Umiłowani w Chrystusie Panu Bracia i Siostry!

Jak co roku, w Środę Popielcową, rozpoczęliśmy w Kościele okres liturgiczny Wielkiego Postu. Przez 40 dni, podejmując wysiłek nawrócenia, umartwienia i pokuty, będziemy przygotowywali się duchowo do radosnego wyznania wiary w Chrystusa Zmartwychwstałego w obchodach Świąt Wielkanocnych. Wielki Post to szczególny czas łaski darowany nam przez Pana, abyśmy mogli odrodzić się wewnętrznie, umocnić w sobie wiarę, nadzieję i miłość, odnowić naszą więź z Chrystusem i otworzyć się na Jego zbawcze działanie. [...]†

Krótka rozmowa z diecezjalnym egzorcystą ks. Czesławem Pawlukiewiczem pozwoli wielu z nas zrozumieć, jaki jest duchowy pożytek z praktyk wielkopostnych. O walce z szatanem i poście o chlebie i wodzie pytał ks. Paweł Sołobuda.

– Na co trzeba współczesnemu człowiekowi zwrócić uwagę, przeżywając okres Wielkiego Postu?
    – Każdy okres w Kościele jest ważny i ma swoje znaczenie. Moim zdaniem bardzo ważnym okresem jest Wielki Post. Sama nazwa mówi, że jest „wielki” nie tylko ze względu na czas, bo inaczej można byłoby go nazwać „Długi Post”, ale że ma duże znaczenie w życiu człowieka. Problemem dziś jest to, że „duch świata” stara się pozacierać granice okresów liturgicznych Kościoła, ich kontrast, a również znaczenie i owoce, które mają przynosić człowiekowi. Na przykład Adwent. Przecież wielu z nas pamięta, że choinki stawiano i upiększano w przeddzien Wigilii albo w samą Wigilię. A dziś widzimy, że jeszcze przed rozpoczęciem Adwentu wiele sklepów, urzędów a nawet i domów już mają świąteczny nastrój. A okres Bożego Narodzenia w niektórych państwach Europy utracił Tego, który nadaje świętość okresowi, czyli Jezusa. Dlatego słyszymy o życzeniach „na gwiazdkę”, widzimy, jak zmienił się wygląd pocztówek tego okresu i nawet możemy usłyszeć, że główne święto zimowe – to Nowy Rok. †

„Kto jest bez grzechu?” – taką nazwę Wasilij Polenow nadał swojemu obrazowi, który został ukończony w 1887 r. i który na swoim znaczku pocztowym umieściła w 1994 r. poszta Rosji. Jednak na znaczku znajduje się inna nazwa...

Chodzi o to, że cenzor, będący kuratorem wystawy, gdzie planowano wystawienie płótna, pierwotnie nawet nie chciał dawać zgodę na włączenie obrazu do ekspozycji. Lecz na szczęście, obraz się spodobał cesarzowi i on nabył go dla siebie. Cenzura nadała obrazowi inny tytuł – „Chrystus i grzesznica”, a w muzeum cesarskim płótno nabyło jeszcze jedną nazwę – „Rozpustna żona”. Polenow był bardzo oburzony tym faktem: „Jak nie rozumiecie? Jest to całkowicie sprzeczne z historią ewangeliczną. Wyraźnie tam się mówi, że to jest kobieta, która zgrzeszyła, a nie rozpustnica. I nie ona jest bohaterem mojego obrazu. Jego sens tkwi w stwierdzeniu godności ludzkiej, miłosierdzia chrześcijańskiego, przebaczenia i miłości”. †

Papież Franciszek
    Pomimo wielu osiągnięć nauki, cierpienie wewnętrzne i fizyczne ludzi wzbudza poważne pytania o sens choroby i bólu oraz o sens śmierci. Chodzi o pytania egzystencjalne, na które duszpasterska działalność Kościoła musi reagować światem wiary, mając przed oczyma Ukrzyżowanego, w którym objawia się cała zbawcza tajemnica Boga Ojca, który z miłości do ludzi nie oszczędził własnego Syna (Rz 8, 32). Dlatego każdy z nas jest powołany do niesienia światła Ewangelii i mocy łaski tym, którzy cierpią, i tym, którzy im pomagają, członkom rodziny, lekarzom, pielęgniarkom, aby posługa chorym była coraz bardziej ludzka, z hojnym oddaniem, z ewangeliczną miłością.
    Prośmy Maryję, Uzdrowienie Chorych, aby każdy człowiek mógł doświadczyć w chorobie, dzięki opiece tych, którzy są blisko niego, mocy miłości Boga i pocieszenia Jego ojcowskiej czułości.
        
