Рым, 13 – 16 студзеня 2011 г.

Капеланы турмаў у Еўропе з’яўляюцца часткай Міжнароднай камісіі каталіцкіх капеланаў турмаў. Мэтай сёлетняга Кангрэса капеланаў турмаў было: 1) змена структур і стварэнне рэгіёнаў у Еўропе, 2) падрыхтоўка да сусветнага кангрэса, які адбудзецца з 27.08 па 01.09. 2011 г. у Яундэ сталіцы Камеруна (Афрыка). У сустрэчы прынялі ўдзел 18 прадстаўнікоў Еўропы з Францыі, Італіі, Бельгіі, Галандыі, Англіі, Уэльса, Шатландыі, Славеніі, Албаніі, Аўстрыі, Швецыі, Польшчы, Беларусі, Украіны, Мальты і Лівана (арабскія краіны). Сярод нас прысутнічаў прадстаўнік Ватыкана і духоўны апякун кангрэса кс. біскуп Джон Брайан з Шатландыі. Вёў сустрэчу былы кіраўнік (прэзідэнт) сусветнай Міжнароднай камісіі спадар Хрысціян Кун з Аўстрыі. Большасць капеланаў турмаў у Еўропе – гэта ксяндзы і манахі, але ў Аўстрыі, Бельгіі, Галандыі гэта свецкія асобы. †

У сувязі з мінулым святам св. Казіміра, Заступніка нашай дыяцэзіі, я хачу расказаць пра двух ксяндзоў, якія калісьці працавалі ў парафіі Найсвяцейшай Тройцы ў Індуры.

Людзі старэйшага пакалення памятаюць, як моцна быў пераследаваны Касцёл на Гродзеншчыне. Святыні зачынялі, разбуралі. Ганенні закранулі таксама ксяндзоў. Многія з іх прайшлі праз лагеры. Але святары не ўсумніліся, мелі велізарную веру, былі адданы Богу і людзям і гатовы да кожнай ахвяры. Дзякуючы іхняй працы і намаганням, на нашых землях захавалася вера. Гэта ксяндзы: Алаізій Тамковіч, Юзаф Кавальчык, Пётр Барташэвіч і Казімір Радзішэўскі. Пасля вяртання з лагераў яны цалкам прысвяцілі сябе службе Богу і людзям, не шкадавалі сіл, былі гатовыя прыйсці на дапамогу кожнаму. Яны выконвалі абавязкі не толькі ў сваёй парафіі. Калі была патрэба, то у кожную пару дня і ночы яны спяшаліся ў іншыя парафіі. Напрыклад, ксёндз Пётр Барташэвіч з Адэльска умеў працаваць з моладдзю. Ён арганізаваў музычныя і спартыўныя гурткі, дзякуючы яго намаганням паўстала бібліятэка. Плябанія была месцам сустрэчы моладзі, своеасаблівым культурным цэнтрам. Праца з моладдзю прыносіла прыгожы плён. А які з яго быў казнадзей! Ён умеў расчуліць людскія сэрцы да слёз. Гэта менавіта ён патаемна падрыхтаваў да святарства некалькі маладых кандыдатаў, між іншым кс. Антонія Ханько. Ксёндз Алаізій Тамковіч, якога забралі ў лагер з Індуры, выконваючы святарскія паслугі ў Макараўцах, калісьці сказаў мне: “Вучыся, хлопча, прыйдуць часы, калі ты будзеш нам патрэбны”. Яго словы, натхнёныя верай, збыліся. †

