ГРОДНА
Нядзеля,
30 чэрвеня
2024 года
 

артыкулы рубрыкі
"Слова рэдактара" >>
marcinowicz2020
Просім дасылаць пытанні на адрас:
230025 г. Гродна, вул К. Маркса, 4.
e-mail: slowo.grodnensis@gmail.com

Вытокі пілігрымак да санктуарыяў

Роздум - На шляху да святасці

Маці Божая Кангрэгацкая,     урачыстасць – 5 жніўняЛетні перыяд для многіх католікаў Беларусі – час пілігрымак да санктуарыяў Маці Божай, на якія наш край багаты з даўніх часоў.
   У паломніцтвы выбіраюцца людзі рознага ўзросту і з рознымі малітоўнымі намерамі.
Сама традыцыя пілігрымак вядома ўжо здаўна. Пілігрымкі былі і ёсць у розных рэлігіях і культурах. Калі гаварыць пра хрысціянскую традыцыю пілігрымак, то даследчыкі кажуць, што яна бярэ свой пачатак яшчэ з біблійных часоў. У старазапаветны час іудзеі пілігрымавалі на Пасху ў Ерузалем, дзе знаходзілася адзіная на той час святыня Бога. У новазапаветныя часы паслядоўнікі Хрыста пачалі паломнічаць па Святой Зямлі - мясцінах, звязаных з жыцём Божага Сына.

Чытаць цалкам: Вытокі пілігрымак да санктуарыяў

 

Гарачае і халоднае сэрцы

Адпачынак - Дзіцячы куточак

Ішлі па вузенькай горнай сцяжынцы два падарожнікі: адзін з гарачым сэрцам, а другі - з халодным. Ішлі яны ў далёкую краіну і хацелі знайсці чалавечае шчасце.
    - Паглядзі, якія вакол нас велічныя і магутныя горы, - сказаў чалавек з гарачым сэрцам.
    - Нічога асаблівага, проста сукупнасць велізарных камянёў, - адказаў чалавек з халодным сэрцам.
    - Паглядзі, якая далікатная кветачка, як цяжка ёй, напэўна, на гэтай камяністай глебе, - заўважыў чалавек з гарачым сэрцам.
    - Ха, знайшоў прыгажосць. Хіба я ў хаце не бачыў кветак? - здзівіўся чалавек з халодным сэрцам.
    Пайшлі яны па гарах далей і ўбачылі горнае возера.
    Чалавек з гарачым сэрцам сказаў:
    - Якое яно празрыстае, блакітнае і ціхае; такое ціхае, што снежныя вяршыні гор адлюстроўваюцца ў ім, як у люстэрку. А табе падабаецца? - спытаў ён спадарожніка.

Чытаць цалкам: Гарачае і халоднае сэрцы

 

Спецыялісты па спатканні чалавека з Богам

Актуальна - З жыцця Касцёла

28 мая ў гродзенскай катэдры адбыліся святарскія пасвячэнні, якія ўдзяліў пастыр дыяцэзіі кс. біскуп Аляксандр Кашкевіч. Пасвячэнні прэзбітэрату прынялі 3 выхаванцы ВДС у Гродне: кс. Аляксандр Вілюшкевіч з Ашмян, кс. Артур Валчкевіч з Ліды (парафія Святой Сям’і) і кс. Ян Коўш з Тракеляў.
Кім з’яўляецца святар? Чым ён займаецца? Як выглядае яго дзень? Ці мой сын таксама можа стаць ксяндзом? Чаму сёння так мала святых святароў? Ці з’яўляецца святар аўтарытэтам для моладзі?
   Няма такога чалавека, які б не любіў пагаварыць на тэму святарства. Вось толькі гэтыя пытанні і размовы бываюць розныя. Ці можна ў наш час, калі ў адрас святара ўзнікае шмат пытанняў і дакораў, напісаць пра прыгажосць святарства? Безумоўна, гэта заданне не з лёгкіх, тым больш, калі аўтарам такога разважання з’яўляецца ксёндз. Хтосьці можа падумаць, што ён утойвае пэўныя рэчы, надаючы праблеме святарства прыгожую слоўную абалонку. Аднак я не збіраюся абараняць некага ці адцягваць увагу ад сапраўднага становішча спраў.

