“ „Wszystko mówi dziś do Ciebie,
    Głosy ludzkie, kwietne, wietrzne
    I doczesne, i przedwieczne,
    Wszystko się u stóp Twych kaja,
    Pąki w sadach, ziarna w glebie,
    Wszystko garnie się do Ciebie,
    Ty gwiaździsta Pani Maja!”

Już rozpoczął się powszechnie uważany za najpiękniejszy miesiąc maj. Kościół dedykuje ten okres szczególnej czci Matki Bożej. „Faktycznie to Ona jest najpiękniejszym kwiatem, jaki zakwitł ze stworzenia, „różą”, która ukazała się w pełni czasu, gdy Bóg, posyłając swego Syna, obdarzył świat nową wiosną. Jest też zarazem pokorną i dyskretną protagonistką pierwszych kroków chrześcijańskiej wspólnoty: Maryja jest jej duchowym sercem, albowiem sama Jej obecność pośród uczniów jest żywą pamięcią o Panu Jezusie i zadatkiem daru Jego Ducha” – mówił w 2010 r. Papież Benedykt XVI w katechezie wyjaśniającej liturgiczny kontekst dedykowania Maryi tego miesiąca. †

Dzisiaj swoją historię opowiada siostra Karolina z Kongregacji Sióstr Szkolnych de Notre Dame.

Wiary w rodzinie nie wstydzili się
    Siostra Karolina pochodzi z Lidy z rodziny robotników. Ojciec i matka byli katolikami. W czasie prześladowań swojej wiary nie wstydzili się.
    „Moi rodzice byli taką parą, która w 1973 roku uroczyście brała ślub w niedzielę. Ślub cywilny mieli prosty, zaś dla kościelnego mama uszyła długą białą suknię. Oczywiście, później na pracy wywołali i matkę, i ojca. Ale członkami Komsomołu nie byli, więc nie bardzo się niepokoili z tego powodu”.
    Wywołali ich i po ochrzczeniu dzieci, których w rodzinie było troje. Lecz rodzice nie zwracali na to wielkiej uwagi. Żyli tak, jak wydawało im się słusznym.
    „Mieliśmy w domu taką małą książeczkę z ilustracjami z życia Chrystusa. Mama i babcia tłumaczyły mnie, co oznaczają rysunki. Oczywiście jako trzylatka nie umiałam czytać, lecz bardzo lubiłam na podstawie tych ilustracji opowiadać wszystkim o Jezusie. Dochodziło do tego, że z tą książeczką zasynałam”. †

Dekanat Iwje

W źródłach pisemnych miejscowość wspomina się na początku XV w. (chociaż przy wjeździe jest umieszczony pamiętny znak z datą 1287 r.) jako Gieraniony Murowane lub Gasztołdowe, w odróżnieniu od Gieranion Maniwidowych (teraz w. Sobotniki) i Gieranion Starych (teraz w. Zygmunciszki). Była własnością wielkiego księcia, później – Gasztołdów, Paców. Od 1520 r. – miasteczko powiatu oszmiańskiego, od XVІ w. – centrum starostwa, gdzie starostami byli Giedrojcowie, Sapiehy, Mniszki, Sołohubowie, Braniccy. Za czasów króla Augusta ІІІ, ok. połowy wieku XVІІІ, miejscowość otrzymała prawo magdeburskie, od 1792 r. miała własny herb – na zielonym tle serce przecięte mieczem. Do ХІХ w. parafia gieranionska wchodziła w skład dekanatu raduńskiego, później – wiszniewskiego, w 1921 r. weszła w skład nowo utworzonego dekanatu Bieniakonie, a od 1991 r. znajduje się w dekanacie iwiejskim.
    Kościół św. Mikołaja Biskupa został tu założony w 1411 r. na środki wielkiego księcia WKL Zygmunta Kiejstutowicza, któremu w tamtych czasach należały Gieraniony. On zbudował kościół w 1458 r. Pierwotnie świątynia była drewniana, znajdowała się w południowo-zachodniej części wsi obok zamku. Po zniszczeniu świątyni w pożarze kanclerz WKL i wojewoda wileński Olbracht Gasztołd w 1519 r. zbudował kościół murowany i ufundował przy nim altarię.
    W 1540 r. już Wojciech Gasztołd otrzymał w Rzymie dla kościoła gieranionskiego status infułackiego, infułatem gieranionskim został ks. Stefan hrabia Talbrzykowski, prałat wileński. W owych czasach parafia gieranionska była jedną z najbogatszych w diecezji, a w dekanacie – bogatszą od Iwia i Trabów. †

