«Kto z nas nie słyszał i nie wie, że chrześcijanie powinni żyć w jedności, współpracy i wzajemnie się wspierać, zwłaszcza w smutku?» - te słowa skierował ks. Aleksander Jaszewski SDB, wikariusz Stowarzyszenia Katolickiej Misji św. Franciszka Salezego podczas kazania na uroczystej Mszy świętej, którą rozpoczął się I na Białorusi Dzień Jedności Rodziny Salezjańskiej.
    Od czasów św. Jana Bosko do dzisiaj święto Jedności Rodziny Salezjańskiej jest obchodzone w dniu urodzin lub imienin przełożonego i ojca duchowego danego regionu. Dlatego na Białorusi jest obchodzone w dniu 21 czerwca w urodziny regionalnego przełożonego Misji, księdza Wiktora Hajdukiewicza SDB. «Dzień jego urodzin - to znak łaski Bożej dla nas, łaski jedności, miłości, łaski modlitwy, dzielenia się doświadczeniami radości» - powiedział ks. Aleksander SDB. †

Aby zrozumieć siebie nawzajem, aby żyć wspólnymi zainteresowaniami, aby nieść światło, miłość i prawdę, ludzie często umawiają się na spotkania, na których rozwiązują ważne problemy ludzkich relacji. Takie właśnie spotkanie (już czwarte) połączyło w tym roku nauczycieli, wykładowców i wychowawców Diecezji Grodzieńskiej. Odbyło się 20-21 czerwca w cudownym miejscu Grodzieńszczyzny – w Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej w Szczuczynie, zabytku architektury klasycyzmu.

Spotkanie po raz kolejny potwierdziło, że czas wspólnego pobytu przedstawicieli tego samego zawodu, tych, którzy sieją „dobre, mądre, wieczne” może przynieść wielki pożytek dla duchowego rozwoju każdej osoby i dla przekazania tej duchowości młodemu pokoleniu podczas procesu edukacyjno-wychowawczego. Dwa dni spędzone wspólnie natchnęły, wzmocniły duchowo i stały się kolejnym bodźcem do urzeczywistnienia ważnych zadań w wychowaniu młodzieży. Zaplanowane na czas spotkania czynności pozwoliły nie tylko wzmocnić wiarę każdego z obecnych, ale też po raz kolejny odczuć smak rozmów z kolegami, kapłanami, z nowymi przyjaciółmi. †

We Wietnamie bard rewolucji przyjął chrzest
   Bard wietnamskiej rewolucji został katolikiem. „Pod koniec mojego życia otrzymałem ogromną radość” – napisał 87-letni To Hai w dniu swego chrztu.
   
    W wieku 18 lat zapisał się do partii komunistycznej i był jednym z pierwszych rewolucjonistów. Ostatecznie został najważniejszym kompozytorem i pisarzem reżimu komunistycznego, nie był pozbawiony ani czci, ani sławy ze strony władz. Po pewnym czasie uświadomił sobie zbrodnie komunizmu, ale nie miał odwagi pożegnać się z partią i dalej pracował reżymowym twórcą, aby w taki sposób zarabiać na życie. Wyzwolił się z tego dopiero w 1986 r., kiedy został emerytem. 28 maja To Hai został ochrzczony w kościele redemptorystów w Ho Chi Minh i przyjął imię Franciszek. †

Szczęść Boże!
   Witam ja i wita lipiec. Przed nami najcieplejszy miesiąc lata. Przyjaciele, życzę korzystać z niego na całą moc! Trzeba i odpocząć, i popracować. Jak się mówi, nie siekiera karmi mężczyznę, ale lipcowa praca.
    Dziś będziemy rozważać o tym, jakiego urodzaju można się doczekać, napełniając życiowy koszyk różnymi skarbami, w jaki sposób sport jest atrakcyjny i czy trzeba dbać o swój wygląd.
    Od razu zachęcam do komentarzy w rubryce. Aktywni Czytelnicy zostaną wynagrodzeni różnorodnymi prezentami.
    Z Bogiem! †

