„Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan” (Łk 2, 10–11)

Tymi słowami anioł Pański oznajmił pasterzom z Betlejem radosną nowinę o Narodzeniu Jezusa Chrystusa. Przyjście Syna Bożego na ten świat budzi w sercach radość, bo jest wyrazem odwiecznej, nieskończonej i niepojętej miłości Boga do człowieka. W Święta Bożego Narodzenia przeżywamy wciąż na nowo Tajemnicę tej Bożej miłości. Nadaje ona sens naszemu życiu, napełnia nas ufnością i spokojem, sprawia, że czujemy się szczęśliwi i bezpieczni, jako umiłowane dzieci naszego Ojca, który jest w niebie. Pragniemy dzie­lić się tą radością z rodziną i najbliższymi, z braćmi w wierze chrześcijańskiej i ze wszystkimi ludźmi dobrej woli. W tym świątecznym czasie składam Wam, Drodzy Bracia i Siostry, moje najlepsze życzenia. Niech radość świąt Bożego Narodzenia zagości w Waszych sercach, w Rodzinach i w całym społeczeństwie. Niech Jezus Chrystus, Syn Boży, który przychodzi na ten świat z darem Zbawienia, umacnia Was w wierze, nadziei i miłości. Niech hojnie darzy zdrowiem i wszelkimi potrzebnymi łaskami.
   

Właśnie te słowa już w najbliższym czasie polecą w świat, gdyż zbliżają się święta Bożego Narodzenia – święta rodzinnych spotkań, odkrywania na nowo piękna wiary. One napełnią nas duchem jedności, pokoju i życzliwości. Setki życzeń świątecznych będą wystukane na klawiaturze, wysłane SMSem, wypowiedziane do słuchawki telefonu oraz napisane na kartkach pocztowych.

Składanie życzeń na Święta jest bożonarodzeniową tradycją znaną praktycznie każdemu. Kiedyś cała rodzina z wielkim entuzjazmem czekała na listonosza, który przynosił kartki świąteczne, czasem w kopertach oprócz kartek można było znaleźć również opłatek, który przysłała z daleka rodzina lub przyjaciele, z którymi nie było możliwości spotkać się osobiście.
    Dzisiaj co raz częściej w przekazywaniu życzeń ludzie korzystają ze współczesnych środków komunikacji: do najbliższej rodziny dzwonią, znajomym wysyłają SMSy lub kartki elektroniczne. Owszem, najnowsze technologie są bardzo wygodne, gdyż życzenia szybko trafiają do adresata. Tylko nie mogą one zastąpić frajdy, z jaką wybiera się pocztówki w sklepach, aby w domu wspólnie wpisać w nich życzenia i zaadresować do bliskich. Nie warto więc rezygnować z tej uroczej tradycji, bez której wielu z nas nie wyobraża sobie idealnych Świąt. †

•  W stolicy Meksyku, Mexico, w kościele katedralnym ok. 30 kapłanów w ciągu 12 godzin wyspowiadali ok. 5000 wiernych, którzy kilka godzin czekali w kolejce. Na początku Adwentu kard. Norberto Rivera Carrera zachęcił do szukania pojednania z Chrystusem i jako rezultat – wielka liczba osób przyjęła tę zachętę i skorzystała z sakramentu pokuty.
   
    • Na Wyspach Brytyjskich według badań, przeprowadzonych przez Instytut Chrześcijański, ponad połowa rad opowiedziała się za tym, aby wysyłać życzenia świąteczne na kartkach nie odnoszących się do Bożego Narodzenia, a jedynie z napisem „Wesołych Świąt”. Religijne kartki będą zastąpione zimowymi widokami dworców, lotnisk. Wyjątkiem jest Banbridge (Irlandia Północna). Jej mieszkańcy otrzymają kartki z życzeniami na Boże Narodzenie z religijnym motywem.†

