Dzisiaj swą historię opowiada ksiądz Marian Chamienia z Kongregacji świętego Michała Archanioła.

Marzył, by zostać misjonarzem
    Ksiądz Marian pochodzi z ziemi wołkowyskiej. Urodził się we wsi Siemionowo, został ochrzczony w kościele Trójcy Przenajświętszej w Szydłowicach. W końcu lat 1950. rodzina wyjechała z Białorusi i osiedliła się między Malborkiem a Sztumem we wsi Gościszewo.
    „Było nas czworo dzieci. W niedzielę, pamiętam, budziliśmy się, kiedy mama śpiewała Godzinki do Matki Bożej. Śpiewała i przygotowywała śniadanie”.
    Po szkole podstawowej chłopiec uczył się w LO w Sztumie. A później wstąpił do zakonu Werbistów w Pieniężnie. „Od dzieciństwa marzyłem, by zostać kapłanem. To pragnienie żyło we mnie zawsze. Poszedłem do Werbistów. Pragnąłem wyjechać na misje do Papui–Nowej Gwinei”.
    Po 4 latach pobytu u Werbistów podczas meczu piłki nożnej poważnie zranił nogę. Miał operację, przez długi czas nie mógł chodzić. Później miał długą rehabilitację, fizjoterapię... W zakonie zdecydowali, że nie będzie mógł zostać misjonarzem: zbytnio wszystkim się przejmuje, nie wystarczy mu sił dla tak ciężkiej pracy. Zaczął pracować jako kierownik magazynu w Gdańsku. †

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
    Po raz kolejny witam Was w rubryce młodzieżowej „Na skrzyżowaniu”. Dzisiaj zastanowimy się nad ważnością punktu oparcia, siłą dźwigni oraz korzyścią jednego posadzonego drzewa. Dowiemy się, jak kontrolować siebie i swoje zdolności.
    Z Bogiem!
   
    CYTAT Z BIBLII:    „Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego” (Mt 13, 38)
   Przyszliśmy na świat, by wydawać dobre owoce. Ludzie „innej kultury” wyrządzają szkodę związaną ze spadkiem urodzajności lub w gorszym wypadku ze zgubą zasiewów. Mimo tych przeszkód nieustannie powinniśmy nieść światu dobro. †

Noc Konfesjonałów
   ВW całej Polsce przed Świętami Wielkanocnymi odbyła się akcja wieczornego spowiadania. To przypomnienie wiernym o duchowym przygotowaniu do Paschy.
   
   Akcja spowiadania odbyła się m.in. w Krakowie. Jej hasłem byli słowa: „Światło w ciemnościach”. W pięciu kościołach od 21.00 do ok. 2.00 spowiednicy czekali na wiernych w konfesjonałach.
    Akcja to także podanie ręki osobom zabieganym i pracującym do późnych godzin wieczornych. To także szansa na spowiedź w ciszy bez pośpiechu oraz zajrzenie w głąb siebie w wieczornej aurze intymności. †

Pracownicy szpitali, przychodni i domów opieki społecznej diecezji Grodzieńskiej spotkają się 11 kwietnia w parafialnym kościele pw. Świętej Rodziny w Lidzie. Spotkanie organizuje Duszpasterstwo Pracowników Służby Zdrowia miasta Grodno. Spotkanie rozpocznie się o godz. 10.00.

W ramach spotkania są zaplanowane: konferencja, Msza św., adoracja Najświętszego Sakramentu, spowiedź, czas na zapoznanie się i wspólną rozmowę.
Religijna problematyka spotkania będzie związana z tematem „Medyczne i duchowe aspekty depresji”.
Zawiadomić o udziale można do 7 kwietnia bieżącego roku telefonicznie pod numery: (8029)884-54-82 (МТS) lub (8029)661-14-05 (Velcom) – ks. Mikołaj Cichonowicz.

Spotkanie jest otwarte dla wszystkich zainteresowanych.

Kardynał Pietro Parolin, Sekretarz Stanu Jego Świątobliwości Papieża Franciszka, przebywał w dniach od 12 do 15 marca z wizytą oficjalną na Białorusi. Hierarcha watykański odbył szereg spotkań na najwyższym szczeblu, poświęcił kamień węgielny pod budowę nuncjatury apostolskiej w Mińsku, a także miał możliwość lepiej poznać życie Kościoła katolickiego na Białorusi oraz stosunki między państwem a Kościołem.

Sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej kard. Pietro Parolin przybył na Białoruś z wizytą oficjalną na zaproszenie miejscowej władzy. Sekretarz Stanu jest głównym współpracownikiem Papieża w sprawach kierowania Kościołem powszechnym i jego głównym przedstawicielem. Jest to już druga podobna wizyta w historii współczesnej Białorusi: w 2008 roku Białoruś odwiedził kardynał Tarcisio Bertone.†

Okres Wielkiego Postu jest czasem pokuty i nawrócenia serca, czasem trwałego przylgnięcia do Boga. Kierujemy swoje spojrzenia na Ukrzyżowanego, który dla nas wyrzekł się wszystkiego i złożył w ofierze swoje życie. Podejmujemy w tym okresie różne praktyki pokutne i robimy dobre postanowienia, aby oczyścić i zachować ziarno miłości zasiane w nas przez Chrystusa. Warto również w tym czasie sięgnąć po lekturę żywotów świętych, którzy są niejako drogowskazami na drodze ku zjednoczeniu z Chrystusem.

Jako przykład triumfu Miłości Bożej chciałoby się przytoczyć historię 11 błogosławionych Sióstr Męczennic z Nowogródka, których 15 rocznica beatyfikacji przypadała 5 marca 2015 roku.
    Pierwsze nazaretanki przybyły do Nowogródka 4 września 1929 r. na zaproszenie bpa Zygmunta Łozińskiego, by zająć się religijnym wychowaniem i nauczaniem dzieci i młodzieży. Siostry tworzyły dwunastoosobową wspólnotę, która służyła wielonarodowościowej społeczności miasta. W miasteczku zamieszkiwali Polacy, Białorusini, Żydzi i Tatarzy, którzy tworzyli barwne, bogate kulturowo i harmonijnie żyjące społeczeństwo. Demografia tej miejscowości sprawiała, że posługa sióstr miała charakter ekumeniczny. †

Dekanat Iwje

Kościół pod wezwaniem świętych Szymona i Judy Tadeusza Apostołów i świętej Anny został założony tu w 1576 r. z fundacji księcia Albrechta Stanisława Radziwiłła jako filia parafii sobotnickiej. Świątynia była konsekrowana dopiero w 1704 r. przez wileńskiego biskupa Brzostowskiego. Do 1757 r. kościół obsługiwali dominikanie. Po zniknięciu starożytnej świątyni nowy kościół drewniany został zbudowany ze środków wileńskiego biskupa sufragana Tomasza Zienkowicza w 1770–1775 latach. Wspomina się także kaplica, założona w 1765 r. w Łazdunach z fundacji starościny pińskiej Jelskiej. Przy kościele działała szkoła.
    Niektóre dane podają, że ostatni Kościół drewniany został tu zbudowany w 1852 r. ze środków pana Samuela Wilka, jednak on zmarł około 1850 r., a według dokumentów przechowywanych w parafii, kościół był zbudowany w 1853 r. ze środków właściciela Łazdunów pana Oskara Milewskiego. Była to stosunkowo nieduża świątynia na kamiennych fundamentach z dwiema zakrystiami przy prezbiterium, kryta gontem i zwieńczona wieżą sygnaturką nad wejściem oraz krzyżem nad częścią ołtarzową dachu. Świątynia miała trzy ołtarze: główny z obrazami Trójcy Przenajświętszej i św. Anny, prawy boczny – św. Antoniego, lewy boczny – św. Szymona i Judy Tadeusza Apostołów. Podłoga była ułożona z cegły, chóry nad wejściem opierały się na czterech słupach. Dzwonnica o konstrukcji szkieletowej na czterech słupach stała osobno, mieściło się w niej dwa dzwony. Teren kościelny był obniesiony kamiennym ogrodzeniem, wejście ze strony ulicy było poznaczone ciekawą trójprzęsłową ceglaną i otynkowaną bramą, wykonaną z elementami stylu barokowego. †