Чытаць цалкам: Спецыялісты па спатканні чалавека з Богам

 

Дзеці – наша вялікая радасць і надзея

Актуальна - З жыцця Касцёла

1 чэрвеня 2011 г. парафія Беззаганнага Зачацця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Гродне (мікрараён Паўднёвы) вітала ўдзельнікаў I Дыяцэзіяльнага дня дзіцяці Гродзенскай дыяцэзіі. Гэты праект быў рэалізаваны пад дэвізам “Засей зерне любові”.
Ініцыятарамі свята для дзяцей выступілі: ксёндз біскуп Аляксандр Кашкевіч, моладзь парафіі ў Паўднёвым, а таксама кс. Юрый Марціновіч, які стаў галоўным арганізатарам праекта. Спачатку планаваўся ўдзел некалькіх соцень дзяцей. Аднак 1 чэрвеня ў Паўднёвым сабралася 809 дзяцей ва ўзросце ад 7 да 14 гадоў. Дэлегацыі прыбылі з Ваўкавыска, Крамяніцы, Навагрудка, Ліпнішак, Іўя, Адэльска, Дзятлава, Воранава, Сапоцкіна, Квасоўкі, Капцёўкі, Адамавічаў, Падзітвы, Каменкі, Мастоў, Радуні, Мастоў Правых і, зразумела, з парафій Гродна (акрамя гаспадароў - з Дзевятоўкі, Вішняўца, катэдры, св. Юзафа на Сухамбаева, Францішканаў, Аўгустоўка, Пабернардынскага і Пабрыгіцкага касцёлаў).

Чытаць цалкам: Дзеці – наша вялікая радасць і надзея

 

Касцёл Божай Міласэрнасці ў Гродне (м-н Вішнявец)

Гісторыя - Парафіі і святыні

Знешні выгляд касцёлаДэканат Гродна-Захад: г. Гродна (Паўднёвы)
Парафія Божай Міласэрнасці ў гарадскім мікрараёне Вішнявец была заснавана 5 снежня 1995 г. (дата рэгістрацыі), шляхам адлучэння часткі тэрыторыі ад парафіі францішканскага касцёла. Гэта самая вялікая парафія горада - больш за 50 тысяч вернікаў. Спачатку вернікі арандавалі пад правядзенне набажэнстваў розныя памяшканні. 12 ліпеня 1999 г. кс. арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч і кс. біскуп Аляксандр Кашкевіч асвяцілі крыж і месца пабудовы касцёла па вул. Кабяка, 14. 4 лістапада 1999 г. распачалося будаўніцтва, і ўжо ў 2000 г. фундамент святыні быў скончаны. Пакуль ішло будаўніцва, св. Імша адпраўлялася спачатку на складзе агародніны, потым – у ніжніх памяшканнях святыні. Дарэчы, зараз там знаходзяцца катэхетычныя класы.
    Парафіяй апекуюцца ксяндзы-сэрцане – ордэн Найсвяцейшага Сэрца Пана Езуса (SCJ). Вельмі шмат сіл і намаганняў у будаўніцтва святыні і аб'яднанне парафіяльнай супольнасці ўклалі ксяндзы Станіслаў Росек SCJ, Павел Кубік SCJ. 21 чэрвеня 2003 г. у сан святара быў пасвечаны першы сэрцанін у Беларусі – кс. Віктар Сівіцкі. У 2003 г. парафія налічвала ўжо больш за 7 тысяч вернікаў.

Чытаць цалкам: Касцёл Божай Міласэрнасці ў Гродне (м-н Вішнявец)

 

Чаму людзі перастаюць маліцца?

Роздум - На шляху да святасці

Той, хто не моліцца, губляе скарб веры і замыкаецца ў сваім эгаізме. Недахоп штодзённага кантакту з Богам становіцца галоўнай прычынай усіх жыццёвых драм, няшчасцяў і людскіх трагедый. На жаль, колькасць людзей, якія адмаўляюцца ад малітвы, пастаянна ўзрастае. Якія апраўданні часцей за ўсё прыдумваюць тыя, хто збочыў з хрысціянскай дарогі?
Я занадта заняты, каб маліцца.
    Тэмп жыцця настолькі інтэнсіўны, што і падчас працы, і падчас адпачынку людзі спяшаюцца, не звяртаючы ўвагі на тое, што адбываецца вакол іх. Калі ж нарэшце з'яўляецца вольная хвіліна, многія з іх прыпадаюць да экранаў тэлевізараў альбо патанаюць у нерэальным камп'ютарным свеце. Як вынік – часу на роздум і паглыбленне ў малітву зусім не застаецца.

Чытаць цалкам: Чаму людзі перастаюць маліцца?