I дыяцэзіяльны Дзень дзіцяці

Дарагія сябры! Мы з’яўляемся адной вялікай Сям’ёй Божых дзяцей. Усе мы маем таго ж самага Айца ў небе, да якога можам звяртацца ў кожнай патрэбе. Так як гэта бывае ў традыцыйнай сям’і, мы наведваем адзін аднаго, сустракаемся раз на нейкі час, каб падзяліцца сваімі радасцямі, дасягненнямі, але таксама тым, што сумнае і прыкрае.
    Мы прагнем запрасіць Вас ужо сёння на I Дыяцэзіяльны дзень дзіцяці, які адбудзецца 1 чэрвеня 2011 г. у Гродне. Галоўнымі задачамі гэтай сустрэчы з’яўляюцца перш за ўсё бліжэйшае пазнанне нашага Нябеснага Айца, знаёмства з новымі людзьмі, а таксама засеянне зярнятак любові ў нашых сэрцах.
    На гэтай сустрэчы – гарантуем гэта ўжо сёння - будуць малітва, Эўхарыстыя, галоўным цэлебрантам якой будзе айцец нашай дыяцэзіяльнай Сям’і кс. біскуп Аляксандр, гульні, добрыя забавы, музыка, конкурсы, тэатральная інсцэніроўка, а напрыканцы - прыемны сюрпрыз. †

Папа Бэнэдыкт XVI
   Калі мы зададзім сабе пытанне: чаму Вялікі пост? Чаму Крыж? — то адказ, у радыкальным вымярэнні, будзе такім: таму што існуе зло, больш за тое — існуе грэх, які, паводле Святога Пісання, з’яўляецца глыбокай прычынай усялякага зла. Але гэтае сцвярджэнне не да канца ўсвядомлена, і многія не прымаюць слова “грэх”, бо яно мае на ўвазе рэлігійнае бачанне свету і чалавека. У рэчаіснасці праўдай з’яўляецца тое, што калі забраць Бога з далягляду свету, то нельга казаць аб граху. Калі захінуць сонца, знікаюць і цені, яны з’яўляюцца толькі тады, калі ёсць сонца; падобна і захінанне Бога непазбежна параджае захінанне граху. Таму значэнне граху, які з’яўляецца нечым іншым, чым пачуццё віны“, як хоча гэтага псіхалогія, мы атрымліваем тады, калі нанава адкрываем пачуццё Бога.

    Падчас малітвы “Анёл Панскі”, 13.03.2011 †

“Епископ Иосиф Верт посетил с пастырским визитом Тальменку”, сестра Юлия Григорук 7 марта 2011 г.
    С 5 по 7 марта епископ Иосиф Верт посетил с пастырским визитом приход Св. Петра в поселке Тальменка Алтайского края и дочерние приходы в деревнях Курочкино и Зайцево, где служил св. Мессу, общался с верующими, причастил больных. В воскресенье он возглавил Мессу в самой Тальменке, после чего состоялось братское чаепитие с участием всего прихода. В преддверии 20-летнего юбилея восстановления структур Католической Церкви в России епископ Иосиф в своих проповедях призывал верующих от всего сердца благодарить Бога за великий дар религиозной свободы, а также в полной мере использовать дар, активно участвуя в церковной жизни. Миряне-католики призваны стать своего рода «апостолами в миру», помогая непрактикующим католикам или пока неверующим людям, принадлежащим к католической традиции, найти свой путь в Церковь. †

Дарагая моладзь! Хлопча і дзяўчына!
Я цешуся, што вы запланавалі правесці жнівень на XXVI Сусветных днях моладзі ў Іспаніі. Колькасць планаваных удзельнікаў з Гродзенскай дыяцэзіі складае ўжо звыш 250 чалавек, а з усёй Беларусі – каля 500.

