„Ubodzy w duchu kochają Boga! Miłość do Boga broni nas od złego. W Chrystusie są błogosławieństwa – szczęście i zbawienie, razem z nim znajdziemy się w niebie!”. Takie słowa brzmiały z ust 1200 młodych wiernych, którzy przybyli na XXI Diecezjalne Dni Młodzieży. W ciągu trzech dni młodzi brali udział w rozważaniach duchowych, razem się modlili, adorowali Przenajświętszy Sakrament oraz sławili Boga swoim śpiewem.

Młodzież, która przybyła w tym roku na spotkanie do grodzieńskiej parafii Miłosierdzia Bożego (na Wiśniowcu), miała unikalną szansę dowiedzieć się o najważniejszych – niematerialnych – wartościach w życiu każdej osoby i rozważać ten temat. Bogactwem spotkania było też to, że dało ono możliwość młodym wiernym z różnych zakątków diecezji zgromadzić się razem i bliżej poznać naukę Chrystusa, a przez nią również samych siebie.
    Uczestnicy Dni Młodzieży w swych wypowiedziach podkreślali, że podczas spotkania w Grodnie zobaczyli prawdziwą wspólnotę, przekonali się o tym, że nie ma przeszkód dla wiary, która jednoczy wielu ludzi pragnących iść za Chrystusem. †

Ks. abp Claudio Gugerotti
    Z Kościoła powinien wypłynąć ocean radości młodzieży: nie powierzchownej, lecz tej, która ma w duszy Chrystusa. Chrystusa nie widzimy. Ciało, którym jest Kościół, którym jesteśmy my – biskupi, ich ręce to ciało Chrystusa. Chrystus przychodzi przez nas, przez naszą słabość, przez ręce kapłanów. Jesteśmy ludźmi faktycznie biednymi i grzesznymi, mamy jednak świadomość, że niesiemy Chrystusa wam – ludziom młodym. Możecie powiedzieć: „Nie, nie chcemy was, nie wierzymy wam”. Wyobraźcie, że wówczas możecie wyrzucić perłę, której nie widzicie, ponieważ się znajduje w brudnej muszli: nie zaglądając do środka, możecie ją wyrzucić. Muszla ta jest brzydka, lecz powinniście dojść od tego, co w niej się znajduje. Jeśli wytrwamy i dotrzemy do sedna, zobaczymy piękno światła, które spłynęło z nieba. Nic innego nie jesteśmy w stanie wam dać. W naszych, czasem brudnych, rękach jest to najwyższe szczęście i bogactwo, którym jest Chrystus. Nie zwracajcie uwagi wyłącznie na ręce, na rzeczy zewnętrzne, idźcie i szukajcie tej perły. Gdy wasi koledzy zapytają: „Dlaczego poszedłeś do kościoła?”, niech waszą odpowiedzią będzie: „Dlatego że znalazłem tam perłę - Chrystusa”. †

Dekanat Wołkowysk

Kościół pw. Bożego Ciała i św. Jerzego Męczennika – wspaniały zabytek architektury doby renesansu. Wzniesiony w północnej części wsi w latach 1617–1620: w 1617 r. z Krakowa przybyli tu mnisi, zaś w 1620 r. zbudowano świątynię, fundatorami którego byli kasztelan witebski Mikołaj Wolski oraz jego żona Barbara. Kościół był świątynią klasztoru Kanoników Regularnych Laterańskich, założonego 20 czerwca 1617 r. Syn Wolskich – Kazimierz, dworzanin pokojowy królewski, kontynuował budownictwo klasztoru (dokończył budowę części mieszkaniowej) oraz zwiększył fundusz, ofiarując zakonnikom wieś Kwatary. Kościół został konsekrowany dn. 8 lipca 1657 r. przez wileńskiego biskupa Jana Dowgiałło Zawiszę. Przy klasztorze działały szpital, biblioteka, wspólnota różańcowa oraz studium, w którym wykładano teologię moralną (naukę pobierało trzech uczniów). Murowany zespół klasztorny mieścił się przed kościołem, wyglądał jak pałac renesansowy – prostokątny w podstawie piętrowy budynek pod wysokim czterospadowym dachem z narożnymi sześciobocznymi alkierzami. W klasztorze (części przeznaczonej dla braci) mieszkało sześciu mnichów. †

•  W Wielkiej Brytanii zamknięto drogę do kariery lekarzom, którzy odmawiają podania środków wczesnoporonnych, argumentując to sprzeciwem sumienia. Jak powiada Kolegium Położnictwa i Ginekologii, tacy lekarze nie będą dopuszczani do specjalizacji. Nie będą mogli także specjalizowac się nie tylko w ginekologii i położnictwie, ale również w leczeniu niepłodności, AIDS itp. Wspomniana specjalizacja dla lekarzy jest przepustką do renomowanych klinik i szpitali.
   
