ГРОДНА
Нядзеля,
16 чэрвеня
2024 года
 

З жыцця Касцёла

У людской слабасці відаць усемагутнасць Бога

З жыцця Касцёла

кс. Павел Салабуда

07 чэрвеня 2010 |
20 – 21 мая б.г. у нашай семінарыі прайшоў навуковы сімпозіум. Адным з дакладчыкаў на ім быў біскуп Антоній Коша з Кішынёва. З ахвотай ён згадзіўся расказаць нам пра жыццё Касцёла ў Малдавіі.
Ваша Эксцэленцыя, упершыню Вы прыехалі ў Беларусь. Раскажыце, калі ласка, крыху пра сябе, каб нашыя чытачы маглі з Вамі пазнаёміцца.
    Я нарадзіўся ў Румыніі ў 1961 годзе. Мая сям’я была вельмі рэлігійнай і вялікай: з васьмі дзяцей 3 з іх сталі святарамі. Я скончыў семінарыю ў Ясах (Румынія). Яскі біскуп завёз мяне ў Малдавію ў 90-ыя гады. Тады былі ўжо магчымасці займацца душпастырскай дзейнасцю ў гэтай краіне. Я пачаў працаваць у якасці вікарыя ў Кішынёве. Пасля году працы стаў пробашчам. Не ведаю, ці было штосьці падобнае ў гісторыі, але апостальскі нунцый з Масквы Коласуонно па тэлефоне назначыў мяне пробашчам. Тады я званіў яму, каб сказаць, што парафія асталася без пробашча, які быў з Рыгі і вырашыў вярнуцца ў Латвію. Я сказаў, што для гэтай супольнасці патрэбен пробашч, а ён мяне спытаў, хто я - такі. Я растлумачыў яму ўсё і ён сказаў мне, што з сённяшняга дня я стаў пробашчам і ў нядзелю я павінен быў абвясціць усім парафіянам, што нунцый назначыў мяне пробашчам ў гэтую парафію. У нядзеля я абвясціў, што я - пробашч гэтай парафіі. Тады была складаная сітуацыя, таму што я не ведаў яшчэ добра польскай мовы. На працягу пэўнага часу я стараўся вывучыць гэтую мову. Пазней шукаў ксяндзоў і мы пачалі ствараць іншыя парафіі вакол Кішынёва. Два ксяндзы стварылі вялікія парафіі ў Бельцах і ля Днестра. З 1993 г. Ян Павел II стварае апостальскую адміністратуру ў Малдавіі і назначае мяне яе адміністратарам. Тады было мне 33 гады. Мне было вельмі цяжка, таму што я не меў вялікага вопыту, але ж Бог выбраў мяне і значыць гэта – Яго воля ў адносінах да мяне, нягоднага. У людской слабасці відаць Божая ўсемагутнасць. Для мяне гэта было самае важнае, я зразумеў, чаму Бог паклікаў мяне. Тады мы працавалі шмат і ніхто не ведае, колькі было зроблена памылкаў. На працягу 7 гадоў я ствараў разам з ксяндзамі розныя парафіі. У 2001 годзе адміністратуру ў Малдавіі паднялі да рангу дыяцэзіі і мяне назначылі біскупам Кішынёва. †
Чытаць цалкам: У людской слабасці відаць усемагутнасць Бога
 

Год Святарства

З жыцця Касцёла

Іаанна Немчыноўская

04 чэрвеня 2010 |
Фотарэпартаж
29 мая - пасвячэнні дыяканату і прэзбітэрату ў катэдральнай базыліцы ў Гродне
О Езу, Боскі Пастыр, які прызваў апосталаў, каб зрабіць іх лаўцамі душаў, прыцягні да Сябе гарачыя, высакародныя розумы маладых і зрабі іх сваімі паслядоўнікамі і слугамі. Здзейсні, каб таксама яны падзялялі Тваё жаданне ўсеагульнага збавення, для якога аднаўляеш сваю Ахвяру на алтарах. Ты, о Божа, які заўжды жывеш, каб заступацца за нас, адкрый перад імі гарызонты, каб заўважылі свет, у якім узносіцца нямая просьба многіх братоў аб святле праўды і аб цяпле любові. Каб яны, адказваючы на Твой заклік, прадаўжалі тут на зямлі Тваю місію, “стваралі” Тваё Містычнае Цела – Касцёл і былі соллю і светам Зямлі.
    Пашыр, о Божа, Твой заклік любові на многія жаночыя чыстыя і высакародныя сэрцы і ўлі ў іх жаданне евангелічнай дасканаласці, аддацца служыць Касцёлу і братам, якія патрабуюць дапамогі і любові. Амэн. †
    Малітва Святога Айца Паўла VI за святарскія і манаскія прызванні
Чытаць цалкам: Год Святарства
   

