Papież Franciszek
    Tej nocy, jak promień jasnego światła rozbrzmiewa wieść Apostoła: „Ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom” (Tt 2,11).
    Łaską, która ukazała się światu, jest Jezus narodzony z Maryi Dziewicy, prawdziwy człowiek i prawdziwy Bóg. Wszedł On w naszą historię, dzielił naszą drogę. Przyszedł, aby nas wyzwolić z ciemności i dać nam światło. W Nim ukazała się łaska, miłosierdzie, czułość Ojca: Jezus jest Miłością, która stała się ciałem. Jest nie tylko nauczycielem mądrości, nie jest jakimś ideałem, do którego dążymy i wiemy, że jesteśmy od Niego nieubłaganie dalecy, ale jest sensem życia i historii, który rozbił swój namiot pośród nas. Tej nocy dzielimy radość Ewangelii: Bóg nas kocha, kocha nas tak bardzo, że dał swego Syna, jako naszego brata, jako światło w naszych ciemnościach. Pan nam powtarza: „Nie bójcie się!” (Łk 2,10) . I ja także wam mówię: Nie lękajcie się! Nasz Ojciec jest cierpliwy, kocha nas, daje nam Jezusa, aby prowadzić nas na drodze do ziemi obiecanej. On jest światłem, które rozświetla mroki. On jest naszym pokojem. Amen.
Fragment homilii wygłoszonej podczas Wigilii Narodzenia Pańskiego †

Szczęść Boże!
    Wszystkiego najlepszego z okazji Nowego Roku! Duchowej mocy i Bożego błogosławieństwa na każdy dzień! Witam wszystkich Czytelników i zapraszam na spotkanie w kolejnym numerze młodzieżowej rubryki „Na skrzyżowaniu”. W styczniu czeka na nas podróż po zaułkach duszy: będziemy szukać wewnątrz siebie egoizmu. Potem, znalazłszy, zważymy go na wadze swego sumienia. A potem spróbujemy „oderwać” kawałek siebie, aby „poczęstować” innych. Zainteresowałam? Hej za mną!
  Z Bogiem! †

Zawsze mnie zastanawiał fakt, że grzechów głównych jest jedynie siedem. Wydaje się całkiem niedużo. Jeśli natomiast uzmysłowić sobie, że żaden z nich nie „działa” w samotności, to wszystko staje się jasne.

Grzechy główne są takimi złoczyńcami, które zachęcają do współpracy jak najwięcej innych przywar. Zaraz udowodnimy to.
    Ludzie często się dziwią, iż lenistwo w ogóle jest uważane za grzech, przecież leń niczego złego nie robi: leży sobie na kanapie i niczego nie rusza. No właśnie! Grzech główny jest kusicielem, bez którego nie odbywa się żaden zły uczynek na wojnie duchowej. Dlatego takich grzechów jest jedynie siedem. Tak na przykład gniew może stać się powodem zabójstwa, chciwość - powodem kradzieży, pycha i lenistwo - nieposłuszeństwa. †

Przy zapalaniu świecy przed obrazem towarzyszy nam modlitwa do Pana bądź o wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny lub Świętych. Płomień świecy symbolizuje ciągłość naszej modlitwy. Bywa tak, że chciałoby się dłużej zostać w świątyni, lecz coś nam na to nie pozwala. Wtedy to właśnie zapalając świecę zostawiamy znak swej modlitewnej obecności.
Oprócz tego zapalona świeca symbolizuje wyznawaną wiarę: zostawiamy ów znak jako wyraz naszej wiary, by pobudzić również innych do modlitwy i wiary. †

Umiłowani w Chrystusie Panu Bracia i Siostry! Drodzy Czytelnicy „Słowa Życia”!

Po raz kolejny przeżywamy radosne święta Bożego Narodzenia. Przypominają nam one prawdę wiary, że Jezus Chrystus, Syn Boży, stał się Człowiekiem i przyszedł na ten świat dla naszego zbawienia. Albowiem „Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu...” (J 3,17-18).
    Ojciec Święty Franciszek w encyklice Lumen Fidei pisze: „Uznajemy w wierze, która jest darem Boga, cnotą nadprzyrodzoną przez Niego zesłaną, że została nam ofiarowana wielka Miłość, że zostało do nas skierowane dobre Słowo i że kiedy przyjmujemy to Słowo, którym jest Jezus Chrystus, wcielone Słowo, Duch Święty przemienia nas, oświeca drogę przyszłości i sprawia, że rosną w nas skrzydła nadziei, byśmy przemierzali tę drogę z radością” (LF 7). †

Te słowa wypowiedziane niegdyś przez św. Pawła powtórzyło ośmiu alumnów i dwóch diakonów, którzy przyjęli święcenia diakońskie i kapłańskie. W ten sposób Kościół Diecezji Grodzieńskiej został wzbogacony o posługę tych, którzy usłyszeli głos Chrystusa, rozeznali w swoim życiu wielki dar i tajemnicę powołania.