Na początek kilka ważnych informacji na temat danego zjawiska. Człowiek może ulec hipnozie nawet wbrew swojej woli i sumieniu. Na podstawie danych statystycznych 10% ludzi nie wpada w trans hipnotyczny, 40% jest podatnych na lekki trans hipnotyczny, 25% wchodzi w średni stan hipnotyczny, 25% popada w głęboki trans hipnotyczny. Powszechna opinia, że człowiek o silnym morale i dobrym sumieniu nie wykona sugestii hipnotycznej, budzi wątpliwość. Jeżeli taki człowiek może ulec hipnozie, wówczas konsekwencję są nieobliczalne. Człowiek, który jest podatny na sugestię, może wykonać każde polecenie. Z hipnozą wiążą się też jtakei zjawiska jak halucynacja oraz możliwość regresji życia: można przywoływać wspomnienia głęboko tłumione np. człowieka uśpionego wprowadzić do stanu niemowlęctwa. Człowiek może zapadać w hipnozę nawet z powodu tego, że początkowo udaje, że ufa hipnotyzerowi, a później to udawanie przechodzi mimo woli w zaufanie i taki człowiek popada w sen hipnotyczny. Powodem takiego snu mogą również być procesy zachodzące w mózgu. W hipnozie mamy do czynienia z wyłączeniem szarej substancji, tak jak to się dzieje w czasie naturalnego procesu zasypiania. Dzisiaj, niestety, przezywamy swoistą modę na hipnozę. Bardzo często jest stosowana nawet przez lekarzy. †

– Najpiękniejszą różą w ogrodzie jestem ja! – powiedziała kwiatom ogrodowym duża piękna róża, dumnie wyprostowawszy się pod promieniami porannego słońca. Jej płatki, niby z cienkiego aksamitu, były tylko odrobinę zagięte do dołu, połyskiwały na nich krople rosy.
    - Tak, tak! Jesteś najpiękniejsza! – kiwały dzwonki. I z ich drobnych główek na trawę polały się krople przezroczystej wody.
    - W tym ogrodzie zetną mnie jako pierwszą – dumnie powiedziała róża. – Wtedy będę stała w pięknym kryształowym wazoniku w domu. Ten piękny wazonik zawsze stoi na parapecie. To on – zawsze jest stąd widoczny.
    Rzeczywiście w oknie stał wazonik z przezroczystego kryształu.
    - Jesteś czarująca, niepowtarzalna w swej piękności! – w zachwycie chwalił różę chaber.
    - Wiadomo, przecież nie jestem zwykłą różą, ale kwiatem szczególnego gatunku! – szczyciła się róża. †

1. Chrześcijanin, żyd, rodem z Pontu. Jego imię z języka łacińskiego tłumaczy się jako ‘orzeł’. Zajmował się tym samym rzemiosłem, co Paweł. Był duchowym nauczycielem dla Apollosa. Jego mieszkanie w Koryncie i Rzymie było miejscem, gdzie zbierali się chrześcijanie. (Odpowiedź: Dz 18, 1-3, 24-28).
    2. Żyd z Aleksandrii. W Nowym Testamencie charakteryzuje się jako „człowiek uczony i znający świetnie Pisma”, który odważnie głosił Słowo Boże w synagogach. Uczniowie tego człowieka nazywali siebie jego imieniem, co wywołało krytykę ze strony apostoła Pawła. (Odpowiedź: Dz 18, 24-28; 1 Kor 1, 11-12; 3, 4-6).
    3. ‘Bóg stwarza’ – tak tłumaczy się imię tej osoby z języka hebrajskiego. Był doradcą króla Dawida i dowodził jego strażą. Razem z kapłanem Sadokiem i prorokiem Natanem namaścił króla Salomona, który ustanowił go naczelnikiem wojska. (Odpowiedź: 2 Sam 8, 18; 23, 20-23; 1 Krl 1 32-38; 2, 34-35).
    4. Apostołowie dali mu imię, które tłumaczy się jako „syn pocieszenia”. To zupełnie odpowiadało jego powołaniu: był jednym z pierwszych misjonarzy. Był właścicielem ziemi na Cyprze. Sprzedawszy ją, oddał cały swój dobytek Apostołom. (Odpowiedź: Dz 4, 36-37; 11, 19-24).

Ceremonia otwarcia i poświęcenia rzeźby w miejscu zburzonej świątyni odbyła się 7 czerwca w drugim dniu Festiwalu Kultur Narodowych.