Cieszę się, że zwracając się do Was po raz pierwszy jako biskup, mogę oznajmić Wam radosną nowinę: „Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz Pan” (Łk 2, 10–11). I dalej z Wami nucę kolędę przy żłóbku Betlejemskim w naszych kościołach: „W żłobie leży, któż uwierzy?!” Bóg w żłobie? Adorują Go aniołowie, zachwyca się Nim Matka Najświętsza, patrzy z niedowierzaniem święty Józef, z radością pochylają się pastuszkowie. I tylko jedno pytanie: czy to tak Bóg wygląda? Czy to prawda, że Bóg wygląda tak, jak każdy człowiek?
    Drodzy Bracia i Siostry! To Boży Syn złożony na sianie. To cud, który doświadczamy, przy którym się modlimy, który nas zatrzymuje przy sobie. Kolęda za kolędą, dzielenie się opłatkiem, pasterka i znowu szopka Betlejemska i zaduma w Twoim i moim sercu: czy naprawdę Bóg aż tak umiłował świat? Zatrzymajmy się raz jeszcze przy szopce, przypatrzmy się figurce Dzieciątka Jezus. Wskazuje na zwykłego człowieka tuż po narodzeniu: bezbronnego, potrzebującego opieki, miłości, przytulania i odrobinę ciepła, czekającego na serce. †

Ks. Piotr Skarga
– dar dla całego Kościoła
   Rozpoczął się proces beatyfikacyjny ks. Piotra Skargi SJ. Komisje historyczna i teologiczna będą teraz badały zebrane materiały na temat Sługi Bożego, a także przyjrzą się przejawom jego kultu.
   
    Jak zauważył kard. Stanisław Dziwisz, ten wybitny jezuita zajmuje nie tylko poczesne miejsce w naszej historii, ale jego życie i dzieło zachęcają nas również do refleksji nad naszą teraźniejszością i przyszłością. Metropolita Krakowski wyraził nadzieję, że wyniesienie do chwały ołtarzy ks. Skargi umocni naszą wiarę, pogłębi naszą nadzieję i jeszcze bardziej rozpali naszą miłość do Boga, Kościoła i Ojczyzny.
    Ks. Piotr Skarga zasłynął jako gorliwy kaznodzieja, obrońca wiary, patriota, filantrop. Był autorem licznych dzieł religijnych. Zmarł w 1612 r. w Krakowie. †

27 listopada w mińskiej arcykatedrze Imienia Najświętszej Maryi Panny odbyło się otwarcie Roku Życia Konsekrowanego na Białorusi.

Ojcowie, bracia i siostry zakonne, niosące posługę w Kościele na Białorusi, spotkali się na modlitwie przed Najświętszym Sakramentem. Adoracja poprzedziła Mszę św., którą celebrował Nuncjusz Apostolski na Białorusi arcybiskup Claudio Gugerotti. W Eucharystii uczestniczyli też ordynariusz diecezji Witebskiej Oleg Butkiewicz, ordynariusz diecezji Pińskiej Antoni Dziemianko, biskup pomocniczy archidiecezji Mińsko-Mohylewskiej Jerzy Kasabucki oraz biskup pomocniczy diecezji Grodzieńskiej Józef Staniewski.
    Zwracając się do obecnych, Nuncjusz Apostolski w imieniu Kościoła podziękował osobom konsekrowanym za to, że zdecydowali się odpowiedzieć na głos powołania Bożego i uczynili życie konsekrowane swoim życiem. †

Umiłowani w Chrystusie Panu Bracia i Siostry!

Z woli Ojca Świętego Franciszka od pierwszej niedzieli Adwentu 2014 roku do 2 lutego 2016 roku w całym Kościele Powszechnym będzie trwał Rok Życia Konsekrowanego.
    Dzisiejszy świat potrzebuje prawdziwych świadków, którzy pokażą innym prawdziwe wartości chrześcijańskie i drogę do Boga. Ojciec Święty, ogłaszając Rok Życia Konsekrowanego, chce zachęcić osób konsekrowanych swoim życiem i radością spotkania ze Zmartwychwstałym obudzić świat i świadczyć o innym sposobie czynów, działalności i życia.
    W ciągu kolejnego roku oczekuje nas dużo wydarzeń, by lepiej uświadomić rolę osób konsekrowanych w kościele. Starajmy się więc lepiej poznać bogactwo ich charyzmatów i różnorodność pełnionych przez nich spraw. †