Papież Franciszek
    W okresie Wielkiego Postu przygotowujemy się do celebracji Wielkanocy (Paschy), podczas której odnowimy przyrzeczenia Chrztu. Przemierzając więc ten świat tak jak Jezus i czyniąc z naszej egzystencji znak Jego miłości do braci, zwłaszcza najsłabszych i najbiedniejszych, budujemy świątynię Boga w naszym życiu. W ten sposób możemy wielu osobom, spotkanym na naszych drogach, umożliwić spotkanie z Jezusem. Ale – zapytajmy siebie samych – czy Pan naprawdę czuje się w naszym życiu jak w domu? Czy pozwalamy Mu zrobić „porządki” w naszych sercach i wyrzucić bożki (czyli pewne nasze postawy, etc.), które być może zadomowiły się w nas?
    Każda Eucharystia, którą celebrujemy z wiarą, sprawia, że wzrastamy jako żywa świątynia Pana, poprzez komunię z Jego Ciałem, ukrzyżowanym i zmartwychwstałym. Jezus wie, co jest w każdym z nas, i zna także nasze najbardziej gorące pragnienie: a jest nim pragnienie, aby On w nas zamieszkał, tylko On.
        
Anioł Pański z Ojcem Świętym, 08.03.2015  †

•  W Korei Południowej każdego roku średnio ponad 100 tysięcy dorosłych przyjmuje chrzest w Kościele katolickim, co w stosunku do liczby wiernych stawia ten kraj na pierwszym miejscu na świecie. O dynamicznym rozwoju chrześcijaństwa w Korei Południowej świadczy fakt, że jeśli w 1960 r. religię tę wyznawało jedynie ok. 2% jej mieszkańców, to obecnie przyznaje się do niej już co trzeci obywatel. Wśród 48-milionowej ludności tego państwa katolików jest dziś 5,3 mln, czyli ponad 10%. Liczba kapłanów w tym samym czasie zwiększyła się od 250 do ponad 5 tysięcy. W stosunku do liczby swych członków Kościół południowokoreański ma najwięcej katechumenów.
   
    • Chrześcijanie w Czechach udzielą gościny chrześcijańskim rodzinom z Syrii i Iraku. Na odezwę pod hasłem: „Brat to więcej niż bliźni”, odpowiedziało już 1500 rodzin, pojedynczych osób, a także całych parafii czy zborów, które zadeklarowały gotowość do udzielenia pomocy wygnanym chrześcijańskim rodzinom z małymi dziećmi. Powstała też fundacja „Generace 21”, która zbiera środki dla uchodźców, którzy przybędą do Czech. Postanowiono, że na początek Czechy udzielą azylu 15 rodzinom, jeżeli jednak ta inicjatywa sprawdzi się, to można będzie przyjąć kolejnych prześladowanych chrześcijan z Bliskiego Wschodu. †

Dzisiaj swoją historię opowiada siostra Eligia z Kongregacji Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia.

Byłam dzieckiem za pokutę
    „Podczas misji w parafii mój ojciec przystąpił do sakramentu pokuty. Dostał niecodzienną pokutę, żeby w naszej rodzinie urodziło się jeszcze jedno dziecko. Tak też się stało. I tak przyszłam na świat” – opowiada s. Eligia.
    W 1960 roku niedaleko polskiej granicy w Białej Podlaskiej w rodzinie robotników Jana i Anny urodziło się trzecie dziecko, dziewczynka. Ona żartobliwie nazywała siebie wynalazkiem, gdyż miała o wiele starszych siostrę i brata. Matka była prawosławna, lecz na ślubie przeszła na wiarę katolicką. Była bardzo wdzięczna swojemu mężowi za codzienny przykład prawdziwego katolika. On był wspaniałym małżonkiem i ojcem dla ich dzieci.
    „Nigdy nie słyszałam, żeby rodzice się kłócili, a nawet rozmawiali ze sobą podniesionym głosem. Kiedy byłam już dorosła, matka wspominała, że czasem mieli z ojcem jakieś nieporozumienia, lecz nigdy przed dziećmi nie rozwiązywali problemów. W domu panował pokój i szacunek wzajemny”.†

Kampania billboardowa Kościoła
   „Konkubinat to grzech, nie cudzołóż!” tak brzmi hasło kampanii billboardowej polskiego Kościoła na ulicach miast. Akcja jest skierowana do osób młodych żyjących w związkach niesakramentalnych. Problem ten dotyczy ponad pół miliona Polaków.
   
