Pierwsze Diecezjalne Dni Młodzieży odbyły się w 1993 roku, gdy biskup Aleksander Kaszkiewicz za przykładem Ojca Świętego Jana Pawła II postanowił poświęcić szczególną uwagę wychowaniu młodych wiernych. Od tamtego czasu młodzież co roku zbiera się na wspólną modlitwę i spotkanie.
    Tegoroczne XXI Diece­zjalne Dni Młodzieży odbędą się w dn. 16-18 maja w grodzieńskiej parafii Miłosierdzia Bożego w Grodnie na Wiśniowcu. Młodzi zapraszają, by umacniać swą wiarę, przeżywając wspólne spotkanie z Bogiem i rówieśnikami.
    Hasłem Dni Młodzieży będą słowa
    „Ubodzy duchem mają wstęp do nieba”. †

Papież Franciszek
    Ewangelia trzeciej Niedzieli Wielkanocnej jest Ewangelią o uczniach z Emaus (por.: Łk 24,13-35). Byli to dwaj uczniowie Jezusa, którzy po Jego śmierci, kiedy minął szabat, opuszczają Jerozolimę, smutni i przygnębieni, kierując się do swej miejscowości zwanej Emaus. Po drodze zmartwychwstały Jezus dołączył do nich, ale oni Go nie poznali. Widząc ich tak zasmuconymi, Jezus najpierw pomógł im zrozumieć, że męka i śmierć Mesjasza zostały przewidziane w planie Bożym i zapowiedziane w Piśmie Świętym; w ten sposób zapalił na nowo ogień nadziei w ich sercach. †

Chciałabym Cię poznać…

Kochany Janie Pawle II,
    Dziękuję Ci za twoją dobroć,
    O której każdy mówi.
       Ty jesteś święty,
       Ty byłeś słońcem
       I zawsze uśmiechnięty.
    Jak chciałabym Cię poznać,
    Przytulić się do Ciebie,
    Lecz jesteś teraz obok Boga, w niebie.
       Gdy składam swoje modły,
       Odczuwam miłość Twoją,
       Przykładem swego życia
       Wskazujesz prawidłową drogę.
    Jestem małym dzieckiem,
    I bardzo kocham Boga, ludzi,
    Żyjących na tym świecie...
    I Ciebie, który we mnie wiarę budzi.

Milena Prokopienko (8 lat)

†

- Ekscelencja brał udział w kanonizacji Papieży w Rzymie. Bardzo proszę opowiedzieć, jaka panowała w tych dniach tam atmosfera, a szczególnie podczas Mszy św. kanonizacyjnej? Czy duch Papieży był na placu św. Piotra?
    – Myślę, że każdy, kto był w tamtych dniach w Wiecznym Mieście, odczuł niezwykłą atmosferę, przede wszystkim ze względu na liczne rzesze pielgrzymów, przybyłych z różnych zakątków świata. Rzym dosłownie pękał w szwach. W oczach ludzi, w wyrazach ich twarzy, w ich zachowaniu widać było radość i entuzjazm wiary. Zwłaszcza młodzież, jak zawsze wesoła, rozśpiewana, pełna energii, może czasem nawet zbyt hałaśliwa, zdawało się chciała oznajmić wszem i wobec, że dzieje się coś bardzo ważnego, coś oczekiwanego, coś pięknego.
    Kulminacją tych niezapomnianych dni była, oczywiście, Msza święta kanonizacyjna pod przewodnictwem Ojca Świętego Franciszka, z udziałem Papieża Benedykta. Liczna koncelebra, obecność wielu oficjalnych delegacji, rzesze wiernych, dla których plac św. Piotra okazał się za mały, klimat modlitwy, zadumy, a zarazem radości – to wszystko było potwierdzeniem, jak wielką rolę odegrali św. Jan XXIII i św. Jan Paweł II w dziejach Kościoła i świata, i pokazuje, jak wielkie było oczekiwanie Ludu Bożego na te kanonizacje. †

Spotkań z Papieżem było wiele i wszystkie ciekawe. Lecz tymi, które zostały w pamięci, być może były następujące.

