Слова для Жыцця

Папа Францішак
    Пустыня – гэта месца, дзе можна пачуць голас Бога і голас спакусніка. У пустыні мы можам зазірнуць у глыбіню – туды, дзе на самой справе вырашаецца наш лёс, жыццё або смерць. Але як пачуць голас Бога? У Яго слове. Таму вельмі важна пазнаваць Святое Пісанне, бо ў іншым выпадку мы не зможам адказаць на атакі д’ябла. Пустыня Вялікага посту дапамагае нам сказаць “не” марнасці, ідалам, дапамагае прымаць адважныя рашэнні згодна з Евангеллем і ўмацоўваць салідарнасць з братамі.
        
Анёл Панскі са Святым Айцом, 22.02.2015  †

Папа Францішак
    Нягледзячы на шматлікія дасягненні ў галіне навукі, унутраныя і фізічныя пакуты людзей абуджаюць сур’ёзныя пытанні адносна сэнсу хваробы і болю, а таксама сэнсу смерці. Гаворка ідзе пра экзістэнцыяльныя пытанні, на якія душпастарская дзейнасць Касцёла павінна рэагаваць святлом веры, маючы перад вачыма Укрыжаванага, у якім аб’яўлена ўся збаўчая таямніца Бога Айца, які з любові да людзей не пашкадаваў свайго Сына (Рым 8, 32). Таму кожны з нас пакліканы несці святло Евангелля і моц ласкі тым, хто пакутуе, і тым, хто ім дапамагае – членам сям’і, урачам, медсёстрам – каб служэнне хворым было больш чалавечным, са шчодрай адданасцю, з евангельскай любоўю. Мы просім Марыю, Аздараўленне Хворых, каб кожны чалавек мог адчуць у хваробе, дзякуючы апецы тых, хто знаходзіцца побач, моц Божай любові і суцяшэнне Яго бацькоўскай пяш-чоты.
        
Анёл Панскі са Святым Айцом, 08.02.2015 †

Папа Францішак
    Бог, становячыся чалавекам, зрабіў нашу прагу сваёй – не толькі смагу матэрыяльнай вады, але, перш за ўсё, прагу поўнага жыцця, вольнага ад няволі зла і смерці. Адначасова са сваім уцелаўленнем Ён змясціў сваю прагу – бо Бог таксама прагне – у сэрца чалавека: Езуса з Назарэта. Бог прагне нас, нашых сэрцаў, нашай любові, і гэтую прагу Ён змясціў у сэрцы Езуса. Таму ў сэрцы Хрыста сустракаюцца людская і Божая прага. І жаданне адзінства Яго вучняў належыць да гэтай прагі. Яго выражэнне мы знаходзім у малітве, узнесенай да Айца перад Мукай: “Каб усе былі адно” (Ян 17, 21). Тое, чаго прагнуў Езус, – адзінства ўсіх людзей. Няхай гэтае жаданне Езуса становіцца таксама нашым жаданнем! Таму давайце працягваць малітву і наша імкненне да поўнага адзінства вучняў Хрыста.
        
Анёл Панскі са Святым Айцом, 25.01.2015 †

Папа Францішак
    “Грамадства без мам было б нялюдскім грамадствам, таму што яны нават у найгоршыя хвіліны заўсёды здольны даваць сведчанне чуласці, самаадданасці, маральнай сілы. Мамы таксама часта перадаюць самы глыбокі сэнс рэлігійных практык: у першых малітвах, у першых жэстах пабожнасці, якім вучыцца дзіця, у чалавечае жыццё ўпісваецца каштоўнасць веры. Гэта пасланне, якое веруючыя мамы могуць перадаваць без розных тлумачэнняў: для іх будзе месца пазней, але семя веры знаходзіцца ў першых незвычайна цэнных хвілінах. Без мам не толькі не было б новых вернікаў, вера згубіла б многае са сваёй глыбокай і простай цеплыні.
        
