Належаў да прадстаўнікоў залатой эпохі XII стагоддзя, багатай на знакамітых святых і вялікіх інтэлектуалаў. Дзякуючы сваёй красамоўнасці быў называны “саладкамоўным”. Лічыцца апекуном падчас стыхійных бедстваў, а таксама ў гадзіну смерці.

Абараняў аўтарытэт Папаў
    Бярнард нарадзіўся ў 1090 годзе ў сям’і бургундскай шляхты ў замку Фантэн-ле-Дыжон у Францыі. Меў шмат талентаў і здольнасцей. Заўсёды быў адкрыты на ўздзеянне Бога. Аднойчы ў дзяцінстве ва ўрачыстасць Божага Нараджэння яму аб’явілася Марыя з Дзіцяткам Езус. Гэты досвед незвычайнай чуласці да Найсвяцейшай Панны і Яе Сына застаўся ў ім жывы да канца жыцця. †

Папа Францішак
   Мы павінны імкнуцца адкрываць нашыя сэрцы і розумы, каб здолець прымаць боскую рэальнасць. Справа ідзе пра веру: адсутнасць веры – гэта перашкода для Божай ласкі. Многія ахрышчаныя жывуць так, быццам Хрыстос не існуе: яны паўтараюць жэсты і знакі веры, але не адпавядаюць рэальнай прыхільнасці да асобы Езуса і да Яго Евангелля. Кожны хрысціянін пакліканы да таго, каб паглыбіць гэтую фундаментальную прыналежнасць, імкнучыся сведчыць пра яе сваім паслядоўным ладам жыцця, пуцяводнай ніткай якога з’яўляецца любоў.
Фрагмент прамовы падчас малітвы “Анёл Панскі”, 08.07.2018 †

Усё больш жанчын, асабліва ўдоў, свекрывей і нявестак, звяртаюцца да бл. Мар’яны Бярнацкай як да апякункі. Яе заступніцтва перад Богам выпрошваюць цэлыя сем’і, а таксама сужэнствы, якія не могуць мець дзяцей, і жанчыны ў бласлаўлёным стане. Падчас ІІ Сусветнай вайны бл. Мар’яна Бярнацкая аддала жыццё ўзамен за ацаленне цяжарнай нявесткі.
    Ужо традыцыйна ў 2-ую суботу ліпеня на месцы трагічнай падзеі ў Навумавічах каля Гродна адбываюцца ўрачыстасці на ўспамін расстраляных падчас ІІ Сусветнай вайны жыхароў Гродна і Ліпска, сярод якіх была і Мар’яна Бярнацкая. Сёлета ў іх прыняла ўдзел і дэлегацыя з Польшчы, радзімы бласлаўлёнай, разам з яе праўнукамi Станіславам Бэтко i Гражынай Сэрафін. †

☞ “Ecclesia Sponsae Imago” (“Вобраз Царквы-Нявес- ты”) – пад такой назвай у Ватыкане апублікавана інструкцыя аб кансэкраваных паннах. Дакумент, падрыхтаваны Кангрэгацыяй па справах Інстытутаў кансэкраванага жыцця і таварыстваў апостальскага жыцця, закліканы дапамагчы лепш зразумець харызму гэтай формы манаскага жыцця, яе асаблівасці і багацце. Сёння кансэкраваныя панны прысутнічаюць у многіх дыяцэзіях на ўсіх кантынентах. Апошняя прыблізная статыстыка паказвала на існаванне прыкладна 5-ці тыс. такіх жанчын у свеце.†

У Рыме абмяркуюць
лёс зачыненых касцёлаў
Падчас канферэнцыі пад назвай “Бог тут больш не жыве? Праца з месцамі культу і комплекснае кіраванне спадчынай Касцёла” сабраныя засяродзяцца на пошуку рашэнняў сур’ёзнай і актуальнай, асабліва для Заходняй Еўропы, праблемы закрыцця касцёлаў і іх новага прызначэння.†