   Autorzy akcji podkreślają, że jest to odpowiedź na „zanik poczucia grzechu cudzołóstwa”. Kampania ma oddziaływać na kilku płaszczyznach: rodzinnej, duszpasterskiej oraz poradnictwa.
    Badania prowadzone w USA, Kanadzie, Szwecji, a także w Polsce pokazują, że małżeństwa niesakramentalne łatwo się rozpadają. W Polsce aż 49% konkubinatów tworzą osoby poniżej 34. roku życia. Jedną z głównych przyczyn konkubinatu jest lęk przed wzięciem odpowiedzialności za drugą osobę. †

Tradycyjnie w Wielką Sobotę z samego rana we wszystkich kościołach odbywa się poświęcenie pokarmów, które będą spożywane podczas śniadania wielkanocnego.
    Najczęściej idziemy do kościoła z koszyczkiem. Powinien on być wyłożony w środku białą serwetką, na której ułożymy pokarmy do święcenia, i udekorowany, np. baziami czy wiosennymi kwiatami i przykryty białą serwetką. Musi być zarazem estetyczny i prosty. Nie może zabraknąć w nim najbardziej podstawowych produktów.

CHLEB święci się na pamiątkę chleba, który zstąpił z nieba, tj. Jezusa, i na upamiętnienie cudownego nakarmienia przez Niego rzeszy słuchających Go ludzi. Codziennie prosimy Boga w Modlitwie Pańskiej o chleb powszedni. A skoro mamy go z Bożej hojności, to dajemy go do poświęcenia: zwykle kilka kromek, ale niektórzy dają i mały bochenek. Niektóre piekarnie przygotowują specjalny wielkanocny wypiek z okolicznościową nalepką z krzyżykiem. †

Wielki Czwartek
    W tym dniu jest sprawowana Msza Krzyżma Świętego, celebrowana w kościele katedralnym przez biskupa i prezbiterów danej diecezji.
    W bazylice katedralnej w Grodnie Msza św. Krzyżma Świętego odbędzie się o godz. 10.00. Podczas tej Mszy św. ks. biskup błogosławi oleje chorych i katechumenów oraz konsekruje święte krzyżmo. Kapłani zabierają nowe oleje do swoich parafii, sta­re zaś się spala.
    Wieczorem odprawia się uroczystą Mszę Wieczerzy Pańskiej.
    Jest ona sprawowana na pamiątkę Ostatniej Wieczerzy, podczas której Chrystus ofiarował Bogu Ojcu pod postaciami chleba i wina Swoje Ciało i Swoją Krew. †

W dniach od 27 do 29 marca w gmachu Wyższego Seminarium Duchownego w Grodnie odbędą się rekolekcje rozpoznania powołania.

Zapraszamy ministrantów oraz chłopców w wieku od 14 lat do przeżycia chwil wyciszenia, a zarazem pięknej refleksji nad swoją drogą życiową – „Do czego wzywa mnie Bóg?” Uczestnicy rekolekcji będą mieli okazję odczuć klimat życia seminaryjnego, porozmawiać z klerykami i ojcami duchownymi oraz wzbogacić swoją znajomość prawd wiary i modlitwy.
   
   Zgłoszenia przyjmujemy do 25 marca.
   
   Odpowiedzialny za rekolekcje – ks. Walery Bykowski.
   
    Numer kontaktowy – 77-02-34 (tel. seminarium).
   
    Serdecznie zapraszamy!

Okres Wielkiego Postu jest czasem jeszcze większej walki z grzechem, zastanowienia się nad sobą i oddania sprawom miłosierdzia. Jest to czas oczyszczenia, a teksty liturgiczne wraz z nabożeństwami Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali tworzą atmosferę sprzyjającą pracy nad odrodzeniem duchowym. „Bądź miłościwy i oczyść mnie z brudu, w którym mnie grzech trzyma, stwórz serce czyste” – czyż nie dają te słowa możliwości zastanowić się i zrobić rachunek sumienia z całego swojego życia, szczególnie w moim wieku.
Postawiwszy sobie to za cel, przyszłam do wniosku, że nasze pokolenie powojenne jest nieszczęśliwe, gdyż duży okres czasu żyliśmy w ukryciu od Boga. Nie mieliśmy możliwości otwarcie chodzić do świątyń, nawet tamtych, które były otwarte. A nauczyciele nie mogli nawet myśleć o religii. Dlatego musieliśmy jechać przez setki kilometrów, by chociażby raz na rok się wyspowiadać, i ślub brać w nocy przy świetle jedynej świecy, i dzieci chrzcić potajemnie, żeby nikt się nie dowiedział, ponieważ stracić pracę baliśmy się. †