Кс. бп Аляксандр Кашкевіч
      Для ўсіх нас, кім бы ні былі, ззяе Бэтлеемская зорка. Давайце прымем Бога ў свае дамы і сэрцы. Няхай Ён раз’- ясняе ўсе змрокі нашага жыцця і кіруе намі. Давайце па прыкладзе пастушкоў расказваць іншым пра тую радасць, якую перажываем, да якой дакрануліся гэтай ноччу. Нельга пакідаць яе толькі для сябе...
    Заўважце, што з моманту нараджэння Пана Езуса наша жыццё набыло сэнс. Людзі не жывуць проста для таго, каб жыць, каб забіць час. Трэба ўсведамляць, што Бог падумаў пра кожнага з нас, бо Яго Слова прыйшло ў свет, каб усе мы былі братамі і сёстрамі Пана Езуса і жылі так, як Ён: на славу Божую і на карысць людзям.
    Трэба памятаць, што жыццё чалавека не бессэнсоўнае. Яно нібы старонка 5-га Евангелля. Іх 4, але яшчэ адно – вялікае, 5-ае – пішуць людзі: кожны з нас з’яўляецца адной са старонак гэтага Евангелля. Часам такая старонка можа быць пустой, можа быць бруднай, парванай, затаптанай... А можа быць і прыгожай, падобнай на сярэднявечныя рукапісы, поўныя цудоўных колераў і гармоніі, якой чалавек захапляецца.

•  Апостальская сталіца выдала новыя рэкамендацыі, што датычаць перадачы і выстаўлення рэліквій святых, а таксама іх абмену і перамяшчэння паміж кляштарамі і абацтвамі. “Гандаль і продаж рэліквій абсалютна забаронены”, – прыгадала Кангрэгацыя па справах кананізацыі. Расчляненне цела святога без згоды Ватыкана таксама строга забаронена. Біскупы павінны атрымаць згоду членаў сям’і на эксгумацыю цела патэнцыяльнага кандыдата да кананізацыі. Падкрэсліваецца, што рэліквіі могуць быць выстаўлены ў святынях толькі тады, калі маюць пасведчанне сапраўднасці. Іх нельга паказваць “у недазволеных ці апаганеных месцах” або выкарыстоўваць у святатацкіх рытуалах. †

Гэтае сакраментальнае пытанне задаюць бацькам падчас хросту іх дзіцяці.
    У 2017 годзе ксяндзы ў Гродне ўсё часцей чулі ў адказ наступныя імёны: Зоф’я, Дар’я, Ксенія, Паліна, Анастасія, Аліса, Арына, Вікторыя, Ульяна, Валерыя, Мілана, Арцём, Максім, Аляксандр, Міхал, Мікіта, Кірыл, Мацвей, Уладзіслаў, Глеб, Аляксей. Прычыны, якімі кіраваліся мамы і таты пры выбары імя для свайго патомства, былі самыя разнастайныя. Для адных вырашальным фактарам стала мода, для другіх – вера.

“Добрая” і “дрэнная” мода
    Звычайна бацькі задумваюцца над выбарам імя для свайго дзіцяці задоўга да прыходу немаўляці ў свет, бо гэта адно з самых складаных рашэнняў. Імя з’яўляецца распазнавальным знакам чалавека, акрэслівае, хто ён, а таксама ўплывае на жыццё. †

Сотні тысяч
   ружанцаў на ўспамін
   аб прыездзе Папы
Старшыня Нацыянальнага пэнітэнцыярнага інстытута Карлас Васкес адзначыў, што 1200 вязняў працуюць у рэкордным тэмпе, каб зрабіць 200 тысяч ружанцаў да прыезду папы Францішка. Іх ствараюць паводле прадстаўленага архідыяцэзіяй узору: на медаліку ружанца будзе адлюстраванне Пантыфіка і сцяг Перу. Папа наведае гэтую паўднёваамерыканскую краіну 18–21 студзеня. †