Падчас сёлетніх урачыстасцей у Тракелях нарадзілася новая сям’я: Aртур Мартынконіс з Іўя і Гражына Аўгусцін з Індуры заключылі перад цудатворным абразом Маці Божай сужэнскі саюз. Шмат пілігрымаў, якія стаялі ў чарзе, каб пакланіцца Марыі, былі сведкамі таго, як маладыя сужэнцы прамовілі сакраментальнае “так”, як абяцалі адно аднаму любоў, вернасць, сужэнскую павагу, а таксама што будуць разам да канца – у радасці і смутку, у шчасці і няшчасці…

Санктуарый Маці Божай Каралевы Нашых Сем’яў у Тракелях – месца, дзе асаблівым чынам моляцца за сем’і, каб кожная з іх узрастала ў веры і трывала з Хрыстом, захоўваючы і памнажаючы скарб веры. Сюды часта прыбываюць маладыя людзі, каб прасіць Марыю дапамагчы знайсці будучага мужа ці жонку. Сюды едуць ці ідуць сужэнцы, каб падзякаваць за свае сем’і і дзяцей ці прасіць аб жаданым патомстве. Многія ўдзячны Багародзіцы за ласкі, якія атрымала іх сям’я. Яны вераць, што Маці Божая Тракельская выпрасіла для іх патрэбныя бласлаўленні ў свайго Сына. †

Ці мае права і ці павінен Касцёл умешвацца ў асабістае жыццё чалавека, нават калі гэта не датычыць духоўных аспектаў?

Касцёл вандруе разам з усім чалавецтвам па дарогах гісторыі. Ён знаходзіцца ў свеце, хаця ён не са свету (параўн.: Ян 17, 14–16), але прызваны служыць яму, ідучы за сваім унутраным пакліканнем.
    Што датычыць Рыма-Каталіцкага Касцёла, то ён мае апалітычны характар. Касцёл – гэта Божая сям’я, і да яго праз хрост належаць людзі розных поглядаў. Задача Касцёла – абвяшчаць Добрую Навіну і весці Божы люд да вечнага жыцця. Выконваючы місію абвяшчэння Евангелля, Касцёл у імя Хрыста не дыктуе, але нагадвае чалавеку пра яго асабістую годнасць і пакліканне да супольнасці асоб. Ён вучыць чалавека патрабаванням справядлівасці і спакою, якія адпавядаюць Божай мудрасці. Касцёл мае права быць для верніка настаўнікам праўд веры, аднак не толькі дагматычных, але таксама і маральных, што вынікаюць з самой чалавечай прыроды і з Евангелля, словы якога прызначаны не толькі для слухання, але і для ажыццяўлення (параўн.: Мц 7, 24; Лк 6, 46– 47; Ян 14, 21. 23–24; Як 1, 22).†

Ліпень і жнівень – гэта месяцы, калі ў навучэнцаў канікулы, а тыя, хто працуе, ахвотна накіроўваюцца ў водпуск. Аднак, як сведчыць старая польская прымаўка, няма канікул у школе жыцця. Не бывае таксама адпачынку ад Пана Бога, які чакае сустрэчы ў Эўхарыстыі, у сакраманце пакаяння і паяднання, у малітве, ва ўдзячнасці за прыгажосць створанага свету. Дык як пражыць водпуск, каб ён не паўплываў негатыўна на духоўнае жыццё?

◆ Неразумна ўзмацняць сваё цела, але занядбаць душу. Нярэдка летам фізічная актыўнасць дасягае зеніту, а духоўная спадае да нуля. Найлепшым спосабам, каб аднавіць духоўны стан, з’яўляецца малітва і размова з Панам Богам. Аднак гаворка ідзе не пра павелічэнне малітоўных пунктаў дня, а пра сустрэчу з Усемагутным, перажываемую ў цішыні сэрца, у засяроджанні, на ўлонні прыроды. Штодзённа можна знайсці некалькі хвілін на духоўную сустрэчу з Богам і малітву. †

Паважаныя Чытачы!

Рэдакцыя “Слова Жыцця” ўжо традыцыйна аб’яўляе конкурс прац на захапляльную гісторыю летняга адпачынку. Гэта можа быць фотаздымак, серыя або калаж, малюнак, пісьмовы аповед… Галоўная мэта – цікава распавесці пра свае канікулы з Богам.