•  W hiszpańskiej Walencji miał miejsce wirtualny łańcuch modlitwy w intencji powołań. Jego uczestnicy zobowiązali się do półgodzinnej modlitwy każdego dnia do 26 kwietnia. Autorem inicjatywy został Ośrodek Poradnictwa Powołaniowego Jana Pawła II w Walencji. Celem było przygotowanie do Światowego Dnia Modlitwy o Powołania, który miał miejsce 26 kwietnia. Łańcuch modlitwy zakończył się Mszą, którą w niedzielę odprawił kard. Antonio Canizares.
   
    • We Włoszech zamordowano 55-letniego ks. Lanfranco Rossiego. Jego ciało znaleźli przypadkowi turyści. Początkowo podejrzewano nieszczęśliwy wypadek, jednak okazało sie, że kapłan zginął od uderzenia w głowę. Policja prowadzi śledztwo. Ks. Rossi był powszechnie znany i szanowany, dlatego, że był autorem książek teologicznych oraz był związany ze wspólnotą „Budowniczowie modlitwy” propagującą medytację chrześcijańską. †

Papież Franciszek
    Treścią świadectwa chrześcijańskiego nie jest teoria, ideologia czy skomplikowany system nakazów i zakazów, ale orędzie zbawienia, konkretne wydarzenie, co więcej jest to Osoba: Chrystus Zmartwychwstały, żyjący i jedyny Zbawiciel wszystkich. O Nim mogą świadczyć ci, którzy Go doświadczyli osobiście, w Jego Kościele, na drodze, której fundamentem jest Chrzest, pokarmem jest Eucharystia, jego pieczęcią – bierzmowanie, a jego ciągła przemiana dokonuje się w sakramencie Pokuty. Dzięki tej drodze, którą zawsze kieruje Słowo Boże, każdy chrześcijanin może stać się świadkiem Zmartwychwstałego Jezusa. Jego świadectwo jest tym bardziej wiarygodne, im bardziej widoczny jest jego sposób życia – ewangeliczny, radosny, odważny, delikatny, spokojny, miłosierny. Jeśli natomiast chrześcijanin ulegnie pokusie wygody, próżności, jeśli staje się głuchy i ślepy na pytanie o “zmartwychwstanie”, które stawiają mu bracia, jak może przekazywać żyjącego Jezusa, Jego wyzwalającą moc i Jego nieskończoną czułość?
        
Regina Coeli z Ojcem Świętym   †

Powstanie biblioteka
J. Ratzingera – Benedykta XVI
   Biblioteka zostanie otwarta we wrześniu w Watykanie.
   
   Księgozbiór liczy na razie tysiąc pozycji w różnych językach. W dużej mierze są one darem samego Papieża.
    Otwarcie biblioteki zostało ogłoszone podczas prezentacji książki pt. „Benedykt XVI. Sługa Boga i ludzi” (Benedetto XVI. Servo di Dio e degli uomini). Zawiera ona refleksje uczniów i współpracowników Papieża Seniora z okazji 10. rocznicy wyboru na Stolicę Piotrową. †

"Chcę być misjonarzem radości!"

Zapraszamy dzieci naszej diecezji do

"KRAINY RADOŚCI"

1 czerwca 2015 roku (Grodno)

Z wielką radością pragniemy poinformować, iż 1 czerwca 2015 roku w Grodnie (par. Niepokalanego Poczęcia NMP, os. Południowy) odbędzie się V Diecezjalny Dzień Dziecka. Pragniemy z tym zaproszeniem dotrzeć do każdego dziecka naszej diecezji indywidualnie.
    Czuj się, Młody Przyjacielu, już teraz zaproszony, aby wziąć udział w tym święcie. Przyjedź do „Krainy radości”, aby doświadczyć prawdziwej, chrześcijańskiej radości i powrócić do swojego domu i szkoły jako inny człowiek, z uśmiechem na twarzy. †