Напэўна, кожны паставіў сабе пытанні: “Ці варта?”, “Ці аплаціцца?” (Гэта ж будзе каштаваць мне і маім бацькам), “Што з гэтага застанецца?” Гэта нармальна, што ў вас паўстаюць такія і аналагічныя пытанні. Сёння наша мысленне арыентавана на падлікі і прадбачанне. Аднак я скажу вам, што ў дарозе на Сусветныя дні моладзі патрэбны наш давер Богу, што ўсё будзе добра, я атрымаю намнога больш уражанняў, чым спадзяваўся.
Добра, калі ў рамках падрыхтоўкі да Сусветных дзён моладзі вы са сваімі душпастырамі моліцеся за шчаслівае падарожжа і добры плён Сусветных дзён моладзі ў Іспаніі. Варта задумацца над сэнсам падрыхтоўчай малітвы, каб зразумець, што ўсё знаходзіцца ў кампетэнцыі Бога. †

2 мільёны чалавек! Тысячы здарэнняў! Найлепшы арганізатар у свеце! Мадрыд – новая сталіца для моладзі!

Засталося менш чым паўгода да адной з галоўных падзей для каталіцкай моладзі ўсяго свету – XVI Сусветнага дня моладзі. Што гэта – Дзень моладзі? Навошта патрэбна ехаць больш чым за 3000 км аўтобусам некалькі сутак? Навошта жыць у незнаёмай сям’і ці ў гімнастычнай зале школы цэлы тыдзень? Навошта пакутаваць у 40-градусную спёку, прымаючы ўдзел у святой Імшы? Навошта гэтыя намаганні і пакуты, калі за тыя ж грошы можна паехаць на прыгожае ўзбярэжжа і ляжаць на пляжы, цешачыся жыццём? Я, як і ўсе ўдзельнікі СДМ, упэўнена, што варта! Пастараюся кожнаму з вас даказаць гэта. Давайце ўявім сабе Сусветныя дні моладзі ў выглядзе шматкаляровай вясёлкі, у якую ўпісаны розныя колеры. Сем колераў і сем прычын быць з намі там! †

Калі мы бяром у рукі кнігу рэлігійнага зместу, то на адной з першых старонак можам сустрэць слова “іmprimatur”. Што яно азначае? Тэрмін “imprimatur” з’яўляецца формай лацінскага дзеяслова “imprimere” (адбіць, надрукаваць), таму гэты тэрмін тлумачыцца як “няхай будзе адбіта, дазволена друкаваць”. Гэта звыклая формула духоўнага кіраўніка, якая дазваляе аддаць у друк нейкую напісаную працу. Перш за ўсё гэта датычыцца асабліва важных прац рэлігійнага зместу. Выкарыстоўваючы гэтую формулу, адказная за рэлігійнае навучанне асоба ўказвае на тое, што змест гэтай працы адпавядае дактрыне Каталіцкага Касцёла. Сёння, калі ў кнігарнях і бібліятэках вельмі шмат разнастайных выданняў рэлігійнага зместу (у тым ліку і часопісаў), варта звяртаць пільную ўвагу на тое, ці выбранае выданне згодна з верай, ці не нясе ў сабе яўнага ці схаванага рэлігійнага фальшу. І ў гэтым нам дапамагае менавіта тэрмін “imprimatur”. Перш за ўсё гэта датычыцца выданняў Святога Пісання. Тым больш, што вакол нас ёсць шмат сектаў, якія раздаюць ці прадаюць розныя версіі Бібліі, часта змененага зместу, дапасаваныя менавіта да свайго вучэння. †

Марынка была вельмі добрай дзяўчынкай. Яна дапамагала ўсім у класе. Але аднойчы аднакласнікі пачалі заўважаць, што Марына стала вельмі незадаволенай і злоснай. “Што ж здарылася з Марынкай?” – дзівіліся дзеці. Аднойчы настаўніца Галіна Мікалаеўна расказала дзецям мудрую казку, і дзеці ўсё зразумелі. Яны дапамаглі Марынцы адпусціць звярка, якога яна спрабавала прыручыць. А цяпер уважліва прачытайце казку, якую прачытала Галіна Мікалаеўна сваім вучням.
    Крыўда - гэта такі маленькі звярок. З выгляду ён зусім бяскрыўдны. І калі з ім правільна абыходзіцца, то шкоды ён не прынясе. Крыўда, калі не спрабаваць яе прыручыць, жыве на волі і нікога не чапае. Але ўсе спробы завалодаць Крыўдай, зрабіць яе сваёй канчаюцца заўсёды жаласна.
    Гэты звярок вельмі маленькі і спрытны. Ён можа выпадкова трапіць у цела любога чалавека. Чалавек адразу адчуе гэта. Яму становіцца крыўдна. Гэта звярок крычыць чалавеку: “Я неспадзявана трапіў да цябе! Выпусці мяне, калі ласка! Мне тут цяжка! Я хачу бегчы на волю!” †

