543 r.) oraz św. Jerzego (1545 r.), tworząc przy nich oltarie. †

Witam Was ponownie, drodzy Czytelnicy „Słowa Życia”!

Tak szybko przeminęło lato, czas urlopów i wypoczynku, tak samo szybko minął wrzesień i już rozpoczął się miesiąc październik. Dla nas katolików październik jest wyjątkowo ważny, ponieważ w tym miesiącu czcimy Matkę Bożą Maryję przez codzienne odmawianie najpiękniejszej modlitwy – Różańca. Czym jest ten cudowny Różaniec i dlaczego jest tak ważny w życiu osoby wierzącej?
    Różaniec – to chrześcijańska modlitwa, nazywany był pierwotnie Psałterzem Najświętszej Maryi Panny (150 psalmów – 150 Zdrowaś Maryjo). Modlitwa ta jest znana i kultywowana w Kościele od czasów średniowiecza, choć jej korzenie są znacznie starsze. Według pewnej starożytnej hipotezy i niektórych historyków Kościoła, to krzyżowcy mieli dostosować do modlitwy chrześcijańskiej pewną praktykę, która istniała w świecie islamskim, polegającą na recytowaniu 99 imion Allacha, przy pomocy łańcuszka z ziaren. Istniała też inna hipoteza, która zakładała, że już Ojcowie Pustyni w III i IV wieku mieli używać sznurków do odliczania powtarzanych modlitw. †

Papież Franciszek
    “Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: “Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze, a byłaby wam posłuszna”(Łk 17, 6). Ziarno gorczycy jest bardzo małe, ale Jezus mówi, że wystarcza mieć taką wiarę, małą, lecz prawdziwą, szczerą, aby dokonywać rzeczy po ludzku niemożliwych, nie do pomyślenia. I to prawda! Wszyscy znamy ludzi prostych, pokornych, ale z bardzo mocną wiarą, którzy naprawdę przenoszą góry! Pomyślmy o niektórych matkach i ojcach, którzy stawiają czoła sytuacjom bardzo ciężkim, lub pewnych chorych, nawet bardzo poważnie, którzy przekazują pokój ducha, tym, którzy przychodzą ich odwiedzić. Osoby te, właśnie ze względu na swoją wiarę, nie chwalą się tym, co robią, a wręcz, zgodnie z tym, o co prosi Jezus w Ewangelii, mówią: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać” (Łk 17,10). Jak wiele osób pośród nas ma tę mocną, pokorną wiarę, która czyni tak wiele dobra!
Anioł Pański z Ojcem Świętym, fragment wypowiedzi, według radiomaryja.pl †

Papież Franciszek podobny do św. Franciszka z Asyżu
   W podobny sposób wypowiedziały się 83% włoskiej młodzieży, która uważa, że w szczególny sposób to podobieństwo przejawia się w papieskim nauczaniu. Badania zostały przeprowadzone przez Instytut Toniolo, udział w nich wzięło 9 tys. młodych Włochów w wieku od 19 do 29 roku życia.
    Młodzież wypowiedziała się także na temat, co ich bardziej zachwyca w nauczaniu Papieża. Według zdania niektórych z nich, Ojciec Święty dużo uwagi zwraca na ochronę przyrody i świata, w którym żyjemy. Wielu w szczególny sposób zwróciło uwagę na to, że często mówi on o biednych i nawołuje do sprawiedliwości społecznej, a także bardzo często w swoich wypowiedziach wzywa ludzi do pokoju w całym świecie. To wszystko, zdaniem młodych Włochów, jest bardzo ważne we współczesnych czasach. †

www.credo-ua.org

29 września br. parafia Michała Archanioła w Michaliszkach obchodziła uroczystość patronalną. W kościele zebrały się setki wiernych, pragnących podziękować Bogu za istnienie świątyni parafialnej na przeciągu 360 lat, a także za przekazaną im wiarę. Wierni wznosili swe prośby o to, by dzisiejsza młodzież nie utraciła wiary, a za przykładem swych przodków zachowała ją dla potomnych.

Na zaproszenie proboszcza ks. Anatola Zacharzewskeigo uroczystościom przewodniczył biskup pomocniczy Diecezji Pińskiej Kazimierz Wielikosielec. Do miejscowości przybyli również kapłani i wierni z okolic.
    Tego dnia, gdy obchodzono uroczystość świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała, grupa parafian przyjęła sakrament konfirmacji.†

W dn. 30 września w parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Grodnie ks. prałat Józef Trubowicz uroczyście obchodził kolejną rocznicę święceń kapłańskich. Ksiądz solenizant jest najstarszym kapłanem naszej diecezji.

Uroczystości rozpoczęły Msza św., której przewodniczył biskup grodzieński Aleksander Kaszkiewicz. Na początku hierarcha zachęcił wszystkich biorących udział w nabożeństwie modlić się za kapłana, obchodzącego tak wspaniałą rocznicę kapłaństwa.
    Według księdza biskupa, dla każdego kapłana istotnym jest duchowe wsparcie wiernych. – Każdy ksiądz bardzo potrzebuje modlitwy, dzięki modlitwom swych parafian może wzrastać w powołaniu i z każdym dniem stawać się bardziej wiernym sługą Ewangelii – powiedział Ordynariusz Grodzieński. †