Kościół jest raczej niechętny temu, żeby przywiązywać wagę do snów. Ale przecież nawet w Pismie Świętym czytamy o snach, które pochodziły od Boga.
    Podam przykład konkretnego snu. Komuś przyśnił się nie żyjący już ojciec i nakazał mu porzucić złe życie, pójść do spowiedzi i zacząć wreszcie żyć po chrześcijańsku. Człowiek ten bardzo przejął się tym przesłaniem i rzeczywiście sen ten stał się momentem przełomowym w jego życiu.
    Czy sen ten był nadprzyrodzoną ingerencją w życie tego człowieka? Osobiście sądzę, że nawet jeżeli sen ten spowodowały mechanizmy czysto naturalne (np. człowiek ten nosił w swojej podświadomości głęboki wyrzut sumienia, iż żyje nie tak, jak został wychowany), to i tak ujawniła się przez ten sen tajemnica świętych obcowania. Na pewno przez sen ten dotknęła tego człowieka miłość jego ojca – nawet jeśli się to stało drogą czysto naturalną. A dla miłości jest to rzecz zwyczajna, że swój owoc przynosi nieraz dopiero po wielu latach.
    Zarazem, jak sądzę, byłoby zwyczajną przemądrzałością z góry wykluczać nadprzyrodzony charakter tego snu. Bo kto wie, może rzeczywiście to sam Bóg zezwolił owemu ojcu nawet po śmierci przyjść do swego dziecka i wyświadczyć mu tak wielkie dobro.
    Przesłanie powyższego snu było ewidentnie zgodne z prawdą wiary, a zarazem nie było w nim żadnej nadinterpretacji tej prawdy. Ale opowiem wam inny sen, też w niczym niesprzeczny z prawdą wiary, ale zawierający niedobrą nadwyżkę wskazówek, jak należy postąpić. Sen ten zdarzył się przyszłemu świętemu Albertowi Wielkiemu, w momencie, kiedy podejmował decyzję wstąpienia do zakonu. †

7 maja 1990 roku w wyniku wypadku drogowego zostałem inwalidą I grupy.

Niemal 25 lat na wózku inwalidzkim. Maj 1990 roku stał się dla mnie fatalny. Nieszczęny wypadek zabrał mi możliwość chodzenia. Zaczeło się nowe odliczenie czasu. Musiałem na nowo rozpocząć życie – szczególne. Wspominam tamte lata i z przerażeniem myślę o tym, co musieliśmy przeżyć – ja i moi bliscy. Głównie wspierali rodzice i żona Nadzieja, a córeczka będąc niemowlęciem została bodźcem mojego życia.
    Pierwsze pół roku byłem całkowicie unieruchomiony. Wtedy nawet samodzielnie usiąść na łóżku było dla mnie wyczynem podobnym do lotów kosmicznych. Kosztowało mi to niesamowitego wysiłku. Miałem ciężkie treningi fizyczne i wierzyłem w Boga. Zrozumiałem wtedy, że wysiłek i wiara zawsze wydają dobre owoce. Jeżeli nie od razu, to po pewnym czasie. †

Jak co roku, organizujemy wypoczynek dla dzieci z rodzin biednych, niepełnych oraz zaniedbanych, których nie stać na wyjazd gdziekolwiek poza miejsce zamieszkania. Będą to tzw. „Wakacje z Bogiem”, które się odbędą w ośrodku wypoczynkowym w Niecieczy (powiat Lidzki). Wypoczynek organizuje się dla dzieci w wieku od 7 do 12 lat.

Terminy turnusów:
    08.06.2015 – 21.06.2015
    24.06.2015 – 07.07.2015
    10.07.2015 – 23.07.2015
    27.07.2015 – 09.08.2015
    12.08.2015 – 25.08.2015 †

Rekolekcje (pierwszy tydzień) z o. Józefem Augustynem SJ odbędą się 21–27 czerwca 2015 roku w Nowogródku w domu sióstr nazaretanek.
    Ćwiczenia duchowe odbywają się w ścisłym milczeniu, każdego dnia rozmowy z kierownikiem duchowym.

   Rejestracja do 31 maja. Otrzymać bardziej szczegółową informację i zarejestrować się można u ks. Tadeusza Krisztopika pod numerem: (+37529)637-55-14, (+37533)637-29-02 lub przez pocztę elektroniczną: Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć. .
   
