Spotkanie odbędzie się 30 kwietnia w gmachu Wyższego Seminarium Duchownego przy ul. Paryskiej Komuny 1.
   
    Zapraszamy wszystkich pracowników służby zdrowia: lekarzy, wykładowców, felczerów, pielęgniarek, położników, laborantów, aptekarzy. Tematyka spotkania jest związana z Jubileuszowym Rokiem Miłosierdzia Bożego i poświęcona roli miłosierdzia i przebaczenia w stosunkach pomiędzy pracownikami medycznymi i pacjentami.
   
    Zgłosić się na spotkanie można pod numerem (8-029) 589-49-94 – ks. Witalij.

Kuria diecezjalna zaprasza do udziału poszczególnych wiernych i grupy, które modlą się w intencji dusz czyśćcowych. Spotkanie odbędzie się 21 kwietnia w kościele Podwyższenia Krzyża Świętego.
   
    W ramach spotkania zostanie odprawiona Msza Święta, odbędzie się sakrament pokuty, konferencja „Umarli również potrzebują miłosierdzia”, Koronka do Miłosierdzia Bożego. Uczestnicy będą mieli możliwość oficjalnego wstąpienia do stowarzyszenia Apostolskiego Dzieła Pomocy Duszom Czyśćcowym.
   
    Wszystkie pytania związane z udziałem w spotkaniu prosimy kierować do ks. Wiktora Subiela, dziekana dekanatu Iwie oraz diecezjalnego opiekuna stowarzyszenia Apostolskie Dzieło Pomocy Duszom Czyśćcowym (tel. 8-029-628-97-16, e-mail Adres poczty elektronicznej jest chroniony przed robotami spamującymi. W przeglądarce musi być włączona obsługa JavaScript, żeby go zobaczyć. ).

Zaproszenie młodzieży diecezji grodzieńskiej na Diecezjalne Dni Młodzieży
   
    Droga Młodzieży! Uczniowie szkół i koledżów, Studenci uczelni zawodowych i wyższych! Zapraszam Was 7–9 maja br. na kolejne Diecezjalne Dni Młodzieży. W tym roku będzie Was gościć u siebie parafia w Mostach, a również graniczące z nią parafie (Roś, Wołpa, Mikielewszczyzna, Mosty Prawe). Głównym mottem spotkania będą słowa: „Powołani być narzędziami Bożego Miłosierdzia”.
   Zachęcam Was w miarę swych możliwości wziąć udział w Diecezjalnych Dniach Młodzieży, które będą czasem przygotowania do Światowych Dni Młodzieży w Krakowie.
    Szczegółowe informacje o udziale można dowiedzieć się u swoich księży proboszczów i duszpasterzy młodzieży.
   
    Na owocne przygotowanie i udział w spotkaniu wszystkim z całego serca błogosławię.
Aleksander Kaszkiewicz, Biskup Grodzieński †

Modlitwa za młodzież
   Ojcze nasz, zatroskani o młodzież, prosimy Cię o szczególne dla niej łaski. Pomóż młodym znaleźć prawdę, której pragną i spraw, by nie gorszyli się fałszem i obłudą świata. Zachowaj ich wrażliwe dusze od zła i niemoralności, która odbiera sens życia i nadzieję oraz oddala od Ciebie, Boże, który jesteś dobrem jedynym i celem naszym. Wskaż im, Ojcze, jak przygotować się nauką i pracą do podjęcia czekających ich w życiu obowiązków. Niech cieszą się pięknem świata i radują swoją młodością, niech zaufaniem darzą rodziców i wychowawców. W Twoim Synu, a Panu naszym Jezusie Chrystusie niech znajdą drogę, prawdę i życie. Amen.

Dlaczego król gardził darami żebraka i śmiał się z niego?
    Dlaczego pewnego dnia monarcha zaczął cenić jabłka żebraka?
    Czy my czasem nie jesteśmy podobni do tego króla?
    Kto przypomina cichego, cierpliwego i pokornego żebraka?
    Gdzie ukryty jest najwspanialszy dar, który nam pozostawił Chrystus?
    Czym jest ten dar?