Dzień 7 grudnia, kiedy alumni przyjęli święcenia diakońskie i kapłańskie, stał się dniem radości nie tylko dla wspólnoty seminaryjnej, ale również dla całej Diecezji. Kandydaci przygotowywali się do tego wielkiego wydarzenia przez lata studiów i rekolekcje, podczas których pogłębiali swoje relacje z Chrystusem, odkrywali motywację – to był szczególny okres bliskości z Bogiem, otoczenia Jego łaską.
    Święcenia odbyły się w Katedrze grodzieńskiej pod przewodnictwem księdza biskupa Aleksandra Kaszkiewicza. Na uroczyste przyrzeczenia licznie przybyli proboszczowie diakonów, alumni i siostry zakonne, rodziny księży neoprezbiterów, a także licznie zaproszeni goście. †

Dekanat Nowogródek

W 1741 r. Kazimierz Niesiełowski, kasztelan smoleński, założył altarię przy kościele w Horodziszczy (dziś rejon baranowicki), którą opiekowała się misja jezuitów Kolegium Nowogródzkiego. Nie później niż w latach 60. XVIII w. za zgodą biskupa wileńskiego Ignacego Masalskiego altaria została przeniesiona do worończańskiego kościoła.
    Drewniany kościół w Worończy, początkowo poświęcony pod wezwaniem Trójcy Najświętszej, został ufundowany przez Poniatowskich, w 1766 r. wspomniany jako już działający. Była to dwuwieżowa, pobudowana częściowo z drewna, częściowo z cegły świątynia na planie krzyża. Jej wnętrze zdobiło siedem ołtarzy – ołtarz główny z obrazem Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia w pozłoconych srebrnych koronach (dokoła 4 wota), ołtarze św. Tadeusza i św. Józefa w sali modlitewnej i jeszcze po dwa ołtarze w każdej bocznej kaplicy. Nabożeństwa po dawnemu odprawiali tu jezuici, dla których został pobudowany dom misyjny. †

Papież Franciszek
    Radość chrześcijańska, podobnie jak nadzieja, ma swój fundament w wierności Bogu, w pewności, że On zawsze dotrzymuje swoich obietnic. Prorok Izajasz napomina tych, którzy zgubili drogę i są małoduszni nie mogąc zawierzyć Bożej wierności. Zbawienie nie opóźnia się i Pan przybędzie do ich życia. Ci, którzy spotkali Jezusa na swojej drodze, doświadczają w sercu spokoju i radości, których nic i nikt nie może ich pozbawić. Naszą radością jest Chrystus, Jego wierna i niewyczerpana miłość! Dlatego, jeśli chrześcijanin staje się smutny, to znaczy, że oddalił się od Jezusa. Jednak wtedy nie trzeba zostawiać go samego! Musimy modlić się za niego i pozwolić mu poczuć ciepło wspólnoty.
Anioł Pański z Ojcem Świętym, 15.12.2013 †

•  W Rzymie bezdomni otrzymają bożonarodzeniowe upominki od Papieża Franciszka. W imieniu Ojca Świętego rozda je abp Konrad Krajewski, papieski jałmużnik. W 2 tys. paczkach znajdą się: bożonarodzeniowy obrazek z podpisem Papieża, karty telefoniczne i bilety na rzymskie metro, a także koperty ofrankowane znaczkami watykańskimi z kartkami świątecznymi, aby bezdomni mogli je wysłać do swoich bliskich lub znajomych.
   