    •  Światowa organizacja, badająca wpływ alkoholu na życie ludzkie, podała wyniki badań, wg których każdy człowiek w wieku 15 lat i wyżej pije 6,2 litry alkoholu. Spożywa go jednak mniejszy odsetek ludzi na całym świecie (38,8 %). Podaje się także wzrost liczby kobiet, spożywających alkohol. Badania wskazują, że osoby, mające niski poziom życia, są najbardziej narażone na to, aby wpaść w alkoholizm. Najwięcej alkoholu spożywają Europejczycy, w Afryce i Ameryce ten poziom jest stabilny, natomiast w Azji da się zauważyć procentowy wzrost spożywających alkohol. Badania pokazują również, że alkohol sprawia, iż ludzie stają się bardziej poddatni na różne choroby. W ciągu roku na całym świecie z powodu alkoholu umiera 3,3 mln osób. †

Dzwon „Jan Paweł II”
zawisł na Wawelu
Przez znak swojego dzwo­nu Jan Paweł II będzie przypominał całemu światu o konieczności modlitwy – stwierdził proboszcz katedry wawelskiej, gdzie zamontowano dzwon dedykowany papieżowi Polakowi. Dzwon ma prawie metr średnicy i waży pół tony.

„Jan Paweł II” po raz pierwszy zabrzmiał w południe 18 maja – w dniu urodzin Karola Wojtyły. Od tej pory każdego dnia będzie przypominał o modlitwie „Anioł Pański”. – Za życia Jan Paweł II przypominał nam o modlitwie, rozmowie z Panem Bogiem. Tego nauczał cały świat. Nadal będzie to robił przez znak swojego dzwonu – powiedział ks. prałat Zdzisław Sochacki.
Na dzwonie, który ma prawie metr średnicy i waży pół tony, znajdują się m.in. herb Krakowskiej Kapituły Katedralnej, która ufundowała dzwon z okazji kanonizacji Jana Pawła II, a także herb papieża Polaka i kard. Stanisława Dziwisza. Wieża Srebrnych Dzwonów to najstarsza zachowana dzwonnica Katedry Wawelskiej. Dotychczas zawieszone były tu trzy dzwony: „Herman” – najstarszy dzwon katedry z ok. 1271 r., „Zbyszko” oraz „Maciek”, najmniejszy i najmłodszy dzwon na Wawelu, ufundowany przez Krakowską Kapitułę Katedralną w 1669 r. 13 maja 2014 r. dołączył do nich „Jan Paweł II”. †

W dniach 7–8 czerwca do Rosi na tegoroczne rekolekcje przybędzie o. Bashobora. O duchowych ćwiczeniach w Rosi, przyjeździe o. Bashobory oraz o doświadczeniu spotkania żywego Boga z kustoszem sanktuarium Jezusa Frasobliwego w Rosi - ks. Czesławem Pawlukiewiczem – rozmawia ks. Paweł Sołobuda.

- Proszę Księdza, skąd się wzięła idea przeprowadzenia rekolekcji w Rosi latem?
– Już od początku mojego duszpasterstwa w Rosi, czyli od 1999 roku, spotkałem się z wieloma pielgrzymami, którzy przybywali do Rosi, jako do sanktuarium Jezusa Frasobliwego, aby odnaleźć rozwiązanie problemów, które niszczy ich życie, ich stan szczęścia. Zauważyłem, że wiele błędów i nieprawidłowości popełniano jedynie przez brak wiedzy, w jaki sposób należy postąpić. Życie właściwe, to życie zgodne z wolą i nauczaniem Boga. Jedną z form nauczania i głoszenia Ewangelii są rekolekcje. Ponieważ kościół w Rosi był nieogrzewany i w Adwencie albo w Wielkim Poście przez cały dzień nie dałoby się przetrwać na słuchaniu konferencji, zrodziła się myśl, aby takie ćwiczenia duchowe organizować w odpowiednim do tego czasie, czyli latem. Od 2011 roku, kiedy liczba uczestników rekolekcji wzrosła do kilku tysięcy, rozpoczęliśmy przeprowadzanie rekolekcji na zewnątrz, na placu przykościelnym. †