Upamiętniający znak stanowią dwa zniszczone kamienne łuki, przedstawiające krzyże katolicki i prawosławny. Autorami owej kompozycji, która ma przypominać zarówno mieszkańcom, jak i odwiedzającym Grodno o wysadzonej w powietrze około 50 lat temu głównej świątyni katolickiej miasta nad Niemnem, są rzeźbiarz Siergiej Bildiuk i architekt Aleksander Zacharczuk.
    Na ceremonii poświęcenia pomnika zebrali się przedstawiciele różnych wyznań, korpusu dyplomatycznego, a także liczni mieszkańcy miasta. Wielu z tych, kto przybył na tę uroczystość, pamięta mroczny rok 1961, gdy komuniści zrujnowali jeden z najpiękniejszych kościołów naszego kraju. †

7–8 czerwca w parafii Trójcy Przenajświętszej w Rosi odbyły się rekolekcje, które poprowadził ks. John Bashobora. Mając wolną chwilę, zgodził się odpowiedzieć na kilka pytań grodnensis.by.

– Proszę Księdza, czy jest to pierwsza wizyta Księdza na Białoruś? Jakie były pierwsze wrażenia, odczucia, gdy Ksiądz stąpił na tę ziemię?
    – Faktycznie, jestem tu po raz pierwszy, z ogromną przyjemnością tu przybyłem. Wiele słyszałem o tym, że w tym państwie mieszkają bardzo spokojni ludzie. Zobaczyłem zielony kraj, dla mnie jest to kolejne potwierdzenie obecności Pana. Jest bardzo pięknie! Czuję się jak w domu, jestem napełniony spokojem. W tej części świata odkryłem dla siebie o wiele więcej, niż się słyszało z ust ludzkich. †

6 – 7 czerwca w Diecezjalnym Sanktuarium Pana Jezusa Frasobliwego w Rosi rekolekcje przeprowadził znany charyzmatyk z Ugandy (Afryka) ks. John Bashobora. Udział w rekolekcjach wzięli wierni zarówno z Białorusi, jak i zza granicy.

Podczas rekolekcji ks. John „powalił na kolana” tłumy ludzi. Wierni przystąpili do sakramentu Pokuty, którego udzielały dziesiątki kapłanów. Wielu po raz kolejny otwarło się na łaskę Bożą.
    Jak zaznaczył sam ks. Bashobora, to nie on uzdrawia ludzi - czyni to zmartwychwstały Bóg. Zdaniem rekolekcjonisty, po to, żeby człowiek mógł otrzymać duchowe bądź fizyczne uzdrowienie, konieczna jest wiara, bycie otwartym na działalność Boga i umieszczenie Jego na pierwszym miejscu w swym życiu.
    W uroczystość Pięćdziesiątnicy 8 czerwca na zakończenie rekolekcji w Rosi ks. bp Aleksander Kaszkiewiczs udzielił błogosławieństwa licznie zgromadzonemu ludowi Bożemu.
    Hierarcha, pamiętając o swoich wiernych, w drodze powrotnej z Wołkowyska, gdzie udzielał sakramentu Bierzmowania, odwiedził Roś. Zwracając się do obecnych, zachęcił ich modlić się w intencjach Ojca Świętego o pokój, gdyż w tym samym czasie odbywało się historyczne spotkanie przywódców Palestyny i Izraela w Watykanie. Następnie arcypasterz pomodlił się o pokój na całym świecie modlitwami „Ojcze nasz” oraz „Zdrowaś, Maryjo”.
    Biskup Aleksander serdecznie podziękował ks. Johnowi Bashoborze, który na przeciągu dwu dni karmił słowem Bożym i wspierał duchowo wiernych na Białorusi. †