    •  W Stanach Zjednoczonych, w Oklahoma City, amerykańscy sataniści chcą postawić pomnik księciu ciemności, szatanowi, powołując się na prawo stanowe, które pozwala stawiać w przestrzeni publicznej religijne pomniki. Z takim zamiarem wystąpiła sekta Satanic Temple („świątynia satanistyczna”), która nosi antychrześcijański charakter. Większość akcji tej sekty polega na wyśmianiu wiary w Boga. †

Rekolekcje ze Słowem

Wchodzimy w os­tatnią fazę przygo­towań do świąt Bożego Narodzenia. Na ulicach, w sklepach widać zwiększony ruch. Rośnie ilość sprzedawanych rzeczy. Wzrasta popyt na drzewka iglaste, ozdoby choinkowe oraz prezenty. Już wkrótce zasiądziemy do wigilijnego stołu. Z głośników radiowych, telewizyjnych i różnego rodzaju odtwarzaczy kaset i płyt popłyną chwytające za serce melodie i słowa kolęd. Damy się ponieść niepowtarzalnej atmosferze Świąt, nacechowanej życzliwością, miłością. Jednak wydaje się, że w ferworze przygotowań i w samym przeżywaniu Świąt w wielu rodzinach, uważających się za katolickie, maleje ranga ich istoty. Nieraz główny Jubilat tych Świąt, Jezus Chrystus, którego kolejną pamiątkę, czy rocznicę urodzin obchodzimy, schodzi na dalszy plan. †

24-28 lutego 2014 roku Białoruś weźmie udział w VIII Mistrzostwach Europy w halowej piłce nożnej wśród kapłanów.

W państwie podobne wydarzenie odbędzie się po raz pierwszy, a na stolicę zawodów obrano miasto Lida. Tam zbiorą się piłkarze z grona katolickiego duchowieństwa z Austrii, Polski, Chorwacji, Portugalii, Rumunii, Słowacji, Ukrainy i innych państw – razem 14 państw. Propozycja uczynienia Białorusi państwem-gospodarzem Mistrzostw nadeszła z komitetu organizacyjnego Europejskiego Forum Sportu, po czym arcybiskup Tadeusz Kondrusiewicz, Metropolita Mińsko-Mohylewski, zwrócił się z inicjatywą do Ministerstwa Sportu, gdzie się nią nie tylko zainteresowano, ale poparto.
    Już w ciągu kilku miesięcy grupy pracownicze państwowego urzędu i Kościoła katolickiego robią wszystko, aby ideę urzeczywistnić, zawiadomił konsultant działu gier sportowych Ministerstwa Sportu i Turyzmu Witalij Dziejkało. „Jednym z głównych kryteriów, dlaczego my i nasze kierownictwo zaproponowało swą pomoc, jest prestiż. Postaramy się przeprowadzić Mistrzostwa na najwyższym poziomie. Reprezentacja państw, sami widzicie, jest bardzo szeroka, dlatego zaszczytem jest, że Białoruś będzie gościła zawody. Jest to bardzo przyjemne, wzruszające, ale również odpowiedzialne” – powiedział w wywiadzie Białoruskiej Redakcji Radia Watykańskiego organizator. †

Papież Franciszek Człowiekiem Roku tygodnika „Time” 
   To pozytywny znak, że jedno z najbardziej prestiżowych wyróżnień prasy międzynarodowej przyznano temu, kto głosi na świecie wartości duchowe, religijne i moralne i w sugestywny sposób wypowiada się na rzecz pokoju i większej sprawiedliwości - skomentował decyzję tygodnika Watykan.
    Rzadko który «gracz na scenie światowej» tak szybko przyciąga uwagę ludzi młodych i starych, wierzących i cyników, jak stało się to w przypadku papieża Franciszka. W dziewięć miesięcy od swego wyboru stanął w centrum centralnych dysput naszych czasów dotyczących bogactwa i ubóstwo, uczciwości i sprawiedliwości, przejrzystości, nowoczesności, globalizacji, roli kobiet, natury małżeństwa, czy pokus władzy.
    W czasach, gdy doświadcza się ograniczeń przywództwa w tak wielu miejscach, człowiek bez armii i broni, nieposiadający królestw, poza niewielkim terenem w środku Rzymu, ale ze stojącym za nim ogromnym bogactwem i ciężarem historii, rzuca wyzwanie. Świat staje się coraz mniejszy, pojedyncze głosy są coraz głośniejsze; a dzięki technologii jego głos dociera aż po krańce ziemi. Kiedy całuje twarz człowieka zniekształconego lub myje nogi muzułmanki, to obraz taki wykracza daleko poza granice Kościoła katolickiego †

W życiu każdego człowieka często się zdarzają takie sytuacje, gdy się nie wie, w jaki sposób postąpić, czy będzie to uczynek sprawiedliwy, zgodny z sumieniem, chrześcijański? W takich oto sytuacjach warto przypomnieć Pana Jezusa, który przyjął na siebie los człowieka, a to znaczy, że i jego problemy, emocje, kłopoty życiowe. Życie Jezusa Chrystusa tu na ziemi jest przykładem życia bez grzechu. Doskonały przykład doskonałego życia.

