GRODNO
Sobota,
29 czerwca
2024 roku
 

Słowo redaktora

Na dobrą drogę Wielkiego Postu

Słowo redaktora

 Jak co roku Kościół zaprasza nas do wejścia w liturgiczny okres Wielkiego Postu. Rozpoczynamy go posypaniem głów popiołem, by przypomnieć sobieraz jeszcze, że „prochem jestem i w proch się obrócę”. Przed nami czterdziestodniowa pokuta – czas wyrzeczeń, postanowień, poprawy... Czas szczególny – by wyciszyć swe serce, odstawić na bok niepotrzebne sprawy, popatrzeć w przyszłość z nadzieją. Czas pokory, czas pełen tajemniczości. Czas, który można owocnie zagospodarować, ale też łatwo roztrwonić...
    Wielki Post jest jak gdyby znakiem STOP, postawionym przez Tego, który jest łaskawy, łagodny, miłosierny i nieskory do gniewu – przez Boga szalenie kochającego, który oddał życie z miłości do każdego człowieka. Dzisiaj jak nigdy potrzeba nam chwil spokoju, zatrzymania się, zadumy, modlitwy. Potrzeba ciszy pustego kościoła, smutnych a zarazem tak pięknych pieśni pokutnych, spowiedzi szeptanych nieraz przez łzy, gdyż po raz kolejny nie zostało dotrzymane przez nas słowo. Potrzeba długich spotkań rekolekcyjnych oraz powrotów synów i córek marnotrawnych. Potrzeba wyraźnych drogowskazów postawionych przez Boga i dobrych ludzi.
 

Cierpienie prowadzi do pełni życia

Słowo redaktora

 Każdego dnia jesteśmy świadkami cierpienia fizycznego i duchowego osób młodych i starszych, bogatych i biednych. Dotyka ono ludzi uczonych i niewykształconych, ludzi władzy i zwyczajnych obywateli. Jest obecne w życiu zarówno wierzących, jak i niewierzących. Cierpienie jest jednym z problemów, z którymi ludzkość zmaga się od tysięcy lat, wciąż na nowo szukając odpowiedzi na wiele związanych z nim pytań.
    Znany francuski pisarz Anatole France napisał kiedyś: „Historię wszystkich ludzi można by streścić w trzech słowach: narodzenie, cierpienie, śmierć”. Tylko w dziecięcych bajkach i zmyślonych opowiadaniach bohaterzy żyją długo i szczęśliwie. W realnym życiu jednak dzieje się inaczej – cierpienie jest istotnym elementem ziemskiego istnienia.
   

Życie konsekrowane sprawą każdego z nas

Słowo redaktora

 Poświęcony osobom zakonnym Światowy Dzień Życia Konsekrowanego  przypomina o ludziach, którzy usłyszeli wezwanie do bezpośredniego naśladowania Jezusa poprzez spełnianie rad ewangelicznych. Mamy więc dobrą okazję, aby wyrazić naszą wdzięczność i wznieść żarliwe modlitwy w intencji wszystkich zakonników i zakonnic, którzy ofiarnie posługują w Kościele.
    Życie konsekrowane to szczególne wejrzenie Boga na człowieka. Nie jest to indywidualna decyzja pewnej osoby, ale wybór, którego dokonuje sam Stwórca, obdarzając człowieka niezasłużoną łaską powołania. Daje ją za darmo, dlatego też wynikają z tego pewne następstwa oraz konkretne zadania dotyczące Kościoła.
Jezus mówi: „Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem” (J 15, 16). Chrystus Pan powołuje tego, kogo chce, wtedy, kiedy chce, i tam, gdzie chce. Wcale nie wybiera najlepszych, tylko tych, których potrzebuje. W taki sposób powołał Piotra, Jakuba i Jana, którzy byli rybakami, Mateusza, który był celnikiem... Na pewno mieli oni swoje plany na życie, mieli też swoje słabości. Jednak Chrystus spojrzał na nich z miłością, gdyż właśnie ich potrzebował.
   

Abyśmy byli jedno

Słowo redaktora

22-457-pdf plPoczątek roku kalendarzowego jest dobrą okazją do modlitwy w intencji pokoju. Rozpoczyna go Światowy Dzień Pokoju, podczas którego w sposób szczególny modlimy się o zgodę na ziemi. Szczególnie teraz, gdy świat jest zagrożony haniebnymi aktami barbarzyństwa i giną niewinni ludzie, uświadamiamy sobie jeszcze dobitniej, jak bardzo potrzebna jest modlitwa o prawdziwą miłość, która zwalcza wszelkie podziały.
   

Z radością pożegnać stare i przywitać nowe

Słowo redaktora

22-457-pdf bySkończył się kolejny rok naszego życia, w którym na pewno wiele się działo. Za ten czas dokonaliśmy tysięcy dużych i małych wyborów, z każdą minutą przybliżając się do swojego Stwórcy.
    Pan Wszechświata użyczył ludzkości obfitych łask, żeby ludzie pewniej szli do przodu. Ten, który jest Początkiem i nam daje na nowo początek, zaprasza zastanowić się jednocześnie nad dotychczasowym owocem każdego słowa i czynu, jak i nad przyszłym. O tym musimy zabiegać już dziś, pielęgnując w sobie dary, które posłużyć mają do pożytecznej pracy.
    Okres oczekiwania na nadejście Nowego Roku zazwyczaj obfituje w szereg spotkań z ludźmi. Brzmi muzyka, huczą fajerwerki. Wszyscy z radością żegnają stare i witają nowe. Taki zwyczaj towarzyszy ludzkości od zarania dziejów. Momenty przejściowe zawsze kojarzyły się ludziom z czasem nadzwyczajnym, który należy spędzić inaczej niż zwykle.
   