2 czerwca w grodzieńskiej parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (os. Południowe 26) odbędzie się diecezjalny Dzień Dziecka.
    W Roku Modlitwy, który przeżywa Kościół na Białorusi, hasłem przewodnim owego przedsięwzięcia będą słowa: „Z modlitwą przez życie”.

Organizatorzy stawiają sobie za zadanie pomoc dzieciom w uświadomieniu tego, że modlitwa jest człowiekowi potrzebna, bez niej życie staje się próżne i monotonne, a wszystko, co człowiek czyni bez modlitwy – nie ma sensu.
    Na spotkanie zaprasza się dzieci w wieku 7-14 lat z całej Diecezji Grodzieńskiej, a także z innych diecezji Białorusi. Szczególne zaproszenie organizatorzy kierują do tych dzieci, które w tym roku przystąpiły do Pierwszej Komunii św. Pragną, by ich przyjazd na spotkanie był podziękowaniem za dar Eucharystii. Zaprasza się również dzieci, śpiewające w szkołach oraz wspólnotach parafialnych, by swym śpiewem upiększyły przedsięwzięcie; ministrantów oraz wszystkich, kto chce lepiej poznać Boga i pogłębić z Nim kontakt przez modlitwę.
    Przywitanie grup odbędzie się o godz. 9 z rana. O 10.30 będzie miało miejsce uroczyste rozpoczęcie Dnia Dziecka oraz programu. Zakończenie jest planowane na godz. 18. 00 Wszyscy uczestnicy będą mieli zapewnione wyżywienie. †

Tradycyjnie przedsięwzięcie to łączy w sobie trzy elementy: „Świątynię”, „Teatr” i „Stadion”, w tym roku będzie przebiegało na terenie parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (Grodno, os. Południowe) oraz parafii Najświętszego Odkupiciela (Grodno, os. Dziewiatówka) i stadionu CKS „Niemen”.
    Tegoroczna Parafiada odbędzie się pod hasłem „Radość Ewangelii”.
    Wiek uczestników: kategoria „A” – 11–13 lat (chłopcy i dziewczęta); kategoria „B” – 14–16 lat (chłopcy i dziewczęta); kategoria „C” – 17–19 lat (chłopcy i dziewczęta).
    Część „Świątynia” zawiera codzienną Eucharystię, spotkania biblijne, adorację oraz modlitwę. Część „Teatr” – konkursy: o tematyce biblijnej, z historii i życia Kościoła, plastyczny, „Muzyka jest moim życiem”, „Sacro Song” oraz konkurs małych form teatralnych. Część „Stadion” – będzie zawierał bieg na 60 i 100 m, bieg przełajowy, skoki w dal, tenis stołowy, badminton, piłkę nożną itd.
    Potwierdzić swój udział należy do dn. 25 maja br. pod nr. tel.: +37529-319-54-65 (Velcom), +37533-624-35-22 (MTS) – ks. Artur Małafiej. †

Dziecięcy projekt Akcji Charytatywnej Caritas Diecezji Grodzieńskiej razem z placówką ochrony zdrowia Grodzieńskim Dziecięcym Szpitalem Klinicznym, dokładniej z dziecięcym wydziałem ortopedyczno-urazowym, ma nazwę „Anioł dobra”. Co tydzień na wolontariuszy czekają dzieci, którym brakuje ciepła i radości z powodu choroby.
   
