Сёлета маладых людзей разам з іх душпастырамі 6–8 мая гасцінна прымала парафія св. Міхала Арханёла, сёстры назарэтанкі, а таксама мясцовыя адукацыйныя ўстановы. Дэвізам сустрэчы сталі словы: “Вялікія рэчы ўчыніў нам Бог праз Марыю”.

Дзень першы
    Св. Імшу на адкрыццё мерапрыемства ўзначаліў дапаможны біскуп Гродзенскай дыяцэзіі Юзаф Станеўскі. У гаміліі іерарх адзначыў, што сёння вельмі важна ісці напе- рад. “Нельга стаяць на месцы, трэба няспынна развіваць сваю веру. Ад вас, маладое пакаленне, залежыць будучыня Касцёла, грамадства, краіны”, – заўважыў біскуп. Пасля адбылася канферэнцыя на тэму “Марыя – наша Маці і прыклад жыцця”, якую правёў а. Андрэй Ядкоўскі CSsR. Падчас прамовы святар даў моладзі каштоўную параду: “Калі хочаш быць шчаслівым, бяры ў рукі ружанец”.
    Праграму першага дня на цэнтральнай плошчы горада завяршыў канцэрт праслаўлення. Разам з семінарыйным гуртом “AVE” моладзь усхваляла Бога праз спеў і танцы. †

Гродзенскі ардынарый Аляксандр Кашкевіч неаднаразова падкрэсліваў, што май з’яўляецца для яго асаблівым і любімым месяцам. Менавіта ў гэты час у 1976 годзе іерарх атрымаў святарскія пасвячэнні, а ў 1991 годзе – біскупскія. Напярэдадні важных гадавін успамінаем з ардынарыем пра бацькоў і першыя сакраманты, разважаем аб Божай міласэрнасці і духоўнай блізкасці са святымі.

– Ваша Эксцэленцыя, раскажыце пра сям’ю, з якой паходзіце. Як выхоўвалі Вас бацькі?
    – Я нарадзіўся ў в. Падгайдзе, што належыць да парафіі Эйшышкі на Віленшчыне, у шматдзетнай сям’і земляробаў. Мае бацькі, як і далейшыя сваякі, былі католікамі. Я рос у атмасферы, прасякнутай жывой верай, малітвай, замілаванасцю да рэлігійных традыцый, якія мы вельмі старанна і шчыра захоўвалі.
    Колькі сябе памятаю, бацькі – а асаблівым чынам мама – вельмі клапаціліся аб маім рэлігійным выхаванні. У родным доме штодзённа разам адгаворвалі пацеры. Рабілі гэта па-асабліваму, паколькі пасля малітваў паўтаралі таксама 10 Божых запаведзяў, 5 касцёльных наказаў, 2 запаведзі любові і галоўныя праўды веры. Таму ўжо ў маленстве я не толькі навучыўся маліцца, але і пазнаёміўся з асноўным зместам Катэхізіса. †

Ужо ў Старым Запавеце можна заўважыць вялікую міласэрнасць Бога да свайго народа. Колькі разоў людзі адварочвалі свае галовы і сэрцы ад праўдзівай дарогі, падалі ў грахах, але Усемагутны кожны раз ім прабачаў і падымаў з балота правіннасцей. “А ў Пана Бога нашага міласэрнасць і прабачэнне, хоць мы бунтаваліся супраць Яго і не слухаліся голасу Пана Бога нашага...” (Дан 9, 9–10).
    Мы назіраем вялікую любоў Стварыцеля да чалавека на працягу ўсёй гісторыі ізраільскага народа. Трэба адзначыць, што яна перапоўнена клопатам. “Не хацеў Бог караць нас потым, калі мы дасягнём канца грахоў. Ён ніколі не забірае ад нас сваёй міласэрнасці, хоць выхоўвае нас праз праследаванні, аднак не пакідае свой народ” (2 Мак 6, 15–16). Ужо тады Усемагутны нібы дае прыклад таго, што мы павінны рабіць у сваім жыцці. Здавалася б, чалавек мусіць гэта разумець і пераймаць словы Бога, але ён застаецца ўпартым.
    Нябесны Айцец ідзе далей у міласэрнасці – пасылае чалавецтву свайго Сына. Езус, праходзячы па гарадах і вёсках, праз прыпавесці пра блуднага сына, згубленую авечку і страчаную драхму падкрэслівае вялікую міласэрнасць Бога да кожнага чалавека. †