 

20 год Гродзенскай дыяцэзіі (10)

Гісторыя - Храналогія жыцця дыяцэзіі

1999 год
  30 кастрычніка

   У Пабернардынскім касцёле ў Гродне кс. біскуп Антоні Дзям’янка ўдзяліў святарскія пасвячэнні сямі дыяканам.
   25 снежня
   У гродзенскай катэдры адбылося святкаванне вялікага юбілею хрысціянства ў нашай дыяцэзіі.

Чытаць цалкам: 20 год Гродзенскай дыяцэзіі (10)

 

Інтэрв’ю з кс. Юрыем Марціновічам, арганізатарам I Дыяцэзіяльнага дня дзіцяці

Актуальна - З жыцця Касцёла

кс. Юры МарціновічЯк арганізатар я ўдзячны ўсім людзям добрай волі, якія прысвяцілі свой уласны час арганізацыі гэтай сустрэчы. Бог паставіў на шляху нашага жыцця шмат ахвярных спонсараў і дабрадзеяў, якія дзяліліся з намі сваёй дабрынёй і шчодрым сэрцам. Усім тым, хто дапамагаў мне, перасылаю старапольскае “аддзяч, Божа”. Няхай Пан блаславіць Вам. Перадаю таксама вельмі гарачае і сардэчнае прывітанне ўсім дзецям.
– 1 чэрвеня адбыўся I Дыяцэзіяльны дзень дзіцяці. Як Вы яго ацэньваеце?
    – I Дыяцэ­зіяльны дзень дзіцяці перайшоў ужо да гісторыі. Мне здаецца, што гэты прыгожы дзень сустрэчы дзяцей нашай дыяцэзіі са сваімі равеснікамі, а перш за ўсё з Богам, надоўга застанецца ў іх памяці. Па-першае таму, што быў арганізаваны ў 20-ю гадавіну стварэння нашай дыяцэзіі, а па-другое, такая ўрачыстасць адбылася ў нашай дыяцэзіі ўпершыню. Безумоўна, калі гаварыць пра саму праграму гэтай сустрэчы, то, гледзячы ўжо з перспектывы часу, некаторыя пункты належыла б змяніць, перайначыць ці зрабіць больш разнастайнымі. Але найважнейшае, што ўсе дзеці (так мне здавалася, а ў некаторых я нават пытаўся) вярнуліся ў свае дамы, напоўненыя радасцю і ўзбагачаныя духоўна.

Чытаць цалкам: Інтэрв’ю з кс. Юрыем Марціновічам, арганізатарам I Дыяцэзіяльнага дня дзіцяці

 

Слова для Жыцця (14)

Актуальна - Слова для Жыцця

Папа Бэнэдыкт XVI

    Калі сумленне, згодна з пануючымі сёння поглядамі, разам з рэлігіяй і маральнасцю выпіхваецца ў сферу таго, што суб’ектыўнае, тады ад крызісу Захаду няма лекаў, а Еўропа асуджана на рэгрэс. Аднак жа калі сумленне адкрываецца нанова як месца слухання праўды і дабра, адказнасці перад Богам і братамі ў чалавецтве, якая з’яўляецца сілай супраць усялякай дыктатуры, тады ёсць надзея на будучыню.

    Падчас пілігрымкі ў Харватыю, 04.06.2011

Чытаць цалкам: Слова для Жыцця (14)

 

З каталіцкага друку (14)

Актуальна - Прэса

«Ночь, полная надежды» 2011/22
    В Австрии сложилась традиция устраивать «Долгую ночь в церкви» - ночь, когда двери храмов открыты для посещения всеми желающими. 27 мая в «Долгую ночь в церкви» более 300.000 людей по всей Австрии пришло в храмы. Это экуменическое мероприятие в этом году распространилось далеко за пределы Австрии. Так, в Праге в пятницу вечером в церкви пришло около 75.000 человек. Этот новый способ переживания и познавания Церкви можно рассматривать как знак нового, непринужденного обращения к ней. Отрадно также то, что в этом мероприятии активно участвовала молодёжь, например, в церкви Иисуса Царя в Урфаре (Верхняя Австрия).

Чытаць цалкам: З каталіцкага друку (14)

 

Пасябраваць з часам!

Роздум - На скрыжаванні

Хвала Хрысту!
    Зноў мы сустракаемся на старонках газеты ў рубрыцы “На скрыжаванні”. Пра што цікавае можна даведацца на гэты раз? У нашай чэрвеньскай рубрыцы – добрыя людзі, якія заслугоўваюць увагі, добрая песня, кніга, магчымае планаванне спраў і некалькі радкоў напрыканцы. Што ж, з Богам!