Dekanat Iwje

Kościól parafialny (od XVI w. w składzie dekanatu Oszmiańskiego) wspomina się tu jako własność rodu Surwiłów już w 1500 r. Według innych danych był założony w 1510 r. Oświecony pod tytułem św. Jana.
    W środku XVI w. majątek Surwiliszki został podzielony między Surwiłami i Gajkami. Przy tym na swojej części majątku Jan Gajka (zmarł nie wcześniej 1569 r.), kasztelan brzeski i starosta trabski, zdecydował się zbudować oddzielny kościół, lecz nie zdążył tego zrobić. Wolę zmarłego wykonała jego żona Róża z Zyczyłów, zbudowawszy świątynię w 1591 r. Nowy kościół został poświęcony pod tytułem Trójcy Przenajświętszej. W 1603 r. świątynię wyposażył Bogdan Koryzno. Wówczas przy kościele działała altaria. †

Przeżywamy okres Adwentu. Dla większości z nas nie jest to pierwszy Adwent w życiu, a więc warto rozpocząć pracę duchową, aby spotkać Chrystusa z czystym sercem. W takim przygotowaniu na spotkanie nasza Redakcja pragnie towarzyszyć każdemu z Was, Drodzy Czytelnicy. Kolejne adwentowe „słowo” przysłał nam Arciom Tkaczuk, który teraz pracuje jako wolontariusz w Kamerunie na jednej z misji. Spróbujmy przyjąć kolejną rekolekcyjną podpowiedź.

Przy stole bożonarodzeniowym czytają Ewangelię, przy nim jedzą i przepraszają, przy nim toną w samotności i nie słyszą siebie przez zgiełk głosów, stół bożonarodzeniowy przewracają, a później matka z dziećmi zbiera potrawy z podłogi, jego ładnie przystrajają i przy nim banalnie jedzą kolację, zazwyczaj coś przypominają i ktoś słucha w milczeniu. Jakim by nie był, zawsze nazywają go bożonarodzeniowym. Tak po ludzku, jak każdy umie i chce. †

Papież Franciszek
    “Dzisiaj Kościół stawia nas wobec przykładów nowych Świętych, którzy właśnie poprzez swoje dzieła i wielkoduszne oddanie się Bogu i braciom, służyli, każdy w swoim zakresie, Królestwu Bożemu i stali się jego dziedzicami. Każdy z nich odpowiadał z nadzwyczajną kreatywnością na przykazanie miłowania Boga i bliźniego. Poświęcali się nie szczędząc sił w służbie najbardziej opuszczonym, troszcząc się o ubogich, chorych, starszych, pielgrzymów. Ich umiłowanie najsłabszych i ubogich było odbiciem i miarą bezwarunkowej miłości do Boga. Istotnie poszukiwali i odnaleźli miłość w mocnej i osobistej relacji z Bogiem, z której wypływa prawdziwa miłość do bliźniego. Dlatego w godzinie sądu usłyszeli to słodkie zaproszenie: “Pójdźcie błogosławieni Ojca Mojego, weźcie w posiadanie królestwo przygotowane dla was od założenia świata” (Mt 25, 34).
    Podążajmy ich śladem, naśladujmy ich wiarę i miłość, aby nasza nadzieja przyodziała się w nieśmiertelność. Nie pozwólmy się rozpraszać przez inne sprawy ziemskie i przemijające.
        
Fragment homilii wygłoszonej w uroczystość Chrystusa Króla †

•  W Chinach coraz bardziej wzrasta liczba chrześcijan. Z tego powodu chiński rząd jest wściekły. Świadczą o tym burzenie świątyń, aresztowania podziemnych biskupów i liderów lokalnych wspólnot, a także nielegalne święcenia kleryków. Obecnie chrześcijan jest więcej niż komunistów. Szacuje się, że w Chinach jest ponad 100 mln. chrześcijan, z czego 12 mln. to katolicy. Natomiast do komunistycznej partii Chin należą niecałe 87 milionów członków.
   