Фрагмент катэхезы Святога Айца падчас генеральнай аўдыенцыі †

Папа Францішак
    “Пасланне, якое перадае нам Святая Сям’я, гэта перш за ўсё пасланне веры. У сямейным жыцці Марыі і Юзафа Бог сапраўды знаходзіцца ў цэнтры – у асобе Езуса. Сям’я з Назарэта таму і святая, бо канцэнтруецца на Езусе.
    Калі бацькі і дзеці разам дыхаюць гэтай атмасферай веры, яны маюць энергію, якая дазваляе ім пераносіць выпрабаванні, у тым ліку і такія складаныя, якія паказвае нам вопыт Святой Сям’і, што павінна была ўцякаць у Егіпет.
    Дзіцятка Езус са сваёй Маці Марыяй і св. Юзафам з’яўляюцца іконай сям’і – простай, але такой выразнай. Той бляск, які зыходзіць ад іх, з’яўляецца святлом ласкі міласэрнасці і збаўлення для ўсяго свету, святлом праўды для кожнага чалавека, для чалавечай сям’і і кожнай сям’і асобна.
        
Анёл Панскі са Святым Айцом, 28.12.2014 †

Папа Францішак
    “Сёння Касцёл ставіць нас перад прыкладамі новых святых, якія праз свае справы і велікадушную адданасць Богу і братам служылі, кожны ў сваёй сферы, Божаму Валадарству і сталі яго нашчадкамі. Кожны з іх з незвычайнай крэатыўнасцю адказваў на запаведзь любові да Бога і бліжняга. Яны аддавалі сябе, не шкадуючы сіл, служэнню найбольш пакінутым, клапоцячыся пра бедных, хворых, пажылых і пілігрымаў. Іх любоў да самых слабых і бедных была адлюстраваннем і меркай безагаворачнай любові да Бога. Яны шукалі і знайшлі любоў у моцных і асабістых адносінах з Богам, з якіх выплывала сапраўдная любоў да бліжняга. Таму ў час суда яны пачулі гэтае салодкае запрашэнне: “Прыйдзіце, бласлаўлёныя Айца Майго, прыміце ў спадчыну Валадарства, падрыхтаванае вам ад стварэння свету” (Мц 25, 34).
    Хадзем па іх слядах, пераймайма іх веру і любоў, каб наша надзея стала бессмяротнасцю. Не дазваляйма сябе адвабіць іншым зямным і мінучым справам.
        
Фрагмент гаміліі падчас урачыстасці Хрыста Валадара †

Папа Францішак
    “Езус у Евангеллі з сённяшняй літургіі, гаворачы пра святыню, аб’явіў ашаламляльную праўду: Божая святыня – гэта не толькі будынак, пабудаваны з камянёў, але і Яго Цела, пабудаванае з жывых камянёў. Сілай хросту кожны хрысціянін з’яўляецца часткай “Божай будоўлі” (1 Кар, 3, 9), больш таго, ён становіцца Касцёлам Бога. Духоўны будынак, Касцёл – супольнасць людзей, асвечаных крывёю Хрыста і духам Уваскрослага Пана – патрабуе ад кожнага з нас, каб мы жылі згодна з дарам веры і ўдзельнічалі ў пілігрымцы хрысціянскага сведчання. Як мы ўсе ведаем, згода ў жыцці паміж верай і сведчаннем нялёгкая. Але мы павінны ісці далей і рэалізоўваць у нашым жыцці гэтую штодзённую паслядоўнасць. “Гэта хрысціянін!” не столькі з-за таго, што ён гаворыць, але з-за таго, што робіць, з-за сваёй паставы. Гэтыя наступствы, што адорваюць нас жыццём, з’яўляюцца ласкай Святога Духа, аб якой мы павінны прасіць.
        
Анёл Панскі са Святым Айцом, 09.11.2014 †

Папа Францішак
    “Памяць пра па­мерлых, клопат аб іх магілах і ахвяры з’яўляюцца сведчаннем надзеі, укаранёнай ва ўпэў­ненасці, што смерць – гэта не апошняе слова аб чалавеку, бо чалавек прызначаны для жыцця ў вечнасці без абмежаванняў, якія маюць свае карані і здзяйсненне ў Богу. І з гэтай верай у канчатковае прызначэнне чалавека давайце звернемся да Найсвяцейшай Марыі, якая перажывала пад крыжам драму смерці Хрыста і якая ўдзельнічала ў радасці Яго ўваскрасення. Няхай Яна, Брама Нябёс, падтрымлівае нас, каб мы ўсё больш разумелі каштоўнасць малітвы і ахвяры за памерлых. Няхай Марыя падтрымлівае нас у штодзённай пілігрымцы на зямлі, няхай дапамагае нам, каб мы не выпусцілі з-пад увагі канчатковую мэту свайго жыцця – рай.
        
Фрагмент гаміліі ва ўрачыстасць Усіх Святых †