ГРОДНА
Чацвер,
11 ліпеня 2024 года |
Быць хрысціянінам – значыць адчуць смак Касцёла
![Нумар 4 (320), 20 лютага 2011 Нумар 4 (320), 20 лютага 2011](/images/stories/top_prewiev/4-320_by.jpg)
Быць хрысціянінам – значыць адчуць смак Касцёла і кіравацца яго голасам. Касцёл дазваляе нам знайсці сваё месца ў жыцці, не марнуючы часу на пошук найлепшага. Гэта як на вялікіх стаянках: замест таго, каб прыпаркаваць аўтамабіль у першым лепшым месцы, вадзіцель ездзіць у пошуках найлепшага на ўсёй стаянцы, губляючы на гэта час. Кожны з нас можа і павінен знайсці сваё месца ў супольнасці вернікаў. Сёння шмат гаворыцца пра адказнасць за Касцёл, супольны клопат пра яго кожнага з нас, актыўны ўдзел у жыцці парафіі. Гэта ўсё будзе ў нас толькі тады, калі мы знойдзем у Касцёле сваё месца, калі будзем у ім як дома. Я лічу, што вера, якая была перададзена нам старэйшым пакаленнем, павінна прынесці плён у выглядзе нашага больш сталага погляду на Касцёл. Гэты погляд павінен быць скіраваны на Хрыста, які дазваляе нам знайсці сябе ў супольнасці вернікаў. Гэта духоўная праграма развіцця маладога пакалення ў Беларусі.
Я памятаю казанне аднаго ксяндза, які спытаў прысутных, хто з іх думаў на гэтым тыдні пра Касцёл. Паднятых рук было няшмат. Калі ж ён спытаў пра папяросы ці алкаголь, то рук было значна больш. Ксёндз, працягваючы казанне, адзначыў, што алкаголік зробіць усё, каб знайсці алкаголь, курыльшчык заўжды знойдзе папяросы; а вернік, які мала думае пра Касцёл, можа страціць гэты Касцёл у сваім жыцці. Каб чалавека цягнула ў святыню, каб ён меў прагу добрага жыцця, каб быць вучнем Хрыста – ён павінен спачатку адчуць смак. Святыя даюць нам прыклад вялікай любові да Касцёла: яны ўжо на зямлі смакавалі неба. Мы чытаем пра іх у кнігах, паломнічаем да святых месцаў, захапляемся жыццём, аднак мы павінны таксама памятаць аб тым, каб браць з іх прыклад. У наш час таксама ж ёсць людзі, якія з захапленнем гавораць пра Касцёл. Духоўнай асобе лёгка пісаць пра Касцёл спецыяльнай мовай. Аднак майстэрства заключаецца ў тым, каб апісаць сутнасць такім чынам, каб яе зразумеў кожны свецкі вернік. Спадзяюся, што менавіта так я і раблю. Любіце Касцёл, тужыце па небе.
Я памятаю казанне аднаго ксяндза, які спытаў прысутных, хто з іх думаў на гэтым тыдні пра Касцёл. Паднятых рук было няшмат. Калі ж ён спытаў пра папяросы ці алкаголь, то рук было значна больш. Ксёндз, працягваючы казанне, адзначыў, што алкаголік зробіць усё, каб знайсці алкаголь, курыльшчык заўжды знойдзе папяросы; а вернік, які мала думае пра Касцёл, можа страціць гэты Касцёл у сваім жыцці. Каб чалавека цягнула ў святыню, каб ён меў прагу добрага жыцця, каб быць вучнем Хрыста – ён павінен спачатку адчуць смак. Святыя даюць нам прыклад вялікай любові да Касцёла: яны ўжо на зямлі смакавалі неба. Мы чытаем пра іх у кнігах, паломнічаем да святых месцаў, захапляемся жыццём, аднак мы павінны таксама памятаць аб тым, каб браць з іх прыклад. У наш час таксама ж ёсць людзі, якія з захапленнем гавораць пра Касцёл. Духоўнай асобе лёгка пісаць пра Касцёл спецыяльнай мовай. Аднак майстэрства заключаецца ў тым, каб апісаць сутнасць такім чынам, каб яе зразумеў кожны свецкі вернік. Спадзяюся, што менавіта так я і раблю. Любіце Касцёл, тужыце па небе.
< Папярэдняя | Наступная > |
---|
Літургічны каляндар
![]() | |
Адзначаем
імяніны: | |
Да канца года засталося дзён: 174 |
Чакаем Вашай падтрымкі
![skarbonka](/images/stories/skarbonka.png)
Просім Вас аб дапамозе ў абвяшчэнні Добрай Навіны. Мы чакаем Вашых лістоў, артыкулаў, здымкаў і падтрымкі ў фінансаванні газеты. Як адна сям’я “Слова Жыцця” мы прагнем несці Божае слова, гаварыць аб Хрысце і Касцёле ўсё большай колькасці людзей у Беларусі і па-за яе межамі.