Gdy trafiłam na tę myśl, wydała mi się ona bezwarunkowa. Potem zaś przypomniałam sobie fragment Ewangelii, gdzie Jezus po przyjściu z uczniami do świątyni wyrzucił wszystkich sprzedających i kupujących w świątyni, powywracał stoły zmieniających pieniądze oraz ławki tych, którzy sprzedawali gołębie (por.: Mt 12, 12 -14). To znaczy, że sam Chrystus się rozgniewał? Odczuł to, co nazywamy grzechem ciężkim? †

29 listopada 2013 r. w seminaryjnej kaplicy w obecności księdza biskupa Aleksandra Kaszkiewicza, kapłanów Diecezji Grodzieńskiej oraz wspólnoty seminaryjnej rektor Wyższego Seminarium Duchownego ks. prałat Józef Staniewski otrzymał nominację biskupią i niedługo zostanie biskupem pomocniczym Diecezji Grodzieńskiej. Na godle nowego biskupa znajdą się słowa „Evangelii gaudium” (Radość Ewangelii). Konsekracja nowego biskupa odbędzie się 1 lutego 2014 r. w Katedrze grodzieńskiej o godzinie 12.00

Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Elekt Józef Staniewski

    Urodził się 4 kwietnia 1969 r. w Zaniewiczach na terenie dzisiejszej Diecezji Grodzieńskiej. Po służbie wojskowej i doświadczeniach zawodowych wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Grodnie (1990 r.).
    Święcenia prezbiteratu przyjął 17 czerwca 1995 r.; do dziś jest prezbiterem Diecezji Grodzieńskiej. W tym samym roku przeznaczony na wikariusza parafii św. Wacława w Wołkowysku. Po dłuższej niż rok posłudze duszpasterskiej został skierowany na Katolicki Uniwersytet Lubelski (Polska), gdzie otrzymał stopień licencjata z Prawa Kanonicznego. W 1999 r. został wykładowcą i prefektem Wyższego Seminarium Duchownego w Grodnie. Od 2000 r. jest sędzią – a od 2005 r. wiceoficjałem – Międzydiecezjalnego Sądu Kościelnego w Grodnie. Od 2004 r. wykłada Prawo Kanoniczne w Instytucie Katechetycznym w Grodnie. 23 czerwca 2005 r. został rektorem WSD w Grodnie. Jest członkiem Rady Biskupiej oraz Kolegium Konsultantów Diecezji Grodzieńskiej. W latach 2007-2013 był odpowiedzialny za formację duszpasterską młodych kapłanów w Diecezji Grodzieńskiej. Od 2009 r. jest koordynatorem Duszpasterstwa Powołań. W 2012 r. został przeznaczony na kapelana Jego Świątobliwości.

Nuncjatura Apostolska w Republice Białoruś zawiadamia, że Jego Świątobliwość Ojciec Święty Franciszek przeznaczył:
    – na biskupa Diecezji Witebskiej – czcigodnego prezbitera Olega Butkiewicza, który na dzień dzisiejszy sprawuje obowiązki proboszcza parafii św. Antoniego z Padwy w Witebsku i dziekana dekanatu Witebsk-Północny;
    – na biskupa pomocniczego Archidiecezji Mińsko-Mohylewskiej – czcigodnego prezbitera Jerzego Kasabuckiego, który na dzień dzisiejszy sprawuje obowiązki kanclerza kurii Archidiecezji Mińsko-Mohylewskiej oraz administratora parafii Najświętszej Trójcy (św. Rocha) na Złotej Górce w Mińsku, został przeznaczony dla niego tytularny tron biskupi Scilio;
    – na biskupa pomocniczego Diecezji Grodzieńskiej – czcigodnego prezbitera Józefa Staniewskiego, który na dzień dzisiejszy wykonuje obowiązki rektora WSD w Grodnie oraz wiceoficjała Międzydiecezjalnego Sądu Kościelnego w Grodnie, przeznaczono dla niego tytularny tron biskupi Tabaicara. †