У конкурсе могуць удзельнічаць чытачы любога ўзросту, індывідуальна, групамі, сем’ямі.
   
    Ад удзельнікаў чакаецца арыгінальны падыход.
    Лісты просім дасылаць да 1 верасня на адрас рэдакцыі:
    230025 г. Гродна, вул. К. Маркса, 4 – або на электронную скрыню Гэты e-mail адрас абаронены ад спаму-ботаў, для яго прагляду ў Вас павінен быць уключаны Javascript з пазнакай “на конкурс”.
   
    Лепшыя працы будуць апублікаваны ў газеце і адзначаны прызамі.

Да 75-годдзя смерці бласлаўлёных мучанікаў II Сусветнай вайны

ІІ Сусветная вайна (1939–1945 гады) адбілася крывавай плямай у гісторыі чалавецтва. Гэта быў найбуйнейшы ўзброены канфлікт, дзеянні якога праходзілі на тэрыторыі 40-ка краін свету. Паводле розных ацэнак, за час ІІ Сусветнай вайны загінула ад 50-ці да 80-ці мільёнаў чалавек. Сярод іх – бласлаўлёныя мучанікі, якія свядома і дабравольна ішлі на смерць, каб уратаваць іншых людзей.

Дайце ружанец...
    За гады акупацыі на тэрыторыі Беларусі гітлераўцы правялі больш за 140 карных аперацый. Фашысты палілі гарады і вёскі, расстрэльвалі мірнае насельніцтва, вывозілі жыхароў на прымусовыя працы ці на медыцынскія эксперыменты ў лагеры смерці. На думку гісторыкаў, страты на тэрыторыі Беларусі аказаліся нашмат большыя, чым у якой-небудзь іншай краіне свету. За час вайны тут загінуў кожны 3-ці.
    У іх шэрагу стаяць бласлаўлёныя мучанікі, якія акрапілі сваёй крывёю тутэйшыя землі. Каталіцкі Касцёл беатыфікаваў іх у 1999–2000 гадах. Мясцовыя вернікі горача звяртаюцца праз іх да Бога, верачы ў моц заступніцтва. †

У старэйшым узросце шмат пілігрымавала ў святыя месцы: Рым, Святую Зямлю. З’яўляецца заступніцай паломнікаў, а таксама апякункай добрай смерці. Разам са св. Кацярынай Сіенскай і св. Тэрэзай Бенедыктай ад Крыжа апекуецца Еўропай, з’яўляецца заступніцай Швецыі.

Клапацілася аб
   еднасці Касцёла
    Брыгіта нарадзілася ў 1303 годзе ў Фінстад каля Упсала (Швецыя). Паходзіла са шляхетнага роду. У маладым узросце засталася без бацькі. Маці хутка выдала дачку замуж, хоць тая хацела стаць манахіняй. На шчасце, абраннік, Ульф Гудмарсан, аказаўся чалавекам высакародным і такім жа набожным, як сама Брыгіта. Былі шчаслівым сужэнствам, у якім нарадзілі 8 дзяцей. †

Папа Францішак
   Хрысціянскае жыццё – гэта, перш за ўсё, удзячны адказ велікадушнаму Айцу. Хрысціяне, якія выконваюць толькі “абавязкі”, прызнаюцца, што не маюць асабістага досведу таго Бога, які з’яўляецца “нашым”. Маўляў, я павінен рабіць тое, тое і тое... Толькі абавязкі. Але гэта значыць, што Табе чагосьці не хапае… Быць хрысціянінам – гэта шлях вызвалення! Запаведзі вызваляюць Цябе ад эгаізму, бо ёсць Божая любоў, якая вядзе наперад. Хрысціянская фармацыя грунтуецца не на сіле волі, але на прыняцці збаўлення, на тым, каб дазволіць любіць сябе.
Фрагмент прамовы падчас агульнай аўдыенцыі ў Ватыкане, 27.06.2018 †