Słowo dla Życia

Papież Franciszek
    Pustynia jest miejscem, w którym można usłyszeć głos Boga i głos kusiciela. Na pustyni możemy sięgnąć głębi, tam, gdzie naprawdę rozgrywa się nasze przeznaczenie, życie lub śmierć. Ale jak usłyszeć głos Boga? Słyszymy go w Jego Słowie. Dlatego tak ważne jest poznanie Pisma Świętego, ponieważ w przeciwnym razie nie będziemy mogli odpowiedzieć na ataki Złego. Pustynia Wielkiego Postu pomaga nam powiedzieć “nie” doczesności, bożkom, pomaga podejmować odważne decyzje zgodnie z Ewangelią i pomaga nam wzmacniać solidarność z braćmi.
        
Anioł Pański z Ojcem Świętym, 22.02.2015   †

Papież Franciszek
    Pomimo wielu osiągnięć nauki, cierpienie wewnętrzne i fizyczne ludzi wzbudza poważne pytania o sens choroby i bólu oraz o sens śmierci. Chodzi o pytania egzystencjalne, na które duszpasterska działalność Kościoła musi reagować światem wiary, mając przed oczyma Ukrzyżowanego, w którym objawia się cała zbawcza tajemnica Boga Ojca, który z miłości do ludzi nie oszczędził własnego Syna (Rz 8, 32). Dlatego każdy z nas jest powołany do niesienia światła Ewangelii i mocy łaski tym, którzy cierpią, i tym, którzy im pomagają, członkom rodziny, lekarzom, pielęgniarkom, aby posługa chorym była coraz bardziej ludzka, z hojnym oddaniem, z ewangeliczną miłością.
    Prośmy Maryję, Uzdrowienie Chorych, aby każdy człowiek mógł doświadczyć w chorobie, dzięki opiece tych, którzy są blisko niego, mocy miłości Boga i pocieszenia Jego ojcowskiej czułości.
        
Anioł Pański z Ojcem Świętym, 08.02.2015 †

Papież Franciszek
    Bóg, stając się człowiekiem, uczynił nasze pragnienie swoim, nie tylko pragnienie wody materialnej, ale przede wszystkim pragnienie życia pełnego, wolnego od niewoli zła i śmierci. Jednocześnie wraz ze swoim wcieleniem Bóg umieścił swe pragnienie, bo także Bóg jest spragniony, w sercu człowieka: Jezusa z Nazaretu. Bóg pragnie nas, naszych serc, naszej miłości, i to pragnienie umieścił w sercu Jezusa. Zatem w sercu Chrystusa spotykają się pragnienie człowieka i Boga. A chęć jedności Jego uczniów należy do tego pragnienia. Jego wyraz znajdujemy w modlitwie wzniesionej do Ojca przed Męką: „Aby wszyscy stanowili jedno” (J 17, 21). To, czego pragnął Jezus, to jedność wszystkich. Niech to pragnienie Jezusa staje się coraz bardziej także naszym pragnieniem! Kontynuujmy zatem modlitwę i nasze zaangażowanie w dążeniu do pełnej jedności uczniów Chrystusa.
        
Anioł Pański z Ojcem Świętym, 25.01.2015 †

Papież Franciszek
   Społeczeństwo bez matek byłoby społeczeństwem nieludzkim, ponieważ potrafią one zawsze dawać świadectwo, nawet w najgorszych chwilach, świadectwo czułości, poświęcenia, siły moralnej. Matki często przekazują także najgłębszy sens praktyk religijnych: w pierwszych modlitwach, w pierwszych gestach pobożności, jakich uczy się dziecko, wpisana jest w życie człowieka wartość wiary. Jest to przesłanie, które matki wierzące potrafią przekazywać bez wielu wyjaśnień: na nie będzie miejsce później, ale zalążek wiary znajduje się w tych pierwszych niezwykle cennych chwilach. Bez matek nie tylko nie byłoby nowych wiernych, ale wiara straciłaby wiele ze swojego głębokiego i prostego ciepła.
        