Святам Хросту Пана ў Касцёле заканчваецца калядны перыяд, на добрае перажыванне якога дыяцэзіян блаславілі біскупы Аляксандр Кашкевіч і Юзаф Станеўскі. Іерархі ўзначалілі галоўныя ўрачыстасці ў ноч Божага Нараджэння ў лідскім касцёле Святой Сям’і і гродзенскім катэдральным касцёле св. Францішка Ксаверыя. Біскупы маліліся ў інтэнцыі плённага святкавання Нараджэння Пана, каб гэты час стаў для вернікаў асаблівым запрашэннем Бога ў свае дамы і супольнасці.
    Як і штогод, у парафіях Гродзенскай дыяцэзіі быў зладжаны паказ батлеек. Праз іх вернікі мелі магчымасць наблізіць сабе таямніцу аднаго з галоўных хрысціянскіх свят. А каляднае прадстаўленне ў касцёле Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Дзятлаве нават пабачыў увесь свет! Фотаздымак спектакля быў надрукаваны на вокладцы папулярнай штодзённай амерыканскай газеты “The Wall Street Journal”. Яго аўтар – беларускі фатограф Васіль Фядосенка (міжнароднае агенцтва навін і фінансавай інфармацыі “Reuters”). †

Кожны год застаецца ў памяці асаблівым чынам. У сэрцы пакідаюць след розныя падзеі: як кароткачасовыя, так і доўгатэрміновыя, як радасныя, так і сумныя. Усе яны маюць разнастайны ўплыў на жыццё, але збіраюцца ў адзін вялікі багаж, з якім крочым далей у будучыню. Давайце разам узгадаем, як гэты год адбіўся на жыцці дыяцэзіяльнай супольнасці.

Рэдакцыя “Слова Жыцця” склала рэйтынг на аснове самых значных для Гродзенскай дыяцэзіі падзей, якія мелі месца ў 2017 годзе. Галоўныя здарэнні каментуе Пастыр Касцёла на Гродзеншчыне кс. біскуп Аляксандр Кашкевіч. †

“І пайшлі яны, спяшаючыся, і знайшлі Марыю, і Юзафа, і Немаўля, якое ляжала ў яслях”. (Лк 2, 16)

Дарагія Дыяцэзіяне!

Божае Нараджэнне зноў запрашае нас у Бэтлеем, дзе пастушкі знайшлі Марыю, Юзафа і Немаўля, якое ляжала ў яслях. Узгадваючы падзеі той ночы, пастараемся перажыць іх нанова. Будзем заклікаць Святога Духа, каб дапамог увайсці ў таямніцу бэтлеемскай ночы, удзельнічаць у ёй з любові, у духоўнай блізкасці са Святой Сям’ёй.
    Няхай нашым удзелам будзе спазнанне нараджэння Езуса ў асабістым жыцці. Няхай Хрыстос нараджаецца ў нашых сэрцах, каб Яго любоў прыносіла плён штодзённых учынкаў любові, Яго радасць дапамагала перамагаць усялякі страх і боязь, а Яго дабрыня – схіляцца над патрабуючымі. †

З Віфліемскай зоркай, Юзафам, Марыяй, маленькім Езусам ды іншымі ўдзельнікамі святочнай працэсіі моладзь з парафіі Маці Божай Анёльскай рушыць 26 снежня ад хаты да хаты. Калядоўшчыкі наведаюць дзясяткі сем’яў, каб напоўніць сэрцы людзей радасцю ад Нараджэння Хрыста, а ў дадатак нашчадраваць сабе шмат яркіх эмоцый ды мех пачастункаў.

“Традыцыя калядавання ў гродзенскай францішканскай парафіі зарадзілася яшчэ ў 90-я гады, але з цягам часу абрад паступова занік, – распавядае а. Павел Раманчук OFMConv. – З мэтай адраджэння і пашырэння гэтай прыгожай святочнай традыцыі ў мінулым годзе мы стварылі адмысловую групу калядоўшчыкаў.
    У яе склад увайшлі міністранты і парафіяльная моладзь. Наша першае калядаванне прайшло вельмі пазітыўна. Падчас наведвання дамоў удалося крануць сэрцы людзей непасрэднасцю і шчыра- сцю, дапамагчы ім упоўні адчуць атмасферу свята Раства. Гаспадары сустракалі нас з вялікай радасцю. Казалі, што ўжо шмат гадоў, як не віталі калядоўшчыкаў. Нам дзякавалі, частавалі, а гэта значыць, што дэбют атрымаўся ўдалым. Таму ў гэтым годзе нават не ўзнікала пытанне, ці пойдзем зноў калядаваць”. †