    By pobyt w szpitalu chociaż jakoś uczynić dzieciom weselszy, wolontariusze majsterkują, malują, bawią się z nimi w gry planszowe. By móc odwiedzić małych pacjentów w szpitalu, należy mieć przy sobie książeczkę zdrowia, biały fartuch medyczny, obuwie na zmianę, i najważniejsze – chęć. Więc jeśli masz trochę wolnego czasu i chęci, zapraszamy w każdą niedzielę od godz. 17 do 20 pod adresem Grodno, ul. Ostrowskiego 22.
    Chore dzieciaki czekają na nas, po spotkaniu zaczynają odliczać dni do kolejnego, gdy odwiedzą je wolontariusze.
    Szczegółowe informacje można uzyskać pod tel.: +37533-642-97-88 – Anastazja Klucznik (koordynator projektu), +37529-881-82-34 – Oleg Gorbaczew (prezes działu zabezpieczania społecznego) oraz na stronie Caritas VKontakte.

Podczas spotkania, zaplanowanego na 31 maja w Sanktuarium Maryjnym w Trokielach, jego uczestnicy będą się modlili w intencji powołań do życia kapłańskiego i zakonnego.
   
Program spotkania:
    11.00 – powitanie uczestników;
    11.15 – Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny;
    12:00 – konferencja;
    13.00 – przerwa na obiad oraz rozmowy;
    14.00 – wystawienie Najświętszego Sakramentu, możliwość spowiedzi, nabożeństwo majowe;
    14.45 – błogosławieństwo i zakończenie adoracji;
    15.00 – Msza święta oraz przyjęcie nowych członków;
    16.30 – Różaniec;
    17.15 – spotkanie organizacyjne;
    18.00 – koncert;
    19.00 – odjazd uczestników.
    Podczas spotkania można będzie uzyskać informacje o działalności grup modlitewnych, apostolatu wieczystej modlitwy za kapłanów „Margaretka”. Prośba do uczestników spotkania zabrać ze sobą produkty spożywcze.
   
    Telefony kontaktowe:
    ks. Walery Bykowski: +37529-695-24-69 (Velcom);
    s. Maria Etol: +37529-867-29-14 (МТС), 76-57-05.

Zanim zaczniemy mówić o małżeństwie i rodzinie, zadajmy konkretne pytania. Po co żyje człowiek? Jaki sens ma jego istnienie na świecie, skoro i tak musi umrzeć?

Człowiek żyje nie po to, aby umierać, ale po to, aby być świętym i mieć wieczne szczęście w niebie. Świętość można osiągnąć przez modlitwę i korzystanie z łask sakramentalnych, o które należy prosić i po nie sięgać. Łaska sakramentalna jest bardzo konkretną, choć niewidoczną, pomocą w drodze do zbawienia. Ważnym elementem wzrostu i dojrzałości człowieka jest pokorne uznanie, że nie wszystko można osiągnąć dzięki własnym siłom.
    Zawierając małżeństwo, człowiek bierze na siebie dodatkowe zobowiązanie troszczyć się o zbawienie współmałżonka, a w przyszłości i dzieci. Dzięki mężowi żona powinna stawać się coraz lepsza, zmierzając do świętości, i odwrotnie - mąż dzięki żonie. Wszelkie narzekanie na męża czy żonę, że stał się gorszy niż był przed ślubem, jest w gruncie rzeczy oskarżeniem się o niewypełnienie zadania wzajemnego wspierania się w drodze do świętości. †

Od 27 kwietnia do 4 maja parafia św. Stanisława Biskupa w Lacku przeżywała Misje święte, które zostały przeprowadzone przez ojców redemptorystów. Po raz ostatni podobne święto duchowe w parafii miało miejsce w 1990 r.

Po hymnie do Ducha Świętego rozpoczynającym misje, parafia zanurzyła się w rozważaniach duchowych, składających się z pięknych nauk, wypełnionych przykładami z życia, którymi dzielili się o. Andrzej i o. Walery. W ciągu tygodnia – Misje święte trwają osiem dni – wierni parafii lackiej przeżyli również dzień przebaczenia, podczas którego prosili Ojca Niebieskiego o przebaczenie za grzechy, którymi Go obrazili. Najpierw proboszcz leżał krzyżem przed ołtarzem (jest to starożytna forma pokuty i uniżenia przed Bogiem), a potem prosił o przebaczenie wszystkich zebranych na nabożeństwie. Każdy miał możliwość wyciągnąć rękę przebaczenia do tego, z kim się pokłócił, możliwie, bardzo dawno temu i przez dłuższy czas nie miał odwagi przyjść do pokrzywdzonego z zamiarem pojednania.
    Dane nabożeństwo było wsapniałą zachętą do przygotowania się i dobrego przeżycia sakramentu Pokuty. Rzeczywiście, kolejki do konfesjonałów były długie. Dzięki szczerej i oddanej pracy kapłanów z sąsiednich parafii nikt nie odszedł bez Bożego przebaczenia. †