Fragment katechezy Ojca Świętego podczas audiencji generalnej †

Papież Franciszek
    “Orędzie, które przekazuje nam Święta Rodzina, jest przede wszystkim przesłaniem wiary. W życiu rodzinnym Maryi i Józefa Bóg jest naprawdę w centrum – w osobie Jezusa. Rodzina z Nazaretu dlatego jest święta, ponieważ koncentruje się na Jezusie.
    Kiedy rodzice i dzieci razem oddychają tą atmosferą wiary, posiadają energię, która pozwala im podejmować próby, także te trudne, takie jak wskazuje nam doświadczenie Świętej Rodziny, która musiała podjąć dramatyczną ucieczkę do Egiptu.
    Dzieciątko Jezus ze swoją Matką Maryją i świętym Józefem są ikoną rodziny – prostej, ale jakże jasnej. Ten blask, który emanuje z nich, jest światłem łaski miłosierdzia i zbawienia dla całego świata, światłem prawdy dla każdego człowieka, dla ludzkiej rodziny i poszczególnych rodzin.
        
Anioł Pański z Ojcem Świętym, 28.12.2014 r. †

Papież Franciszek
    “Dzisiaj Kościół stawia nas wobec przykładów nowych Świętych, którzy właśnie poprzez swoje dzieła i wielkoduszne oddanie się Bogu i braciom, służyli, każdy w swoim zakresie, Królestwu Bożemu i stali się jego dziedzicami. Każdy z nich odpowiadał z nadzwyczajną kreatywnością na przykazanie miłowania Boga i bliźniego. Poświęcali się nie szczędząc sił w służbie najbardziej opuszczonym, troszcząc się o ubogich, chorych, starszych, pielgrzymów. Ich umiłowanie najsłabszych i ubogich było odbiciem i miarą bezwarunkowej miłości do Boga. Istotnie poszukiwali i odnaleźli miłość w mocnej i osobistej relacji z Bogiem, z której wypływa prawdziwa miłość do bliźniego. Dlatego w godzinie sądu usłyszeli to słodkie zaproszenie: “Pójdźcie błogosławieni Ojca Mojego, weźcie w posiadanie królestwo przygotowane dla was od założenia świata” (Mt 25, 34).
    Podążajmy ich śladem, naśladujmy ich wiarę i miłość, aby nasza nadzieja przyodziała się w nieśmiertelność. Nie pozwólmy się rozpraszać przez inne sprawy ziemskie i przemijające.
        
Fragment homilii wygłoszonej w uroczystość Chrystusa Króla †

Papież Franciszek
    “Jezus w Ewangelii dzisiejszej liturgii, mówiąc o świątyni, ujawnił wstrząsającą prawdę: to znaczy – świątynia Boża jest nie tylko budynkiem uczynionym z kamieni, ale jest Jego Ciałem, uczynionym z żywych kamieni. Na mocy chrztu każdy chrześcijanin jest częścią „Bożej budowli” (1 Kor 3, 9), co więcej staje się Kościołem Boga. Duchowa budowla, Kościół – wspólnota ludzi uświęconych krwią Chrystusa i Duchem Zmartwychwstałego Pana – wymaga od każdego z nas, byśmy żyli zgodnie z darem wiary i podejmowali pielgrzymkę chrześcijańskiego świadectwa. Jak wszyscy wiemy, zgodność w życiu między wiarą a świadectwem nie jest łatwa. Ale musimy iść dalej i urzeczywistniać w naszym życiu tę codzienną konsekwencję. „To chrześcijanin!” nie tyle ze względu na to, co mówi, ale z powodu tego, co czyni, ze względu na swoją postawę. Ta konsekwencja obdarzająca nas życiem jest łaską Ducha Świętego, o którą musimy prosić.
        
Anioł Pański z Ojcem Świętym, 09.11.2014 †

Papież Franciszek
    “Pamięć o zmarłych, troska o ich groby i ofiary są świadectwem ufnej nadziei, zakorzenionej w pewności, że śmierć nie jest ostatnim słowem o człowieku, ponieważ człowiek jest przeznaczony do życia w wieczności, bez ograniczeń, które mają swoje korzenie i wypełnienie w Bogu. I z tą wiarą w ostateczne przeznaczenie człowieka zwróćmy się do Najświętszej Maryi, która przeżywała pod Krzyżem dramat śmierci Chrystusa, i która uczestniczyła w radości Jego zmartwychwstania. Niech Ona, Brama Niebios, wspiera nas, abyśmy coraz bardziej rozumieli wartość modlitwy i ofiary za zmarłych. Niech Maryja wspiera nas w codziennym pielgrzymowaniu na ziemi i niech pomaga nam, byśmy nie stracili z oczu ostatecznego celu życia, którym jest Raj.
        
Fragment homilii podczas uroczystości Wszystkich Świętych †