W uroczystość Zesłania Ducha Świętego, 8 czerwca, w Szydłowicach obchodzono 100. rocznicę kościoła Trójcy Przenajświętszej. Mszę św. z tej okazji celebrował Ordynariusz Grodzieński ks. bp Aleksander Kaszkiewicz. Podczas liturgii okołodwustuosobowa grupa wiernych, głównie młodzież, przyjęła sakrament Bierzmowania.
    W uroczystości uczestniczyli przedstawiciele zgromadzeń zakonnych, które pracują w Szydłowicach: michalici z Marek – wikariusz generalny ks. Ryszard Andrzejewski oraz ekonom generalny ks. Jerzy Sosiński, a także 8-osobowa delegacja sióstr ze Zgromadzenia Matki Bożej Miłosierdzia z Warszawy. Obecni byli przedstawiciele władz państwowych z Wołkowyska i Szydłowic. Przybyła także kilkuosobowa grupa Włochów z Bolonii, z organizacji „Centro Missionario Persicetano”, którzy od ponad 20 lat wspierają szydłowicką parafię. Podczas Mszy świętej zostali oni uhonorowani medalem „Benemerenti”, nadawanym za szczególny wkład w rozwój michalickiego dzieła.
    W procesji z darami zostały przyniesione m.in. dawne, stare modlitewniki – jako symbol przekazywanej w ukryciu wiary, kielich sprzed kilkudziesięciu lat, który pewna parafianka przechowywała potajemnie, a także albumy, ilustrujące minione sto lat życia świątyni. †

•  We Francji prokuratura zażądała dla 70-letniego ks. Gerarda Riffarda z Saint-Etienne, który udzielał schronienia bezdomnym w lokalu należącym do parafii, grzywny w wysokości 12 tys. euro. Od czterech lat duchowny kieruje stowarzyszeniem Anticyclone, zajmującym się pomocą ludziom niemającym miejsca zamieszkania. Jest oskarżany również o to, że przez to wspiera nielegalną migrację. Duchowny z kolei mówi, że skoro państwo nie spełnia obowiązku zapewnienia dachu nad głową osobom ubiegającym się o azyl, to robi to on. Wyrok w tej sprawie ma zapaść 10 września.
   
    •  W Argentynie, w prowincji Santiago del Estero, coraz bardziej rozwija się i staje się popularnym kult umbanda, który jest związany z rytuałami na cmentarzach, w zostawionych domach. Po tych rytuałach zawsze zostają różne przedmioty i ofiary ze zwierząt. Kult umbanda pojawił się w Brazylii w XIX-XX ww. Jego podstawą są magia i spirytyzm, oraz tradycje religijne niewolników, wywiezionych z Gwineii i Nigerii. Miejscowi katolicy uważają ten kult za oddanie czci szatanowi.†

Papież Franciszek
    Duch Święty poucza nas, przypomina nam, i jeszcze jedna cecha – pozwala nam rozmawiać z Bogiem i mówić do ludzi. Nie istnieją chrześcijanie głusi, głusi na duszy; nie, dla takich nie ma miejsca. Pozwala nam rozmawiać z Bogiem na modlitwie. Modlitwa jest darem, który otrzymujemy za darmo, jest dialogiem z Nim w Duchu Świętym, który modli się w Nas i pozwala nam zwracać się do Boga nazywając Go naszym Ojcem, Tatusiem, Abba (por. Rm 8, 15; Gal 4, 4); i to nie jest tylko takie powiedzenie, ale rzeczywistość, bo my rzeczywiście jesteśmy dziećmi Bożymi. „Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi” (Rm 8, 14). Pozwala nam głosić aktem wiary. Nikt z nas nie może powiedzieć: „Jezus jest Panem” – usłyszeliśmy to dzisiaj – bez pomocy Ducha Świętego. A Duch Święty daje nam możliwość rozmawiania z ludźmi w braterskim dialogu. Pomaga nam rozmawiać z innymi uznając w nich braci i siostry. Pomaga nam rozmawiać po przyjacielsku, z czułością, z pokorą, rozumiejąc zmartwienia i nadzieje, smutki i radości innych.
        
Fragment homilii Papieża podczas uroczystości Zesłania Ducha Świętego †

Dokumenty, niezbędne do podjęcia studiów w WSD, które należy złożyć do 26 lipca 2014 r.w seminarium:

• Świadectwo Chrztu świętego;
    • Zaświadczenie o bierzmowaniu;
    • Świadectwo odbytych nauk katechetycznych;
    • Świadectwo ślubu rodziców;
    • List polecający z parafii;
    • Świadectwo ukończenia szkoły średniej (wyników testów);
    • Zaświadczenie lekarskie (forma 086);
    • Książeczka wojskowa;
    • Życiorys (napisany odręcznie);
    • Podanie ze wskazaniem motywacji o przyjęcie do seminarium;
    • Paszport; kopia strony ze zdjęciem;
    • 4 kolorowe fotografie (3x4) (w marynarce i krawacie). †