Кażdego poranka bogaty król odbierał hołdy swoich poddanych. Siadał na ogromnym tronie wyściełanym szkarłatną materią, do ręki brał złote berło, a na głowę wkładał koronę wysadzoną drogimi kamieniami. Niczego mu nie brakowało. Miał wspaniałą rodzinę – żonę i dziesięcioro dzieci, do których należały wszystkie bogactwa, posiadał rozległe królestwo, wielu mądrych doradców, karne wojsko i co najważniejsze nie miał żadnych wrogów. Mógł więc żyć spokojnie i bez lęku. Wydawałoby się, że powinien być szczęśliwy, ale tak nie było. Król po prostu zaczął się okropnie nudzić. Miał jednak nadzieję, że może w końcu wydarzy się coś, co odmieni jego monotonne życie. †

Każdą minutę w różnych częściach świata dokonuje się z woli Boga cud poczęcia człowieka. Jednak wiele poczętych dzieci mogą nie doczekać się dnia swoich narodzin w wyniku aborcji. Co roku na Białorusi około 30 tysięcy niewinnych maluchów zostają zabite w łonie swoich matek. Ogółem w całym świecie 55 milionów kobiet poddają się aborcji. Wobec tych strasznych liczb nie można pozostać obojętnym, dlatego Kościół zachęca wiernych włączyć się w obronę życia i podjąć Adopcję Duchową Dziecka Poczętego Zagrożonego Zagładą. Przysięga Adopcji Duchowej składa się zwykle w uroczystość Zwiastowania Pańskiego na czas do Bożego Narodzenia.
   

Co to jest Adopcja Duchowa
    Adopcja Duchowa to dziewięciomiesięczne zobowiązanie się do codziennej modlitwy za poczęte i zagrożone aborcją dziecko. Polega ona na codziennym odmawianiu dziesiątki Różańca wraz z modlitwą w intencji dziecka poczętego. Osoba obejmuje modlitwą tylko jedno dziecko, które to, wie jedynie Pan Bóg. Do modlitwy można dołączyć dowolnie wybrane dodatkowe postanowienia, na przykład częstą spowiedź, Komunię Świętą, adorację Najświętszego Sakramentu, lekturę Pisma Świętego, pomoc osobom potrzebującym lub dodatkowe modlitwy. †

„Słowo Życia” proponuje uwadze czytelników projekt pod tytułem „Ćwiczenia w miłosierdziu”. Z tego numeru w gazecie rozpoczyna się publikacja serii refleksji na temat czynów miłosierdzia względem duszy i ciała. Czytelnicy mają doskonałą okazję, aby pogłębić swoją wiedzę o przejawach wiary. Duszpasterze opowiedzą o tym, jak można zrealizować godne sprawy. „Treningi” duchowe mogą stać się dobrym przyzwyczajeniem – nawykiem czynienia miłosierdzia. Dzięki temu człowiek staje się podobny do Chrystusa. Czy chcielibyście być podobni do Jezusa?

Ludzie przychodzą na ten świat ze skłonnością do grzechu. Dlatego często życie jest podobne do ciągłej walki z grzesznymi myślami, pragnieniami, uczuciami i, w przyszłości, słowami i czynami. W modlitwie „Ojcze nasz” przemawiamy następujące słowa: „i odpuść nam nasze winy”, w których prosimy Boga, aby przebaczył nam popełnione grzechy. Jest to potwierdzenie myśli, że każdy człowiek potrzebuje zbawienia. Według Pawła Apostoła wszyscy jesteśmy grzesznikami: „Nie ma sprawiedliwego, nawet ani jednego, nie ma rozumnego, nie ma, kto by szukał Boga. Wszyscy zboczyli z drogi, zarazem się zepsuli, nie ma takiego, co dobrze czyni, zgoła ani jednego” (Rz 3, 10–12). †