Pogrzeb kościelny, w którym Kościół wyprasza duchową pomoc zmarłym, okazuje szacunek ich ciału, będącemu świątynią Ducha Świętego, i równocześnie żywym niesie pociechę nadziei, należy odprawiać z zachowaniem przepisów liturgicznych (por.: Kodeks Prawa Kanonicznego 1176).
    Prawo na pochówek katolicki ma każdy wierny, jednak są przypadki, kiedy kapłan powinien odmówić przeprowadzenia owego obrzędu.
    Kodeks Prawa Kanonicznego w kanonie 1184 wymienia trzy kategorie wiernych, którzy jeśli przed śmiercią nie dali żadnych oznak pokuty, pogrzebu kościelnego powinni być pozbawieni. Są to:
    1 - notoryczni apostaci, heretycy i schizmatycy;
    2 - osoby, które wybrały spalenie swojego ciała z motywów przeciwnych wierze chrześcijańskiej;
    3 - inni jawni grzesznicy, którym nie można przyznać pogrzebu bez publicznego zgorszenia wiernych.
    Odmowy pogrzebu kościelnego nie należy traktować jako kary dla zmarłego bądź jego krewnych, lecz jako dokonanie wyboru, uczynionego przez człowieka za życia.
    Podjęcie tak trudnej i przykrej dla wspólnoty Kościoła decyzji przez proboszcza (czasem wspólnie z bliskimi nieboszczyka), nie przeszkadza w modlitwie o Boże Miłosierdzie dla zmarłego.
    Za takiego człowieka można też ofiarować Mszę św., którą kapłan odprawi w innym czasie.

Michał siedział przy stole i usilnie myślał. Kapłan na lekcji religii powiedział, że w Biblii zostały opisane historie i zdarzenia, które miały miejsce naprawdę, i wszystko, co tam napisano, ma moc i dziś.
    Więc Michał otworzył Biblię na stronie, gdzie było napisane, że Pan Bóg daje to, o co się Go prosi, jeśli to, o czym prosisz jest zgodne z Jego wolą. Bóg to obiecał. Michał postanowił od razu sprawdzić, czy Bóg naprawdę spełnia prośby. Chłopczyk przypomniał, że już od dawna pragnął mieć nowy ładny rower. Ciekawe, czy da mu Bóg taki rower, jeśli Go poprosi? Przypomniały mu się wtedy inne słowa kapłana, że Bóg to nie święty Mikołaj i nie supermarket. Chłopiec nie był pewny tego, że Bóg chce, aby od razu otrzymał rower. †

Habemus Sanctum! W dniu 27 kwietnia, w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, Papież Franciszek kanonizował błogosławionego Jana Pawła II. Na to historyczne wydarzenie czekał cały świat, gdyż Ojciec Święty był autorytetem dla każdego z nas, swoimi słowami, zachowaniem i szczerą wiarą dawał przykład do naśladowania.

W dniu, kiedy Kościół oficjalnie ogłosił Jana Pawła II świętym, w różnych zakątkach globu odbywały się uroczystości, towarzyszące kanonizacji Papieża Polaka. Na ogłoszenie Jana Pawła II świętym czekano również w Grodnie. Przed uroczystościami z okazji kanonizacji papieskiej w kościele pw. św. Franciszka Ksawerego odbyło się całonocne czuwanie modlitewne, a w południe 27 kwietnia do miasta nad Niemnem przybyły relikwie krwi Papieża, przekazane grodnianom przez Metropolitę Krakowa, byłego osobistego sekretarza Jana Pawła II, kardynała Stanisława Dziwisza.
    Jak zaznaczył ks. Jan Kuczyński, proboszcz katedry, ustawienie figury Jana Pawła II w grodzieńskiej świątyni jest przede wszystkim wyrazem wdzięczności Wielkiemu Papieżowi, który potrafił dotrzeć do serca i umysłu każdego człowieka, nawracał na własciwą drogę i jednoczył wszystkich ludzi. †