    Zapraszamy do udziału osób świeckich, sióstr zakonnych oraz kapłanów.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
    Z radością witam Was na placówce młodzieżowej „Na skrzyżowaniu”. Życzę wszystkim słonecznego nastroju i natchnienia na każdy dzień. Niech wszystko się uda!
    Dzisiaj z Wami zastanowimy się nad kulturą obojętności, przedwczesną śmiercią i bohaterstwem. Poznamy, kto „wyrównuje” dusze i dlaczego trzeba umieć przesuwać strzałki na siebie.
    Naprzód z Bogiem!
   
    CYTAT Z BIBLII:
   „A ponieważ wzmoże się nieprawość, oziębnie miłość wielu” (Mt 24, 12)
   Pewnego razu uczniowie spytali Jezusa, kiedy przyjdzie koniec świata. On wymienił mnóstwo nieszczęść, które czekają na ludzkość. Ostatnią była nieprawość. I dodał: „Lecz kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony” (Mt 24, 13).†

W Pismie Świętym możemy przeczytać takie słowa: „Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie” (J 6, 53–57).

Ten fragment ukazuje nam ważność posilania się Ciałem Chrystusowym. Przede wszystkim dlatego, że przyjęcie Chrystusa w postaci Chleba jest możliwością posiadania „życia w sobie”, a także zadatkiem życia wiecznego i wskrzeszenia w dniu ostatecznym. I jako chrześcijanie powinniśmy uświadamiać sobie ważność i wartość przyjmowania Ciała Chrystusowego w Komunii św. Tylko powstaje nieraz pytanie, jak często to robić i jak długo po przystąpieniu do sakramentu Spowiedzi świętej? †

Wiosna nabrzmiała już słońcem. Majowe dni i wieczory pełne były zapachów i niezliczonych dźwięków. Naokoło spośród traw, drzew i krzewów dochodziły bzyczenia, ćwierkania i przekomarzania. Naprawdę przyjemnie było wygrzewać się i spacerować podziwiając kolorowy świat. Ale kto nie wsłuchiwał się uważnie w wiosenne odgłosy i nie obserwował wnikliwie roślin, nie wiedział, że pomiędzy nimi toczyły się brzydkie kłótnie. Na łące polne róże, które wyglądały delikatnie i uroczo, pokrzykiwały skrzeczącymi głosami na inne, mniej okazałe kwiaty:
    – Rozsuńcie się! Nie widzicie, że ktoś nadchodzi, żeby nas podziwiać?
    – Aha! Akurat! – piskliwie zakrzyczały niezapominajki. – To my jesteśmy bohaterkami maja! To nami się zachwycają!
    – Dobra, dobra. Gadajcie sobie co chcecie, a i tak najważniejsze na łące jesteśmy my – burknęły rozmaite zioła, których kwiaty rozsiewały słodki miodowy zapach. †

Smorgonie, 1–3 maja 2015 r.

1 maja – piątek         15.00 – rejestracja    17.30 – powitanie i adoracja Najświętszego Sakramentu    18.00 – MSZA ŚWIĘTA    19.00 – koncert uwielbienia (zespół LAUDANS)    20.00 – kolacja     20.40 – konferencja nt. „Błogosławieni czystego serca, albowiem oni    Boga oglądać będą” (Mt 5, 8)    21.10 – pogodny wieczór i zabawy    22.45 – błogosławieństwo na odpoczynek 2 maja – sobota         9.00 – modlitwy poranne   9.30 – KATECHEZA W KATECHEZACH:   Dar czystości w życiu – I. Osoby konsekrowanej; II. Kapłana;   III. Małżonków; IV. Narzeczonych; V. Chłopca; VI. Dziewczyny   10.30 – podsumowanie katechez   11.30 – MSZA ŚWIĘTA   13.00 – obiad 15.00 – prezentacja grup młodzieżowych    17.00 – koncert (zespoły AVE і OPEN)    18.00 – kolacja    19.30 – adoracja eucharystyczna (projekt RYBY) oraz sakrament pokuty    20.30 – wtajemniczenie w „RUCH CZYSTYCH SERC”    21.10 – koncert (zespół CROSSWAY)    22.45 – błogosławieństwo na odpoczynek 3 maja – niedziela         9.30 – MSZA ŚWIĘTA 10.30 – koncert (zespół MIŁOŚĆ)    Zakończenie i błogosławieństwo

†