Spotkań z Papieżem było wiele i wszystkie ciekawe. Lecz tymi, które zostały w pamięci, być może były następujące.
    Na początku czerwca 1986 r. z ówczesnym proboszczem parafii św. Teresy w Wilnie prał. Algirdasem Gutauskasem wracałem z posiedzenia generalnych sekretarzy Rady Episkopatu Konferencji Europy. Wracaliśmy przez Rzym i byliśmy na ogólnej audiencji u Papieża na placu św. Piotra. Wtedy po raz pierwszy zobaczyłem, jak przyciąga do siebie ludzi. Zostaliśmy przedstawieni Papieżowi, on się interesował sytuacją Kościoła katolickiego w byłym ZSRR i konkretnie na Litwie. Było to moje pierwsze spotkanie z nim. †

Uroczystości z okazji 20-lecia działalności Katolickiej Dobroczynnej Akcji „Caritas” Diecezji Grodzieńskiej odbyły się w mieście nad Niemnem. W ramach przedsięwzięcia, które miało miejsce 5 maja w gmachu Wyższego Seminarium Duchownego w Grodnie, organizacja charytatywna zaprezentowała swą działalność, wyraziła też wdzięczność wszystkim tym, kto się przyczynił do pięknej sprawy niesienia pomocy ludziom.

W uroczystościach jubileuszowych udział wzięli Biskup Grodzieński Aleksander Kaszkiewicz, Biskup Pomocniczy Józef Staniewski, dyrektor Narodowego Caritas ks. Wiktor Hajdukiewicz, dyrektor Caritas Archidiecezji Mińsko-Mohylewskiej ks. Aleksander Fominych, dyrektor Caritas Diecezji Pińskiej ks. Paweł Cholawkin, partnerzy organizacji z Niemiec, wolontariusze, sponsorzy, a także przedstawiciele władz państwowych oraz korpusu dyplomatycznego. †

•  W Czechach, w zlaicyzowanym i ateistycznym państwie, miało miejsce niecodzienne zjawisko. Były premier Stanislav Gross, który w ciągu 10 lat zrobił błyskawiczną karierę, ale jednak musiał po pewnym czasie zrezygnować, publicznie wypowiedział się o tym, że przyjął Chrystusa i żyje w wewnętrznej wolności. Także przyznał się, że wcześniej zaplątał się w półprawdach i kłamstwach, jednak przy tej okazji przeprosił wszystkich, których zawiódł swoim postępowaniem.
   
    •  W Holandii lekarze, którzy wykonują zabieg eutanazji, mają problemy z zakupieniem niezbędnych środków farmakologicznych. Sprzedaży odmawiają farmaceuci, którzy powołują się na sprzeciw sumienia. Jednak jedna z partii lewicowych wystąpiła do rządu z propozycją, aby zabrać farmaceutom prawo do sprzeciwu sumienia. Natomiast stowarzyszenia farmaceutów ciągle przypominają, że apteka jest sklepem z lekarstwami, a nie powodującymi śmierć.†

Apel o różaniec
za Papieża
   Na początku maja – miesiąca maryjnego – pamiętajmy, że mamy Papieża o wyjątkowo głębokim nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny – przypomina ks. kard. Santos Abril y Castelló.
   
    Ten hiszpański purpurat, który w imieniu Ojca Świętego sprawuje pieczę nad maryjną bazyliką w Rzymie, apeluje do wiernych o intensywną modlitwę różańcową za Papieża. – Dobrze wiemy, że Franciszek jest człowiekiem o bardzo głębokiej pobożności maryjnej – powiedział Radiu Watykańskiemu ks. kard. Abril y Castelló.
    – Wielokrotnie sam o tym wspominał. A ja jako archiprezbiter Bazyliki Matki Bożej Większej chciałbym przypomnieć, że zaraz po wyborze na Stolicę Piotrową Franciszek powiedział mi, że chciałby złożyć wizytę w bazylice. I rzeczywiście przybył następnego dnia, by opiece Maryi zawierzyć cały swój pontyfikat. Od chwili wyboru był już w naszej bazylice siedem razy – powiedział hiszpański kardynał.
    Jak dodaje ks. kard. Abril y Castelló, Papież czyni to chętnie, bo Maryję uznaje za swą przewodniczkę i źródło inspiracji dla wszystkich swych poczynań. †

W dn. 7–8 czerwca w parafii Trójcy Przenajświętszej odbędą się tradycyjne letnie rekolekcje. Gościem specjalnym będzie o. John Bashobora z Ugandy. W celu udziału w rekolekcjach należy odbyć rejestrację internetową na stronie grodnensis.by. Ci, którzy nie mają możliwości zarejestrowania się przez Internet, mogą zarejestrować się telefonicznie pod nr. tel.: (029) 935-64-04 od 10.00 do 15.00 oraz od 19.00 do 21.00 (od 12 maja). Rekolekcje rozpoczną się w sobotę 7 czerwca o godz. 9.00, skończą się zaś następnego dnia Mszą św. o godz. 12.00. Tego dnia – 8 czerwca – w parafii Świętej Rodzinie w Lidzie o. John odprawi Msze św., po której odbędzie się adoracja z modlitwą o uzdrowienia.