    • W Polsce z przeprowadzonych ostatnio badań wynika, że 89% respondentów określa siebie jako katolicy, 5% jako chrześcijanie, a pozostali określają siebie agnostykami, ateistami oraz bezwyznaniowcami. Dla 66% dorosłych Polaków parafia pozostaje podstawowym miejscem praktyk religijnych. Ale tylko 31% z nich uczestniczą w życiu parafii. †

To znaczące wydarzenie zespół odznaczył uroczystym koncertem w kościele św. Franciszka Ksawerego w Grodnie. Koncert jubileuszowy odbył się 22 listopada, w dzień liturgicznego wspomnienia św. Cecylii, panny i męczennicy, patronki muzyki kościelnej i śpiewu.

Na początku odbyła się uroczysta Msza św. w intencji chóru „Cantate Domino”, której przewodniczył biskup Grodzieński Aleksander Kaszkiewicz. W homilii biskup pomocniczy diecezji Józef Staniewski zaznaczył, że wspomnienie św. Cecylii jest dobrą okazją, by podziękować Bogu za wszystkich, kto rozumie słowa św. Augustyna: „Qui cantat bene, bis orat”, co znaczy: „Kto dobrze śpiewa, dwa razy się modli”. †

Dokładnie rok temu miało miejsce znaczące wydarzenie, które już jest wpisane we współczesną historię Kościoła katolickiego na Białorusi – Papież Franciszek nominował trzech nowych biskupów: Józefa Staniewskiego, Jerzego Kasabuckiego i Olega Butkiewicza. Rok – to duży i jednocześnie mały odcinek czasu. Od momentu nominacji hierarchowie nie tylko przyzwyczaili się do wysokiej i odpowiedzialnej posługi, lecz także zdążyli pojąć ją i wiele uczynić. Najpierw, przyznał się biskup pomocniczy diecezji Grodzieńskiej Józef Staniewski, on stara się odpowiadać wymaganiom współczesności dla biskupów – nie być funkcjonariuszem, lecz pasterzem. „Nasz lud widząc biskupa, a szczególnie ludzie starsi, jakoś go unika. †

Główną intrygą tegorocznych mistrzostw było prawdopodobnie przewidywanie, czy będą mogły drużyny konkurować z grodnianami i przerwać serię ich zwycięstw w dwóch mistrzostwach z rzędu.

Mołodeczno-2014
    Najbardziej wiarygodnymi pretendentami do tego, by usunąć lidera, były drużyny archidiecezji Mińsko-Mohylewskiej i diecezji Witebskiej. Wygrać puchar w poprzednich mistrzostwach przeszkadzały im jedynie porażki od grodnian. Gra została przeprowadzona według schematu: 2 połowy po 12 minut. W zawodach brały udział cztery drużyny – po jednej z diecezji, więc każda drużyna zagrała w trzech meczach. †

Zmarł ostatni współpra-
cownik św. Maksymiliana
Kolbe w Japonii
   Brat Roman Władysław Kwiecień, franciszkanin, zmarł w prefekturze Nagasaki. W maju br. skończył 100 lat.
   
    Brat Roman pomagał św. Maksymilianowi Kolbe w zakładaniu misji japońskiej i był najstarszym zakonnikiem prowincji. Wstąpił do zakonu franciszkanów w Niepokalanowie w 1930 r., gdy o. Maksymilian wyjeżdżał do Japonii na misje z pierwszą grupą braci. W Niepokalanowie pracował w wydawnictwie, przy wysyłce czasopism, potem w zecerni i w dziale figurowym. Św. Maksymilian zaproponował mu pracę w Japonii, gdyż potrzebni mu byli bracia mający fach w rękach.
    Polscy misjonarze: dominikanie, salezjanie i werbiści, a także japońska Polonia, wspominają go jako „niezwykle ciepłego”, uśmiechniętego zakonnika, który zawsze miał czas i zabiegał o to, aby zjeść wspólnie posiłek oraz pomodlić się w intencji Polski i Japonii, szczególnie na Różańcu do Matki Najświętszej, którą bardzo miłował. †