Dekanat Lida

Кościół pod wezwaniem św. Michała Archanioła został założony tu w 1609 r. z inicjatywy wojewody witebskiego Jana Zawiszy po jego nawróceniu z kalwinizmu. Drewnianą świątynię zbudowano na malowniczym wzgórzu na lewym brzegu rzeki Dzitwy. Z czasem wokół kościoła powstał cmentarz. Ostatni kościół drewniany został zbudowany w 1703 r. w stylu barokowym ze środków szlachcica Szemiota, dziedzica Dzitwy. Wejście na teren kościelny, otoczone ogrodzeniem kamiennym, poznaczone było trójprzęsłową bramą murowaną, nad którą wznosiła się drewniana dwukondygnacyjna czworoboczna wieża dzwonnica.
 
  Drewniane świątynie zmieniały jedna drugą do 1902 r., kiedy wierni na czele ze swoim proboszczem ks. Kazimierzem Stalewskim postanowili zbudować z własnych środków kościół murowany. Budowa rozpoczęła się w 1903 r. i była ukończona w 1907 r., w 1908 r. kościół został konsekrowany pod wezwaniem historycznym św. Michała Archanioła. Nowa świątynia w stylu eklektycznym, gdzie cechy neoromantyku łączą się z cechami neogotyku i secesji, wzniosła strome wieże ponad malowniczą okolicą. Kościół jest zbudowany z żółtej cegły. Jest to dwuwieżowa trzynawowa bazylika z transeptem i pięciokątną absydą, do której przylega złożony system zakrystii. Fasada główna pod trójkątnym frontonem jest flankowana czterokondygnacyjnymi teleskopowymi wieżami dzwonnicami, uwieńczonymi iglicami fasetowanymi z lukarnami. Skrzydła transeptu i absyda są poniżone do poziomu naw bocznych, objętości są przykryte dwuspadowymi (nad absydą i zakrystiami – czterospadowymi) dachami blaszanymi. Nad frontonem ołtarzowym wznosi się stroma sygnaturka. †

Papież Franciszek
    Кażdy z nas, patrząc na swoje własne życie dobrym spojrzeniem Boga, może sięgnąć pamięcią i odkryć jak Pan okazał nam miłosierdzie, że był znacznie bardziej miłosierny niż myśleliśmy, zachęcając siebie, byśmy Go prosili o dokonanie jeszcze jednego kroku, aby w przyszłości okazał się jeszcze bardziej miłosierny: „Okaż nam, Panie, swoją łaskawość” (Ps 85, 8). Ten paradoksalny sposób modlitwy do Boga coraz bardziej miłosiernego pomaga rozbić te wąskie systemy, w których wielokrotnie szufladkujemy niezwykłą obfitość Jego Serca. Dobrze, abyśmy wyszli z naszych ograniczeń, bowiem właściwością Serca Bożego jest przeobfitość miłosierdzia, wykraczającego poza brzegi, rozlewającego Jego czułość, w taki sposób, że zawsze jej zbywa, ponieważ Pan woli, aby coś się zatraciło, niż gdyby miało zabraknąć jednej kropli, woli aby wiele ziaren wydziobały ptaki, niż aby glebie zabrakło choćby jednego ziarna, ponieważ każde może przynieść plon obfity, trzydziesto-, sześćdziesięcio-, a nawet stokrotny.
        
Fragment homilii wygłoszonej podczas Mszy Krzyżma Świętego  †

Modlitwa za dziecko nienarodzone
   Panie Jezu, za wstawiennictwem Twojej Matki, Maryi, która urodziła Cię z miłością, oraz za wstawiennictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia, który opiekował się Tobą po urodzeniu, proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka, które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady. Proszę, daj rodzicom miłość i odwagę, aby swoje dziecko pozostawili przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.