Doświadczyć prawdziwej radości Świąt

Słowo redaktora

22-457-pdf plМWciąż jeszcze trwamy w adwentowym oczekiwaniu na święta Bożego Narodzenia. Przeżywamy szczególny czas łaski, który daje nam Pan Bóg. Okres ten służy zastanowieniu się nad pytaniem „co w ogóle chcemy świętować” oraz „jak wygląda i dokąd zmierza całe nasze życie”.
    Czas Adwentu i Bożego Narodzenia jest możliwością, aby uświadomić sobie, że ziemskiego, a tym bardziej wiecznego szczęścia nie przyniesie ani choinka, ani prezenty, ani nawet opłatek z rodziną. Naprawdę uszczęśliwić człowieka może tylko Jezus. Święta są kolejnym zaproszeniem do tego, by za „opakowaniem”, którym są zakupy czy gotowanie smacznych potraw, dostrzec właściwy „prezent” – żywego Boga. Warto przedrzeć się przez tą otoczkę, która tak często zasłania rzeczywistość, i doświadczyć prawdziwej radości tej uroczystości. Wówczas przepych stołu wigilijnego czy drogie niespodzianki od św. Mikołaja będą niczym w porównaniu z bogactwem duchowym.
   

Małymi krokami do Pana...

Słowo redaktora

22-457-pdf plBóg stał się Człowiekiem, aby człowiek stał się Bogiem”. Żeby dobrze przeżyć tę prawdę, żeby w nią wniknąć, potrzebujemy się zatrzymać, zastanowić. Do tego służy właśnie Adwent (z łac. adventus – przybycie, przyjście). W czasie jego trwania z jednej strony przypominamy sobie pierwsze przyjście Chrystusa – narodziny w stajence, a z drugiej – przygotowujemy się na Jego powtórne przyjście na końcu czasów, po którym, jak mówi Biblia, Bóg będzie wszystkim we wszystkich i każda łza zostanie otarta.
    Kościół naucza, że Adwent to czas radosnego oczekiwania na Chrystusa, a jednocześnie zachęca wszystkich do wyrzeczenia, a nawet pokuty. W Ewangelii na rozpoczęcie tego okresu słyszeliśmy: „Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych. (…) Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie” (Łk 21, 34–36).
   

W przyszłość – z nadzieją

Słowo redaktora

21-456-pdf plDobiegł już końca Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia. Widomym znakiem łaski tego roku były Bramy Miłosierdzia otwarte na całym świecie, również w sześciu świątyniach naszej diecezji. Pielgrzymowaliśmy do nich, by wyrażać naszą wiarę w Zbawiciela, modlić się i zyskiwać odpusty.
    Ogłaszając Rok Jubileuszowy, papież Franciszek pragnął najpierw zanurzyć nas w miłości Boga, odsłonić oblicze Miłosiernego Ojca, ukazać na Jego odpowiedzialność za każdego człowieka. Więc trzeba nam było otworzyć się na tajemnicę Boga, który w Jezusie Chrystusie, w Jego życiu i nauczaniu, męce, śmierci i zmartwychwstaniu rzeczywiście pragnie naszego dobra i chce wszystkich widzieć szczęśliwymi, napełnionymi radością i pokojem.
   Ojciec Święty przypomniał, że miłosierdzie Boga nigdy nie było tanią pociechą, ani też przysłowiowym przymknięciem oka wobec ludzkiej słabości i grzechu. Nie jest aprobatą dla naszej ułomności. Jest wyzwoleniem i wybawieniem człowieka, albowiem Bóg nie uważa się za zwycięzcę, dopóki nie sprawi, że poprzez współczucie i miłosierdzie zniknie grzech i pokonane zostanie odrzucenie.
   

Trwajmy w dziękczynieniu

Słowo redaktora

20-455-pdf plMiesiąc listopad dla Grodzieńszczyzny ma szczególne znaczenie. W tym czasie przypada uroczystość głównej patronki diecezji – Najświętszej Maryi Panny Ostrobramskiej, Matki Miłosierdzia.
    Wybór opiekunki naszych ziem nie jest przypadkowy. Wraz z powołaniem diecezji został mianowany jej pierwszy biskup Aleksander Kaszkiewicz, który przybył do Grodna z Wilna, skąd bierze początki kult cudownego obrazu. Rozpoczynając swoją posługę, ordynariusz bardzo pragnął powierzyć przyszłość miejscowego Kościoła Pani Ostrobramskiej. I już od 25 lat Matka Miłosierdzia prowadzi nas po drogach wiary, przychodzi z pomocą, okrywa płaszczem litości i jest przede wszystkim cierpliwie słuchającą Matką. Takie jest przecież Jej zadanie.
    Maryja w sposób szczególny i wyjątkowy doświadczyła miłosierdzia. Swój udział w jego objawieniu się okupiła własnym sercem. Ofiara ta jest ściśle związana z krzyżem Syna, obok którego stała na Kalwarii. Tam też poznała cenę Bożego miłosierdzia i jak ono jest wielkie.
   

Strona 15 z 34:

Numer aktualny

 

Kalendarz 2022

Kalendarz
«Słowo Życia»
na rok 2022

Kalendarz liturgiczny

 
red
Obchodzimy imieniny:
Do końca roku pozostało dni:  186

Czekamy na Wasze wsparcie

skarbonkaDrodzy Czytelnicy!
Prosimy Was o pomoc w głoszeniu Dobrej Nowiny. Czekamy na Wasze listy, artykuły, zdjęcia i wsparcie finansowe gazety. Jako jedna rodzina "Słowo Życia" pragniemy nieść słowo Boże, mówić o Chrystusie i Kościele co raz większemu gronu ludzi na Białorusi oraz poza jej granicami.