Літанія – гэта збор малітоўных зваротаў, адрасаваных асобе, праз заступніцтва якой выпрошваем неабходныя ласкі. Заклікі ў выглядзе кароткіх формул называюць розныя характарыстыкі святога, здарэнні з яго жыцця. Яны з’яўляюцца нібы маленькімі каменьчыкамі вялікага мазаічнага пано.
    Ларэтанская літанія атрымала сваю назву ад італьянскага горада Ларэта, дзе ў мясцовай базіліцы захоўваецца т. зв. святы дом, фрагменты жылля Багародзіцы. Менавіта тут Літанія Найсвяцейшай Панне Марыі была асабліва папулярнай. Аднак лічыцца, што з’явілася яна ў XII стагоддзі ў Францыі. Першапачатковая версія Літаніі не захавалася. Адзін з варыянтаў тэксту ў 1575 годзе кіраўнік хору ў Ларэта Кастанца Порта паклаў на музыку. Гэта і паспрыяла папулярызацыі менавіта такой версіі, якая стала вядомай ва ўсім свеце. У 1581 годзе папа Сікст V дараваў індульгенцыю (поўны адпуст караў за грахі) усім, хто чытае Ларэтанскую літанію.
    Марыя працягвае сваю далонь і дапамагае кожнаму, нават самаму вялікаму грэшніку, які да Яе звяртаецца. Няхай пацвярджэннем гэтаму будзе апавяданне святара-салезіяніна Бруна Фэрэра “Святы Пётр і Марыя”. †

Аб’яўленні Маці Божай у Фаціме – гэта святло, якое з’яўляецца асноўным элементам найважнейшай у гісторыі апошняга часу інтэрвенцыі з Неба, што адбылася ў 1917 годзе. Мінула ўжо 100 гадоў, але святло той падзеі дагэтуль не паблекла і не зацямнілася новымі ліхтарамі аб’яўленняў. Чым глыбейшы змрок вакол нас, тым яснейшы бляск абвешчанай у Фаціме таямніцы Беззаганнага Сэрца Марыі.

Праз Найсвяцейшую Панну Стварыцель хацеў перадаць людзям падказкі для вандроўкі ў невядомае. Просьбы, парады і перасцярогі Беззаганнай павінны былі дапамагчы нам пазбегнуць памылак, катастроф, цярпення, а ў першую чаргу – вечнай смерці, паколькі, згодна з Яе словамі, “многія душы ідуць у пекла”.
    Найглыбейшай прычынай войнаў, рэвалюцый, тэрарызму, беспарадкаў з’яўляецца грэх. Гэта таксама самы страшны вораг чалавека, бо яго сутнасць – адвярнуць асобу ад Бога. Марыя ў чарговы раз прыгадала свету, што ўмовай міру паміж людзьмі з’яўляецца, найперш, паяднанне з Усемагутным. †

Урачыстая падзея распачнецца акурат у 100-ую гадавіну аб’яўленняў Нябеснай Каралевы ў Партугаліі. “Мы зноў будзем мець магчымасць узгадаць змест фацімскага паслання, каб узмацніць нашу барацьбу са злом і наблізіць трыумф Беззаганнага Сэрца Марыі”, – зазначае ў паведамленні на дыяцэзіяльную перэгрынацыю фігуры Маці Божай біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч.

