Ружанец часта называюць зброяй, што дазваляе перамагаць дэманаў і супрацьстаяць грахам. Яго ўспрымаюць таксама як шанц на збаўленне, паколькі паспяхова дапамагае вымаліць для душы вечнае жыццё.
    У гісторыі многіх святых і бласлаўлёных Ружанец адыгрываў вельмі важную ролю, нягледзячы на тое, што гэта надзвычай складаная малітва.

Абарона ад зла
    “Дайце мне армію людзей, якія адгаворваюць Ружанец, і я заваюю свет”, – сказаў некалі бл. Пій VII, падкрэсліваючы магутнасць гэтай малітвы. Моц Ружанца не абстрактная, а абсалютна рэальная. Так, напрыклад, Францішак – адзін са сведкаў аб’яўленняў Маці Божай у Фаціме (Партугалія) – быў збаўлены менавіта праз гэтую малітву. Калі хлопец спытаўся ў Марыі, ці пойдзе ў Неба, Яна адказала: “Ты павінен адгаварыць шмат Ружанцаў”. Пастушок быў паслухмяны Валадарцы свету і рэгулярна адгаворваў малітву. Ружанец можа вырашыць любую праблему. Як казала другая сведка аб’яўленняў у Фаціме Слуга Божая с. Луцыя, “няма цяжкасці, якая б не была растлумачана гэтай малітвай”. †

З нагоды стагоддзя апублікавання папам Бенедыктам XV Апостальскага ліста “Maximum illud” – дакумента, які меў на мэце абудзіць у цэлым Касцёле свядомасць місійнага абавязку – Святы Айцец Францішак абвясціў кастрычнік бягучага года Надзвычайным місійным месяцам. Дэвізам былі абраны словы: “Ахрышчаныя і пасланыя: Касцёл Хрыста з місіяй у свеце”.

Місіі – гэта тэма, якая датычыць усіх вернікаў. Кожны з нас павінен абудзіць у сэрцы жаданне абвяшчаць Евангелле і перамяняць сваю супольнасць у місійную і евангелізацыйную рэчаіснасць, памятаючы, што місіі з’яўляюцца “ўмілаваннем Езуса і любоўю да Яго люду”. †

У кнізе Дзеяў Апосталаў апісваецца павучальная гісторыя, якая наглядна паказвае прыроду празорлівасці. Гаворка ідзе пра адну місійную вандроўку апостала Паўла ў горад Філіпы. Яму спадарожнічаў евангеліст Лука, які і вядзе апавяданне ад 1-ай асобы: “Калі мы ішлі на малітву, нам сустрэлася адна служанка, якая мела духа прадбачання і прадказаннямі здабывала сваім гаспадарам вялікія сродкі” (Дз 16, 16). Тут ясна сказана, што апантанасць можа праяўляцца і ў прыгожай форме, прадраканнямі, г. зн. у прадбачанні. “Ідучы за Паўлам і за намі, яна крычала: «Гэтыя людзі – слугі Найвышэйшага Бога, яны абвяшчаюць нам шлях збаўлення». Так рабіла яна шмат дзён” (Дз 16, 17–18). Як жа рэагуе святы апостал? “Павел, раззлаваўшыся, павярнуўся і сказаў духу: «У імя Езуса Хрыста загадваю табе выйсці з яе». І той адразу выйшаў” (Дз 16, 18). †

Прывітанне, Маленькі Чытач! Неўзабаве распачнецца кастрычнік, які ў Касцёле з’яўляецца месяцам, прысвечаным, у прыватнасці, ружанцовай малітве. У гэты час вернікі збіраюцца разам, каб усхваляць Маці Божую Ружанцовую і разважаць над таямніцамі святога Ружанца, якія апісваюць важныя падзеі з жыцця Езуса Хрыста і Яго Маці Марыі.
    А ці Ты ведаў, што Ружанцовая малітва здольна перамяніць свет, асабліва калі людзі адгаворваюць яе разам? Шмат разоў ружанцовая малітва, прамоўленая з верай, уплывала на лёсы народаў, перамяняла жыццё чалавека. Ружанец можа тварыць цуды! †

За плячамі засталося лета. Гэтую пару яшчэ часта называюць “маленькім жыццём”, бо яна поўніцца рознымі актыўнасцямі, здарэннямі, знаёмствамі. Сярод такой насычанасці часам можна загубіцца або неспадзявана зразумець, што так і не ўдалося адпачыць па-сапраўднаму: галава поўная цяжкіх думак, а на сэрцы няма лёгкасці. Мы як хрысціяне павінны памятаць, што заўсёды маем магчымасць набрацца сіл у Бога. Касцёл у сваю чаргу прапануе шматлікія варыянты таго, як можна правесці свой вольны час улетку. Чым не прывабны каталог ад Нябеснай канцылярыі?