4 сакавіка - свята святога Казіміра, каралевіча

25 лістапада 1993 г. папа Ян Павел II сваёй булай надаў Гродзенскай дыяцэзіі Заступнікаў. Галоўнай Заступніцай стала Вастрабрамская Божая Маці, другараднымі – св. Казімір, каралевіч і св. Максімільян Марыя Кольбэ, святар і мучанік. Святы Казімір з 1636 г. з’яўляецца галоўным Заступнікам Літвы, а з 1948 г. – асаблівым Апекуном літоўскай моладзі (гэта абвясціў папа Пій XII). Святы Казімір – адзін з гістарычных Заступнікаў Польшчы, а з 1960 г. – таксама адзін з Апекуноў Мальтыйскіх кавалераў. Ён з’яўляецца Заступнікам асоб, якія прысвяцілі сябе грамадскай службе. У Літве яго лічаць таксама Апекуном рамеснікаў. Святы Казімір – Заступнік Віленскай і Беластоцкай архідыяцэзій, Радамскай дыяцэзіі (з 1992 г.), Драгічынскай і Пінскай дыяцэзій і г. Радам ( з 1983 г.).

Святы Казімір - другі сын караля Казіміра IV Ягелончыка - нарадзіўся 3 кастрычніка 1458 г. у Кракаве ў Вавельскім замку. “Ён быў высакародным юнаком, з рэдкімі здольнасцямі і вартага памяці розуму”, - так пісаў яго настаўнік кс. Ян Длугаш. У 1471 г. малады каралевіч выязджае ў Венгрыю, дзе яму абяцалі карону. Паход заканчваецца фіяска. Няўдалае падарожжа, падчас якога дайшло да грабяжоў, бунтаў неаплачанага рыцарства і насілля, стала вялікім перажываннем для трынаццацігадовага ўражлівага хлопца. †

Дарагія чытачы! Што такое “Карытас”? Чым займаецца і каму дапамагае? На якой падставе прызначаецца дапамога? Якія праекты будуць рэалізоўвацца ў гэтым годзе? На гэтыя і іншыя пытанні адкажа кс. Віталій Дабраловіч, дырэктар “Карытас” Гродзенскай дыяцэзіі. Пытанні будуць прымацца 4 красавіка з 10.00 да 13.00 па тэл. 75 64 38. Можна дасылаць іх таксама на электронны адрас: Гэты e-mail адрас абаронены ад спаму-ботаў, для яго прагляду ў Вас павінен быць уключаны Javascript . Адказы будуць змешчаны ў найбліжэйшых нумарах газеты “Слова Жыцця”.

1993 г. Пілігрынацыя абраза Будслаўскай Божай Маці ў Гродзенскай дыяцэзіі. Вернікі паасобных парафій дыяцэзіі адаравалі суткі абраз Божай Маці.

    10 ліпеня 1993 г. адбылося асвячэнне касцёла св. Альжбеты Венгерскай і Божай Міласэрнасці ў Падароску. Яго асвяціў кс. біскуп Аляксандр Кашкевіч.

    8 снежня 1994 г. У гродзенскай катэдры кс. біскуп Аляксандр Кашкевіч удзяліў дыяканскія пасвячэнні клерыкам: Юзафу Станеўскаму, Андрэю Бародзічу, Юзафу Ганьчыцу, Яну Крэмісу, Антонію Клімантовічу.