Życie Kościoła

Uroczystości, upamiętniające Siostry Nazaretanki, zamordowane przez hitlerowców, odbyły się w Nowogródku. 70 lat temu Męczenniczki ofiarowały swe życie za ojców rodzin i ks. A. Zienkiewicza, którzy mieli zginąć jako zakładnicy. Tym bohaterskim czynem siostry spełniły swój charyzmat służby rodzinie oraz pozostały wierne poleceniu bpa Zygmunta Łozińskiego: „Nowogródka nie opuszczać, na stanowisku trwać, taka jest wola Boża i moja”.

Błogosławione Męczenniczki z Nowogródka – siostrę Marię Stellę Mardosewicz i dziesięć jej Towarzyszek wspólnota katolicka jak co roku wspominała w dn. 4 września. W wieczornej ciszy wierni z kilku parafii Diecezji Grodzieńskiej wraz z duszpasterzami, siostry nazaretanki, księża oraz Nuncjusz Apostolski abp Claudio Gugerotti odwiedzili miejsce rozstrzelania Męczenniczek w niewielkim brzozowo-sosnowym lesie koło Nowogródka. Przy krzyżu, upamiętniającym Nazaretanki, które cierpiały i straciły swe życie, świadcząc, że prawdziwa miłość jest zdolna do ofiary, pielgrzymi złożyli kwiaty, zapalili znicze. Chwile, spędzone pod sosnami - świadkami strasznej tragedii sprzed laty, w każdym z obecnych wzbudziły niezwykłe uczucia i zmusiły do refleksji, która przerosła w cichą modlitwę w intencji tych, co dały przykład chrześcijańskiego bohaterstwa i poświęcenia. †

- 80 lat dla kościoła to nie aż tak dużo – myślałam, patrząc, jak znika za oknem samochodu droga prowadząca do miasteczka Raduń. Co wiem o Raduniu? Zdaje się, że wszystko: wiem o jesziwie (religijna szkoła wyższa u żydów), którą założył w XIX w. rabin Chafec Chaim, wiem o tym, że w Raduniu osiedlił się kochający swobodę naród cygański... A teraz jadę na uroczystość 80-lecia konsekracji kościoła Matki Bożej Różańcowej.
    Kościół Matki Bożej stoi na skraju miasteczka, nie zbłądzisz. Zbudowany z cegły i kamienia, wysoki, z dwoma wysokimi wieżami. Wspólnota chrześcijańska powstała w Raduniu w XVI wieku, od tego czasu stał tu drewniany kościół, a w latach 30. XX wieku zbudowano obecny – kamienny. Nazwę zaś Matki Bożej Różańcowej parafia otrzymała jeszcze w 1848 roku. †

W dn. 25 – 30 sierpnia na Białorusi odbywała się peregrynacja relikwii św. Jana Bosko. Relikwie tego Świętego odwiedziły wszystkie wspólnoty salezjańskie w naszym kraju: Mińsk, Borowlany, Raubicze, Bohdanowo, Smorgonie, Boruny, Worniany, Żuprany, Dziatłowo, Nowojelnię oraz mińską i grodzieńską katedry. 28 sierpnia relikwie św. Jana Bosko przybyły do salezjańskiej parafii św. Michała Archanioła w Smorgoniach.

Uroczystości rozpoczęły się przy bramie kościelnej, gdzie kilka tysięcy wiernych z radością powitały Nuncjusza Apostolskiego na Białorusi Claudia Gugerottiego. Kilka minut później przedstawiciel Watykanu wspólnie z obecnymi kapłanami, parafianami oraz zaproszonymi gośćmi, wśród których był kierownik rejonowego komitetu wykonawczego Mieczysław Goj, przedstawiciele władz lokalnych oraz dyrekcje miejskich placówek oświatowych, wyruszyli w procesji, by powitać relikwie, złożyć hołd Świętemu – ojcu i nauczycielowi młodzieży, założycielowi rodziny salezjańskiej. Wierni przywitali samochód przewożący relikwie na rondzie w centrum miasta i w uroczystej procesji z modlitwami, śpiewem i muzyką wyruszyli w kierunku świątyni. Po ustawieniu relikwii przy ołtarzu letnim rozpoczęła się uroczysta Msza św., której przewodniczył Nuncjusz Apostolski. †

W niedzielę 18 sierpnia w parafii Dereczyn rejonu zelwieńskiego świętowano 100. rocznicę poświęcenia kościoła.

Parafia istnieje o wiele dłużej, ale mury niniejszego kościoła zostały wzniesione akurat sto lat temu. W ciągu swego istnienia zarówno kościół, jak i parafię spotkało wiele różnych wydarzeń, jak przyjemnych, tak i przykrych. Ale dziś świątynia stoi jak nowa i cieszy oko ludzkie.
    Na uroczystość przybyło wielu gości: autokar z pielgrzymami z Lidy-Fary, pielgrzymi z Austrii wraz z o. Józefem, byłym proboszczem Dereczyna, oraz goście z okolic. W prezbiterium zasiadło liczne duchowieństwo na czele z biskupem Aleksandrem Kaszkiewiczem, Antonim Dziemianką i Kazimierzem Wielikosielcem. Grał kwartet mińskiej filharmonii, śpiewał miejscowy chór. Babcie, oczywiście, założyły najbardziej uroczyste chustki. Było stuprocentowo uroczyście. †