Папа Францішак
    Некаторыя секулярызаваныя грамадствы згубілі хрысціянскі сэнс нядзелі, асвечанай Эўхарыстыяй. Гэта грэх. У іх неабходна ажывіць гэтую свядомасць, аднавіць значэнне свята, значэнне радасці, парафіяльнай супольнасці, салідарнасці, адпачынку, які ўмацоўвае душу і цела. Настаўніцай усіх гэтых каштоўнасцей з’яўляецца Эўхарыстыя. [...] Што можам адказаць тым, хто сцвярджае, што не важна хадзіць на св. Імшу, нават у нядзелю, а важна толькі быць добрымі, любіць бліжняга? Гэта праўда, што якасць хрысціянскага жыцця вымяраецца здольнасцю любіць, як казаў Езус: “Па гэтым усе пазнаюць, што вы Мае вучні, калі будзеце мець любоў адзін да аднаго” (Ян 13, 35). Але як можам практыкаваць Евангелле, не чэрпаючы з нядзелі ў нядзелю неабходныя для гэтага сілы з невычэрпнай крыніцы Эўхарыстыі? Мы ідзём на св. Імшу не каб даць штосьці Богу, але каб атрымаць ад Яго тое, у чым пасапраўднаму маем патрэбу.

 †

Папа Францішак
    Зноў набліжаецца Пасха Пана! Каб падрыхтавацца да яе, кожны год Божы Провід дае вернікам Вялікі пост – “сакраментальны знак нашага навяртання”, які прадвяшчае і рэалізуе магчымасць навярнуцца да Пана цэлым сэрцам і ўсім жыццём.
    У гэтым годзе я прагну дапамагчы Касцёлу радасна і па-сапраўднаму перажыць гэты час ласкі; а натхняюся ў тым словамі Езуса:
    “А з-за таго, што пашырыцца беззаконне, любоў многіх астыне” (Мц 24, 12). [...] Я хацеў бы, каб мой голас выйшаў за межы Каталіцкага Касцёла і дасягнуў усіх Вас, мужчыны і жанчыны добрай волі, адкрытыя на Бога. Калі Вы, як мы, засмучаныя распаўсюджваннем зласлівасці ў свеце, калі Вас турбуе заледзяненне, якое паралізуе сэрца і дзеянні, калі Вы бачыце, што слабне пачуццё агульнай чалавечнасці, далучыцеся да нас, каб разам маліць Бога, пасціцца і разам, наколькі можам, дапамагаць братам!
Фрагмент паслання на Вялікі пост 2018  †

Напэўна, свята Нараджэння Пана – гэта адзін з самых чаканых для хрысціяніна дзён у годзе. Ніякі іншы не прыносіць столькі ўражанняў і эмоцый, радасці і супакою ў сэрцы. Урачыстасць мае асаблівую атмасферу, якую часам нават нельга перадаць ці апісаць, яе трэба проста перажыць, акунуцца ў яе. Таму мы ўсе з нецярплівасцю чакаем гэтай важнай падзеі – Дня нараджэння Хрыста.
    Аднак, як часта здараецца, пасля ўрачыстасці, пасля прыемных і радасных хвілін надыходзіць шэрая штодзённасць: праца, абавязкі, клопаты... Такое ўжо жыццё. І можа падацца, што ад Божага Нараджэння не засталося і следу. Елку хаваюць на гарышча ці выкідваюць на сметнік, прыгожыя і шчырыя словы, сказаныя і пачутыя падчас ламання аплаткай, сціраюцца ў памяці, а радасць ад таго, што сям’я сабралася разам, гасне. Усё вяртаецца на свае месцы. Як кажуць, святы, святы і па святах. Аднак ці ў гэтым заключаецца сапраўдная сутнасць Божага Нараджэння? Безумоўна не! †

•  Колькасць католікаў у Швецыі расце па прычыне міграцыі і шматлікіх навяртанняў. Сярод навернутых – былыя лютэране, атэісты і мусульмане. Як заўважае ардынарый Стокгольма кардынал Андэрс Арборэліус, “звычайна гэта людзі добра адукаваныя, якія імкнуцца шукаць праўду”. Іерарх прызнаў, што вымушаны купляць або арэндаваць пратэстанцкія святыні, каб было месца, дзе можна цэлебраваць для вернікаў Эўхарыстыю. Такім чынам, Скандынавія сёння складае адзіны рэгіён Еўропы, дзе каталіцкі Касцёл развіваецца хуткімі тэмпамі.†