•   Po uroczystej Mszy Wielkanocnej i błogosławieństwie „Urbi et Orbi” („miastu i światu”) tysiące roślin ozdobnych, drzew kwitnących, tulipanów i innych kwiatów wysadzono w Ogrodach Watykańskich, a także wokół innych instytucji i zarządów Stolicy Apostolskiej. Inicjatywa, która stała się tradycyjną, ma na celu zwrócenie uwagi na obronę stworzenia. W ciągu ostatnich 15 lat za projekt „Wielkanocy watykańskiej” odpowiedzialny jest holenderski kwiaciarz Charles van der Voort. W przyszłym roku jego następcą zostanie Paul Deckers, również Holender.†

W Wielką Środę Droga Krzyżowa ulicami miasta odbyła się w Iwiu. Nabożeństwo pokutne trwało około dwóch godzin i skończyło się późno wieczorem. Wzięło w nim udział około tysiąca osób. Z przodu procesji znajdował się krzyż, który po kolei osobno nieśli mężczyźni, ministranci, przedstawiciele ruchów kościelnych, służby zdrowia, opieki społecznej, nauczyciele, pracownicy komitetu wykonawczego. „Droga Krzyżowa ulicami Iwia w Wielką Środę jest już tradycją. Cieszę się, że biorą w niej udział tak wielu ludzi” – powiedział proboszcz parafii świętych Piotra i Pawła Apostołów ksiądz Jan Gawecki. †

W Wielki Czwartek
Papież
umył nogi uchodźcom
   Liturgia odbyła się w centrum dla imigrantów oczekujących na azyl we Włoszech.
   
   Tym prostym i wyraźnym gestem Papież chciał powiedzieć o konieczności należytej uwagi do najsłabszych, o tym, że jesteśmy powołani, aby przywrócić im godność. Ojciec Święty wezwał spojrzeć na Wielkanoc oczami tych, którzy przeżywają swoją wiarę w służbie osobom noszącym na twarzy ślady cierpienia i przemocy. †

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
    Witam czytelników rubryki młodzieżowej „Na skrzyżowaniu”. W dzisiejszym numerze porozważamy o wschodach na niwie duchowej, urodzaju chrześcijańskim i wagach Bożych. Zastanowimy się, przez jakie próby przechodzi dusza i na co można się spodziewać przy zmartwychwstaniu.
   Naprzód z Bogiem!

    Cytat z Biblii:
    „Królestwo Niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swej roli” (Mt 13, 24)
   Królestwem Niebieskim nazywa się działanie łaski Ducha Świętego w człowieku, który uwierzył w Boga i żyje według Jego przykazań. W ten sposób Królestwo nie przychodzi jakoś zewnętrznie, a wydobywa się wewnątrz człowieka: przez „dobre ziarno” Bóg jest w duszy, która Go kocha.†

Dorośli wiedzą, jak według kanonów trzeba przeżywać Wielki Post: w taki sposób, aby nie tylko ciało, ale i dusza się oczyszczała, myśli wypełniały się dobrocią, współczuciem dla innych i ze słów stawały się uczynkami. A jak małemu człowiekowi wyjaśnić, co to jest post i Droga Krzyżowa? W jeden z piątków o cierpieniu Chrystusa rozważały dzieci z parafii świętego Jerzego w Wornianach. Wraz z katechetką Joanną Radziewicz i aktywną parafianką Natalią Kołpak chłopcy i dziewczęta przygotowały poetycką Drogę Krzyżowa.

...W  wieczornym zmierzchu tonął kościół. Migoczące światełka świec, które trzymały w rękach dzieci, oświetlały obrazy i odbijały się w witrażowych oknach świątyni. Do trzech krzyży, co ustawili na początku Wielkiego Postu obok obrazu Jezusa, przez szarą wzruszającą górę prowadziła droga z czerwonych śladów – czternastu stacji, przez które Chrystus niósł swój niezmiernie ciężki od ludzkiej zdrady krzyż.†