Anioł Pański z Ojcem Świętym, 08.02.2015 †

•  W Kanadzie zalegalizowano eutanazję. Sąd Najwyższy kraju uznał, że lekarze mogą „pomagać” zakończyć życie osobom starszym i schorowanym. Przez to został unieważniony przepis Kodeksu Karnego, zakazujący tzw. wspomaganie samobójstwa w przypadku osób dorosłych niepełnosprawnych lub nieuleczalnie chorych, które chcą zakończyć życie z powodu trwałego i trudnego do zniesienia cierpienia. Wcześniej Kodeks Karny stanowił, że ten, kto doradza popełnienie samobójstwa lub pomaga w nim, jest winien przestępstwa.
   
    • Na Islandii w pobliżu Rejkiawiku na wzgórzu ma powstać neopogańska świątynia. Będzie to pierwsza od czasów Wikingów świątynia na Islandii poświęcona nordyckim bogom: Odynowi, Thorowi i bogini Frigg. Pomysłodawcy zapewniają, że nie mają zamiaru składać krwawych ofiar, ani robić innych rzeczy, które praktykowali ich przodkowie. W neopogańskiej świątyni będą organizowane śluby, pogrzeby, inicjacje przyjmowania do wspólnoty, a także rytuał nadawania dzieciom imion. Budowa świątyni jest związana z rosnącą popularnością wierzeń pogańskich z okresu Wikingów. Chrystianizacja Islandii rozpoczęła się już pod koniec X w. Ponad 95% spośród 330 tys. mieszkańców Islandii stanowią luteranie. Na Islandii mieszka ok. 4 tysięcy katolików, którzy stanowią mniejszość. †

– W tym szczególnym dla seminarium grodzieńskiego jubileuszowym roku, co Ekscelencja osobiście przeżywa, wracając tu jako jego założyciel?
    – WSD w Grodnie to jak pierwsze dziecko. Założyłem go w 1990 r., ale w związku z przeniesieniem do Moskwy nie dane mi było długo cieszyć się z tej tak ważnej dla życia Kościoła instutycji. Lecz seminarium pozostało i daje swe plony, z czego cieszę się bardzo. Tym bardziej tą radość odczuwam w czasie, kiedy przeżywam srebrny jubileusz sakry biskupiej, gdyż jeżeliby na Białorusi nie było biskupa, nie byłoby również seminarium. Kiedy jestem w Grodnie lub nawet kiedy przejeżdżam obok seminarium, zawsze dziękuję Bogu za ten wielki dar dla Kościoła na Białorusi i nie tylko, bo absolwenci tej Alma Mater pracują na Ukrainie i w Kazachstanie. Dzisiaj dziękuję Bogu za 25 lat tego seminarium i śpiewam „Te Deum”.
   
    – Z czego Arcybiskup rozpoczął swą pracę 25 lat temu? Co było wtedy najtrudniejsze?
    – Jeszcze przed nominacją biskupią głęboko przeżywałem problem przygotowania miejscowych kapłanów i marzyłem o założeniu seminarium. Po konsekracji biskupiej ruszyłem do przodu, aby realizować tę myśl. Rozumiałem, że nie będzie to łatwo, ale wierzyłem w Bożą Opatrzność i mówiłem sobie, że pod leżący kamień woda nie cieknie, trzeba go ruszać. Największy problem był w otrzymaniu pozwolenia od władz państwowych, a potem zwolnienie zajmowanego przez dział kryminalistyki pobernardyńskiego klasztoru. Długie i żmudne rozmowy z władzami zostały uwieńczone sukcesem i otrzymałem pozwolenie. †

Modlitwa o pokój
   Nie ustają działania wojenne na wschodzie Ukrainy. Wobec nasilających się walk i rosnącej liczby zabitych i rannych biskupi obrządku łacińskiego w tym kraju zachęcają wiernych do modlitwy i postu w intencji pokoju oraz ofiar wojny.
   
   Apel hierarchów został odczytany we wszystkich kościołach i kaplicach obrządku łacińskiego. Pełni troski i niepokoju o przyszłość kraju i narodu biskupi zachęcili wiernych do nieustannego błagania Boga o miłosierdzie przez śpiew Suplikacji oraz modlitwę Koronką do Bożego Miłosierdzia. Wymownym znakiem tej wielkiej modlitwy o pokój ma być świeca gromniczna zapalana w chwilach wielkiego zagrożenia oraz przy osobach konających. „Zapalajmy ją podczas codziennej wspólnej modlitwy i wówczas, gdy będziemy modlić się za poległych, okaleczonych i o wybawienie od wojny” – napisali biskupi. †

Co dwa-trzy lata młodzi ludzie z całego świata zbierają się na Światowych Dniach Młodzieży. Spotkania odbywają się w różnych miejscach. Zeszłym razem było to Rio de Janeiro, przed tym – Madryt, Sydney, Kolonia. W 2016 roku na młodzież czekają w Krakowie.