Szczęść Boże!
   Zacznę od radosnej wiadomości. Bardzo się cieszę, że zaczęły przychodzić listy z Waszymi opiniami. Witalij Waluk z Grodna przysłał list ze swymi rozważaniami. Przypominam, że przedmiotem refleksji w ubiegłym miesiącu było pytanie, czy kierują nami stereotypy, jaki mamy stosunek do siebie i czy zmienia się z czasem nasza postawa do czegoś. Proponuję Waszej uwadze rozmyślania naszego Czytelnika.
    O stosunku do siebie:„Jaki mam stosunek do siebie? Z punktu widzenia wiary traktuję siebie jako dziecko Boże. Rozumiem i przyjmuję swoją słabość, wiem, że potrzebuję ciągłego rozwoju, przykładu ze strony społeczeństwa”. †

Czy można przyjmować Komunię św. żyjąc z kimś bezślubnie?
    Katechizm Kościoła Katolickiego uczy, iż aby przyjąć Komunię świętą, należy być całkowicie dołączonym do Kościoła katolickiego i przebywać w stanie łaski, to znaczy nie mieć na sumieniu żadnego grzechu ciężkiego (Kompendium KKK 291).
    Jak wnioskuję z pytania, kobieta i mężczyzna żyją w wolnym związku, nie mając błogosławieństwa Kościoła na życie małżeńskie. Innymi słowy, ciągle żyją w grzechu cudzołóstwa, a to znaczy nie mogą przystępować do Komunii św.
    By rzetelnie, szczerze i godnie przeżyć sakrament Spowiedzi, wiemy, że należy uczynić postanowienie poprawy z grzechów (kompendium KKK 303). W przypadku owych osób takie postanowienie jest niemożliwe, gdyż mieszkają ze sobą. Przystępować do spowiedzi w takich okolicznościach również nie można. Kapłan nie będzie mógł odpuścić grzechów.
    Jakie wyjście może być z danej sytuacji? By mieć możliwość przystępowania do spowiedzi i przyjmowania Komunii św., należy przyjąć sakrament Małżeństwa. W tym celu z kolei należy udać się do kancelarii parafialnej i poinformować kapłana o swej sytuacji.

Droga Młodzieży!
    Uczniowie szkół średnich oraz zawodowych, studenci uczelni wyższych!
    Zapra­szam Was w dn. 16 -18 maja na kolejne Diecezjalne Dni Młodzieży w naszej diecezji. Tego roku gościć je będzie parafia Miłosierdzia Bożego w Grodnie (os. Wiśniowiec).
    Hasłem przewodnim spotkania będą słowa „Ubodzy duchem mają wstęp do nieba”. Zachęcam Was do udziału w tegorocznych Dniach Młodzieży jak najliczniej. Diecezjalne Dni Młodzieży są czasem dla młodych, by razem świętować i cieszyć się darem młodości po chrześcijańsku.
    Szczegółowe informacje co do udziału można uzyskać u swoich kapłanów lub duszpasterzy młodzieży.
    Na owocne przygotowania oraz udział w spotkaniach z całego serca wszystkim błogosławię.

„O, gdyby znali grzesznicy Miłosierdzie Moje, nie ginęłaby ich tak wielka liczba. Mów duszom grzesznym, aby się nie bały zbliżyć do Mnie, mów o Moim wielkim Miłosierdziu... Czekam na dusze, a one są dla mnie obojętne. Kocham je tak czule i szczerze, a one Mi nie dowierzają. Chcę je obsypać łaskami - one przyjąć ich nie chcą. Obchodzą się ze Mną, jak z czymś martwym, a przecież mam Serce pełne miłości i miłosierdzia”.