У сённяшнім нумары газеты “Слова Жыцця” пра свой удалы адпачынак распавядаюць тыя, хто скарыстаў прапановы парафій. †

Жыць Евангеллем.
Першы Сінод Гродзенскай дыяцэзіі

Касцёл абвяшчае Божае слова, каб Добрая Навіна пра збаўленне пашыралася ва ўсе бакі свету; цэлебруе сакраманты, каб жывы Езус прасякаў людскую штодзённасць; здзяйсняе паслугу любові (caritas) і сведчання хрысціянскага жыцця, каб ахінаць клопатам асабліва тых, хто “хворы” (параўн. Мц 9, 12). Асноўнай задачай, незалежна ад часу і акалічнасцей, з’яўляецца адкрыццё чалавека на асабістую сустрэчу з Хрыстом, “тым самым учора, і сёння, і навекі” (Гбр 13, 8). Касцёл рэалізуе гэтую місію праз арганізаваную збаўчую дзейнасць, называемую душпастырствам. Яго мэта палягае на суправаджэнні людзей, што жывуць “тут і цяпер”, да сустрэчы з Богам у веры, надзеі і любові. ✝︎

Першая школа святасці – гэта хрысціянская сям’я. Яна з’яўляецца найважнейшым месцам фарміравання характару і свядомасці кожнага чалавека. Яна першая вучыць правільным адносінам да веры: вузы адзінства і любові, якія злучаюць членаў сям’і, натхняюць да шукання Бога і адкрыцця на Яго.
    Шмат дачок і сыноў былі абвешчаны святымі менавіта дзякуючы захаванню каштоўнасцей, перададзеных вернымі Стварыцелю бацькамі.
    Узносячы іх да хвалы алтара, Касцёл паказвае вызнаўцам Хрыста прыклад для пераймання, а таксама прыгадвае, што праз заступніцтва святых і бласлаўлёных можна атрымаць дапамогу і ласку ад Усемагутнага. Няхай 10 прыведзеных гісторый стануць чарговым доказам таго, што сям’я – гэта першая школа святасці.

Свсв. Яўхім і Ганна
   – бацькі Найсвяцейшай Панны Марыі
    Хрысціянская традыцыя апісвае бацькоў Марыі як тактоўнае, спакойнае сужэнства. Яўхім і Ганна былі богабаязнымі, падтрымлівалі блізкія адносіны з Усемагутным. Свой здабытак дзялілі на 3 часткі: адну прызначалі на ўтрыманне святыні, другую ахвяроўвалі патрабуючым, а трэцюю пакідалі сабе.
    Выхоўвалі Марыю ў ласцы, якой Бог адарыў Яе. Паколькі бабуля і дзядуля Хрыста ўдзельнічалі ў таямніцы Уцелаўлення, сёння ўсе бабулі і дзядулі даручаюцца іх апецы. †

Папа Францішак
   Езус не запрашае нас да абстрактнай, незямной або тэарэтычнай любові – Ён прапануе шлях, які сам пераадолеў першым, шлях, які прывёў Яго да любові ў дачыненні да тых, хто Яму здрадзіў, хто несправядліва Яго судзіў, хто забіў Яго. “Любіце ворагаў вашых” (Лк 6, 27) – гэта мандат, разлічаны на актыўную добразычлівасць, бескарыслівую і надзвычайную ў адносінах да тых, хто нас параніў.
    Такім запрашэннем Езус, далёкі ад таго, каб быць упартым мазахістам, жадае назаўсёды спыніць надзвычай распаўсюджаную – як учора, так і сёння – практыку: быць хрысціянамі і жыць паводле закону адплаты. Немагчыма планаваць будучыню, будаваць нацыю, грамадства, заснаваныя на “роўнасці насілля”. Не магу ісці за Езусам, калі пашыраю і жыву па прынцыпе “вока за вока, зуб за зуб”.
    “Як хочаце, каб рабілі вам людзі, так вы ім рабіце” (Лк 6, 31), што падразумявае ўзаемную любоў і дапамогу, без разліку на атрыманне нечага ўзамен. Гаворка ідзе пра паводзіны, характэрныя моцным, а не слабым; паводзіны людзей, якія ўсведамляюць, што неабавязкова дрэнна абыходзіцца з іншымі, няславіць ці прыгнятаць, каб адчуваць сваю важнасць, хутчэй наадварот. І ў такіх паводзінах – прароцкая моц, якой нас навучыў сам Езус Хрыстус, [...] паказаўшы, што правільны шлях – гэта служэнне.