Pierwszy zjazd inicjował Jan Paweł II, który w 1986 roku zaproponował obchodzić Światowe Dni Młodzieży regularnie. Pomysł powstał u Papieża kilka lat wcześniej podczas świąt młodzieży katolickiej, które trwały w Rzymie. Od tamtych czasów popularność spotkań rośnie. Do święta przygotowują się tysiące młodych ludzi.
    Czym są Światowe Dni Młodzieży? Jest to dwutygodniowe przebywanie na terenie wybranego państwa. Program zawiera „Dni w Diecezji”, katechezę, spotkanie młodzieży z Papieżem, Drogę Krzyżową, adorację nocną, spotkanie Papieża z wolontariuszami i pożegnanie. Są zaplanowane także liczne imprezy kulturalne: koncerty, wystawy, zwiedzanie muzeów, przedstawienia teatralne i tym podobne.
    Chociaż do zjazdu młodych w Krakowie zostaje jeszcze około półtora roku – ŚDM odbędą się 25–31 lipca 2016 roku – młodzież z całego świata już rozpoczęła przygotowania. Na Białorusi ich odgłosem była peregrynacja symboli Światowych Dni Młodzieży – Krzyża i obrazu Matki Bożej. Zeszłym latem młodzież białoruska przyjęła ich z Polski, a później przekazała do Litwy. Było to niezapomniane wydarzenie dla całego kraju. †

Pytanie raczej retoryczne, jakim go i przyznaje autor. Czy modnie dzisiaj być katolikiem? Czy można w ogóle stawiać obok takie pojęcia jak wiara i moda?

Żeby dać dokładną odpowiedź na to pytanie, najpierw zdefiniujmy modę. Co to jest moda? W Słowniku Opisowym Dala wyraz moda ma następującą definicję: „istniejący zwyczaj; tymczasowa, zmienna zachcianka w życiu codziennym, w społeczeństwie, w kroju ubrań i w strojach”. W Dużym Słowniku Opisowym moda jest zdefiniowana jak „całokształt gustów i poglądów, panujących w społeczeństwie w pewnym (zazwyczaj krótkim) czasie i występujących w pasjonowaniu się czymś, formach sposobu życia, ubraniach itp.”. Wreszcie Duży Słownik Encyklopedyczny podaje, że moda to „tymczasowe panowanie pewnego gustu w pewnej dziedzinie życia lub kultury”. Na pewno wystarczy przytoczonych definicji, żeby wyróżnić główną cechę mody jako takiej: jej przejściowy, tymczasowy charakter. Czy modnie dzisiaj być katolikiem? Modę zdefiniowaliśmy, teraz kolej „katolika”. †

Przygotowujemy się do sakramentu pokuty

Kto, kiedy i jakimi słowami ustanowił sakrament pokuty i pojednania?
Sakrament pokuty i pojednania ustanowił Jezus Chrystus po swoim zmartwychwstaniu, mówiąc do Apostołów: „Weźmijcie Ducha Świętego. Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane”.

Co to jest grzech?
Grzech to świadome i dobrowolne przekroczenie przykazań Bożych lub kościelnych.

Co to jest grzech ciężki, czyli śmiertelny?
Grzech ciężki, czyli śmiertelny to zupełnie świadome i dobrowolne przekroczenie przykazań Bożych lub kościelnych w rzeczy ważnej.

Co to jest grzech lekki?
Grzech lekki to przekroczenie przykazań Bożych lub kościelnych w małej rzeczy lub w rzeczy ważnej, ale nie całkiem świadomie i dobrowolnie. †

Zgodnie z programem ustalonym przez Episkopat Białorusi, rok 2015 został ogłoszony Rokiem Nawrócenia. Jest on kontynuacją rozpoczętego cyklu przygotowań do jubileuszu 100-lecia objawień fatimskich, który będzie obchodzony w 2017 roku.

Rozpoczynając nowy rok liturgiczny przewodniczący białoruskiego episkopatu biskup Aleksander Kaszkiewicz w liście pasterskim zaznaczył, że wezwanie do nawrócenia dotyczy nie tylko ludzi żyjących z daleka od Boga, nie tylko tych, którzy zatracili dar wiary czy uwikłali się w poważne zło moralne.
   
    „Nawrócenie jest zadaniem i drogą każdego chrześcijanina, który świadom własnych słabości i ograniczeń, pragnie z pomocą łaski wciąż na nowo wyzwalać się z niewoli grzechu i coraz bardziej otwierać się na dar miłości Bożej: sprawiedliwej, wielkodusznej i wiernej, objawiającej się przede wszystkim w przebaczeniu i odkupieniu. Nawrócenie w głębokim sensie tego słowa – to zmiana myślenia, a zatem odmowa od logiki egoizmu, kompromisu ze złem oraz przyjęcie prawdy Ewangelii jako jedynej drogi, co prowadzi nas do pełni życia w Chrystusie” – podkreślił ks. bp Aleksander. †

Katoliccy biskupi Białorusi na nadzwyczajnej sesji plenarnej 30 stycznia 2015 r. omówili wygłoszone ostatnio zarzuty wobec służących na Białorusi polskich księży oraz oskarżenia w braku zainteresowania hierarchów Kościoła katolickiego w przygotowaniu swoich kapłanów.

