Życie Kościoła

Z Maryją w drodze nawrócenia

W diecezjalnym sanktuarium Matki Bożej Trokielskiej Królowej Rodzin odbyły się uroczystości odpustowe. Z różnych stron diecezji grodzieńskiej oraz z zagranicy do sanktuarium przybyli pielgrzymi. Złączyła ich wspólna modlitwa. Jak jedna rodzina na kolanach kroczyli do Matki Bożej, z wielkim zaufaniem prosili Ją, by otuliła ich swym matczynym płaszczem.

Już tradycyjnie wszystkich pielgrzymów jeszcze w drodze do Trokiel witał biskup grodzieński Aleksander Kaszkiewicz, który błogosławił i dziękował za piękne świadectwo wiary. W Trokielach zaś przed wejściem do sanktuarium pielgrzymów spotykał kustosz świętego miejsca ks. Aleksander Rudziewicz.
    Największą ilościowo była pielgrzymka z Grodna, która przyszła do Trokiel już po raz 17 i liczyła ponad 370 osób. Do sanktuarium przybyły też pielgrzymki z Oszmiany, Iwia, Nowogródka, Wołkowyska i innych miejscowości. †

W parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w miasteczku Gudohaje, leżącym na Grodzieńszczyźnie, 19 lipca o 12 godzinie odbyła się odpustowa Msza Święta, której przewodniczył biskup pomocniczy diecezji grodzieńskiej Józef Staniewski.

Na początku uroczystości proboszcz parafii o. Kazimierz Murawski OCD przywitał pielgrzymów z Białorusi i z zagranicy, którzy przybyli na odpust.
    W homilii biskup Józef zwrócił się do wiernych, mówiąc: „Pytanie ciszy niepokoi człowieka w XXI wieku. Powinniśmy umieć odróżnić martwą ciszę, która przynosi człowiekowi przerażenie i trwogę, od ciszy właściwej, która jest piękną harmonią. Dana jest temu światu przez Boga. To melodia naszej ziemi, którą Bóg wpisał w melodię człowieka, wyzwolonego z hałasu świata, który mówi „cisza i spokój”. Tak naprawdę człowiek otrzymuje ten wielki pokój od Boga. W ciągu tysiący lat człowiek uciekał od hałasu życia, dążył do Bożej ciszy. Właśnie w takiej ciszy, podczas tej codziennej melodii prorocy i pustelnicy wchodzili na górę Karmel. W tej ciszy było coś szczególnego, co dawało człowiekowi odczuć bliskość Boga. Nie było martwej ciszy. I dziś serca ludzi podążają tu, aby zanurzyć się w ciszy tej ziemi, żywej ciszy. Aby dotknąć tego Bożego światła. Ponieważ za nim tęsknimy. I pragniemy napełniać siebie Bogiem”. †

W sobotę 18 lipca o godzinie 15 z kościoła parafialnego w Adamowiczach wyruszyła pierwsza w historii diecezji grodzieńskiej piesza pielgrzymka do miejsca męczeńskiej śmierci mieszkańców Grodna i Lipska (dziś teren Polski), którzy 13 lipca 1943 roku zostali rozstrzelani przez hitlerowców na Forcie nr 2 niedaleko Naumowiczów.

Aby uszanować pamięć o ofiarach agresji faszystowskiej, w pielgrzymkę udało się ponad 100 wiernych ze wszystkich parafii grodzieńskich. Na ekumenicznej Mszy św. o godzinie 19 liczba osób przybyłych, by uczcić kolejną rocznicę tragicznych wydarzeń, wzrosła dwa razy.
    Zwracając się do historii tragicznych wydarzeń, które miały miejsce 13 lipca 1943 roku: w tamtym dniu na Forcie nr 2 niedaleko Naumowiczów hitlerowcy rozstrzelali grupę ludzi składającą się z 50 osób, wśród których byli zarówno świeccy wierni, jak i kapłani. Powodem masowej kary była zemsta Niemców za zabicie przez partyzanów niemieckiego policjanta. Do ofiar faszystowskiej zemsty należała między innymi błogosławiona Marianna Biernacka. Zgodziła się ona na śmierć męczeńską, oddając życie za swą synową, która była w ciąży. †

27 czerwca w archikatedralnym kościele w Mińsku odbyły się święcenia biskupie ks. Aleksandra Jaszewskiego SDB, którego papież Franciszek wyznaczył na pomocnika biskupa archidiecezji mińsko-mohylewskiej. Pontyfik nadał nowemu biskupowi tytułową katedrę biskupią Furnos maior i skierował do posługi w mohylewskiej części archidiecezji.

Święceń udzielał nuncjusz apostolski na Białorusi arcybiskup Claudio Gugerotti, asystowali mu przewodniczący Konferencji Biskupów Katolickich na Białorusi metropolita mińsko-mohylewski arcybiskup Tadeusz Kondrusiewicz oraz biskup grodzieński Aleksander Kaszkiewicz.
   To, że nuncjusz apostolski udzielił tych święceń w Roku Życia Konsekrowanego, podkreśla szczególną łączność zakonników i zakonnic na Białorusi (do których należy nowo wyświęcony biskup) z osobą i posługą Rzymskiego Pontyfika. To wydarzenie jest kulminacyjnym momentem świętowania Roku Życia Konsekrowanego i w sposób szczególny wyraża wdzięczność Kościoła za obecność i pracę osób konsekrowanych w Kościele katolickim na Białorusi.
    Na początku Mszy metropolita Tadeusz Kondrusiewicz, zwracając się do obecnych, powiedział: „To wielki dzień. Dziękujemy Panu Bogu i Ojcu Świętemu, który dobrze widzi potrzeby Kościoła katolickiego na Białorusi i zwiększył liczbę biskupów na Białorusi dwa razy”. Arcypasterz podziękował również rodzicom nowego biskupa i wspólnocie salezjańskiej, do której należy. Metropolita poprosił wszystkich obecnych o modlitwę za nowego hierarchę, który „został wzięty z ludzi i postawiony wśród ludzi”, oraz w intencji o nowe powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego. †