Водгалас мінулага
    Першая перэгрынацыя фігуры Маці Божай Фацімскай у Беларусі была прысвечана 80-годдзю аб’яўленняў Марыі ў Партугаліі. Спецыяльна да юбілею кардынал Казімір Свёнтэк асвяціў і прывёз з фацімскай зямлі фігуру Маці Божай, якая з мая 1997 года па верасень 1998 года пілігрымавала па касцёлах і капліцах Беларусі.
    Перад перэгрынацыяй вернікі краіны рыхтаваліся да прыняцця фігуры Марыі праз місіі і рэкалекцыі, пазнаючы змест і сутнасць фацімскага паслання. †

Вітай, Маці Божая,
    Панна Марыя,
    Фацімская Каралева Ружанца!
    Бласлаўлёная Ты між жанчынамі!
    Ты – вобраз Касцёла,
    напоўненага бляскам
    пасхальнага святла.
    Ты – гонар нашага люду
    і знак перамогі над злом.
   
    Абяцанне міласэрнай любові Айца,
    Настаўніца абвяшчэння Добрай Навіны,
    Знак палаючага агню Святога Духа!
    У гэтай даліне радасці і смутку
    навучы нас вечным праўдам,
    якія Айцец аб’яўляе пакорным.
   
    Пакажы нам сілу свайго
    мацярынскага клопату.
    Няхай Тваё Беззаганнае Сэрца
    будзе прытулкам для грэшнікаў
    і шляхам, які вядзе да Бога.

    О, Фацімская Ружанцовая Пані!
    Аб’яднаныя з братамі і сёстрамі ў веры,
    надзеі і любові, Табе аддаёмся.
    Аб’яднаныя з братамі
    і сёстрамі, праз Цябе
    прысвячаем сябе Богу.
    Пагружаныя ў бляск святла, якое з Тваіх рук выцякае,
    складаем Богу хвалу на векі вечныя. Амэн.

З нагоды 100-годдзя аб’яўленняў Марыі ў Партугаліі “Слова Жыцця” прапануе адправіцца ў віртуальнае падарожжа па адным з найбуйнейшых сусветных паломніцкіх цэнтраў – санктуарыі Маці Божай Фацімскай.

Сэрцам санктуарыя лічыцца капліца Аб’яўленняў. Пабудавана ў 1919 годзе па просьбе, якую выказала сама Панна Марыя. З 1920 года ў капліцы выстаўлена фігура Маці Божай, якая створана па вобразе, што бачыла і апісала візіянерка с. Луцыя дос Сантас. Фігура стаіць на пастаменце, устаноўленым на месцы, дзе рос дуб, над якім пастушкам аб’явілася Прыгожая Панна. Штогод 13 мая, у гадавіну аб’яўленняў Маці Божай у Фаціме, фігуру выносяць да шматлікіх пілігрымаў на плошчу перад святыняй.
    У 1946 годзе фігура Панны Марыі Фацімскай была каранавана. Над каронай працавалі 12 майстроўювеліраў. Важыць яна каля 1,2 кг. Выраблена з чыстага золата, упрыгожана жэмчугам і каштоўнымі камянямі. У карону Панны Марыі таксама ўманціравана куля, якая трапіла ў папу Яна Паўла II падчас замаху на яго жыццё ў 1981 годзе. Тады ад смяротнага ранення Пантыфіка выратавала толькі тое, што ён азірнуўся на дзяўчынку ў натоўпе, якая трымала ў руках абраз Фацімскай Панны. Насупраць капліцы Аб’яўленняў размяшчаецца базіліка Маці Божай Ружанцовай. †