Takie orędzie usłyszała św. Faustyna podczas widzenia z Jezusem. Skromna, prosta zakonnica doświadczyła wizji, w której ujrzała Jezusa z uniesionymi rękami. Jedna Jego dłoń wzniesiona była do błogosławieństwa, цnatomiast druga dotykała szaty na piersiach. Z serca Jezusa wychodziły dwa wielkie promienie koloru czerwonego i bladego. To objawienie, miało przypomnieć całemu światu, że Bóg pragnie, aby ludzie znali Jego Miłosierdzie, że jest ono dostępne dla wszystkich, a szczególnie dla grzeszników.
   
    „Jestem Miłością i Miłosierdziem samym” – mówił o sobie Jezus, prosząc siostrę Faustynę, żeby ogłosiła to orędzie całemu światu. Wskazał także pięć sposobów, w jaki ludzie mogą wypraszać zbawienie dla siebie i całego świata: koronkę do Miłosierdzia Bożego, modlitwę przed obrazem Jezusa Miłosiernego z napisem: „Jezu, ufam Tobie”, modlitwę w godzinie konania Chrystusa na krzyżu, zwaną Godziną Miłosierdzia (godz. 15.00), obchodzenie Święta Miłosierdzia i szerzenie czci Miłosierdzia Bożego modlitwą, słowem i czynem. Wkrótce po śmierci s. Faustyny zaczął się rozwijać kult Miłosierdzia Bożego. Obecnie w pierwszą niedzielę po Wielkanocy Kościół katolicki na całym świecie obchodzi Święto Miłosierdzia Bożego, ustanowione przez Papieża Jana Pawła II najpierw dla diecezji polskich w 1995 roku, a następnie od 2000 roku już dla całego Kościoła. †

Dekanat Wołkowysk

Pierwsza fundacja na wybudowanie tu katolickiej świątyni należy do Anny, Zofii i Kamili Krupskich w 1511 r. Nowo pobudowany kościół poświęcono pod wezwaniem Trójcy Przenajświętszej. W 1544 r. Anna z Krupskich Radogoska ponowiła pierwszą fundację. Po Krupskich Szydłowice należały do Wolskich, Wiesiołowskich, potem do klasztoru brygidek z Grodna.
    Po tym, jak w 1600 r. świątynię zniszczył pożar, Krzysztof Wolski razem z żoną Barbarą odnowił kościół. W listopadzie 1620 r. kościół pod historycznym wezwaniem Trójcy Przenajświętszej konsekrował biskup sufragan wileński Abraham Wojna. Wnętrze świątyni zdobiły trzy ołtarze. Główny był dwupoziomowy, nad obrazem Najświętszej Trójcy znajdował się obraz Matki Bożej (ołtarz został poświęcony razem z kościołem). Boczne ołtarze były poświęcone Niepokalanemu Poczęciu Najświętszej Maryi Panny i Panu Jezusowi (poświęcone w lipcu 1660 r.).
    W połowie XVI w. przy kościele istniały altaria, szkoła parafialna oraz szpital, który ufundowała Aleksandra z Sobieskich Wiesiołowska.
    W 1807 r. staraniami ówczesnego proboszcza ks. Franciszka Cybulskiego drewniany kościół został odnowiony, również w lewym kącie kościelnego ogrodzenia zbudowano drewnianą czterokątną trójkondygnacyjną wieżę-dzwonnicę, ogrodzenie zaś razem z trzypoziomową ceglaną bramą zostało gruntownie odnowione.†

“Miłosierdzie samo w sobie, jako doskonałość nieskończonego Boga, jest również nieskończone. Nieskończona więc i niewyczerpana jest też gotowość Ojca w przyjmowaniu synów marnotrawnych wracających do Jego domu. Nieskończona jest gotowość i moc przebaczania, mając swe stałe pokrycie w niewysłowionej wartości ofiary Syna. Żaden grzech ludzki nie przewyższa tej mocy ani jej nie ogranicza. Ograniczyć ją może tylko od strony człowieka brak dobrej woli, brak gotowości nawrócenia, czyli pokuty, trwanie w oporze i sprzeciwie wobec łaski i prawdy, a zwłaszcza wobec świadectwa krzyża i zmartwychwstania Chrystusowego”.
   
    „Miłosierdzie objawia się jako dowartościowywanie, jako podnoszenie w górę, jako wydobywanie dobra spod wszelkich nawarstwień zła, które jest w świecie i w człowieku”. †