   ВЫКАЗВАННЕ З БІБЛІІ: “Хто не любіць брата свайго, якога бачыць, не можа любіць Бога, Якога не бачыць” (1 Ян 4, 20).

    Аснова ўсяго – любоў да Бога. У гэтым выказванні – глыбокі сэнс спазнання Усявышняга. Чалавеку амаль заўсёды патрэбны доказы замест даверу да Бога. Няўжо інакш немагчыма?
    Калі мы бачым у бліжнім Бога, нам лягчэй жыць. Тады разумееш, дзеля Каго прабачаеш, дапамагаеш, Каму ўсміхаешся, Каму ціснеш руку. Тады і з’яўляецца давер.

Чытаць цалкам: Пасябраваць з часам!

 

“Totus Tuus”

Актуальна - З жыцця Касцёла

Запрашаем усіх у супольнае паломніцтва ў санктуарый у Тракелі. Дзякуючы намаганням пешай вандроўкі, мы пабываем на рэкалекцыях у дарозе, будзем дзякаваць за атрыманыя даброты, выпрошваць ласкі і прасіць у Бога, каб Ён прабачыў нашы грахі.

Ашмяны – Тракелі

  5 ліпеня
  Кс. Павел Паўлюкевіч
  100 чалавек
  Тэма: «Даверся Богу, які багаты на міласэрнасць” (бл. Ян Павел ІІ).
  1 дзень: Адарацыя, разважанні аб Эўхарыстыі.
  2 дзень: Разважанні аб сакрамэнце споведзі.
  3 дзень: Некаторыя навучанні бл. Яна Паўла ІІ.
  Траса: Ашмяны – Баруны – Гальшаны – Трабы – Суботнікі – Юрацішкі – Іўе – Ліпнішкі – Тракелі

  Ваўкавыск – Тракелі
  4 ліпеня
  Кс. Юрый Барташэвіч
  200 чалавек
  Тэма: “Totus Tuus”
  Траса: Ваўкавыск – Масты Правыя – Жалудок – Беліца – Ліда-Св. Сям’і – Тракелі

  Гродна – Тракелі
  4 ліпеня, 9.00
  Кс. Павел Салабуда
  400 чалавек
  Тэма: “Totus Tuus”
  Траса: Гродна – Азёры – Астрына – Забалаць – Пагародна – Тракелі
 
Іўе – Тракелі
  5 ліпеня, 10.00
  Кс. Ян Гавецкі
  250 чалавек

  Тэма: “Totus Tuus”
  Траса: Сурвілішкі – Трабы – Эйгірды – Юрацішкі – Лаздуны – Дуды – Іўе – Гаўе – Суботнікі – Геранёны – Тракелі


  Навагрудак – Тракелі
  6 ліпеня
  Кс. Аляксандр Баклажэц
  100 чалавек

  Тэма: “Totus Tuus”
  Траса: Навагрудак – Бярозаўка – Ёдкі – Тракелі


  Смаргонь – Тракелі
  2 ліпеня, 11.00
  Кс. Іван Огар
  120 чалавек

  Тэма: “Пакліканне”
  1 дзень: “Што такое пакліканне. Тры станы паклікання”.
  2 дзень: “Пакліканне да святарства”.
  3 дзень: “Пакліканне да манаства”.
  4 дзень: “Пакліканне да сужэнства”.
  5 дзень: “Тры хрысціянскія парады. Беднасць”.
  6 дзень: “Паслухмянасць”.
  7 дзень: “Чысціня”.
  Траса: Смаргонь – Залессе – Крэва – Баруны – Гальшаны – Трабы – Жэмыслаўль – Суботнікі – Ліпнішкі – Тракелі
 

Старонка 259 з 300:

Актуальны нумар

 

Каляндар 2022

Каляндар
«Слова Жыцця»
на 2022 год

Літургічны каляндар

green
Адзначаем імяніны:
Сёння ўспамінаем памерлых святароў:
Да канца года засталося дзён:  185

Чакаем Вашай падтрымкі

skarbonkaДарагія Чытачы!
Просім Вас аб дапамозе ў абвяшчэнні Добрай Навіны. Мы чакаем Вашых лістоў, артыкулаў, здымкаў і падтрымкі ў фінансаванні газеты. Як адна сям’я “Слова Жыцця” мы прагнем несці Божае слова, гаварыць аб Хрысце і Касцёле ўсё большай колькасці людзей у Беларусі і па-за яе межамі.