Папа Францішак
    Наш Бог – не адсутны Бог, выкрадзены далёкім Небам. Наадварот, Ён “натхнёны” чалавекам, якога любіць так пяшчотна, што не здольны ад яго длучыцца. Мы, людзі, можам разбураць сувязі і масты, а Ён – не. Калі наша сэрца астывае – Яго сэрца заўсёды застаецца гарачым. Бог суправаджае нас заўсёды, нават калі, на няшчасце, забываемся пра Яго.
    На вузкай мяжы, якая аддзяляе веру ад нявер’я, вызначальнае значэнне мае адкрыццё таго, што нас любіць і падтрымлівае Айцец, які ніколі не пакіне сваё стварэнне ў адзіноце.
    Як доўга Бог будзе клапаціцца пра чалавека? Як доўга Пан Езус, які ідзе побач, будзе намі апекавацца? Адказ Евангелля не пакідае месца для сумненняў: да канца свету! Нябёсы прамінуць, зямля праміне, а Божае слова большае за ўсё і не праміне. А Ён – Бог з намі, Езус – Бог, які ідзе з намі. Не будзе ніводнага дня ў жыцці, калі б мы перасталі быць клопатам Божага сэрца. Ён непакоіцца пра нас і ідзе побач. А чаму так робіць? Проста таму, што любіць нас.
Фрагмент катэхезы, прамоўленай падчас агульнай аўдыенцыі, 26.04.2017 †

Да 20-годдзя заснавання газеты Рэдакцыя аб’явіла конкурс сярод чытачоў. Ахвотным прапанавалася распавесці пра сябе і сваё сяброўства з выданнем, дадаўшы да гісторыі фотаздымак.
    Прыемна здзівіла, што “Слова Жыцця” чытаюць розныя, але ў той жа час вельмі падобныя паміж сабой людзі. З лістоў відаць, што маладых і старэйшых аб’ядноўвае адно – вера, якая з’яўляецца мэтай кожнага свядомага хрысціяніна, і, у той жа час, сэнсавым стрыжнем выдання. Рэдакцыя таксама выказвае словы шчырай удзячнасці ўсім, хто скіраваў супрацоўнікам “Слова Жыцця” добрае слова і склаў свае віншаванні з нагоды юбілею заснавання газеты.
    Усе апублікаваныя лісты адзначаны прызамі, якія ў хуткім часе трапяць да сваіх адрасатаў. Да новых сустрэч на старонках газеты!

•   Падчас апостальскага візіту ў Егіпет папа Францішак сустрэўся з Прэзідэнтам краіны Абдулам Ас-Сісі, шэйхам універсітэта аль-Азхар Ахмедам ат-Тайебам, кіраўніком копцкай Царквы Патрыярхам Феадорам (Тавадросам) ІІ, Патрыярхам каталіцка-копцкім Ібрагімам Ісакам Сідракам і іншымі біскупамі гэтага ўсходняга каталіцкага Касцёла, духавенствам, кансэкраванымі асобамі і семінарыстамі. Гэта было 18-е замежнае падарожжа Святога Айца і, разам з тым, 2-е ў Афрыку. †

Аздароўлены прыедзе
на кананізацыю ў Фаціму
Бацькі хлопца прымуць удзел у прэс-канферэнцыі ў санктуарыі, падчас якой абнародуюць падрабязнасці незвычайнай падзеі, што адбылася больш за 10 гадоў таму. Тады 6-годка выпаў праз акно і атрымаў сур’ёзную траўму галавы. Група медыкаў сцвердзіла, што пацярпелы застанецца ў вегетатыўным стане ці будзе мець абмежаваныя разумовыя здольнасці да канца жыцця.
    Праз 3 дні пасля здарэння ўрачы сцвердзілі, што хлопец абсалютна здаровы. У 2007 годзе іншая група медыкаў канстатавала, што дадзены выпадак належыць прызнаць невытлумачальным з навуковага пункту гледжання. Сям’я аздароўленага дзіцяці прызналася, што падчас выратавальнай аперацыі бацька маліў аб дапамозе Маці Божую Фацімскую, а таксама блбл. Гіяцынту і Францішка. †