☞ Святы Айцец Францішак накіраваў прывітанне арганізатарам і ўдзельнікам ХХV Міжнароднага кангрэсу праваслаўнай духоўнасці на тэму “Пакліканыя да жыцця ў Хрысце”. Форум па традыцыі праходзіць у італьянскім манастыры ў Базэ. Гэта адзінае месца, дзе сустракаюцца прадстаўнікі амаль усіх Праваслаўных Цэркваў. У спецыяльнай тэлеграме Папа заклікаў вернікаў паглыбляць духоўныя скарбы, якія аб’ядноўваюць католікаў і праваслаўных, каб быць пераканаўчымі сведкамі Евангелля жыцця і даваць чалавецтву надзею ў пошуках сапраўдных адказаў.†

Больш за 20 гадоў у Гродне працуе Каталіцкая кансультацыя. Яе дзейнасць скіравана на аказанне дапамогі людзям, якія перажываюць цяжкасці ў асабістым, сужэнскім і сямейным жыцці. Спецыялісты аказваюць падтрымку, між іншым, у наладжванні альбо паглыбленні зносін паміж мужам і жонкай, у вырашэнні складаных спраў, звязаных з выхаваннем дзяцей і моладзі. Якім чынам кансультанты прычыняюцца да вырашэння жыццёвых праблем? Чаму ў многіх сітуацыях кансультацыя становіцца месцам атрымання першай парады? На гэтыя і іншыя пытанні адказвае кс. Павел Салабуда, які духоўна апекуецца кансультацыяй.

– Кс. Павел, чым адметная Каталіцкая кансультацыя? Якія галоўныя мэты і задачы гэтай установы?
    – Найважнейшае тут менавіта гэтае “каталіцкая”. Чаму? Таму што яна вельмі адрозніваецца ад кансультацыі, якая не мае ў сабе такога слова. Прывяду вельмі просты прыклад з уласнага вопыту. Да мяне прыходзіць сужэнства з праблемамі. Муж з жонкай маюць за плячамі 20 гадоў супольнага жыцця, трое дзяцей. Псіхолаг у дзяржаўнай кансультацыі рэкамендаваў ім разысціся або знайсці сабе каханкаў. Гэта веруючыя людзі, таму яны былі ў шоку, калі пачулі такое. У каталіцкай кансультацыі ніколі не дадуць падобнай парады! На нашай пляцоўцы працуюць людзі, якія клапоцяцца аб духоўным жыцці. Таму бачым, што падыход да аказваемай дапамогі знаходзіцца на зусім іншым узроўні. Наша мэта – дапамагчы чалавеку парадай, якая абапіраецца на рэлігійных каштоўнасцях, а таксама прафесійнай тэрапіяй. †

25 гадоў у дарозе “З таго дня, як я была цудам аздароўлена, вырашыла, што буду хадзіць у пілігрымкі. І з 70-га года жыцця кожны год падарожнічаю 3 месяцы, – распавядае спадарыня Эма. – Першым санктуарыем, які я наведала, быў Лурд. Потым Фаціма. Цяпер настала чарга Чанстаховы. Прыношу апошнія плады свайго жыцця Маці Божай: малітву за мір у свеце, за святароў і за моладзь. Гэта самыя важныя намеры, якія можна давяраць толькі Марыі”. У падарожжы ў яснагорскі санктуарый жанчына пераадолела каля тысячы кіламетраў. Яе адметныя знакі – гэта аранжавая камізэлька, кіёк, панама і ружанец. Вандроўніца вязе з сабой таксама невялікую каляску, у якой ёсць усё неабходнае для пілігрыма. †

У разважаннях пра формы малітвы немагчыма абмінуць увагай малітоўнае чытанне Святога Пісання.
    Як сказана на пачатку Бібліі, Бог праз Слова стварае ўсё. Тое ж паўтарае евангеліст Ян, называючы Словам Божага Сына.
    Слова, змешчанае ў Старым і Новым Запавеце, становіцца дасягальным для нас. Папа Бенедыкт XVI у адгартацыі “Verbum Domini” адзначае: “Божае слова знаходзіцца ў аснове кожнай сапраўднай хрысціянскай духоўнасці”. Гэтае сцверджанне запрашае нас паглядзець на ўласнае стаўленне да малітвы Божым словам. Ці маё духоўнае жыццё стаіць на трывалым падмурку? А можа, біблійныя разважанні здаюцца неабавязковым упрыгожаннем, “раскошай”, даступнай толькі некаторым людзям?
    Як сцвярджаў св. Амброзій, “калі чалавек з вераю бярэ ў рукі Святое Пісанне і чытае яго, зноў ходзіць з Богам у раі”. Для гэтага дастаткова толькі адкрыць Біблію? Знешне – так, але за ўдакладненнем: “з вераю” стаіць шматвяковая традыцыя Касцёла. Сама падрыхтоўка і працэс малітоўнага чытання будзе адрознівацца ад звычайнага, калі чалавек мае намер даведацца аб падзеях і постацях Святога Пісання. †