My, podobnie jak katoliccy wierni, z głębokim zaniepokojeniem przyjmujemy te zarzuty, które uważamy za nieuzasadnione obrażanie Kościoła katolickiego oraz za wzniecanie międzyetnicznej i międzywyznaniowej wrogości.
    W 1989 r. na Białorusi służyło około 60 miejscowych duchownych katolickich, a teraz jest ich 360, co oznacza sześciokrotny wzrost. Czyż nie jest to dowodem na to, że nasz Kościół wkłada wiele wysiłków w przygotowanie miejscowych duchownych? Problem w tym, że w czasach sowieckich na Białorusi z powodu braku seminariów nie było możliwości przygotowywać miejscowych księży. Dzięki Bogu teraz jest to możliwe, ale trzeba pamiętać, że duchowieństwo to nie zawód, tylko powołanie i nikogo nie można posłać do seminarium siłą. †

Dekanat Iwje

W źródłach pisanych miejscowość wspomina się od XV w. jako Gieraniony Monwidowe, w odróżnieniu od Gieranion Gasztołdowych czy Murowanych (teraz w. Gieraniony) i Gieranion Starych (teraz w. Zygmunciszki). Kościół parafialny (od XVI w. w składzie dekanatu raduńskiego) był tu ufundowany przez Wojciecha Monwida, wojewodę wileńskiego, jeszcze w 1423 r. Nowa drewniana świątynia została zbudowana na fundację króla Zygmunta I Starego 24 listopada 1545 r., jednak w czasach kalwinizmu drewniany kościół stał spustoszony, nie mając własnego proboszcza. W 1573 r. księć Albrycht Radziwiłł (+1592 r.), pierwszy ordynat na Klecku, kiedy nawrócił się z kalwinizmu na katolicyzm, odnowił kościół w Sobotnikach i nadzielił świątynię wielkim funduszem. Lecz ta świątynia też się nie zachowała. W 1755 r. ostatnia drewniana świątynia w Sobotnikach została zbudowana ze środków Jerzego Abramowicza, ówczesnego właściciela miasteczka, i jego żony Maryi. Kościół został poświęcony pod tytułem sw. Jerzego. Była to świątynia podłużonej formy z sosny na fundamencie z kamienia. †

Papież Franciszek
    Bóg, stając się człowiekiem, uczynił nasze pragnienie swoim, nie tylko pragnienie wody materialnej, ale przede wszystkim pragnienie życia pełnego, wolnego od niewoli zła i śmierci. Jednocześnie wraz ze swoim wcieleniem Bóg umieścił swe pragnienie, bo także Bóg jest spragniony, w sercu człowieka: Jezusa z Nazaretu. Bóg pragnie nas, naszych serc, naszej miłości, i to pragnienie umieścił w sercu Jezusa. Zatem w sercu Chrystusa spotykają się pragnienie człowieka i Boga. A chęć jedności Jego uczniów należy do tego pragnienia. Jego wyraz znajdujemy w modlitwie wzniesionej do Ojca przed Męką: „Aby wszyscy stanowili jedno” (J 17, 21). To, czego pragnął Jezus, to jedność wszystkich. Niech to pragnienie Jezusa staje się coraz bardziej także naszym pragnieniem! Kontynuujmy zatem modlitwę i nasze zaangażowanie w dążeniu do pełnej jedności uczniów Chrystusa.
        
Anioł Pański z Ojcem Świętym, 25.01.2015 †

•  W Egipcie, mimo tego, że jest to kraj, w którym wiekszość mieszkańców stanowią wyznawcy islamu, władze przekazały pozwolenie i teren na budowę trzech nowych kościołów w stolicy kraju Kairze. Także dały one zgodę, aby przy katedrze w Kairze wznieść budynki potrzebne do funkcjonowania patriarchatu koptyjskiego.
   
    • W Watykanie pod kolumnadą na placu św. Piotra z inicjatywy Papieża Franciszka i jego jałmużnika abp. Konrada Krajewskiego ma powstać zakład usług fryzjerskich dla bezdomnych. Zakład ma zacząć funkcjonować 16 lutego, zaspokajając kolejne potrzeby higieniczne bezdomnych. Pracować tam będzie grupa fryzjerów wolontariuszy, którzy już się zgłosili do tego zadania. †