Быць бацькам

З жыцця Касцёла

Іаанна Немчыноўская

22 мая 2010 |
6 чэрвеня ў Гродзенскай дыяцэзіі адзначаецца дзень Бацькі. Гэта ёсць нагода для таго, каб задумацца над некаторымі праблемамі, якія звязаны з роллю мужчыны ў сям’і. Няма сумненняў у тым, што нягледзячы на час і змены гістарычных эпохаў мужчына-бацька застаецца апорай і заступнікам сям’і.
Раней бацька быў галоўным аўтарытэтам у сям’і, а нават, часам і адзіным выхавацелем сваіх дзяцей (асабліва хлопцаў). Мы ведаем пра гэта, прачытаўшы кнігі і паглядзеўшы многія фільмы па гістарычнай тэматыцы. Сучасны бацька дзеліць гэтую выхаваўчую ролю перш за ўсё са сваёй жонкай і выхаваўчымі ўстановамі: дзіцячым садзікам, школай. Выхаваўчая роля бацькі – незаменная. Няма іншай сталасці для мужчыны, як стаць бацькам. Безумоўна, бацькоўства не азначае толькі біялагічны ўдзел у перадачы жыцця, але перш за ўсё - удзел у стваральнай моцы самога Бога, які, адорваючы мужчыну бацькоўствам, дае яму ўдзел у стварэнні, фарміраванні новай асобы – дзіцяці, якое даверана яго апецы. Жаданне: мець дзіця дадзена Творцам і яно з’яўляецца натуральным тады, калі мужчыну і жанчыну злучыла сапраўдная любоў, калі паміж імі пануе згода і давер. Можна сказаць больш: жаданне плёну любові з’яўляецца мерай яе сталасці. †
Чытаць цалкам: Быць бацькам
   

II парафіяда - у Гродне

З жыцця Касцёла

Рэдакцыя

22 мая 2010 |
14 – 17 чэрвеня 2010г. у пасёлку Паўднёвы, а таксама ў парафіі імя Найсвяцейшага Адкупіцеля (Гродна, м-н Дзевятоўка) пройдзе другая парафіяда дзяцей і моладзі з Гродзенскай дыяцэзіі пад назвай: “Рух фарміруе розум, сэрца і цела”. Парафіяда з’яўляецца аўтарскай праграмай адукацыйна-выхаваўчага, прафілактычнага, патрыятычна-грамадзянскага характару, якая асноўваецца на трыядзе: святыня – тэатр – стадыён, што базіруецца на сістэме спаборніцтва дзяцей і моладзі ўсіх узроўняў навучання.
Святыня(праграма літургічна-выхаваўчага характару) ахоплівае падрыхтоўку і актыўны ўдзел у штодзённай малітве, Эўхарыстыі.
Гэта адна з трох часткаў выхаваўчай праграмы парафіяды, якая ўмацоўвае нашую веру. У праграме парафіяднай святыні важнае месца займаюць моманты супольнай ці асабістай малітвы. Сустрэча з іншым чалавекам у інтэлектуальным ці спартыўным спаборніцтвах упісана ў сустрэчу з Богам. Яна фарміруе нашую паставу да таго, што нас чакае на парафіядзе: пройгрыш ці перамога, радасць ці смутак, ласка ці грэх...
    Падчас парафіяды мы сустракаем Хрыста ў Слове і Хлебе. Існуе мажлівасць паслухаць Святое Пісанне, публічна прачытаць яго, а з іншага боку – магчымасць адарацыі Найсвяцейшага Сакрамэнту. Адно і другое выплывае і заключаецца ва Эўхарыстыі, якая з’яўляецца крыніцай і вяршыняй хрысціянскага жыцця, а ў нашай парафіяднай урачыстасці – пачаткам і заданнем на дадзены дзень.
    Для моладзі нязвыкла важна – магчымасць паспавядацца, таму што сакрамэнт Пакаяння і Паяднання адкрывае нам шлях да Эўхарыстыі, св. Камуніі, сяброўства з Богам і з іншым чалавекам. †
Чытаць цалкам: II парафіяда - у Гродне
   

“Рух фарміруе розум, сэрца і цела”

З жыцця Касцёла

кс. Артур Малафей

22 мая 2010 |
Маша Ануфриева, 16 лет. Волковыск, приход имени св. Вацлава Я не думала, приехав на парафиаду в прошлом году, что так чудесно проведу это время. Я ехала с твердой убеждённостью, что парафиада – это обычные реколекции. И мне было не совсем понятно, зачем нужны здесь какие-то конкурсы: спортивные, художественные.
    Моё представление о ней изменилось сразу же в первый день пребывания на парафиаде. Разные конкурсы, личные и командные победы придавали её участникам какие-то невообразимые силы, давали какую-то неописуемую радость. Хотелось прыгать и кричать от счастья.
    Когда же всё закончилось, то ещё долго я вспоминала об этом, строила планы на следующий год. Наверно, именно во время воспоминаний об этих незабываемых днях и пришло чёткое понимание значения парафиады.
    По-моему мнению, парафиада - это такой момент в жизни человека, когда ты осознанно прославляешь Бога не только молитвой, но и твоими вполне привычными действиями: занятием спортом, музыкой, рисованием. Парафиада – это в какой-то степени - «концентрированная бомба» талантливой и верующей молодёжи, которая не стесняется сказать, что она любит и доверяет Богу. †
Чытаць цалкам: “Рух фарміруе розум, сэрца і цела”
   

Наступныя артыкулы...

Старонка 138 з 153:

Актуальны нумар

 

Каляндар 2022

Каляндар
«Слова Жыцця»
на 2022 год

Літургічны каляндар

 
Урачыстасць Найсвяцейшага Цела і Крыві Пана Езуса (Божае Цела)
white
Адзначаем імяніны:
Людгарды, Бянона
Да канца года засталося дзён:  199

Чакаем Вашай падтрымкі

skarbonkaДарагія Чытачы!
Просім Вас аб дапамозе ў абвяшчэнні Добрай Навіны. Мы чакаем Вашых лістоў, артыкулаў, здымкаў і падтрымкі ў фінансаванні газеты. Як адна сям’я “Слова Жыцця” мы прагнем несці Божае слова, гаварыць аб Хрысце і Касцёле ўсё большай колькасці людзей у Беларусі і па-за яе межамі.

Ад шчырага сэрца